اسلام تکس بانک مقالات اسلامی و پاسخ به شبهات
این جستار شامل 0 پاسخ ، و دارای 0 کاربر است ، و آخرین بار توسط 
-
نوشته ها
-
بسم الله الرحمن الرحیم
با توجه به نزدیک شدن ایام میلاد موفور السرور حضرت مولی الموحدین و امیر المومنین علی (علیه السلام) بر آن شدم تا اشاره ای به فضایل آن امام همام داشته باشم. اما از کدام قسمت فضایل او می توان گفت؟ و آیا راهی برای شمارش آن ها هست؟
چه بهتر که در نقطه ی تلاقی قرآن و علی سخن بگوئیم. چرا که به بیان رسول مکرم اسلام (صلّی الله علیه و آله) آن دو تا روز قیامت از هم جدا نمی شوند.قالت أم سلمة: سمعت رسول الله صلى الله عليه و سلم يقول : علي مع القرآن و القرآن مع علي لن يتفرقا حتى يردا علي الحوض .
هذا حديث صحيح الإسناد و لم يخرجاه
تعليق الذهبي قي التلخيص : صحيح
المستدرك على الصحيحين، الحاكم النيسابوري، ج 3 ص 134 ح 4628آیه ی اول
« وَوَهَبْنَا لَهْم مِّن رَّحْمَتِنَا وَجَعَلْنَا لَهُمْ لِسَانَ صِدْقٍ عَلِيّاً » (مریم:50)حديث يکم
« و برای آنان علی را زبان راستی قرار دادیم » یعنی امیرالمومنین (علیه السلام). این را پدرم از امام عسکری (علیه السلام) برایم حدیث کرده است.
وَ جَعَلْنا لَهُمْ لِسانَ صِدْقٍ عَلِيًّا يعني أمير المؤمنين ع حدثني بذلك أبي عن الحسن بن علي العسكري ع.
تفسيرالقمي ، ج 2 ص 51
بحارالأنوار ، ج 12 ص 93 + ج 36 ص 57بررسی سند حديث: صحیح
اسم : إبراهيم بن هاشم القمي
تقويم : إمامي،ثقة جليل
اسم : علي بن إبراهيم بن هاشم
تقويم : إمامي،ثقةجليلحديث دوم
ابوبصیر در خبری از امام صادق (علیه السلام) نقل می کند که:
خداى عز و جل در سوره مريم آيه 49 فرمايد چون از آنها و آنچه جز خدا می پرستيدند كناره كرد ما اسحق و يعقوب را باو بخشيديم و همه را پيغمبر قرار داديم 50 و از رحمت خود بدانها بخشيديم و براى آنها زبان راستگوئى كه على بود قرار داديم، مقصود على بن ابى طالب (ع) است زيرا ابراهيم از خداى عز و جل خواسته بود كه برايش در ميان پسينيان زبان راستگوئى قرار دهد و خداى تبارك و تعالى براى او و اسحق و يعقوب زبان راستگوى على را قرار داد.
محمد باقر كمره اى، ترجمه كمال الدين، ج 1 ص 241 ، باب در غيبت ابراهيم عليه السلام
حدثنا أبي و محمد بن الحسن رضي الله عنهما قالا حدثنا سعد بن عبد الله عن يعقوب بن يزيد عن محمد بن أبي عمير عن هشام بن سالم عن أبي بصير عن أبي عبد الله ع … قال الله عز و جل فَلَمَّا اعْتَزَلَهُمْ وَ ما يَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَهَبْنا لَهُ إِسْحاقَ وَ يَعْقُوبَ وَ كُلًّا جَعَلْنا نَبِيًّا وَ وَهَبْنا لَهُمْ مِنْ رَحْمَتِنا وَ جَعَلْنا لَهُمْ لِسانَ صِدْقٍ عَلِيًّا يعنى به علي بن أبي طالب ع لأن إبراهيم قد كان دعا الله عز و جل أن يجعل له لسان صدق في الآخرين فجعل الله تبارك و تعالى له و لإسحاق و يعقوب لسان صدق عليا.
كمال الدين، شیخ صدوق، ج 1 ص 139 ، باب في غيبة إبراهيم ع
تأويل الآيات الظاهرة، استرآبادی، ص 297ابوبصیر در خبری از امام صادق (علیه السلام) نقل می کند که: حضرت ابراهیم (علیه السلام) از خداوند خواست که زبان راستی برای او در آیندگان قرار دهد. پس خداوند فرمود: « و ما به او اسحاق و یعقوب را بخشیدیم و همه را نبی گردانیدیم و به آنان از رحمت خویش بخشیدیم و برای آنان علی را زبان راستی قرار دادیم ». یعنی علی بن ابی طالب (علیه السلام).
أبو بصير عن الصادق في خبر أن إبراهيم كان قد دعا الله أن يجعل له لسان صدق في الآخرين فقال الله تعالى وَهَبْنا لَهُ إِسْحاقَ وَ يَعْقُوبَ وَ كُلًّا جَعَلْنا نَبِيًّا وَ وَهَبْنا لَهُمْ مِنْ رَحْمَتِنا وَ جَعَلْنا لَهُمْ لِسانَ صِدْقٍ عَلِيًّا يعني علي بن أبي طالب.
المناقب، ابن شهر آشوب، ج 3 ص 107
بحارالأنوار، علامه مجلسی، ج 35 ص 59بررسی سند حديث: صحیح
اسم : يحيى أبو بصير الأسدي
تقويم : إمامي،ثقة جليل،من أصحاب الإجماع
اسم : هشام بن سالم
تقويم : إمامي،ثقة جليل
اسم : محمد بن أبي عمير زياد
تقويم : إمامي،ثقةجليل،من أصحاب الإجماع،لايروي ولايرسل إلاعن ثقة
اسم : يعقوب بن يزيد الأنباري
تقويم : إمامي،ثقة جليل
اسم : سعد بن عبد الله القمي
تقويم : إمامي،ثقة جليل
اسم : محمد بن الحسن بن أحمد بن الوليد
تقويم : إمامي،ثقة جليل
اسم : علي بن الحسين بن بابويه
تقويم : إمامي،ثقةجليل
اسم : محمد بن علي بن الحسين بن بابويه
تقويم : إمامي،ثقة جليلحديث سوم
این را همچنین [احمد بن] علی بن ابراهیم از پدرش از جدش نقل کرده که: برای امام ابوالحسن (علیه السلام) (امام کاظم یا رضا یا هادی) نامه نوشتم و در آن از این سخن خدای عزوجل پرسیدم « و به آنان از رحمت خویش بخشیدیم و برای آنان علی را زبان راستی قرار دادیم ». پس نامه را گرفته و زیر آن نوشت: خدا توفیقت دهد و رحمتت کند، او امیرالمومنین علی (علیه السلام) است.
ذكره أيضا [احمد بن] علي بن إبراهيم عن أبيه عن جده أنه قال كتبت إلى أبي الحسن أسأله عن قول الله عز و جل وَ وَهَبْنا لَهُمْ مِنْ رَحْمَتِنا وَ جَعَلْنا لَهُمْ لِسانَ صِدْقٍ عَلِيًّا فأخذ الكتاب و وقع تحته وفقك الله و رحمك هو أمير المؤمنين علي ع.
تأويل الآيات الظاهرة، استرآبادی، ص 297بررسی سند حديث: صحیح
اسم : محمد بن الحسن الجواني
تقويم : إمامي،ثقةعلى التحقيق
اسم : إبراهيم بن محمد بن الحسن الجواني
تقويم : إمامي،ثقةعلى التحقيق
اسم : علي بن إبراهيم بن محمد بن الحسن الجواني
تقويم : إمامي،ثقةيا
اسم : إبراهيم بن هاشم القمي
تقويم : إمامي،ثقة جليل على التحقيق
اسم : علي بن إبراهيم بن هاشم
تقويم : إمامي،ثقة جليل
اسم : أحمد بن علي بن إبراهيم بن هاشم
تقويم : إمامي،ثقة على التحقيقحديث چهارم
یونس بن عبدالرحمن می گوید: به امام رضا (علیه السلام) عرض کردم: مردم از من اسم امیرالمومنین (علیه السلام) را در کتاب خدای عزوجل طلب می کردند. به آنان گفتم: و از سخنان باری تعالی است « و برای آنان علی را زبان راستی قرار دادیم ». فرمود: راست گفتی همین طور است.
ذكر محمد بن العباس رحمه الله قال حدثنا أحمد بن القاسم قال حدثنا أحمد بن محمد السياري عن يونس بن عبد الرحمن قال قلت لأبي الحسن الرضا ع إن قوما طالبوني باسم أمير المؤمنين ع في كتاب الله عز و جل فقلت لهم من قوله تعالى وَ جَعَلْنا لَهُمْ لِسانَ صِدْقٍ عَلِيًّا فقالت صدقت هو كذا.
تأويل ما نزل من القرآن الكريم، ابن جحام، ص 133
تأويل الآيات الظاهرة، استرآبادی، ص 297
بحارالأنوار، علامه مجلسی، ج 36 ص 57بررسی سند حديث: ضعیف
اسم : يونس بن عبد الرحمن
تقويم : إمامي،ثقة جليل،من أصحاب الإجماع
اسم : أحمد بن محمد السياري
تقويم : رمي بالغلو،ضعيف الحديث
اسم : أحمد بن القاسم
تقويم : مجهول
اسم : محمد بن العباس بن علي بن مروان
تقويم : إمامي،ثقة جليلحديث پنجم
درباره ی قول خدای تعالی « و برای من زبان راستی در آیندگان قرار ده » از امام جعفر صادق (علیه السلام) وارد شده است که: او علی بن ابی طالب (علیه السلام) است. ولایتش بر ابراهیم (علیه السلام) عرضه شد. پس از خدا خواست که او را از ذریه اش قرار دهد و خداوند چنین کرد.
قوله تعالى وَ اجْعَلْ لِي لِسانَ صِدْقٍ فِي الْآخِرِينَ عن أبي عبد الله جعفر بن محمد ع قال هو علي بن أبي طالب عرضت ولايته على إبراهيم ع فقال اللهم اجعله من ذريتي ففعل الله ذلك.
كشف الغمة، اربلی، ج 1 ص 320
بحارالأنوار، علامه مجلسی، ج 36 ص 57 و 58بررسی سند حديث: مرسل
اولا تفسیری که شما آورده اید دقیقا مانند فِرق علی اللهی یا غلات است
آنها می گویند چونکه علی حق است پس علی همان الله است زیرا در قرآن آمده
ذَلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ هُوَ الْحَقُّ وَأَنَّ مَا يدْعُونَ مِنْ دُونِهِ هُوَ الْبَاطِلُ وَأَنَّ اللَّهَ هُوَ الْعَلِي الْكَبِيرُ(الحج/62)
[آري] اين بدان سبب است که خدا همان حق است و آنچه به جاي او ميخوانند آن باطل است وهمانا که خدا همان علی است ….می گویند :چونکه علی بر حق است پس حق است پس الله هوالحق= الله هوالعلی پس علی همان خداست !!!!!
دوم با این تفسیری که شما از قول امامان خود نقل کرده اید و در سند هم صحیح می دانید به چند نکته پی می بریم
اول اینکه آنها با اینگونه تفاسیر مجوز تفاسیر مشابه بی مبنای بعدی را صادر کرده و باعث آغاز جرقه ای در ایجاد فرقه هایی مثل علی
اللهی ها ی بعدی شده اند
دوم اینکه مشخص شد اینگونه تفسیر کردن امامان شما آشکارا گواهی برای فقدان معصومیت آنها است ! دلیلی برای تفسیر به رای خود ومن در آوری است ! خدایشان ببخشاید
در ضمن به قول خودتان روز تولد حضرت علی نزدیک است پس ما به شما می گوییم ای شیعه ها ترابه خدا با اینگونه تفسیر ها تن علی را د ر قبر نلرزانید !!!
بسم الله الرحمن الرحیم
اول از مدیران زحمتکش سایت تشکر می کنم که عنوان مقاله ی بنده را بدون اجازه ی من تغییر دادند! ظاهرا آقایان اجازه ی هر نوع دخالتی اعم از حذف مقاله، و تغییر عنوان مقاله را برای خود صادر کرده اند! خدا به داد ما برسد.
اما جناب هابیل! سلام
اشتباه نکنید جناب هابیل، اشتباه نکنید!
تفاوتی آشکار میان ائمه ی اهل بیت و دیگران است. امامان از نسل رسول الله (صلّی الله علیه و آله) همانانی هستند که نبی مکرم در شأن شان فرمود:
از قرآن جدا نمی شوند تا در حوض کوثر بر من وارد شوند. اگر به آنان تمسک جوئید گمراه نمی شوید.
امامان از نسل رسول الله (صلّی الله علیه و آله) همانانی هستند که به اعتراف دوست و دشمن، عالم به علوم قرآنند. همانانی که خاص و عام، محکم و متشابه، ناسخ و منسوخ، و … از قرآن را می شناسند. همانانی که ندای "سلونی قبل أن تفقدونی" آن ها بلند است.
اشتباه نکنید جناب هابیل، اشتباه نکنید!
اما این که گفتید این تفسیر راه را بر غلات می گشاید، اشتباه دیگری است از سوی شما. بگذارید یک سوال از شما بپرسم. اگر این تفسیر از خود رسول خدا برای شما نقل می شد (البته همین نقل هم با واسطه از ایشان است)، و غلات از آن سوء استفاده می کردند، آیا به رسول خدا هم می گفتید: از این تفسیرها نکن، زیرا راه را بر غلات می گشاید؟!!!!
معلوم است که نه، زیرا مغرض و مَن فی قلبه مرض، منتظر سخن این و آن نمی ماند. بلکه قرآن را آنگونه که دلش می خواهد تفسیر می کند. اتفاقا همین جاست که وجود شخصی که مانع این تاویل و تفسیرهای شخصی شود، به نظر مفید و مهم می نماید.
البته این که گفته اید هرجای قرآن حق است پس علی است، حرف نادرستی است و آیه ای که من آوردم اصلا ربطی به حق و خدا نداشت.
اما جناب دانش! این تفسیرها از طریق افراد ثقه و مورد اعتماد از امامان اهل بیت به ما رسیده است. اگر درباره ی هر آیه ی دیگری هم ، چنین چیزی به ما برسد، به شرط عدم معارضت با عقل و شرع می پذیریم. اما نه سخن هیچ فردی و نه آرای شخصی مان را در تفسیر و تاویل آیات به کار نمی گیریم. پس این که گفته اید فردا آیه ی دیگری را به دلخواه تفسیر خواهیم کرد، نخیر چنین نخواهیم کرد!
والسلام
شما برای پاسخ به این جستار باید وارد تارنما شوید.
جمع كن كاسه كوزته آبروى شيعه را با اين تفسيرت بيشتر از آن که رفته بود بُردى……………
خجالت هم خوب چیزی هست ! سیاق آیه را ببین در مورد چه کسی هست و استدلال آبکی شما را ببین !
فَلَمَّا اعْتَزَلَهُمْ وَمَا يَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّـهِ وَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ ۖ وَكُلًّا جَعَلْنَا نَبِيًّا ﴿٤٩﴾ وَوَهَبْنَا لَهُم مِّن رَّحْمَتِنَا وَجَعَلْنَا لَهُمْ لِسَانَ صِدْقٍ عَلِيًّا ﴿٥٠﴾ وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ مُوسَىٰ ۚ إِنَّهُ كَانَ مُخْلَصًا وَكَانَ رَسُولًا نَّبِيًّا ﴿٥١﴾
پس هنگامی که از آنان و آنچه جز خدا می پرستیدند، کناره گرفت، اسحاق ویعقوب را به او بخشیدیم وهر یک را پیامبر قرار دادیم. (٤٩) و به آنان از رحمت خود بخشیدیم، وبرای آنان نامی نیک و ستایشی والامرتبه قرار دادیم. (٥٠) و در این کتاب، [سرگذشتِ] موسی را یاد کن، بی تردید او انسانی خالص شده و فرستاده ای پیامبر بود. (٥١) (سوره مریم)
واقعا افتضاح هست . شاید در شماره بعدی به دیگر آیات که به لفظ (علیاً) آمده هم دست درازی کنید ؟ البته هیچ بعید نیست
وَرَفَعْنَاهُ مَكَانًا عَلِيًّا ﴿مريم: ٥٧﴾
وَكَلِمَةُ اللَّـهِ هِيَ الْعُلْيَا وَاللَّـهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ ﴿التوبة: ٤٠﴾
إِنَّ اللَّـهَ كَانَ عَلِيًّا كَبِيرًا ﴿النساء: ٣٤﴾
این صفت یهودیت را کنار بگذارید ای شیعیانی که به این تفسیر قائلید:
مِّنَ الَّذِينَ هَادُوا يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ عَن مَّوَاضِعِهِ وَيَقُولُونَ سَمِعْنَا وَعَصَيْنَا وَاسْمَعْ غَيْرَ مُسْمَعٍ وَرَاعِنَا لَيًّا بِأَلْسِنَتِهِمْ وَطَعْنًا فِي الدِّينِ وَلَوْ أَنَّهُمْ قَالُوا سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا وَاسْمَعْ وَانظُرْنَا لَكَانَ خَيْرًا لَّهُمْ وَأَقْوَمَ وَلَـٰكِن لَّعَنَهُمُ اللَّـهُ بِكُفْرِهِمْ فَلَا يُؤْمِنُونَ إِلَّا قَلِيلًا ﴿النساء: ٤٦﴾