اسلام تکس بانک مقالات اسلامی و پاسخ به شبهات
این جستار شامل 0 پاسخ ، و دارای 0 کاربر است ، و آخرین بار توسط 
-
نوشته ها
-
در این مقاله سعی شده بود با اشکالات تکراری واقعه غدیر زیر سوال رود.
اما بنده خطاب به همه برادران اهل تسنن می گویم:
ما برای امامت و عصمت اهل البیت ع قبل از آنی که به وقایع تاریخی استناد بکنیم به ادله و براهین عقلی استناد می کنیم.
یعنی ابتدا با بدون توجه به تاریخ و بدون توجه به اشخاص(چه ابوبکر و عمر چه علی ع و حسنین ع و سایر ائمه ع چه اشخاص دیگر) با برهان عقلی و با استفاده از آیات قران ثابت می کنیم باید بعد از پیامبر ص امام باشد و این امام نیز باید معصوم باشد.بعد که این را اثبات کردیم می رویم سراغ تاریخ و منابع تاریخی ببینیم برای چه کسی یا کسانی ادعای عصمت شده است و مصادیق معصوم چه افرادی هستند.
خوب وقتی به تاریخ رجوع می کنیم می بینیم که برای ابوبکر و عمر حتی خودشان نیز ادعای عصمت نداشته اند و خود اهل تسنن نیز ادعا نکرده اند اینان معصومند.
پس قطعا ابوبکر و عمر امام بعد از پیامبر ص نیتسند.
اما با مراجعه به روایات فریقین می بینیم برای امیرالمومنین ع امام حسن ع امام حسین ع و … ادعای عصمت شده است.
پس اینها مصداق امام پس از پیامبر ص هستند.حال یا شا برادران اهل تسنن آن براهین و ادله ما مبنی بر عصمت امام پس از پیامبر ص را قبول دارید یا خیر.
اگر قبول ندارید که ردش کنید با دلیل منطقی.
البته به یک نکته نیز باید توجه کرد. دلیل عقلی را باید با عقل رد کرد نه گزارش تاریخی. یعنی اینکه شما روایتی بیاورید که در ان روایت آمده باشد امام ع گناه یا اشتباهی کرده این نمی شود آن براهین را رد کرد.
چون براهین عقلی هستند و حجیت عقل قطعی و ذاتی است. اما حدیث هر چند صحیح السند باز هم ظنی است و احتمال خطال دارد.این مسأله بلاتشبیه مانند این است که شما الان با دلیل قاطع و یقینی ثابت کرده اید که در مثلث قائم الزاویه قانون فیثاغورث درست است.
حال اگر کسی آمد پیش شما گفت من مثلث قائم الزاویه ای کشیده ام که در آن این قانون صادق نیست به راحتی آب خوردن می گوئید یا مثلثت قائم الزاویه نیست یا در اندازه گیری ها اشتباه کرده ای. و هیچ وقت اصل قضیه را زیر سوال نمی برید.اینجا نیز اینطور است. وقتی ما با دلایل قاطع عقلی ثابت کرده ایم امام باید معصوم باشد حال اگر در روایتی آمده باشد که امام گناه یا اشتباه کرده به راحتی آب خوردن می گوئیم یا روایت غلط است یا اگر درست است منظور دیگری دارد که ما نمی فهمیم و آن کار گناه یا اشتباه نبوده و ما خیال می کنیم گناه یا اشتباه است.
پس اگر برهان ما را قبول ندارید که برها را رد کنید.
اما اگر برهان را قبول دارید اما در مصادیق امام با ما اختلاف نظر دارید بفرمائید امام یا ائمه معصوم پس از پیامبر ص از نظر شما کیستند و دلیل شما چیست!؟در مور مقاله نیز اصلا بفرض کل مقاله و اشکالات این برادر اهل تسنن صحیح باشد. باز هم این لطمه ای به اصل واقعه غدیر و اصل بحث امامت و عصمت امام نمی زند.
فوقش این است که بگوئیم در غدیر هوا گرم نبوده. خوب بعدش چه!؟ یعنی می شود نتیجه گرفت اصولا غدیری اتفاق نیفتاده؟!؟!
در مورد علی بن ابی طالب ع اینقدر روایات و شاهد تاریخی در منابع فریقین داریم که فقط یک انسان کور و مغرض می تواند آنها را انکار کند.
ببينيم صحابه اي که در غدير حضور داشتند چه گفته اند.
1 – طبرانی در ” المعجم الکبیر ” :
4986 عن زَيْدِ بن أَرْقَمَ قال خَرَجْنَا مع رسول اللَّهِ صلى اللَّهُ عليه وسلم حتى انْتَهَيْنَا إلى غَدِيرِ خُمٍّ أَمَرَ بِدُوحٍ فَكُسِحَ في يَوْمٍ ما أتى عَلَيْنَا يَوْمٌ كان أَشَدَّ حُرًّا …..
المعجم الكبير ، ج 5 ص 171 رقم 4986
2 – حاکم نیشابوری در ” المستدرک علی الصحیحین ” :
6272 عن زيد بن أرقم رضي الله عنه قال خرجنا مع رسول الله صلي الله عليه و سلم حتى انتهينا إلى غدير خم فأمر بروح فكسح في يوم ما أتى علينا يوم كان أشد حرا منه ….
المستدرك على الصحيحين ، ج 3 ص 613 رقم 6272
ترجمه روایت :
زيد گفت بيرون شديم با رسول خدا (ص) تا رسيديم بغدير خم در روزى كه تاكنون گرمتر از آنروز بر ما نگذشته بود ….3 – ابن مغازلی در ” مناقب امیرالمومنین ” :
أقبل نبيّ اللّه من مكّة في حجّة الوداع حتّى نزل (ص) بغدير الجحفة بين مكّة والمدينة، فأمر بالدّوحات فقمّ ما تحتهنّ من شوك ثمّ نادى: الصّلاة جامعة! فخرجنا إلى رسول اللّه (ص) في يوم شديد الحرّ وإنّ منّا لمن يضع رداءه على رأسه وبعضه على قدميه من شدّة الرّمضاء ….
رسول خدا (ص) در حجة الوداع آمد تا در جحفه نزول فرمود- بين مكّه و مدينه . پس امر فرمود زير درختان عظيم و انبوه آنجا را از خار و خاشاك پاك كردند، سپس مردم را باجتماع عمومى براى نماز دعوت كردند. آنروز بسيار گرم و سوزان بود و همگى حسب الامر پيغمبر بسوى آنحضرت گرد آمديم در حاليكه بعضى از ما قسمتى از رداى خود را بر سر كشيده و قسمتى را از شدت سوزندگى زمين زير پا نهاده بود. …..
مناقب أمير المؤمنين عليه السلام، ص 67 رقم 23
4 – احمد بن حنبل در ” فضائل الصحابه ” :
قَالَ زَيْدُ بْنُ أَرْقَمَ: وَأَنَا أَسْمَعُ، نَزَلْنَا مَعَ رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ بِوَادٍ يُقَالُ لَهُ: وَادِي خُمٍّ فَأَمَرَ بِالصَّلَاةِ فَصَلَّاهَا بِهَجِيرٍ ، قَالَ: فَخَطَبَنَا، وَظُلِّلَ لِرَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ بِثَوْبٍ عَلَى شَجَرَةِ سَمُرَةٍ مِنَ الشَّمْسِ، فَقَالَ: …..
راوی می گوید : در حاليكه من ميشنيدم زيد چنين گفت: با رسول خدا (ص) در وادى كه خم ناميده ميشود فرود آمديم. آنحضرت امر باقامه نماز فرمود و در گرماى نيمروز نماز را بجا آورد سپس براى ما خطبه ايراد فرمود در حاليكه با افكندن پارچه بر يكدرخت بزرگ براى آنجناب سايه تشكيل داده شده بود. آنگاه فرمود: ……
فضائل الصحابة ، ج 2 ص 597 رقم 1017
5 – تفتازانی در ” شرح المقاصد فی علم الکلام ” :
أما حديث الغدير فهو أنه عليه السلام قد جمع الناس يوم غدير خم موضع بين مكة والمدينة بالحجفة وذلك بعد رجوعه عن حجة الوداع وكان يوما صائفا حتى أن الرجل ليضع رداءه تحت قدميه من شدة الحر ….
اما حدیث غدیر، همانا رسول خدا(ص)مردم را در روز غدیر خم در مکانی بین مکه و مدینه در جحفه جمع نمود، واین امر بعد از بازگشت از حجةالوداع بود، وآن روز، روزی بسیار گرم بود به گونه ای که از شدت گرما مردم ردای خود را به زیر پای خود افکنده بودند ….
شرح المقاصد في علم الكلام ، ج 2 ص 289 – 290
نتیجه :
شیعه دقیقا بر اساس آنچه که در تاریخ نقل شده سخن می گوید.
با همه اينها فرض کنيم در غدير هوا خيلي هم گرم نبود ، آيا اين موضوع کل واقعه را زير سوال مي برد؟
شما برای پاسخ به این جستار باید وارد تارنما شوید.
– در غدير، هيچگاه سرماي شديد حاكم نبوده و همه روزها گرما بوده هم قبل از آن و هم بعد از آن و مثل اين است كه بخواهيم مرتب بگوئيم: در آن سرماي شديد قطب جنوب!!! خوب مسلم است كه هوا در قطب هميشه سرد است.
بنابراین بحث از تاریخ شمسی غدیر برای چیست؟آیا 28 یا 29 اسفند بنا بر محاسبه ی شما یا 1فروردین یعنی هوا خیلی خنک بوده و به سادگی اصل موضوع رد می شود!!!!!!