اسلام تکس بانک مقالات اسلامی و پاسخ به شبهات
به هنگام مطالعه‌ی قسمتی از "تفسیر نمونه" تالیف مکارم شیرازی، به متنی برخوردم که باورم نمی شد این سخنِ یکی از مراجع شیعه باشد! آخر مگر ممکن است آخوند شیعی با آن عقیده، چنین حرفی بزند؟ کدام عقیده و کدام حرف؟
ابتدا عقیده:
آخوند شیعی معتقد است که بعد از رحلت نبی اکرم صلی الله علیه وسلم، تمام اصحاب از دین برگشتند مگر چند نفر؛ یعنی تمام شاگردان مکتب رسالت رفوزه شدند الّا کسانی که تعداشان از انگشتان دست هم کمتر است! برای اثبات این ادعای خود به حدیث حوض و روایات و اقوالی استناد می کنند که بحثی مشهور و معروف است.
سید امیر محمد قزوینی در مورد ارتداد صحابه می نویسد: « إنما هو من قول اللّه تعالى و قول رسوله صلّى اللّه علیه و آله و سلّم فإن کنت فی شک من ارتداد جمهور الصّحابه و انقلابهم على أعقابهم فانظر إلى ما أنزل اللّه فی القرآن من آیه الانقلاب على الأعقاب و المرود على النفاق، و إلى ما أخرجه حفاظ أهل السنّه و جهابذه الحدیث عندهم عن رسول اللّه صلّى اللّه علیه و آله و سلّم فی حکمه بارتدادهم» (الآلوسی و التشیع، ص: ۲۴۵؛ سید امیر محمد قزوینی، مرکز الغدیر _قم،ط
آیه الله العظمی محمد وحیدی می‌گوید : «إنّ حدیث ارتداد الناس بعد النبی صلى الله علیه وآله وسلم من الأحادیث المعتبره المتواتره، ووجهه أنّ إنکار ضروری الدین والمذهب یوجب الارتداد، فلما کانت الإمامه والخلافه أصلاً من أصول الدین، ومما آتاه الرسول الأکرم صلى الله علیه وآله وسلم بالقطع فمن ردّ على الرسول الأکرم صلى الله علیه وآله وسلم وأنکر ما جاء به یکون مرتداً بإجماع المسلمین. وهذا معنى ارتداد الناس بعد الرسول صلى الله علیه وآله وسلم إلا الثلاثه المذکوره (سلمان وأبوذر والمقداد)» (إحقاق عقائد الشیعه، ص ۱۰۸؛ تحقیق الشیخ هاشم الصالحی، نشر محمد الوفائی؛ ط۱)
یعنی: «حدیث ارتداد مردم بعد از مرگ پیامبر از جمله احادیث معتبر متواتر است، و کار ضروریات دین و مذهب موجب ارتداد است، و چون خلافت و امامت اصلی از اصول دین است و از جمله مسائلی است که پیامبر اکرم آن را از جانب خداوند آورده است و هر کسی آنچه را که پیامبر آورده انکار نماید بر مبنای اجماع مسلمانان مرتد می‌گردد و منظور از ارتداد مردم بعد از پیامبر خدا به جز سه نفر مذکور (سلمان، ابوذر، مقداد) بعد از پیامبر یعنی عدم پذیرش امامت و خلافت علی می‌باشد».
قصد بحث و دفاع و رد ادعای شیعه در مورد ارتداد بهترین افراد این امت را نداریم، قصد این بود که عقیده‌ی شیعه در مورد اصحاب پیامبر را یاد آور بشویم تا علت تعجب نویسنده را بهتر بفهمید؛ اکنون برسیم به سخن جناب "مکارم شیرازی" که در کتابشان می نویسند:
«مهم این است که استاد شاگردان خود را در مواقع لازم بیازماید و شایستگی‌هاى آن‌ها را به دست آورد، و اصولاً شایستگى شاگردان دلیل بزرگى بر شایستگى استاد است، اگر شاگردان کار فوق العاده اى انجام دهند مهم است…»(تفسیر نمونه(فارسی) ج ۱۵ص ۴۷۱ (ذیل آیۀ ۴۰ سورۀ نمل)دار الکتب اسلامیه_تهران)
واقعاً وقتی این جملات را خواندم لحظه‌ای گیج شدم؛ دوباره خواندم! ولی اشتباه نخوانده بودم! این سخن مکارم شیرازی، مرجع تقلید شیعه است! همان شیعه‌ای که معتقد است شاگردان مکتب پیامبر اکرم صلی الله علیه وسلم همه رفوزه و مردود شدند الا تعداد انگشت شماری که از ۷ نفر بیشتر نیستند و از ۳ نفر کمتر نیستند!
سخن حقی گفته اما مگر می شود این سخن با عقیده‌ی شیعه یک‌جا جمع شود؟ حافظ ابن حجر عسقلانی سخنی شبیه به سخن مکارم دارد و می فرماید: «بزرگی یک استاد مشخص نمی‌شود مگر با داشتن شاگردان بزرگ و موفق و یا داشتن تالیفات ارزشمندی»
مکارم شیرازی می گوید: «شایستگی شاگردان دلیل شایستگی استاد است» می‌توانیم این جمله را بر عکس کنیم و بگوییم : «عدم شایستگی شاگردان دلیلی بر ناشایسته بودن استاد است!!» این سخنِ خلافی نیست اما اگر بخواهیم این سخن را در عقاید شیعه داخل کنیم چه می شود؟ اصلاً ممکن است؟ ممکن نیست! همان‌طور که آتش و پنبه نمی توانند کنار هم سر کنند این جمله هم نمی‌تواند با عقیده‌ی شیعه یک‌جا جمع شود!
در جامعه‌ی امروزی اگر معلمی، مدرسی یا مربی تیم فوتبالی، شاگردانش افتخاری کسب کنند او هم افتخار می کند، مثلاً اگر مربی تیم فوتبال باشد و شاگردانش در مسابقه‌ای پیروز شوند، او بسیار خوشحال می‌شود، اگر نتایج بد بگیرد ناراحت می‌شود و نزد مردم نیز منفور می‌شود و حتی از مربیگری تیم برکنار می‌شود؛ اما شیعه چطور به خودش اجازه می‌دهد که از سویی ۹۹ درصد صحابه یعنی ۹۹ درصد شاگردان مکتب رسالت، کسانی که بعضاً ۲۳ سال و بعضاً کمتر در مکتب رسول خدا درس خواندند را مرتد بداند و از طرفی بگوید، شایستگی شاگردان دلیل بزرگی استاد است که عکس آن می شود :«عدم شایستگی شاگردان دلیل ضعف استاد است!» به طور مستقیم می خواهند رسول خدا صلی الله علیه وسلم را ضعیف معرفی کنند.
رحمت و سلام خدا بر امام مالک که فرمودند: «إنما هؤلاء قوم أرادوا القدح فی النبی صلى الله علیه وسلم فلم یمکنهم ذلک فقدحوا فی أصحابه حتى یقال: رجل سوء کان له أصحاب سوء ولو کان رجلا صالحا کان أصحابه صالحین» (الصارم المسلول على شاتم الرسول ، ص:۵۸۰ ، شیخ الاسلام ابن تیمیه ،الحرس الوطنی السعودی _عربستان)
یعنی: «این‌ها قومی بودند که می‌خواستند در شخصیت پیامبر صلى الله علیه وآله وسلم لکه و نقص ایجاد کنند ولی نتوانستند، پس همین کار را در مورد اصحابش اجرا کردند تا اینکه گفته شود این مرد، انسان بدی است وگرنه اگر مرد خوبی می‌بود اطرافیانش هم خوب بودند.»
بیت : ناریان مر ناریان را جاذبند …. نوریان مر نوریان را طالبند
یعنی شیعیان می‌خواهند به ما بگویند که رسول خدا بد بود که نتوانست شاگردان خوب تربیت کند؟ بله می‌خواهد همین را به ما بگوید، چرا که خمینی اصحاب رسول خدا را از مردم امروز ایران کمتر می‌داند و هم‌چنین رسول خدا را متهم به شکست در امر رسالت می‌کند و حتی رسول خدا را عامل تمام خونریزی‌ها و اختلافات امت می داند!
بله! خمینی در وصیتنامه‌ی خود می گوید: «من با جرأت مدعى هستم که ملت ایران و توده میلیونى آن در عصر حاضر بهتر از ملت حجاز در عهد رسول اللَّه- صلى اللَّه علیه و آله- و کوفه و عراق در عهد امیر المؤمنین و حسین بن على- صلوات اللَّه و سلامه علیهما- مى باشند. آن حجاز که در عهد رسول اللَّه- صلى اللَّه علیه و آله- مسلمانان نیز اطاعت از ایشان نمىکردند.» («وصیتنامه سیاسى-الهى امام خمینى(س)، متن، ص: ۲۹ ، مؤسسه تنظیم و نشر آثار خمینى_تهران ،ط۲۹» و « صحیفه امام، ج21، ص: ۴۱۰ ، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینى _تهران»)
باز هم می گوید:«همه پیامبران برای تحکیم پایه های عدالت در جهان آمدند؛ اما آن‌ها موفق نشدند و حتی محمد خاتم پیامبران که برای اصلاح بشریت و اجرای عدالت و تربیت انسان ها آمد در این زمینه موفق نشد.» (نهج خمینی ص ۴۶؛ اتحاد و وحدت از نظر خمینی، ص: ۱۵)
او در کتاب کشف الاسرار که در حال حاضر جزء کتا‌ب‌های ممنوعه به حساب می آید، می نویسد:«روشن و واضح است که اگر رسول خدا امر امامت را آن چنان که خدا دستور داده بود اجرا و اعلام می‌کرد و در این راه سعی و تلاش می نمود، این همه اختلافات در کشورهای اسلامی و جنگها و خونریزی‌ها اتفاق نمی‌افتاد، و این همه اختلافات در دین خدا از اصول گرفته تا فروع به وجود نمی آمد» (کشف الاسرار: ص ۱۵۵ ؛ در نت موجود است ، حتماً بخوانید)
بله! خمینی نه تنها رسول خدا را متهم می‌کند بلکه رسول خدا را مذمت هم می‌کند و سید اولین و آخرین صلی الله علیه وسلم را عامل تمام جنگها و خونریزی‌ها و اختلافات می‌داند! اما آیا دیده‌اید که شیعه‌ای از حضرت علی ایراد بگیرد؟ آیا دیده‌اید که شیعه‌ای حضرت علی را مذمت کند؟ اصلاً دیده‌اید که شیعه‌ای با این لحن در مورد حضرت علی سخن بگوید؟ ابداً!
همین خمینی در جایی با اعتراض بر دیگران می گوید:
«گرچه من مىدانم که در بعض دل‌ها اشکال به حضرت امیر هم هست، بعضى اشخاص به حضرت امیر هم اشکال دارند، و لو جرأت نمى کنند بگویند که «چرا با مسلمانها جنگ کرده است!» لکن حضرت امیر تابع اسلام است، اسلام بگوید با مسلمین جنگ کن، جنگ مى کند.» (صحیفه امام، ج19، ص: ۲۱۴ ؛مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینى _تهران)
مشکلی با دفاع از سیدنا علی نداریم بلکه دفاع از آن بزرگوار در برابر تهمت‌های ناروا وظیفه‌ی ماست؛ بحث بر سر این است که چرا خمینی حضرت رسول صلی الله علیه وسلم را مذمت می کند و او را شکست خورده معرفی می کند و آن حضرت را عامل اختلافات می‌داند اما حاضر نیست کوچک‌ترین اشکالی را بر حضرت علی تحمل کند؟ آیا غیر از این است که اسلام ملای شیعه فقط نام "علی" است و تمام؟
تمام این‌ها نقشه بود تا به اسلام ضربه بزنند و پیامبر اسلام را متهم کنند؛ در مرحله‌ی اول، اصحاب رسول خدا را مرتد اعلام کردند به این معنی که حاصل ۲۳ سال دعوت و تلاش پیامبر اکرم یکسری شاگرد ناشایست و منافق از آب در آمد و از آن‌سو چنان که مکارم گفت و عقل می گوید: «ناشایسته بودن شاگردان در آن تعداد دلیل بر ضعف استاد است.» یعنی به طور غیر مستقیم می‌خواهند بگویند که رسول خدا ضعیف بود!
در مرحله‌ی بعدی رسول خدا را شکست خورده معرفی نمودند؛ یعنی شخصی که پیامبر اسلام و مامور تبلیغ دین بود و از طرف خدا و ملائکه و مومنان یاری می‌شد شکست خورد، ساده بگویم: در این مرحله مستقیماً رسول خدا را ضعیف معرفی کردند!
در مرحله‌ی آخر بعد از اینکه به صورت غیر مستقیم و مستقیم رسول خدا را ضعیف معرفی کرند، قرص و محکم نشسته و گفتند: عامل تمام اختلاف‌ها، جنگها و کشت و کشتارها پیامبرِ دین رحمت و شفقتِ اسلام است!
در پایان:
رحمت و سلام خدا بر امام ابوزرعه رازی که فرمودند: «إِذَا رَأَیْتَ الرَّجُلَ یَنْتَقِصُ أَحَدًا مِنْ أَصْحَابِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَّ فَاعْلَمْ أَنَّهُ زِنْدِیقٌ , وَذَلِکَ أَنَّ الرَّسُولَ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَّ عِنْدَنَا حَقٌّ , وَالْقُرْآنَ حَقٌّ , وَإِنَّمَا أَدَّى إِلَیْنَا هَذَا الْقُرْآنَ وَالسُّنَنَ أَصْحَابُ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَّ , وَإِنَّمَا یُرِیدُونَ أَنْ یُجَرِّحُوا شُهُودَنَا لِیُبْطِلُوا الْکِتَابَ وَالسُّنَّهَ , وَالْجَرْحُ بِهِمْ أَوْلَى وَهُمْ زَنَادِقَهٌ» (الکفایه فی علم الروایه ،ص:۴۹ ، خطیب بغدادی ؛المکتبه العلمیه _ المدینه المنوره)
یعنی: «هرگاه دیدی کسی تنقیص شخصیت اصحاب را می‌کند، یقین داشته باشید که او بی‌دین است، چون پیامبر صلى الله علیه وآله وسلم نزد ما حق است، قرآن حق است، و این قرآن و سنت را اصحاب رسول الله برای ما آورده‌اند، و بدین خاطر است که شاهدان عینی دین ما را لکهدار می‌کنند تا کتاب و سنت را باطل و لکهدار نمایند و در واقع تنقیص قرآن و سنت نزد آنان به طریق اولی خوشایندتر است زیرا آنان زندیق و بی‌دین هستند.»
التماس دعا
