اسلام تکس بانک مقالات اسلامی و پاسخ به شبهات
پاسخ های ارسال شده در انجمن
-
نوشته ها
-
نه خوشم آمد. جواب خوبي دادي. بايد اقرار کنم براي روايت بال مگس عجله کردم. تا آنجايي که متوجه نشدم حتي اين روايت در کتب ما هم وجود دارد. (مي گويم خيلي وقت نوشتن و تحقيق جديد ندارم براي همين است)
طب الأئمة عليهم السلام ؛ ص106
سَهْلُ بْنُ أَحْمَدَ قَالَ: حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ أرومة [أُورَمَةَ] قَالَ: حَدَّثَنَا صَالِحُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ عُمَرَ بْنِ شِمْرٍ عَنْ جَابِرٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ الْبَاقِرِ ع قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص: إِذَا وَقَعَ الذُّبَابُ فِي إِنَاءِ أَحَدِكُمْ فَلْيَغْمِسْهُ فِيهِ فَإِنَّ فِي إِحْدَى جَنَاحَيْهِ شِفَاءً وَ فِي الْآخَرِ سَمّاً لِأَنَّهُ يَغْمِسُ جَنَاحَهُ الْمَسْمُومَ فِي الشَّرَابِ وَ لَا يَغْمِسُ الَّذِي فِيهِ الشِّفَاءُ فَاغْمِسُوهَا لِئَلَّا يَضُرَّكُمْ.
مكارم الأخلاق ؛ ص152
قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص إِذَا وَقَعَ الذُّبَابُ فِي إِنَاءِ أَحَدِكُمْ فَلْيَغْمِسْهُ فَإِنَّ فِي أَحَدِ جَنَاحَيْهِ دَاءً وَ فِي الْآخَرِ شِفَاءً وَ إِنَّهُ يَغْمِسُ بِجَنَاحِهِ الَّذِي فِيهِ الدَّاءُ فَلْيَغْمِسْهُ كُلَّهُ ثُمَّ لْيَنْزَعْهُ.
حالا تو هم اقرار مي کني که در مورد ادرار شتر، اشتباه کردي. تا خوانندگان فکر نکنند ما فقط اهل مجادله ايم.
متاسفانه دوستان بين معناي اصطلاحي و شرعي اهل بيت ،خلط مي کنند.بگذاريد توضيح خود را با يک مثال شروع کنم. مگر نه اينکه پسر و همسر به لحاظ اصطلاحي از اهل بيت افراد هستند . پس چرا خداوند در مورد پسر نوح و همسر لوط فرمود (انه ليس من اهلك) بالاخره زن لوط و پسر نوح ،اهل بيت لوط و نوح بودند يا نه!؟
پاسخ اين است که ميان اهل بيت اصطلاحي و لغوي با اهل بيت تشريع شده توسط خدا و انبياء فرق وجود دارد و آنها لزوما بر هم منطبق نيستند.آيا دقت نکرديد که هم در حديث ام سلمه هم در حديث عايشه پيامبر هنگام معرفي اهل بيت خود آنها را در يک کساء حصر کرده و ورود کسي ديگري را اجازه نداده چرا ؟نعوذ بالله ايشان مي خواستند بازي کنند. خير او مي خواست با اين کار فرق بگذارد بين اهل بيت مطهر و اهل بيت غير مطهرش. ايشان بارها همين حصر اهل بيت(مطهر) را تصريح نمودند.
زماني که به مباهله رفت همانها را برد وفرمودند:« ان هولاء اهل بيتي».
شاهد ديگر اينکه رسول خدا در هيچ جايي از همسران خود به عنوان اهل بيت ياد نکرد، مثلا مي فرمايد: اني تارک فيکم الثقلين کتاب الله وعترتي اهل بيتي. دقت نماييد که رسول خدا در اين حديث نيز اهل بيت را عام و به تنهايي بکار نبرده ومي فرمايند “عترتي اهل بيتي” تاکيد مجدد که اهل بيت من عترت من است
دوستان ،آيا هيچ همسري خصوصا در خانه خود مي گويد آيا من از (اهل بيت)هستم؟ پس چرا ام سلمه گفت؟ مي دانيد چرا ،چون او فهميد که منظور رسول خدا شکل ويژه اي از اهل بيتش بود. به معناي ديگر به اهل بيت خود که در کساء قرار داد يک حقيقت شرعي داد نه يک حقيقت لغوي.
بگذاريد طوري ديگر عرض کنم. مگر معناي لغوي” صلاه “دعا نيست پس چرا ما از کلمه صلاه فقط به ياد عبادتي خاص که همان نماز است ، مي افتيم. چون رسول خدا صلاه را به نماز تشريع نموده است. بدين ترتيب ديگر ما حق نداريم بگوييم هر دعايي صلاه است!!! اين چنين است که وقتي گفته مي شود اهل بيت رسول خدا ما فقط به ياد اصحاب کساء مي افتيم نه زنان ايشان. زنان رسول خدا نيز به خوبي اين موضوع را درک کرده بودند ، لذا هرگزادعا نکردند که از اهل بيت رسول خدايند، بلکه خلاف آن را نقل کرده اند .
اما سوالي مطرح مي شود که خوب اين موضوع مزيتي براي اهل بيت محسوب نمي شود چرا که اين اراده تشريعي خداوند است و تا زماني كه اهل بيت ، خود اين تطهير را حاصل نكنند ، هيچ اثري بر آن مترتب نمي‌شود ! همچنانکه خداوند با وضو مومنين را پاک مي نمايد ولي وقتي وضو گرفته نشود ، هيچ اثري نخواهد داشت !پاسخ: اولا:اگر مراد ارادۀ تشريعي باشد ، حصر آن به اهل بيت(با کلمه حصر انما) لغو خواهد بود ؛ چرا كه ارادۀ تشريعي شامل تمامي افراد بشر مي شود و اختصاص به اهل بيت ندارد ؛ چنانچه خداوند كريم در آيه وضو مي‌فرمايد :
مَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيَجْعَلَ عَلَيْكُمْ مِنْ حَرَجٍ وَلَكِنْ يُرِيدُ لِيُطَهِّرَكُمْ وَلِيُتِمَّ نِعْمَتَهُ عَلَيْكُمْ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ . مائده / 6 .
خدا نمى خواهد بر شما تنگ بگيرد ، ليكن مى خواهد شما را پاك ، و نعمتش را بر شما تمام گرداند ، باشد كه سپاس[ او ] بداريد .
واضح است كه مراد از اراده در اين آيه تشريعي و در باره همه مؤمنين است و اختصاص به افراد معين وخاصي ندارد ؛ بنابراين ، قطعاً اراده در آيه تطهير تكويني است .
ثانيا: صحابه‌اي كه نزول اين آيه را ديده و از شان نزول آن با خبر بودند ، اين تطهير را اراده تكويني خداوند مي‌دانند ! نه تشريعي! واصلا به همين علت است که آنرا يک فضيلت براي اهل بيت مي دانند.
شبهه اي مطرح شد که اگر آين آيه اشاره به عصمت اصحاب کساء دارد پس قبل از اين آيه ،ايشان غير معصوم بودند. و اين مخالف عقيده شيعه به معصوميت آنها از بدو تولد است.
پاسخ اين شبهه اين است که اولا: اين اذهاب رجس از وجود اصحاب کساء دفعي است نه رفعي (اصلا به همين خاطر است که چنين تعبيري را بکار برده) يعني اينکه خداوند پليدي را از نزديکي به وجود ايشان دور نموده است ، نه اينکه فرضا رجسي در وجود ايشان وجود داشته و خداوند آنرا رفع فرموده است. لذا ما هرگز دليلي براي آلودگي اين بزرگواران حتي تا قبل از اين آيه نداريم.
ثانيا: يکي از دلايلي که اهل سنت در توجيه بکار بردن ضمير (کم) در اين آيه دارد اين است که خود رسول خداهم شامل اهل بيت مي شود . حال ما سوال مي کنيم آيا قبل از اين آيه رسول خدا نيز معصوم نبودند!!؟
اما شبهه ديگري مطرح شد که خوب اين عصمت وطهارت براي اصحاب کساء قبول، ولي چرا شيعه بقيه امامان را نيز معصوم مي داند.
پاسخ اين است که اولا: وقتي يك معصوم ، بگويد شخص ديگري نيز معصوم است ، قطعا او نيز معصوم خواهد بود .
ثانيا:درست است که آيه، عصمت را منحصر به اهل بيت پيامبر و شخص رسول خدا نيز اهل بيت خود را منحصر به عترنش ، دانسته است ، ولي نه اينکه اشخاصي ديگر از عترت ايشان که مصداق اين آيه هستند وجود ندارد. به واقع هنگام نزول آيه مصداق اهل بيت مطهر رسول خدا ،اين پنج تن بوده اند.
ثالثا: مگر دلیل ما بر عصمت اهلبیت فقط حدیث کساء است. ما دلايل روايي و عقلي و قرآني ديگري داريم که جانشينان رسول خدا بايد همچون خود او معصوم باشند.(فعلا موضوع اين پست نيست)
جناب مجاهد دين ، حال که دنبال صحنه هاي وقيحي بد نيست دسته گل عايشه را هم ببيني.
«… أخبرنى سالم سبلان قال: وكانت عايشة تستعجب بأمانته وتستأجره فارتنى كيف كان رسول اللّه صلىاللهعليهوسلم يتوضأ… وغسلت وجهها ثلاثا ثمّ غسلت يدها اليمنى ثلاثا واليسرى ثلاثا ووضعت يدها في مقدم رأسها ثمّ مسحت رأسها مسحة واحدة إلى مؤخره ثمّ امرت يديها بأذنيها ثمّ امرت على الخدين. قال سالم: كنت آتيها مكاتبا ما تختفى منى فتجلس بين يدى وتتحدث معى…»
سالم سبلان – كه به خاطر امانتداريش عايشه او را اجير كرده بود- مىگويد: عايشه به من نشان داد كه رسول خدا صلىاللهعليهوآله چگونه وضو مىگرفت… سه بار (عايشه) صورتش را شست سپس سه بار دست راستش و سه بار دست چپش را شست و سپس دستش را جلو سرش قرار داد و آن را به تمام سرش كشيد و گوشهايش را مسح كرد و بر دو گونهاش كشيد.
روايتي ديگر:
«أبو سلمة: دخلت أنا و أخو عايشة على عايشة فسألها أخوها عن غسل النبى صلىاللهعليهوآله فدعت بإناء نحوا من صاع فاغتسلت وأفاضت على رأسها وبيننا وبينها حجاب»
أبو سلمة مىگويد: من و برادر عايشه بر او وارد شديم. برادرش از او درباره غسل پيامبر پرسيد. او ظرفى كه تقريبا
گنجايش يك صاع (تقريبا يك من) داشت طلبيد و بر سرش آب ريخت و بين ما و او حجاب بود.
صحيح بخارى، ج 1، ص 72، كتاب الغسل، باب الغسل بالصاع
حال سوال اينجاست که آيا نمي شد غسل و وضو را از يک صحابه مرد سوال کرد؟حداقل وضو پيامبر را که همه اصحاب ديده بودند.از طرفي آيا براي تعليم وضو وغسل حتما مي بايست عايشه آنها را عملي اجرا مي کرد؟!! چه پشت پرده باشد چه نباشد!!
بسه يا از کول کردن عايشه و رفتن رسول خدا به محفل طرب و… بگم!
جناب حبيب در مقابل يک سوال بسيار صريح که بر اساس دو روايت از صحيح ترين کتب شما بيان شده ببين چه اراجيف بي ربط و بد دهاني کرده اي. دوست عزيز تا موقعي که سرت را در برف کرده باشي چيزي نمي تواني ببيني. به هرصورت ايکاش در مقابل اين سوال بنده حداقل سکوت مي کردي. آن وقت احتمال مي داديم که مي داني شرم چيست.جناب حبيب نوشته اي: برادر مجاهد دین ….. مطالبی را از کتب مورد وثوق این جماعت ذکر کردند..”
پاسخ:
حبيب جان مي بيني تعصب چقدر کورت کرده . بنده سه روايت از صحيح بخاري آوردم. و تو آن را نديدي!!!! و مي گويي روايت مجاهد دين قابل اعتنا تر است. آيا نمي خواهي خودت را از اين جهالت نجات دهي.و از خواب بيدار شوي. قضاوت با خوانندگان.
بقيه اراجيفت هم که پاسخ ندارد.
جناب مجاهد دين آيا گمان مي کني با پر گويي پاسخ سوال را داده اي. لطفا داستان تعريف نکن.
نوشته اي:” اولا روایت اول که به ضرر شما است چون از آن حکم باطل بودن رضاع کبیر را میرساند پس طبق این روایت رضاع تنها در شیر خوارگی است ”
پاسخ:
هيچ مي فهمي چه مي گويي !؟؟مگر ما رضاع کبير را قبول داريم که به ضرر ما باشد. رضايت کبير از جعليات عايشه است. پس بگو اين روايت به ضرر عايشه است!!!
اما بياييد ببينيد نظر جناب شافعي درمورد روايت دوم چيست ؟
” فاخذت عائشة بذلک فیمن کانت تحب ان یدخل علیها من الرجال ؛ فکانت تامر اختها ام کلثوم وبنات اخیها یرضعن لها من احبت ان یدخل علیها من الرجال والنساء ؛ وابی سائر ازواج النبی ص ان یدخل علیهن بتلک الرضاعة احد من الناس ” کتاب الام ج5/30
جناب شافعی در کتاب « الام » می گوید : رسم عائشه بدین منوال بود که هرگاه دوست داشت مردانی براو وارد شوند ونامحرم بودند به خواهرش ام کلثوم ویا دختران خواهرش دستور میداد تا کسی را که می خواست بر او وارد شود شیر دهند .« لتکون عائشة عمة الرضیع او خالته »
واین در حالی بود که دیگر همسران پیغمبر از چنین کاری که موجب نشر محرمیت شود خودداری می کردند. دقت کردي چه گفت (من الرجال)
پس بي جهت دست وپا نزن که غلام را پسر کوچک و نا بالغ معني کنيد. لطفا به شعور خوانندگان احترام بگذار.
حالا نمي خواهي به شعور خوانندگان احترام بگذاري، باشد. به شعور ديگر زنان رسول خدا نظير ام سلمه احترام بگذار و آنها را جاهل فرض نکن که فرق کودک و بالغ را نمي دانستند و بي جهت از آنها حجاب مي کردند و نشست وبرخاست نمي کردند!!
لطفا پرگويي و حاشيه روي نفرماييدو پاسخ دهيد. آيا عايشه نسبت به دستور صريح رسول خدا در رابطه با دقت در محرميت رضاعي ، دقت نموده يا برعکس، دستور پيامبر عمل کرد.(لطفا اگر نمي خواهيد پاسخ دهيد سکوت کنيد)
نوشته اي:” چون همکاران شما در موسسه نتوانستند پاسخ دهند ، شما امده ایدکه موضوع را با فلسفه بافی و مغلطه بازی به انحراف بکشانید”
پاسخ:
لطفا از روي شکم حرف نزن . موسسه کيلويي چند است. اگر افترا نزني نمي تواني سخني شروع کني.
نوشته اي: برادرم شما با توجه به ایه 11 سوره انفال نمی توانید از ایه 33 سوره احزاب عصمت و معصومیت افرادی را ثابت کنید .
پاسخ:
اين دو آيه با هم تفاوت بسيار دارند. آنجا پاکي با وضو حاصل مي شود و تشريعي وبراي همه مردم است، ولي اينجا پاکي تکويني است . اينجا «انما» آمده كه از قوى‌ترين ادات حصر به شمار مى‌رود. اينجا الرجس با الف و لام جنس مى‌آيد، و شامل هر نوع پليدى؛ چه ظاهرى و چه باطنى مي شود. اينجا خداوند از مفعول مطلق تاکيدي(تَطْهيراً) استفاده نموده است که از ويژگيهاي اين مفعول يکي قطعيت حدث وديگري نهايت حدوث است.( آيا تفاوت را نمي بيني) و علاوه بر اينها ،صحابه‌اي كه از شان نزول آن با خبر بودند ، اين تطهير را اراده تكويني خداوند مي‌دانند نه تشريعي. و به همين علت آنرا يک فضيلت براي اهل بيت مي دانند.
نوشته اي:” دوما : با توجه به کلمه انما و کلمه یرید الله نمی توانید برای 12 امام معصومیت را ثابت کنید . ”
پاسخ:
اگر به فرض محال، اين آيه براي زنان رسول خدا بود. آيا فقط شامل زناني که در هنگام نزول آيه همسر پيامبر بودند، مي شد وبراي زنان بعدي او نيز نمي شد!! آيا اين عقيده مسخره نيست وخودتان آن را مي پذيريد! پس بدان که به هنگام نزول آيه مصداق اهل بيت مطهر رسول خدا ، فقط اين پنج تن بوده اند. نه اين اينکه مصداق ديگري بعد از آن نخواهد داشت.
نوشته اي:” این شما و امثال شما هستید که برای از فرار از اصل موضوع ایه 33 سوره احزاب بحث لغوی و تشریعی توسط خداوند را مطرح کرده اید و برای خداوند تعیین تکلیف می کنید .”
پاسخ:
اگر ادعاي شما درست است و اهل بيت ، اين دسته بندي را ندارد، پس خداوند چرا همسر لوط و پسر نوح را اهل بيت ايشان نمي داند!! در حالي که زن وپسر قطعا جزو اهل بيت فرد هستند.
نوشته اي:” تمام مردم عرب می دانستند که زنان جزو اهل بیت هستند . و همین که پیامبر در زیر کساء برای ان افراد دعا کرده که خداوندا این افراد را هم جزو اهلبیت من قراربده ، نشان دهنده ی این است که ایه 33 احزاب درباره ی زنان پیامبر می باشد .”
پاسخ:
دوتا دروغ زشت گفتي:
در صحيح مسلم آمده که از زيد بن ارقم سؤال شد آيا به زنان پيامبر (ص) اهل بيت پيامبر گفته مي شود يا خير؟ پاسخ داد همسر يک مرد از اهل بيت آن به حساب نمي آيد زيرا چه بسا زني با مردي يک عمر زندگي مي کند ولي در آخر عمر طلاق گرفته و به خانه پدرش رفته و جزء اهل بيت پدر محسوب مي شود.:
إنّ زيد بن أرقم سئل عن المراد بأهل البيت هل هم النساء ؟ قال: لا / وأيم اللّه ، إنّ المرأة تكون مع الرجل العصر من الدهر ، ثمّ يطلّقها ، فترجع إلى أبيها وقومها.
صحيح مسلم: ج 7 ص 123، (رقم 6381)، كتاب فضائل الصحابة
پس چرا دروغ مي گويي که عرب ،زنان را جزو اهل بیت مي دانستند. جالب اينکه خود ام سلمه خود را اهل بيت نمي دانست وسوال کرد من جزو آنها هستم. پس چرا دروغ مي گويي.
دروغ دوم اينکه گفتي “پیامبر در زیر کساء برای آن افراد دعا کرده که خداوندا این افراد را هم جزو اهلبیت من قراربده” لطفا اگر کذاب نيستي اين روايت را به ما نشان بده. چون در روايت آمده(هؤلاء أهل بيتى) اينها اهل بيت من هستند، نه اينکه اينها جزو اهل بيت من هستند!! ودر ادامه نيز ام سلمه را به اين جمع را نمي دهد.
نوشته اي:”کدام فرد عرب زبان در بین مردم گفته که ای مردم زنان من جزو اهلبیت من هستند ؟ و اگر شخصی چنین حرفی می زند همه نمی گفتند این فرد دیوانه می باشد ؟”
پاسخ:
يعني هم خدا نعوذ الله ديوانه است که زن لوط و پسر نوح را اهل بيت آنها ندانست. هم زيد بن ارقم ديوانه است که چنين عقيده اي نداشت .هم ام سلمه سوال احمقانه اي پرسيد که گفت آيا من اهل بيتم. هم رسول خدا که براي دلخوشي ام سلمه هم شده پاسخ مثبت به او نداد. ( فکر کنم فقط وهابيت است که ديوانه نيست!!)
نوشته اي:” اینکه گفته اید (اين اذهاب رجس از وجود اصحاب کساء دفعي است نه رفعي … يعني اينکه خداوند پليدي را از نزديکي به وجود ايشان دور نموده است) برادرم طبق کدام ایه قران به شما اختیار داده شده که هر طور خواستید پلیدی ها را تقسیم بندی کنید”
پاسخ:
خداوند در جريان حضرت يوسف معناي عصمت وطهارت را بيان کرد, فرمود ما كاري كرديم كه بدي به طرف او نرفت نه اينكه او به طرف بدي نرفت ﴿كَذلِكَ لِنَصْرِفَ عَنْهُ السُّوءَ وَالْفَحْشَاءَ﴾[13] نه «لنصرفه عن السوء و الفحشاء» نفرمود ما او را از بدي منصرف كرديم فرمود اجازه نداديم بدي به طرف او برود . اين است اذهاب رجس.
بگذار طور ديگر بگويم. وقتي شما در حق کسي دعا مي کنيد«خداوند هر گونه ناگوارى را از شما دور گرداند!» روشن است که مقصود شما تنها برطرف شدن گرفتارى هاى موجود نیست، بلکه مى خواهد که از آغاز، گَرد بلا بر گِرد او ننشیند.
چنانکه پیامبر اکرم مى فرماید: (من اطعم اخاه حلاوة اذهب الله عنه مرارة الموت) «هر کس کام برادر مؤمن خود را شیرین سازد، خداوند تلخى مرگ را از وى دور گرداند». پُر واضح است که منظور از این سخن، آن نیست که ابتدا تلخى مرگ را به وى مى چشاند و سپس آن را برطرف مى سازد، بلکه مقصود این است که از ابتدا، مرگ براى چنین شخصى گوارا خواهد بود.
نوشته اي:” اینکه گفته اید (يکي از دلايلي که اهل سنت در توجيه بکار بردن ضمير (کم) در اين آيه دارد اين است که خود رسول خداهم شامل اهل بيت مي شود .)
چرا برای اهل سنت تعیین تکلیف می کنی ؟؟ و دلیل میتراشی ؟؟
برادرم هر ادم با سواد و با عقل و با شعوری اگر از ایه 71 تا 73 سوره هود را مطالعه کند متوجه می شود که برای همسر حضرت ابراهیم از کلمه عنکم استفاده شده است .
پاسخ:
اولا:اين جمله سجودي وبسياري از اهل سنت است که عينا با آدرس مي آورم:
(((((در آیه مورد بحث نیز اهل البیت پیامبر صلی الله علیه وسلم شامل خودشان و زنانشان بودند پس بودن خود حضرت محمد در این مجموعه باعث شده تا ضمیر مذکر شود))))
http://www.islamtxt.net/?q=question/130
پس لطفا ديگر از روي شکم حرف نزن.
اما در مورد آيه 73 هود . دوست عزيز مگر خداوند فرزند را به شخص همسر ابراهيم عطا کرده بود . که منظور اهل بيت ،فقط او باشد و خود ابراهيم و ديگر خاندان او نباشد.
نوشته اي:” ایا حضرت علی و حسن و حسین و فاطمه قبل از نزول این ایه معصوم نبودند ؟؟؟و چه نوع رجس و پلیدی داشته اند”
پاسخ:
اولا:همانطور که گفتم اين اذهاب رجس از وجود اصحاب کساء دفعي است نه رفعي . يعني اينکه خداوند پليدي را از نزديکي به وجود ايشان دور نموده است ، نه اينکه فرضا رجسي در وجود ايشان وجود داشته و خداوند آنرا رفع فرموده است.
ثانيا: آنجا که خدا مي گويد ان الله يحب المحسنين يعني اينکه از بعد از اين آيه خداوند نيکو کاران را دوست خواهد داشت. ( مي داني که از اين مثالها فراوان است)
ثالثا: همانطور که گفتم ، يکي از دلايلي که اهل سنت در توجيه بکار بردن ضمير (کم) در اين آيه دارد اين است که خود رسول خداهم شامل اهل بيت مي شود . حال آيا قبل از اين آيه رسول خدا نيز معصوم نبودند!!؟
رابعا: پيامبر بعضي از زنان خود را طلاق داد مثل غزی بنت دودان، اسماء بنت نعمان، عالیه بنت ظبیان که اين آخري حتي با مرد ديگري ازدواج کرد.(قبل ازنزول آيه تحريم ازدواج با زنان پيامبر بود.)با فرض درست بودن عقيده اهل سنت ، حال تو بگو تکليف آنها چه مي شود!!
نوشته اي:”اگر خداوند می خواست اشخاصی را معصوم کند و مقام عصمت و معصومیت به انها عطا کند از کسی نمی ترسید . خیلی صریح با ایات بین و روشن ان اشخاص را با نام معرفی می کرد تا حجت برای مردم تمام شود .”
پاسخ:
اولا: تو که به من مي گويي براي خدا تعيين تکليف نکن. چرا خودت چنين مي کني. ثانيا: چه کسي گفته آنچه که حجت است حتما بايد صريح در قرآن باشد. مگر بيان آيات با رسول نيست.
ثالثا:تو گمان مي کني خداوند چگونه قرآن راحفظ کرده. ماموري گذاشته که هرکس به آن دست برد دستش را باشمشير قطع کند. خير بخش از عامل حفظ قرآن ، همين نحوه آوردن آيات است تا از دست نامحرمان بد خواه محفوظ بماند. وگرنه چه بسا بخشي از قرآن را بزغاله مي خورد.(مي داني که چه مي گويم)
نوشته اي:” پس هنر خود اهل بیت چی بوده؟ ….. تمام فضائل آنها بی ارزش می شود و چون به گفته ی شما اراده تکوینی خداوند بود .”
پاسخ:
1- گناه برای معصومين “محال عادی” است، نه “محال عقلی”. محال عادی یك عمل با اختیاری بودن آن سازگار است.يعني مصونیت معصوم در برابر گناه، از مقام معرفت و علم و تقوای او سرچشمه میگیرد.
2- فرضا معصومین با یك امداد الهی از انجام گناه مصون باشند، ولی راه انجام “ترك اولی”که به روی آنها باز است، افتخار آنها این است كه حتی ترك اولی هم نمیكنند، و اگر به ندرت ترك اولی از بعضی آنها سر زده، به همان نسبت مورد عتاب شدید الهی، شدهاند. (مثل ترک اولي حضرت يوسف ومجازات شديد )
3- نظام خلقت ایجاب می‌کند که مخلوقات در مراتب و ظرفیت‌های مختلف «وجودی» و تفاوت‌های «ماهیتی» خلق شوند و معنا ندارد که همه یکسان باشند و به همین نسبت،نقش و وظایف متفاوتی در کارگاه هستی بر عهده هر کدام گذاشته شده است.
خداوند می‌فرماید :
«انْظُرْ کیفَ فَضَّلْنا بَعْضَهُمْ عَلى بَعْضٍ » ببین چگونه بعضى را بر بعضى برترى دادیم.
لذا شاهدیم که خداوند خود بر این معنا تصریح دارد ، چرا که نظام خلقت همین تفاوتها را ایجاب می‌کند.
از طرفي فرموده «لا یکلِّفُ اللَّهُ نَفْساً إِلاَّ وُسْعَها» لذا مهم این است که اولاً این فضلیت‌ها به سبب نیاز کارگاه هستی است. چنان چه به کثیف‌ترین آدم هم فضلیتی داده شده که به هیچ یک از ملائک داده نشده است و آن فضلیت «اختیار و انتخاب» است. و ثانیاً هنر در حفظ فضلیت و انجام تکالیف محوله است.
4- باید دانست که این قبیل تفاوتها هرگز نشانه تبعیض نیست. نظام سنجیده عالم حکم می‌کند که پیدایش موجودات بر اساس تفاوتها و اختلافها باشد، یعنی نوامیس و قوانین عالم طبیعت اقتضا دارد که ما بین مخلوقات تفاوت وجود داشتهباشد.
همانگونه که دو درخت، دو کوه، دو پرنده، یا دو چهره انسان شبیه به هم نیست، امکانات روحی و معنوی انسانها هم مشابه نیست و این خصیصه جدائیناپذیر عالم خلقت است و از این جهت هیچ منافاتی با عدالت خداوندی ندارد.
خداوند در پی (انّی اَعْلَمُ مَا لَاتَعْلَمُونْ) به انسان اسماء را آموخت، اما ملائک نگفتند که خدایا تو به او یاد دادهای وبه ما نه، بلکه این کلام را که عین معرفت به موقعیت خود و رعایت ادب بود، بر زبان جاری نمودند که «سُبْحانکَ لَا عِلْمَ لَنا الَّا ما عَلَّمْتَنا»، یعنی اگر ما ظرفیت دریافت چنین علمی را میداشتیم حتماً تو به ما میآموختی، زیرا ذات الله همه رحمت و بخشش است و در هر جایی هم که زمینه دریافت فیض الهی وجود داشتهباشد مورد افاضه خداوند سبحان واقع میگردد. چه بسا استعدادها که به ما داده شده ولي از اداء حق آن استعدادها برنیامده ايم و آنرا ضایع کردهايم. بسا موقعیتها که برای ما پیش آمده ولي با وجود علم و توانائی از طاعت دست برداشته و تسلیم هوای نفس، شدهايم.بنده گمان مي کنم جنابعالي اگر به دنبال حقيقت باشيد ، به اندازه کافي موضوع روشن شده است. احتمالا بنده ديگر پاسخي خواهم داد.قضاوت با خوانندگان .
جناب مجاهد دين بنده مي دانم که اين موضوع آنقدر شرم آوراست که جنابعالي و همفکران شما بايد هم آن را ماست مالي کنيد. مرد حسابي مي خواهي نظر رسمي سايت جامع فتاوي اهل سنت وجماعت را بداني تا ببيني عقيده رضاع کبير ساخته عايشه است نه شيعه .
((رضاعت در بزرگ سالي نيز باعث محرميت مي شود، يعني درهر سني حتي در سن پيري اگركسي شير زني را بخورد، اين تحريم برايش ثابت مي‌شود وبا بچه‌كوچك هيچ فرقي ندارد و اين رأي عايشه همسر پيامبر صلي الله عليه وسلم مي‌باشد))
http://www.islampp.com/index.php?id=144&ftwid=10792
اما در همان سايت جامع فتاوي اهل سنت وجماعت آمده است.
((و اما آنچه که در مورد اجتهاد عایشه رضی الله عنها مبنی بر جواز رضاعت کبیر آمده، او به ماجرای سالم استناد کرده بودند نه به آیه ی قرآن، هرچند اجتهاد عایشه رضی الله عنها صحیح نیست))
حال يک بار ديگر سوال خود را تکرار مي کنم. مگر نه اينکه اگر فرضا رسول خدا به هر کدام از ما مي گفت، مراقب فلان مسئله باش، ما تا ابد سراغ آن موضوع نمي رفتيم که مبادا خطا کنيم. پس چرا عايشه بي مبالاتي کرد و دوباره وارد موضوعي شد که رسول خدا عايشه را از آن برحذر داشته بود ؟ وطوري عمل کرد که صداي همه را در آورد و غير خود او کسي آنرا قبول نداشت.
کسي نمي خواهد جواب اين برادرمان را بدهد!!!؟
جناب شريعتي چون تو خيلي با ادرار صميمي هستي و آن را به اسم کوچک صدا مي کني!!! بنده اينها را مخصوص تو نوشته ام.
«عَنْ أَنَسٍ رضی الله عنه قَالَ: قَدِمَ أُنَاسٌ مِنْ عُکْلٍ أَوْ عُرَیْنَةَ، فَاجْتَوَوُا الْمَدِینَةَ، فَأَمَرَهُمُ النَّبِیُّ صلی الله علیه وسلم بِلِقَاحٍ، وَأَنْ یَشْرَبُوا مِنْ أَبْوَالِهَا وَأَلْبَانِهَا، فَانْطَلَقُوا، فَلَمَّا صَحُّوا قَتَلُوا رَاعِیَ النَّبِیِّ صلی الله علیه وسلم وَاسْتَاقُوا النَّعَمَ، فَجَاءَ الْخَبَرُ فِی أَوَّلِ النَّهَارِ، فَبَعَثَ فِی آثَارِهِمْ، فَلَمَّا ارْتَفَعَ النَّهَارُ جِیءَ بِهِمْ، فَأَمَرَ فَقَطَعَ أَیْدِیَهُمْ، وَأَرْجُلَهُمْ، وَسُمِرَتْ أَعْیُنُهُمْ، وَأُلْقُوا فِی الْحَرَّةِ یَسْتَسْقُونَ فَلا یُسْقَوْنَ.»
(صحيح بخاری:233)
« انس بن مالک میگوید: عدهای از طایفة عُکل یا عُرینه به مدینه آمدند و از آب و هوای آن، بیمار شدند. رسول الله صلی الله علیه وسلم دستور داد تا خود را به شتران شیری برسانند و از ادرار و شیر آنان، بخورند. آنان چنین کردند و از بیماری، شفا یافتند…»
شیر و ادرار شتر بنوشید که داروهای خوبی هستند…
سنن ابن ماجه، 5.3503
حتي در کتب صحيح شما نه فقط از فوايد نوشيدن ادرار شتر گفته، بلکه از پاداش براي ادرار اسب هم گفته شده!
ابو هریره روایت کرده است:
پیامبر گفت «اگر کسی در راه خدا و با ایمان به الله و پیمانهای او اسبی را نگه دارد، خداوند در روز قیامت برای آنچه که آن اسب خورده است یا نویشده است و برای ادرار و مدفوع آن اسب، به آن شخص پاداش میدهد»
صحیح بخاری 4.52.105
جناب شريعتي ، پس اينقدر خودت را مفتضح نکن. اگر از وجود روايتي در مورد خواص ادرار شتر در کتاب شيعه ، مي گويي. کمي در کتب صحيح خودت جستجو کن تا همان احاديث را در کتب خودت پيدا کني.(حتي بد تر از آن را) حال اگر مي خواهي در مورد شربت بال مگس توضيح دهي ،در اين مورد هم توضيح بده!!
اما دوستان تا اينجا فقط منظور به گل ماليدن پوزه شريعتي بود ، ولي چنانچه کسي از دوستان مايل است در مورد فوايد ادرار شتر (که هم در کتب شيعه وهم در کتب اهل سنت آمده) مطالعه نمايد ، مي تواند به آدرس انجمن علمي شتر ايران، مراجعه نمايد.
http://nscs.ir/index.php/about-the-society/tarekhche
ضمنا همچنانکه عرض کردم بنده متاسفانه خيلي نمي توان براي ايجاد پست و پاسخ دادن ، وقت بگذارم، مگر اينکه مثل مورد فوق ، چيزي مجبورم کند.