آیا پیامبران و امامان و صالحان، حق شفاعت دارند ؟

پاسخ شیعه: شفاعت، واسطه شدن، انبیاء، امامان و صالحان ببن خدا و خلق در قیامت برای بخشیده شدن گناهانی است که از مؤمنان سر زده است .
شفاعت در قیامت، با شرائط و خصوصیاتی که در بارۀ آن ذکر شده است، از ضروریات تمامی مذاهب اسلامی و مورد اجماع تمامی علمای مسلمان است که آیات بسیاری در قرآن کریم آن را تأیید می‌کند ؛ از جمله :
«وَلَسَوْفَ یُعْطِیکَ رَبُّکَ فَتَرْضَى» الضحی / ۵ . و بزودى پروردگارت تو را عطای خواهد داد، تا خرسند گردى .
«وَمِنَ اللَّیْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نَافِلَهً لَکَ عَسَى أَنْ یَبْعَثَکَ رَبُّکَ مَقَامًا مَحْمُودًا » الإسراء / ۷۹ . و پاسى از شب را زنده بدار، تا براى تو [ به منزله ] نافله اى باشد، امید که پروردگارت تو را به مقامى ستوده برساند . تمامی مفسران شیعه و سنی بر این مطلب اتفاق دارند که مراد از «مقام محمود» همان مقام شفاعت است که خداوند آن را به پیامبرش وعده داده است .
فخر رازی از علما و مفسرین بزرگ اهل سنت در این باره می‌گوید : تمامی امت اسلامی بر این مطلب اجماع دارند که پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله وسلم در قیامت حق شفاعت دارد و این دو آیه « امید که پروردگارت تو را به مقامى ستوده برساند » و « و بزودى پروردگارت تو را عطای خواهد داد، تا خرسند گردى » را به همین معنا حمل کرده‌اند .
تفسیر الرازی، ج ۳، ص ۵۵ .
و نووی از شارحین صحیح مسلم به نقل از قاضی عیاض بن موسی می‌نویسد : قاضی عیاض می‌گوید : " مذهب اهل سنت بر این است که شفاعت عقلا جایز و شرعا واجب است ؛ شرح مسلم – النووی – ج ۳ – ص ۳۵و حتی ابن تیمیه نیز شفاعت در قیامت را قبول دارد و در این باره می‌‌گوید :
برای پیامبر ( صلی الله علیه وآله وسلم ) در روز قیامت سه شفاعت است … شفاعت سوم برای کسانی است که مستحق آتش هستند . شفاعت آن حضرت، سایر انبیاء، صدیقین و دیگران به این است که کسی که سزاوار آتش است، وارد آن نشود، و نیز در مورد کسی که داخل آتش شده شفاعت می‌کند .
مجموعه الرسائل الکبری، ج۱،‌ ص۴۰۳_ ۴۰۴ .و محمد بن عبد الوهاب نیز در این باره می‌گوید : شفاعت برای پیامبر اسلام (صلی الله علیه وآله وسلم) در روز قیامت و نیز برای سایر انبیاء، ملائکه، اولیاء و اطفال بنابر آن چه که وارد شده است، قطعی است . و ما درخواست می‌کنیم از مالک و اجازۀ دهندۀ شفاعت به این صورت که می‌گوییم :
و ما از خدواندی که صاحب شفاعت می باشد و اجازه شفاعت به دست اوست در خواست می کنیم:
" بار خدایا ! پیامبر ما را در روز قیامت شفیع ما قرار بده " . یا این‌که می‌گوییم : " بار خدایا ! صالحان و ملائکۀ خود را شفیع ما قرار بده " و مانند این سخنان که از خداوند طلب می‌کنیم نه از غیر خدا . شفاعت در آخرت حق و واجب است بر هر مسلمانی که به آن ایمان داشته باشد … .
الهدیه السنیه، الرساله الثانیه، ص۴۲ .این نمونه‌های کوچکی بود از نظرات علمای سنی در این باره که به جهت اختصار به همین تعداد بسنده می‌شود .
اما آن‌چه که از بین تمامی فرقه‌های اسلامی، تنها وهابی‌ها آن را قبول ندارند و به شدت با آن به مخالفت برخواسته و قائل به آن را مشرک می‌دانند، شفاعت در دنیا ؛ یعنی همان توسل است ؛

پاسخ اهل سنت:
بله این نوشته شیعه درست است و همه مسلمانان به شفاعت در قیامت عقیده دارند اما نوع اعتقاد ما و شیعه ها فرق های دارد، این تفاوت ها را هر جوینده راه حق باید بداند.
فرق اول – ما شفاعت در قیامت را، امتیازی برای انبیاء و صالحین میدانیم، اما صالحین را نمیشناسیم یعنی نمیتوانیم بگوییم مثلا آلبانی یا محمد بن عبدالوهاب یا امام ابن تیمیه یا امام ابوحنیفه یا فلان صحابی حتما بهشتی هستند پس وقتی این را نمیتوانیم بگوییم بطریق اولی نمیتوانیم بگوییم که مقام شفاعت دارند یا نه
ما در مورد انبیا میدانیم که مقام شفاعت دارند و در مورد افراد معدودی مثل عمر و علی و عثمان و عایشه و چندین نفر دیگر میدانیم بهشتی هستند و مقام شفاعت دارند اما در مورد اکثر مردم نمیدانم
برخلاف ما شیعه ها ۱۵۰۰۰۰ امام زاده فقط در ایران دارند و قبل از آنکه قیامت بپا شود آنها با گمان خود خمینی و بروجردی و مجلسی و ابن بابویه را بهشتی کردند و به آنها مقام شفاعت دادند و ترازوی روز قیامت را بیفاده نمودند
و این کار شیعه درست نیست که مثلا خمینی را مومن میداند،کسی چه میداند شاید او خودش گناهکار روسیاهی باشد و یا اصلا شاید جهنمی باشد آخر کی به شیعه این حق را داده که دروازه بهشت برا برای خمینی ها و مجلسی ها بگشاید و و به آنها درجه شفاعت کردن بدهد؟!

فرق دوم – حتی درباره کسانی که قبول داریم مقام شفاعت دارند نیز رفتار ما غیر از رفتار شیعه ها و باور ما مثل باور شیعه ها نیست

ما میگوییم این مقام را الله بصورت درجه ای در بهشت به آنها داده زیرا در بهشت نیز مومنین درجات یکسانی ندارند آیه میگوید :
«انْظُرْ کَیْفَ فَضَّلْنَا بَعْضَهُمْ عَلَى بَعْضٍ وَلَلْآَخِرَهُ أَکْبَرُ دَرَجَاتٍ وَأَکْبَرُ تَفْضِیلًا» (21) الاسراء
ببین چگونه در دنیا بعضیشان را بر بعضی دیگر برتری داردیم این درجات و برتری ها در آخرت نمایان تر خواهد بود
پس از نظر ما، شفاعت یک درجه و برتری است که الله به مومنان برتر داده و اینکه کی برتر است را الله خودش میداند و درقیامت آشکار میکند.
ما میگوییم این مقام شفاعت، به دارندگان آن این توانایی را نمیدهد که یک انسان جهنمی را بدون اجازه الله شفاعت کنند حتی این قدرت را به آنها نمیدهد که این قدر جرات بخرج دهند که که سفارش کسی را بکنند که قبلا الله به آنها نگفته سفارش کنند
توضیح میدهم
اگر حضرت محمد دلش بخواهد در روز قیامت برای عمویش ابوطالب شفیع شود جرات نمیکند که این خواست قلبی خود را اظهار کند، بلکه فقط از کسانی شفاعت میکند که قبلا لیست آنها را الله برایش معلوم کرده است دلیل ما این دو آیه است :
«وَلَا یَشْفَعُونَ إِلَّا لِمَنِ ارْتَضَىٰ وَهُم مِّنْ خَشْیَتِهِ مُشْفِقُونَ» و شفاعت نمیکنند الا برای کس که الله از انها خشنود است و خود شفاعت کنندگان از هیبت الله می ترسند سوره انبیاء آیه ۲۸
«مَن ذَا الَّذِی یَشْفَعُ عِندَهُ إِلَّا بِإِذْنِهِ » چه کسی در نزد او ( جرات) شفاعت کردن دارد مگر با اجازه اش ( بقره آیه ۲۵۵ )
این دو آیه و آیات دیگر بما میگویند که الله اول به بنده خود اذن شفاعت میدهد بعد باز او آزاد نیست هر چه بگوید بلکه فقط از کسانی شفاعت میکند که الله از آنها راضیست
پس ما در میابیم که که شفیع هیچ کاره است و همه کاره الله است و این مقام شفاعت فقط یک درجه برای انبیاء و نیکوکاران است و این درجه آنها به ما فایده ای نمیرساند و ما برای رفتن به بهشت فقط یک وظیفه داریم و ان اینکه الله راضی کنیم
«وَلَا یَشْفَعُونَ إِلَّا لِمَنِ ارْتَضَىٰ » آیه ای همیشه یادمان باشد
اما شیعه نظر دیگری دارد و میگوید حالا که آنها مقام شفاعت دارند پس بخاطر همین مقامشان ما بروی قبر آنها گنبد و در و دروازه نقره ای و طلایی میسازیم و آنها را میخوانیم تا از ما راضی شوند و در قیامت و دنیا شفاعت و سفارش ما را بکنند!!!!!

فرق سوم – ما شفاعت از مرده را جایز نمیدانیم و شیعه میداندو برای این کار خود هیچ دلیل درستی ندارد فقط میگوید برادران یوسف به پدر گفتند برای ما استغفار کن اما یعقوب علیه السلام زنده بود نه مرده و امام رضای شما مرده است نه زنده

پس نتیجه سخن اینکه :
۱ -شیعه از مساله شفاعت اسلامی معنی بسیار نادرستی را بیرون کشیده و شفاعت را تیدیل کرده به شرک
۲ -شفاعت اسلامی در آخرت برای بعضی ها ،یک درجه است. و لی این به معنی این نیست که اگر او شفاعت نکند شفاعت شونده به بهشت نیرود ( شماره ۷ را هم ببینید )
۳ – الله فقط تعداد کمی از این شفیعان را بما شناسانده است اما شیعه همه آنها را میشناسد و فقط در ایران امروز شیعه ۱۵۰۰۰۰۰ شفیع، با نام امام زاده ها دارد .
۴ – الله بما امر نکرده که از ین شفیعیان بخواهیم که واسطه بین و ما و الله باشند و شیعه از انها میخواهد که واسطه باشند.
۵ – درباره شفاعت مرده، اصلا قرآن این کار را مردود دانسته ( سوره نحل آیه ۲۰ و ۲۱ )اما شیعه برخلاف همه قواعد عقلی و شرعی از مرده ها شفاعت میخواهد.
۶ – شفاعت در آخرت است نه در دنیا( در دنیا صالحان فقط دعا میکنند اما شاید قبول شود شاید نشود مثل دعای نوح برای پسرش و دعای رسول الله برای عمویش که مورد پذیرش درگاه حق قرار نگرفت )
۷ – شفیع در آخرت هم قدرتی ندارد او فقط برای کسی که الله میخواهد شفاعت میکند، بنابرین خشوع و خضوع برای شفیع ؛بطمع شفاعت، کاری احمقانه است و با کارهای که شیعه ها میکنند، این شفاعت خواهی تبدیل به شرک شده است.