این همیشه یک سوال بوده که چرا امامت بعد از حسن بن علی رضی الله عنه به فرزندانش نرسیده بلکه به حسین رضی الله عنه وفرزندانش البته (نه همه )رسیده!
چرا فرزندان حسن معصوم نیستند؟ در حالی که حسن هم در زیر کساء بود. اصلا حسن از نظر فضل ومقام و حتی سن از حسین افلضتر و بزرگتر هست.
وقتی به شیعه گفته میشود طبق عقیده خودتان فقط پنج نفر زیر کساء بودند ومعصوم شدند و به ۵ تن آل عباء معروف گشتند پس بقیه ۹ فرزند از نسل حسین چگونه معصوم شدند در حالی که زیر کساء نبودند بلکه اصلا به دنیا نیامده بودند؟!
اگرچه پاسخی ندارند اما برای اینکه حرفی زده باشند می گویند به این دلیل که آن۹ نفر از نسل حسین هستند خود به خود داخل اهل کساء می شوند و معصوم میشوند.
درحالی که این پاسخ عقلانی ومنطقی نیست وحتی منصفانه هم نیست زیرا حسن هم از آل عبا بود چرا فرزندان او معصوم نشدند وامامت به آنها نرسید؟؟
اما چرا امامت در حسن منقطع شد وبه برادرش وفرزندانش رسید دلایلی دارد از این میان:
(حسن رضی الله عنه بزرگترین اصل از اصول مذهب شیعه را از بین برد ساقط کرد وبزرگترین اصل نزد شیعه امامت هست و هرکس انکارش کند ویا ترکش کند نزد شیعه کافر ومرتد هست.
حال چگونه حسن بزرگترین اصول را زیر پا گذاشت وبا معاویه که نزد شیعه کافر هست صلح کرد بلکه امامت را به او سپرد؟چه مصیبت بزرگی برای شیعه!
چگونه حسن اصولی از مذهب شیعه را نقص کرد؟ بلکه چگونه دچار این کفر بزرگ طبق عقیده شیعه شد! و فرضی از فرائض الله را ترک گفت ؟درحالی که طبق عقیده شیعه دارای ولایت تکوینی بود وعلم غیب داشت و از همه مهمتر معصوم بود خطا نمی کرد!
چگونه حسن نقص عصمت کرد؟
چگونه فرمان خدا و ولایت تکیوینی را فراموش کرد؟
آیا اینها اسباب کراهت شیعه از حسن وقرار دادن امامت در نسل حسن بوده؟
ایا اینها اسباب تفضیل حسین ونسلش بر حسن بوده؟
ای عقلای شیعه!
فعل حسن رضی الله عنه در باب اسقاط امامت، امامت به نص را باطل میکند. به این دلیل که اگر حسن از طرف خداوند منصوص به امامت بوده هرگز از آن نمی گذشت زیرا امامت در شیعه از نبوت هم بالاتر هست وبا آن مساوی هست.آیا شنیده اید که پیامبری از رسالت کناره گیری کند؟
با این کار حسن عصمت هم ساقط شده است
سوالی که پیش می آید اگر حسن امام معصوم از طرف خدا هست، چگونه حسن مهمترین ارکان مذهب شیعی را زیر پا گذاشته است؟ و چگونه هنوز شیعه باز بر این عقیده هستند؟
در حالی که امامشان بر این عقیده نبود!
اما ادعای مارا روایتی در بحار ثابت می کند
بحار الانوار :۴۲ ص : ۷۷
( لما قتل الحسین بن علی علیه السلام أرسل محمد بن حنفیه إلى علی بن الحسین فخلا به ثم قال یا ابن أخی قد علمت أن رسول الله صلی الله علیه وسلم کانت الوصیه منه و الإمامه من بعده إلى علی بن أبی طالب ثم إلى الحسن بن علی ثم إلى الحسین علیه السلام و قد قتل أبوک و لم یوص و أنا عمک و صنو أبیک و ولادتی من علی علیه السلام فی سنی و قدمتی و أنا أحق بها منک فی حداثتک لا تنازعنی فی الوصیه و الإمامه و لا تجانبنی فقال له علی بن الحسین علیه السلام یا عم اتق الله و لا تدع ما لیس لک بحق إنی أعظک أن تکون من الجاهلین إن أبی علیه السلام یا عم أوصى إلی فی ذلک قبل أن یتوجه إلى العراق و عهد إلی فی ذلک قبل أن یستشهد بساعه و هذا سلاح رسول الله صلی الله علیه وسلم عندی فلا تتعرض لهذا فإنی أخاف علیک نقص العمر و تشتت الحال إن الله تبارک و تعالى لما صنع الحسن مع معاویه أبى أن یجعل الوصیه و الإمامه إلا فی عقب الحسین علیه السلام ))
یعنی {هنگامی که حسین بن علی کشته شد محمد بن حنفیه نزد علی بن الحسین رفت و به او گفت ای فرزند برادرم میدانی که رسول الله صلی الله علیه وسلم برای امامت علی وصیت کردند وسپس به حسن وحسین و پدر تو کشته شد و وصیتی نکرد ومن عموی تو هستم وجای پدرت می باشم و از فرزندان علی علیه السلام هستم و از نظر سنی هم از تو بزگتر و به حق تر در این امر هستم(امامت)پس علی بن الحسین گفت: ای عمو تقوای الهی پیشه کن (پس چیزى را که بدان علم ندارى از من مخواه من به تو اندرز مىدهم که مبادا از نادانان باشى )همانا پدرم برای من وصیت کرده امامت را وقتی که به عراق میرفت و قبل از اینکه شهید شود این عهد را در گردن من قرار داد واین سلاح رسول الله هست در نزد من همانا خداوند تعالی : هنگامی که حسن با معاویه صلح نمود وصیت وامامت را در نسل (پشت) حسین قرار داد).
واین طعن بزرگی به الله هست زیرا خداوند قبلا حسن را انتخاب می کند ولی بعدا تصمیمش عوض میشود و نسل امامت را در عقب حسین قرار میدهد .آیا خداوند میدانست که حسن با معاویه صلح می کند؟یا نمیدانست؟اگر میدانست چرا او را انتصاب کرد؟اگر خداوند نمی دانست پس تکلیف این آایات چه میشود(ان الله عالم الغیب السموات والارض) و(ان الله سمیع علیم)؟!