من از نزد پست ترین و کافرترین مردم (=معاویه) می آیم!!!

Home انجمن ها جانشینی من از نزد پست ترین و کافرترین مردم (=معاویه) می آیم!!!

این جستار شامل 0 پاسخ ، و دارای 0 کاربر است ، و آخرین بار توسط  حمید رضا در 9 سال، 6 ماه پیش بروز شده است.

در حال نمایش 2 نوشته (از کل 2)
  • نویسنده
    نوشته ها
  • #1523

    حمید رضا
    کاربر
    زبير بن بكّار از مطرف فرزند مغيرة بن شعبه نقل مى‏كند : «من همراه پدرم ، مغيره به مسافرت شام رفتيم و بر معاويه وارد شديم (مغيره در آن زمان فرماندار معاويه در كوفه بود ؛ احتمالاً دوستى اين دو از عصر جاهليّت بوده است) . پدرم هر شب به مجلس شبانه معاويه مى‏رفت و مدّتى با او هم صحبت بود و شب را به شب نشينى مى‏گذرانيد . او هر شب ، هنگامى كه به خانه باز مى‏گشت ، با شگفتى فراوان از معاويه و فراست و كياست او نقل مى‏كرد . و با اين كه خود از داهيان بنام عرب بود ، از آنچه از معاويه مى‏ديد با تعجّب فراوان ياد مى‏كرد .

    امّا يك شب پس از اين كه از نزد معاويه به خانه بازگشت ، از غذا خوردن امتناع ورزيد ، و من او را سخت پريشان و در هم ديدم . ساعتى درنگ كردم ، زيرا مى‏پنداشتم ناراحتى پدرم به خاطر اعمالى مى‏باشد كه از ما سر زده ، و يا به خاطر حوادثى مى‏باشد كه در كار ما پيش آمده و كم و كاستى كه در موقعيّت ما به وجود آمده است . بالاخره نتوانستم تحمّل كنم ؛ به پدرم رو كرده و گفتم :

    چرا در اين شب اين قدر ناراحت و پريشان هستى؟

    گفت : فرزندم! من از نزد خبيث‏ترين و پليدترين مردم بازگشته‏ام .

    گفتم : براى چه؟

    (او هر شب در جلسات شب نشينى معاويه شركت مى‏كرد ، و با دهانى پر از تعريف و ستايش از معاويه ، و عقل و زيركى و زرنگى وى به خانه باز مى‏گشت ، امّا آن شب چنين گفت . من علّت را سؤال كردم : مگر چه شده است؟)

    گفت : امشب مجلس معاويه خالى از اغيار بود ، و ما با هم خيلى خصوصى و با نهايت صميميّت سخن مى‏گفتيم . من بدو اظهار داشتم : اى امير المؤمنين! تو به آرزوها و آمالت رسيده‏اى ، حال اگر در اين سن ، به عدل و داد دست زنى و با ديگران به مهربانى رفتار نمايى چه قدر بجاست . اگر به خويشاوندانت (بنى هاشم) با لطف برخورد كنى ، و با ايشان صله رحم نمايى چه مانعى در پيش است؟ به خداى سوگند ، امروز اينان هيچ چيز كه در تو ترس و واهمه برانگيزد ، ندارند ، اينها عمو زاده‏هاى تو هستند ، با آنها نيكى و صله رحم بنما ، تا در روزگاران از تو نام نيكى به يادگار بماند .

    معاويه جواب داد :

    واى بر تو! اين آرزويى سخت دور از دسترس و انجام ناشدنى است . ابوبكر به حكومت رسيد و عدالت ورزيد ، و آن همه زحمت‏ها تحمّل كرد . به خداى سوگند ،تا مُرد نامش نيز به همراهش مرد . البته گاهى ممكن است كسى بگويد : ابو بكر!

    آنگاه عمر به حكومت رسيد ، كوشش‏ها كرد و در طول ده سال رنج‏ها كشيد ، امّا چند روزى از مرگش نگذشت كه هيچ چيز از او باقى نماند ؛ جز اين كه گاه و بى گاه گوينده‏اى بگويد : عمر!

    سپس برادر ما عثمان به خلافت رسيد . مردى از نظر نسب چون او نبود! و كرد آنچه كرد ، و با او رفتار كردند آنچه كردند . امّا تا كشته شد ، به خداى سوگند ، نامش نيز مرد ، و اعمال و رفتارش فراموش شد! در حالى كه نام اين مرد ، فرزند ابو كبشه(در جنگ اُحد ، پس از شكست مسلمانان ، ابو سفيان به عنوان استهزا و تمسخر پيامبر را ابن ابى كبشه ناميد) را هر روز پنج بار در سراسر جهان اسلام به فرياد بانگ مى‏زنند و به بزرگى ياد مى‏كنند : «أشهد أنّ محمّدا رسول اللّه‏» . تو فكر مى‏كنى چه عملى در چنين شرايطى باقى خواهد ماند؟ و چه نام نيكى پايدار است ، اى بى مادر؟

    نه به خداى سوگند ، آرام نخواهم نشست ، مگر اين كه اين نام را دفن كنم، و اين ذكر و ياد را به خاك بسپارم!» ( الاخبارالموفّقيات ، ص 576 ، چ
    عراق .روایت ۳۷۵)
    ذهبی شخصیت زبیر بن بکار اینگونه معرفی می نماید : – الزبير بن بكار الإمام الحافظ النسابة قاضى مكة أبو عبد الله بن أبي بكر القرشي الأسدي المكى.

    و همچنین نقل می کند که:قال الدارقطني: ثقة. وقال الخطيب: كان ثقة ثبتا عالما بالنسب وأخبار المتقدمين.(تذکرة الحفاظ،ج2،ص85،چاپ دار الكتب العلمية بيروت-لبنان الطبعة الأولى 1419هـ- 1998م)

    #3409

    abdollah.abdolahi
    کاربر
    من از حضرت علی رضی الله عنه در این مورد تبعیت میکنم نه از سازنده آن حدیث .حضرت علی رضی الله عنه با وجود اختلاف با حضرت معاویه رضی الله عنه به هیچ عنوان رضایت به توهین کردن به ایشان را ندادند ومن هم از حضرت علی رضی الله عنه اطاعت میکنم.
    برادر در روز جزا نه به خاطر خوبی های حضرت علی رضی الله عنه مرا به بهشت می برندو نه به خاطر اختلاف ایشان با حضرت معاویه رضی الله عنه مرا به جهنم می برند و هر کسی فقط با آنچه بدست آورده و اعمالش سنجیده می شود. ولی اگر به کسی افترایی بستید آنجا باید جواب داد و قتی الله جل جلاله فرمودند من در قرآن گفتم که از آنان راضی شدم و آنان را در قیامت خشنود میکنم، چرا شما این تهمت را به ایشان زدید و دلیلت چیست ؟ می خواهی چه بگویی ، می خواهی بگویی من در فلان کتاب خواندم !!!آیا فکر می کنی این جواب از تو قبول می گردد؟
    از آن روز بترس.برادرم من هم تا 1 سال پیش مانند شما فکر می کردم . به شما توصیه میکنم فقط یک بار قرآن کریم را با صدق دل و تسلیم در برابر آیات محکمات آن و ایمان کامل به آن بخوان و در آن تفکر کن انشاءالله خود خواهی فهمید.والسلام
در حال نمایش 2 نوشته (از کل 2)

شما برای پاسخ به این جستار باید وارد تارنما شوید.