آیا آیه (الَّذِینَ یُنفِقُونَ أَمْوَالَهُم بِاللَّیْلِ وَالنَّهَارِ سِرًّا وَعَلَانِیَهً) درباره حضرت علی است؟!!

شیعه میگوید: آیه (الَّذِینَ یُنفِقُونَ أَمْوَالَهُم بِاللَّیْلِ وَالنَّهَارِ سِرًّا وَعَلَانِیَهً) ﴿البقره: ٢٧۴﴾  آنها که اموال خود را، شب و روز، پنهان و آشکار، انفاق مى‏کنند».درباره حضرت علی است و باز سنی را شاهد میاورد و میگوید:
از طریق ابونعیم با اسناد به روایت ابن عباس آیه در شأن علی نازل شده است آنگاه که چهار درهم داشت، یک درهمش را در شب، درهمی را در روز، درهمی دیگر را نهانی و درهم آخر را آشکارا انفاق کرد، ثعلبی هم همین را روایت کرده است، و از آنجا که آیه در شأن کس دیگری نیامده، علی بهتر و برتر بوده و امام بر حق است.

 

پاسخ اهلسنت
۱- آیه میگوید الذین، نمیگوید (الذی)  و الذین یعنی آنها ، درحالیکه علی یک نفر بود  پس این اولین دلیل بر بطلان ادعای شیعه  و چرا الله نمیفرماید علی و میگوید الذین؟!!
۲–دوما اگر هرچه ابونعیم بگوید را شما قبول دارید، پس احادیث او در فضیلت عمر را نیز قبول کنید! اگر آن احادیث  را قبول ندارید، پس میتوانیم نتیجه بگیریم که شما به ابونعیم اطمینان ندارد و ممکن است ابونعیم دروغ بگوید یا دچار اشتباه شود، و  اگر اینطور است، چرا درباره علی که حدیث بیاورد، فورا  ابونعیم را را به درجه معصومین میرسانید و به سند حدیث نگاهی نمیکنید؟!!
۳–اندک آشنایی با علم حدیث نیز کافیست که بدانید بودن حدیث در کتاب ثعلبی یا ابونعیم یا هر کس دیگر غیر از بخاری و مسلم برای اهل سنت تعهد آور نیست و دیدن سند ضروریست ولو  که در مدح علی یا عمر باشد.

 

۴–و این حدیث دروغ است
۵–اگر علی پنهانی خیرات کرده کی دیده؟!! که این روایت را در حق او میداند، اگر دیده ، پس دیگر پنهانی نیست!!!! اما اگر علی  خودش گفته که  من مخفیانه انفاق کردم این دیگر حتی مخلصانه هم  نیست؟ و حاشا که علی از اخلاص دور باشد.
۶–چرا شامل این آیه من نباشم که هرگز نتوانستم انفاقی بکنم مگر اینکه یا شب بوده یا روز !!
و هرگز نتوانستم صدقه های بدهم مگر اینکه یا آشکار بوده یا پنهان …… پس دیدی که آیه لفظ عام دارد و همه شمول است و هر مسلمانی که   بی ریا و زیاد انفاق میکند را شامل میشود

 

۷ –  آیا انصاف است الله علی را برای صدقه دادن (در مجموع) چهار درهم بستاید و  صدقه امت اسلام که هزاران هزار درهم انفاق کرده اند را نبیند؟
۸ -حالا آیات  قبل از این آیه را ببینید:
«وَمَا أَنْفَقْتُمْ مِنْ نَفَقَهٍ أَوْ نَذَرْتُمْ مِنْ نَذْرٍ فَإِنَّ اللَّهَ یعْلَمُهُ وَمَا لِلظَّالِمِینَ مِنْ أَنْصَارٍ(البقره/۲۷۰)  إِنْ تُبْدُوا الصَّدَقَاتِ فَنِعِمَّا هِی وَإِنْ تُخْفُوهَا وَتُؤْتُوهَا الْفُقَرَاءَ فَهُوَ خَیرٌ لَکُمْ وَیکَفِّرُ عَنْکُمْ مِنْ سَیئَاتِکُمْ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِیرٌ(البقره/۲۷۱)  لَیسَ عَلَیکَ هُدَاهُمْ وَلَکِنَّ اللَّهَ یهْدِی مَنْ یشَاءُ وَمَا تُنْفِقُوا مِنْ خَیرٍ فَلِأَنْفُسِکُمْ وَمَا تُنْفِقُونَ إِلَّا ابْتِغَاءَ وَجْهِ اللَّهِ وَمَا تُنْفِقُوا مِنْ خَیرٍ یوَفَّ إِلَیکُمْ وَأَنْتُمْ لَا تُظْلَمُونَ(البقره/۲۷۲) لِلْفُقَرَاءِ الَّذِینَ أُحْصِرُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ لَا یسْتَطِیعُونَ ضَرْبًا فِی الْأَرْضِ یحْسَبُهُمُ الْجَاهِلُ أَغْنِیاءَ مِنَ التَّعَفُّفِ تَعْرِفُهُمْ بِسِیمَاهُمْ لَا یسْأَلُونَ النَّاسَ إِلْحَافًا وَمَا تُنْفِقُوا مِنْ خَیرٍ فَإِنَّ اللَّهَ بِهِ عَلِیمٌ(البقره/۲۷۳)  الَّذِینَ ینْفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ بِاللَّیلِ وَالنَّهَارِ سِرًّا وَعَلَانِیهً فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَلَا خَوْفٌ عَلَیهِمْ وَلَا هُمْ یحْزَنُونَ(البقره/۲۷۴) »
و میدانیم  حضرت علی خودش در ابتداء از فقراء مدینه بوده و الله در آیات دارد اغنیاء را تشویق میکند تا به افرادی مثل حضرت علی که در راه الله به تنگنا افتاده اند  مدد کنند  پس این هم دلیلی دیگر،که این آیه در حق علی نازل نشده است البته ایشان هم  بعد ها بخاطر انفاقهایشان در وقت پولداری مشمول آیه شدند.

 

نویسنده: محمد باقر سجودی

مقاله پیشنهادی

هنگام اختلاف با پدر چگونه با وی صحبت کنم؟

سوال: در اسلام هنگامی که سوء تفاهمی میان پدر و پسر رخ می‌دهد چگونه می‌توان …