یک دلیل واضح بر جنایت و خیانت و بد نیتی و فتنه خواهی علمای شیعه

شبهه شیعه: بخارى در صحیح خود بر نازل نشدن آیه غار در حقّ ابوبکر صحّه گذاشته است، زیرا عایشه نزول آن آیه را در حقّ ابوبکر را نفى کرده و گفته است:
(مَا أَنْزَلَ اللَّهُ فِینَا شَیْئًا مِنَ الْقُرْآنِ) هیچ آیه از قرآن در حقّ و مدح خاندان ما نازل نشده است. پس با توجه به این اهل تسنن حق ندارند بگویند فلان آیه در حق ابوبکر یا عایشه است

پاسخ اهل سنت:
بازهم دروغ
بازهم دروغی جدید بر کارنامه سیاه شیعه:
اول حدیثی را ببیند که شیعه به کمک قیچی و وقاحت فقط قسمتی از أن را در سایت هایش و در نوشته هایش نقل میکند :
متن حدیث در بخاری شریف این است :

۴۸۲۷ – حَدَّثَنَا مُوسَى بْنُ إِسْمَاعِیلَ حَدَّثَنَا أَبُو عَوَانَهَ عَنْ أَبِى بِشْرٍ عَنْ یُوسُفَ بْنِ مَاهَکَ قَالَ کَانَ مَرْوَانُ عَلَى الْحِجَازِ اسْتَعْمَلَهُ مُعَاوِیَهُ ، فَخَطَبَ فَجَعَلَ یَذْکُرُ یَزِیدَ بْنَ مُعَاوِیَهَ ، لِکَىْ یُبَایِعَ لَهُ بَعْدَ أَبِیهِ ، فَقَالَ لَهُ عَبْدُ الرَّحْمَنِ بْنُ أَبِى بَکْرٍ شَیْئًا ، فَقَالَ خُذُوهُ . فَدَخَلَ بَیْتَ عَائِشَهَ فَلَمْ یَقْدِرُوا { عَلَیْهِ } فَقَالَ مَرْوَانُ إِنَّ هَذَا الَّذِى أَنْزَلَ اللَّهُ فِیهِ ( وَالَّذِى قَالَ لِوَالِدَیْهِ أُفٍّ لَکُمَا) . فَقَالَتْ عَائِشَهُ مِنْ وَرَاءِ الْحِجَابِ مَا أَنْزَلَ اللَّهُ فِینَا شَیْئًا مِنَ الْقُرْآنِ إِلاَّ أَنَّ اللَّهَ أَنْزَلَ عُذْرِى .صحیح بخاری باب سوره حم الاحقاف
موسی پسر اسماعیل از ابوعوانه و او از ابو بشیر و او از یوسف ماهک نقل میکند که یوسف ماهک گفت:
مروان بن حکم، از طرف معاویه حاکم حجاز بود ، پس در سر منبر و درخطبه، ذکر خیری از یزید بن معاویه کرد و از مردم خواست تا با او بعد از معاویه با یزید بیعت کنند عبدالرحمن بن ابوبکر ( سر حضرت ابوبکر ) به او اعتراض کرد و سخنی به اعتراض گفت !فرماندار گفت :بگیریدش!
او فرار کرد و رفت اتاق خواهرش ( ام المومنین عایشه) داخل شد ، جرات نکردند حرمت خانه را بشکنند و بر او دست نیافتند ،پس مروان از بالای منبر پیامبر (بدروغ گفت ) :این عبدالرحمن ابن ابوبکر ،همان کسی است که در باره او ین آیه نازل شده :
وَالَّذِی قَالَ لِوَالِدَیْهِ أُفٍّ لَّکُمَا أَتَعِدَانِنِی أَنْ أُخْرَجَ وَقَدْ خَلَتْ الْقُرُونُ مِن قَبْلِی وَهُمَا یَسْتَغِیثَانِ اللَّهَ وَیْلَکَ آمِنْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ فَیَقُولُ مَا هَذَا إِلَّا أَسَاطِیرُ الْأَوَّلِینَ ﴿۱۷﴾ الاحقاف

و آن کس که به پدر و مادر خود گوید اف بر شما آیا به من وعده مى‏دهید که زنده خواهم شد و حال آنکه پیش از من نسلها سپرى [و نابود] شدند و آن دو به [درگاه] خدا زارى مى‏کنند واى بر تو ایمان بیاور وعده [و تهدید] خدا حق است و[لى پسر] پاسخ مى‏دهد اینها جز افسانه‏هاى گذشتگان نیست (۱۷)
و عایشه از داخل خانه پیامبر صلی الله علیه وسلم و از پشت پرده گفت: هیچ آیه قرآن در حق خاندان ما نازل نشده، مگر آیاتی که در آنها گواهی بر برائت من است
حالا توجه کنید به خیانت شیعه:
اولا اگر شیعه با یزید بد بود باید که عبدالرحمن بن ابوبکر را میستود ، زیرا او بدون ترس در درون مسجد جلوی فرماندار و جلوی لشکرش مخالفت خود را بایزد را، با بدترین کلمات ابراز کرد و دماغ فرماندار را سر منبر سوزاند و او را آنقدر عصبانی کرد که دستور دستگیری فوری او را داد شیعه این قهرمانی را ندیده
چون شیعه در دل بایزید خوب است نه با ابوبکر
یزید خاندان محمد را تار ومار کرد
و خاندان ابوبکر از زن و مرد در خدمت رسول الله صلی الله علیه وسلم بودند حتی سر مبارکش را میشتند، و شیعه از این نفرت دارد
نه از یزید که با خودسری باعث شهادت حسین رضی الله عنه شد
از عایشه نفرت دارد که سر رسول الله صلی الله علیه وسلم را میشست
و از ابوبکر نفرت دارد چون او رسول الله را کمک میکرد
بعد ببینید شیعه ، جمله را بریده تا معنی مغرضانه ای از آن بیرون بکشد !!
به همین سخن عایشه استناد کرده که عایشه خودش گفته
(مَا أَنْزَلَ اللَّهُ فِینَا شَیْئًا مِنَ الْقُرْآنِ) هیچ آیه قران در حق خاندان ما نازل نشده و جمله بعدی را پنهان کرده یعنی این جمله (إِلاَّ أَنَّ اللَّهَ أَنْزَلَ عُذْرِى)، مگر آیاتی که در آنها گواهی بر برائت من است
پس علمای شیعه در حقیقت دارند به عوام خود توهین میکنند، در حقیقت دارند آنها را مسخره میکنند
اما چراحضرت عایشه یادش رفته که در حق ابوبکر آیاتی نازل شده ؟

دلیلش این است که وضعیت بسیار وخیم بود، برادرش جهاد اکبر کرده بود و جلوی فرماندار ظالم حرف حق گفته بود و سربازها پشتش میدویدند و او در خانه عایشه پنهان شد در همین گیردار در سر منبر مروان آن دروغ بزرگ را گفت ….. مجلس درس حدیث که نبوده تا عایشه مواظب همه جوانب باشد
در آن هول و تنش عایشه فقط میخواست سخن دروغ مروان را که بر سر منبر گفت، رد کند که این خود نیز جهاد است .
پس آن شیعه های که عایشه را دشمن علی و دوست یزید معرفی میکنید!
آیا نباید با دین این حدیث خجالت بکشید؟
آیا این انصاف است که یادی از این حدیث نمیکنید ؟
آیا این انصاف است که حدیث را پاره میکنید تا سخنانی مغرضانه از آن بیرون بکشید ؟
آیا مردم شیعه نمیخواهند از خواب بیدار شوند و دوست علی (سنی ) را بشناسند
و دشمن واقعی علی ( علمای شیعه ) را نیز بشناسند ؟