ای شیعه ترا چه شده که چون مستان لایعقل شده ای؟!

شیعه میگوید: امام  مستقیما توسط خود خدا هدایت یافته است نه توسط نبی خدا و رسالت و امامت، از نظر حکومت ‏بر مردم و ولایت، هیچ تفاوتى ندارند، مانند دو نهالى که از یک اصل روئیده باشد یا دو طفلى که از یک پستان شیر مى‏خورند.

پس امام برتر است از کسی که آدم خوبی است اما این خوبی را با پیروی از حضرت محمد کسب نموده. امام کسى است که در تمام طول عمر خود گناه نکرده باشد، و کسى که گناه کوچکى گرچه در بعض احیان از او سرزده باشد، یا ظلم و شرکى از او بروز کرده باشد، گرچه بعدا توبه نموده باشد، و اثر گناه از بین رفته باشد امام نخواهد بود. کسی که در عمر  یک گناه کند بعد توبه نماید بعد تا آخر عمر توبه نشکند و عمر را به پاکدامنی بگذراند باز از نظر مذهب شیعه او ظالم است

نظر اهل سنت :
شیعه برای اثبات امامت به دعای ابراهیم استناد میکند که در آن دعا ابراهیم از الله خواسته بود که امامت را در نسل او قرار دهد و الله در جواب فرموده بود که این مقام به ظالمان نمیرسد
حالا چون شیعه میخواهد ثابت کند که امامت فقط حق ۱۲ امام است پس مجبور است بقیه اولاد آدم، همه را ظالم معرفی کند!! لذا این تعریف مسخره از ظلم را ارائه داده است! یعنی شیعه با این حساب  گواهی میدهد که همه شیعه ها ظالمند از خمینی گرفته تا امام زاده ها، پس ای شیعه برای چه میروی بر سرقبر ابوالفضل عباس تو که او را ظالم میدانی؟ شیعه  حضرت زینب بنت حسین  را هم ظالم میداند معصومه مدفون در قم را نیز ظالم میداند شاه چراغ شیراز و شاه عبدالعظیم  شهر ری  و علی اکبر فرزند حسین رضی الله عنه را هم ظالم میداند  باور نمیکنید  درس ۱۳ کتاب امام شناسی را بخوانید!!

شیعه در ادامه میگوید:
امامت  ‏یک قدرت الهی  است که خودبخود با امام همراه است
و امام  آخرین فردی  است که در زمین باقی میماند
امام به تمام اعمال، و گفتار، و رویه و ملکات بندگان خدا علم دارد و هیچ علمى از نظر امام مخفى نیست، بلکه علم امام عین علم خدا بوده و تفاوتى در اصل معنى وجود ندارد.

نظر اهل سنت:
در نزد ما اهل سنت این صفت (علم  گسترده داشتن بر همه چیز) فقط خاص الله است که آیات زیادی از قرآن نیز آنرا تایید میکند  از نظر ما اهل سنت هرکس مدعی شود که غیر از الله موجود دیگری نیز چنین علمی دارد به لا اله الا الله عقیده ندارد بلکه به اله دیگری غیر از الله نیز عقیده دارد )

شعیه در ادامه میگوید:
امام سیطره بر نفوس و ملکوت موجودات دارد، و با وجود این ملکه، تمام ارواح و نفوس و جان در مشهد امام و حضور ولایت است، همچنانکه موجودات عالم طبیعت در نزد شخص بینا مشهود، و در نزد شخص نابینا غائب است.
امام سیطره کلى به تمام ارواح و نفوس و هدایت آنان هر یک را به نوبه و به قدر ظرفیت‏خود به کمال خود دارد،  در امام این چشم به اندازه‏اى قوى و تیزبین شده است که چیزى از ملکوت در هر آن و هر مکان از او مختفى نیست.
امام به جمیع اموریکه بندگان در امر معاش یا در امر معاد بدو محتاجند دانا است،

نظر اهل سنت:
توجه کنید  که  دارد چه میگوید؟!!! میگوید عمر  و ابوبکر و همه بندگان در امر معاش به امام محتاج بودند و امام مایحتاج آنها را به آنها داد، خب مرد حسابی  امام باید نیازهای عمر را به او نمیداد تا  به شکم  همسرش ؛فاطمه؛ لگد نزند! و میدانم که حالا شیعه میگوید: الله هم به دشمنانش روزی میدهد !!
یا رومی روم باشید یا زنگی زنگ!

شیعه در ادامه میگوید:
چون، امام نفوس را از ملکوت آنان هدایت‏بحق مى‏کند، و آنانرا به کمال خود مى‏رساند، بنابراین چگونه ممکن است که خود او نسبت‏به مایحتاج عباد در امور تکاملى آنها جاهل باشد؟!!!!!!!!
و علاوه چون فعل و قول امام منطبق بر حق به تمام معنى الکلمه است، و در مقام عبودیت و تقرب، امام پا به مرحله‏اى گذارده، که خود خدا در وجود او آمر و ناهى خواهد بود، (العیاذبالله دارد میگوید:  یعنی من تو شدم تو من شدی من الله شدم الله من شد!!)
و فعل امام عین وحى خداست، بنابراین همانطور که بر خدا مایحتاج عباد پوشیده نیست، بر امام که مجلاى اتم و مجراى کامله افاضات حضرت احدیت‏ به موجودات است، این امر مخفى نیست، بلکه علم امام عین علم خدا بوده و تفاوتى در اصل معنى وجود ندارد.
(گفتم که مرز بین الله و امام ناپیدا شد!!)
راجع به فضیلت على بن ابیطالب امیرالمؤمنین علیه الصلوه و السلام، از امت‏ بلکه از جمیع افراد بشر، بلکه از انبیاء و مرسلین، غیر از حضرت ختمى مرتبت،جاى شبهه و تردید نیست، حضرت علی حکم نفس رسول خدا را داشته‏اند، على بهترین افراد بشر است و منکر آن کافر است ( پس همه سنی ها ؟؟؟؟)
چون پیامبر  به سوى آسمان به معراج مى‏بردند، اول در  بیت المقدس دید که  در روى صخره آن این جملات بود: محمد را تایید کردم به على که وزیر اوست.
و چون رسول الله در ادامه راه  به سدره المنتهى رسید، آنجا هم دید که همین جمله نوشته شده:  و چون پیامبر به عرش خداوند رب العالمین رسید: بر پایه‏ هاى آن  هم همین نوشته شده بود و چون به بهشت رسید بر در بهشت  هم همین نوشته را دید!!! دیگر از صفات امام یکی هم اینکه او هرگز از فعل خود اظهار پشیمانى نمیکند، و علاوه بر این امام در هر موضوعى با قاطعیت، وظیفه مردم را تعیین مى‏کند، نه آنکه از امروز به فردا محول کند، امام به مشورت نیازی ندارد و نه با کسی مشورت میکند، بلکه چون آئینه، حقائق در مقابل او نمودار است، و بلادرنگ پاسخ مى‏گوید.
از علی علیه السلام از بعضى مسائل سئوال مى ‏نمودند که ریاضى‏دانان باید براى بدست آوردن جواب آن اعمال قواعد ریاضى بنمایند، آن حضرت بلادرنگ پاسخ مى‏داد، مغز امام از کامپیوتر و  مغز الکترونى برتر است!! ماشینهاى الکترونى نیز نمى‏توانند از حل مسائل بسطیه تجاوز کنند، ولى آن حضرت فورا و آنآ پاسخ مى‏داد، گویا جواب مسئله مانند آفتاب در نزد او هویدا و روشن بوده است.

نظر اهل سنت
خواننده گرامی
سوره بقره مهم ترین سوره قرآن است و مهم ترین آیه قرآن نیز در این سوره است یعنی آیه الکرسی
و خوب است بدانید که  بنا به احادیث صحیحه اسم اعظم الله نیز در سوره بقره است  و با توجه به حدیثی که میگوید اسم اعظم در دو سوره دیگر آل عمران و طه نیز هست در میابیم که اسم اعظم (اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الْحَی الْقَیومُ) است  که  این  جمله نیز در آیت الکرسی است
حالا آیه عظیم  آیت الکرسی را با معنی بخوانید
  اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الْحَی الْقَیومُ لَا تَأْخُذُهُ سِنَهٌ وَلَا نَوْمٌ لَهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ مَنْ ذَا الَّذِی یشْفَعُ عِنْدَهُ إِلَّا بِإِذْنِهِ یعْلَمُ مَا بَینَ أَیدِیهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلَا یحِیطُونَ بِشَیءٍ مِنْ عِلْمِهِ إِلَّا بِمَا شَاءَ وَسِعَ کُرْسِیهُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَلَا یئُودُهُ حِفْظُهُمَا وَهُوَ الْعَلِی الْعَظِیمُ(البقره/۲۵۵)
هیچ معبودی نیست جز خداوند یگانه زنده، که همواره زنده و پابرجاست؛ هیچگاه خواب سبک و سنگینی او را فرانمی‌گیرد؛ (و لحظه‌ای از تدبیر جهان هستی، غافل نمی‌ماند؛) آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است، از آن اوست؛ کیست که در نزد او، جز به فرمان او شفاعت کند؟! آنچه را در پیش روی آنها و پشت سرشان است می‌داند؛ (و گذشته و آینده، در پیشگاه علم او، یکسان است.) و کسی از علم او آگاه نمی‌گردد؛ جز به مقداری که او بخواهد. (اوست که به همه چیز آگاه است؛ و علم و دانش محدود دیگران، پرتوی از علم بی‌پایان و نامحدود اوست.) تخت (حکومت) او، آسمانها و زمین را دربرگرفته؛ و نگاهداری آن دو [= آسمان و زمین ]، او را خسته نمیکند. بلندی مقام و عظمت، مخصوص اوست.

حالا اگر شما عقاید غالیان شیعه را  بررسی کنید میبینید که تمام این صفات  نوشته شده در آیت الکرسی را درباره امام خود نیز میدانند و امامشان همه صفاتی که در آیت الکرسی برای الله است را دارا میباشد!!
یعنی  امام خواب ندارد! هان دیگه!! وقتی این علامه گمراه  میگوید:
«در امام این چشم به اندازه‏اى قوى و تیزبین شده است که چیزى از ملکوت در هر آن و هر مکان از او مختفى نیست» 
 ای مسلمونها معنی (( هر آن ))  چیست؟؟ یعنی هر لحظه و بی وقفه یعنی امام خواب ندارد و دچار خستگی نمیشود  و حی قیوم است…… دیگر حوصله ندارم بنویسم از این شرک و کفر مغموم و گریان  هستم……
 ولی آیا شیعه ای است که جرات کند و بگوید که صفاتی که الله در آیت الکرسی برای خودش برشمرده را شیعه عین آن را برای امامان خود ندارد؟؟

آیا در عقیده شیعه امام مالک آسمانهاو زمین نیست؟!   آیا در عقیده شیعه علم امام به اندازه علم الله نیست ……
ای شیعه ها شما را چه شده که لجبازی میکنید چرا به خودتان رحم نمیکنید؟چرا از  عذاب قبر و از  عذاب جهنم نمیترسید؟؟ آخر قدرتها وصفات  الله را  شما به یک انسان عادی داده اید؟!!

میدانم که میگویید که الله خودش به علی این قدرتها را داده است!!گناه ما چیست؟!!
یعنی الله برای خودش شریک تراشیده ؟!! شما را چه شده؟

 چرا چون مستان لایعقل هستید؟؟ 
                        *************
پی نوشت: جملات نقل شده شیعه را، از درس سیزدهم کتاب امام شناسی گرفتیم. برای شناخت نویسنده کتاب امام شناسی و دانلود آن کتاب به اینجا مراجعه کنید: http://www.islamtxt.net/content/article/931

نویسنده: محمد باقر سجودی

مقاله پیشنهادی

هنگام اختلاف با پدر چگونه با وی صحبت کنم؟

سوال: در اسلام هنگامی که سوء تفاهمی میان پدر و پسر رخ می‌دهد چگونه می‌توان …