اسلام تکس بانک مقالات اسلامی و پاسخ به شبهات
سوالی که بارها از شیعیان پرسیده شده و جوابی برای آن نداده اند این است که چرا در قرآن نامی از حضرت علی و خلافت و جانشینی او نیست؟ و همینطور نام امامان دیگر و امام زمان؟
جوابی که شیعیان می دهند این است که تعداد رکعات نماز نیز در قرآن نیست و برای فهم آن می بایست به سنت و احادیث رجوع کنیم و در رابطه با خلافت نیز به احادیث مختلف رجوع می‌کنیم!!!
در جواب می گوئیم: شما شیعیان قیاس را قبول ندارید و در اصول کافی از امام صادق حدیث دارید که ابوحنیفه را لعن کرده به خاطر قیاس کردنش و گفته که دین با قیاس به دست نیاید. ولی خودتان در اینجا دست به قیاس می زنید و اصول مهم مذهب خود یعنی امامت را با فرعی از فروع دین یعنی تعداد رکعات نماز قیاس می کنید.
جالب است که گاهی علمای شیعه می گویند: ما در اصول عقاید قیاس داریم و تنها در فروع دینی قیاس را باطل می دانیم ولی ناگهان می بینیم که در اینجا با فروع دینی نیز قیاس می کنند یعنی تعداد رکعات نماز؛ پس نتیجه می گیریم که شیعه هرجا به نفع خودش باشد قیاس می کند.
از همه مهمتر اینکه اصول دین در جای جای قرآن به طور صریح و روشن و واضح بیان شده تا کسی بهانه ای نداشته باشد؛ اصولی چون توحید و نبوت و معاد؛ ولی امامت که از اصول بسیار مهم دینی نزد شیعیان است و حتی آنرا از نبوت هم بالاتر می برند در قرآن بیان نشده و این اصل مهم چه ربطی به تعداد رکعات نماز دارد؟ در قرآن علاوه بر اصول دینی که بیان شده فروع دین نیز بیان شده؛ مثل نماز و زکات و حتی فروع فروع نیز بیان شده همچون وضو در سوره مائده آیه ۶ ولی امری که واضح است این است که ما باید برای فهم بعضی امور دینی به سنت نبی اکرم صلی الله علیه و آله وسلم مراجعه کنیم برای اموری چون تعداد رکعات و غیره؛ و اگر بنا بود در قرآن تمامی نکات ریز و فروع فروع فروع نیز بیان شود می بایست کتابی حجیم در چندین جلد نازل می شد و در انتها باز برای عده ای از مراجع دینی سوالاتی باقی بود و هیچکدام بدون سوال نمی ماندند؛ کافی است شما سری به رساله‌ها و کتب تفسیری ایشان بزنید تا متوجه شوید.
پس قرآن موارد مهم و اساسی و اصولی را بیان نموده و راه بهشت و جهنم را به خوبی نشان داده و چنانچه مسئله امامت و خلافت و جانشینی حضرت علی اینقدر مهم بود حتماً بیان می شد.
پس می بینید که شیعه پاسخ نمی دهد و گاهی نیز جوابهای احمقانه‌ای می دهد همچون اینکه علت نبودن نام علی و مسئله خلافت به خاطر امتحان بوده و خداوند امت اسلامی را امتحان نموده و تنها ما شیعیان از عهده این امتحان بر آمدیم.
ما می گوئیم: آیا خداوند در آخرین کتاب و فرستاده خود چنین کاری می کند؟ و آیا خداوند در خود امر دین امتحان و شبهه ایجاد می کند؟ و با اینکار بهانه را به دست گمراهان می دهد تا در جهان آخرت بگویند ما متوجه نشدیم و دین الهی را به خوبی نفهمیدیم یا اینکه خداوند حجت را تمام می کند و آیات را به طور صریح و روشن و مبین و قابل فهم می فرستد تا کسی بهانه ای نداشته باشد.
آیا قرآنی که حجت است دارای امتحان و پیچیدگی است؟ اینکه دیگر حجت نمی شود؛ حجت یعنی بینه و دلیل روشن و آشکار.
پس موضوع امتحان که در قرآن نیز بیان شده مربوط به مال و فرزندان و… است نه مربوط به خود قرآن و خود دین و اصول مهم آن.
یکی دیگر از پاسخهای شیعیان این است که ذکر نام افرادی که در آینده خواهند بود (مثل امامان) باعث کینه و حسد و دشمنی نسبت به ایشان خواهد شد ولی دلیل ذکر نامهایی چون ذوالقرنین در قرآن این است که این اشخاص مربوط به گذشته بوده اند و از دنیا رفته اند و دیگر کسی نسبت به ایشان حسد و کینه و دشمنی پیدا نمی کند.
در جواب می گوئیم: در سوره الصف آیه ۶ آمده که حضرت عیسی علیه السلام به بنی اسرائیل می‌گوید: بعد از من پیامبری می آید که نامش احمد است.
پس چطور نام پیامبری که ۶۰۰ سال بعد می آمده بیان شده است ولی نام جانشین بلافصل آخرین پیامبر و یا نام امامان دیگر و امام زمان بیان نشده است؟
و اما در مورد حسد و کینه و دشمنی که شیعه به ان اشاره دارد واقعاً جای بسی خنده دارد چون دلیلی مسخره و بی پایه و اساس است، چون ما می گوئیم: چطور حسد و دشمنی نسبت به اهل بیت ایجاد نشده است؟ از نظر شما تمامی دشمنی ها نسبت یه ایشان صورت گرفته و خود شما از همه بیشتر به این دشمنی ها اشاره دارید از ۲۵ سال خانه نشین شدن حضرت علی گرفته تا مضروب شدن حضرت فاطمه و سقط جنین او و شهادت امام حسین در کربلا و همچنین شهادت امامان دیگر چون امام رضا و حتی غیبت مهدی به دلیل خطر کشته شدنش توسط حاکمان وقت.
پس چه حکمتی در نبودن نام ایشان در قرآن است؟ دشمنی، کینه و حسد نسبت به ایشان ایجاد شده پس این دلیل شما مردود است.
( برگرفته از کتاب سرخاب و سفید آب،)
