اسلام تکس بانک مقالات اسلامی و پاسخ به شبهات
در قسمت اول مقاله قول مبین در بیان عقیده تشبیه وتجسیم اثبات کردیم از کتب رجالی ومعتبر اثنی عشریه که بزرگانشان و کسانی که از آنها حدیث روایت کرده اند وحتی کسانی که بعضی بزرگان شیعه مانند کلینی در نزدشان …
شاگردی کرده اند اهل تجسیم الله تعالی بوده اند:
واما ادامه در بخش دوم:
بسیار دیده شده که اهل بدعت به اهل سنت نسبت تحِسیم زده اند و یا گفته اند بخاری رضی الله عنه احادیثی روایت کرده که خداوند را جسم میداند حال ببینیم در کتب خودشان چه چیزهایی آمده!
۱.آقای مجلسی در بحار الانوار جلد ۲۴ صفحه ۱۹۹و۲۰۰ تحت باب باب ۵۳ : انهم علیهم السلام جنب الله ووجه الله وید الله وأمثالها :
(معنی ائمه علیهم السلام جنب خداوند و صورتش و دستانش می باشند)
حدیث اول:( مع ، ید : ابن الولید عن ابن أبان عن الحسین بن سعید عن النضر عن ابن سنان عن أبی بصیر عن أبی عبدالله علیه السلام قال : قال أمیرالمؤمنین علیه السلام فی خطبته : أنا الهادی وأن المهتدی ( ۱ ) وأنا أبوالیتامى والمساکین وزوج الارامل وأنا ملجأ کل ضعیف .ومأمن کل خائف ، وأنا قائد المؤمنین إلى الجنه ، و أنا حبل الله المتین وأنا عروه الله الوثقى وکلمه التقوى ، وأنا عین الله ولسانه الصادق ویده ، وأنا جنب الله الذی یقول : ( أن تقول نفس یاحسرتا على ما فرطت فی جنب الله ) وأنا یدالله المبسوطه على عباده بالرحمه والمغفره ، وأنا باب حطه ، من عرفنی وعرف حقی فقد عرف ربه ، لانی وصی نبیه فی أرضه وحجته على خلقه لاینکر هذا إلا راد على الله ورسوله)بحار جلد ۲۴ ص۱۹۹
(علی رضی الله عنه در خطبه خود می گوید من چشم خدا هستم من زبان او هستم و دست خداوندم و همینطور می گوید ومن دودست خداوند هستم که به سوی بندگانش باز شده است)
همان صفحه حدیث بعدی(۲۸ – یر : أحمد بن محمد عن البرقی عن النضر بن سوید عن یحیى الحلبی عن عبدالله بن مسکان عن مالک الجهنی قال : سمعت أبا عبدالله علیه السلام یقول : أنا شجره من جنب الله ، أو جذوه ، فمن وصلنا وصله الله ) ابا عبدالله می گوید (من درختی هستم از جنب خداوند ویاجذوه (واین یعنی گوشت ) یعنی آیا خداوند از ٫گوشت است که اباعبدالله از آن به وجود آمده)؟؟
حدیث بعدی: (کتاب الاصول السته عشر صفحه۵۴ :زید عن عبد الله بن سنان قال سمعت ابا عبد الله (ع) یقول ان الله ینزل فی یوم عرفه فی اول الزوال إلى الارض على جمل افرق یصال بفخدیه اهل عرفات یمینا وشمالا ولا یزال کذلک حتى إذا کان عند المغرب ونفر الناس وکل الله ملکین بجبال المازمین ینادیان عند المضیق الذی رأیت یا رب سلم سلم والرب یصعد إلى السماء ویقول جل جلاله امین امین یا رب العالمین فلذلک لاتکاد ترى صریعا ولاکسیرا )
(ابا عبدالله می گوید الله تعالی در روز عرفه از آسمان پایین می آید در حالی که بر حِیزی شبیه بر شتر سوار است)
حدیث بعدی: (الوسائل الشیعه حِلد ۱۲ صفحه ۱۰۷ :وعن علی بن إبراهیم، عن أبیه، عن ابن أبی عمیر، عمن ذکر، عن أبى حمزه الثمالی قال: رأیت علی بن الحسین (علیهما السلام) قاعدا واضعا إحدى رجلیه على فخذه، فقلت: إن الناس یکرهون هذه * (الهامش) * الباب ۷۳ فیه حدیث واحد ۱ – الکافی ۲: ۴۸۳ / ۳٫ ویأتی ما یدل علیه فی الحدیث ۱۴ من الباب ۱۲۲ من هذه الأبواب. الباب ۷۴ فیه ۴ أحادیث ۱ – الکافی ۲: ۴۸۴ / ۱٫ (۱) فی نسخه: عبد العضیم، عن عبد الله بن الحسن العلوی (هامش المخطوط). ۲ – الکافی ۲: ۴۸۴ / ۲٫ (*) [ 107 ] الجلسه ویقولون: إنها جلسه الرب، فقال: إنی إنما جلست هذه الجلسه للملاله، والرب لا یمل ولا تأخذه سنه ولا نوم.)
(ابی حمزه ثمالی از علی بن الحسین که یک پایش را جمع کرده و روی ران خود گذاشت و گفت مردم از این نشستن کراهت دارند زیرا می گوین این شیوه نشستن رب است وسپس می گوید اما من اینطور نشستم از روی ملالت و رب ملالت نمی گیرد ونه می خوابد )
لینک کتاب http://www.ali12.com/mybooks/find.php?do=show_reslusts&id=1364&table=table_hadeeth_s
حدیث بعدی: (کتاب کافی صفحه ۲۵ جلد۱ باب کتاب العقل والجهل
۲۱ – الحسین بن محمد، عن معلى بن محمد، عن الوشاء (۱) عن المثنى الحناط، عن قتیبه الاعشى، عن ابن أبی یعفور، عن مولى لبنی شیبان، عن أبی جعفر (علیه السلام) قال: إذا قام قائمنا وضع الله یده على رؤوس العباد (۲) فجمع بها عقولهم وکملت به أحلامهم).
(ابی جعفر می گوید هر وقت امام زمان ما قیام کند خداوند دستش را بر سر بندگان می گذارد و عقلهایشان را جمع می کند)
حدیث بعدی: (اثبات می کند که هشام بن حکم اعتقاد داشته که رسول الله صلی الله علیه وسلم خداوند را بصورت حِوانی بی ریش دیده در قسمت او مقاله ما اثبات کردیم رحِال شیعه محِسمه بودند آقایان قبول نکردند بعد از بده وبیراه گفتن شروع کردن به دروغ گویی که بله این حِیزهایی که شما نوشتید درست نیست و قبول نکردند در حالی که ما از کتب رحِالی خودشان برایشان اثبات کردیم وحال خود محِلسی اعتراف می کند هشام بن حکم محِسمه بود(بحار حِلد۳ صفحه ۳۰۷:- فس : أبی ، عن البزنطی ، عن الرضا علیه السلام قال : قال لی : یا أحمد ما الخلاف بینکم وبین أصحاب هشام بن الحکم فی التوحید ؟ فقلت : جعلت فداک قلنا نحن بالصوره للحدیث الذی روی أن رسول الله صلى الله علیه وآله رأی ربه فی صوره شاب ! فقال هشام ابن الحکم بالنفی بالجسم . فقال : یا أحمد إن رسول الله صلى الله علیه وآله لما اسری به إلى السماء وبلغ عند سدره المنتهى خرق له فی الحجب مثل سم الابره فرأى من نور العظمه ماشاء الله أن یرى ، وأردتم أنتم التشبیه )
حدیث بعدی: (خداوند ساق دارد و امام اشاره می کند به ساق خودش!
ید : أبی ، عن سعد ، عن ابن هاشم ، عن ابن فضال ، عن أبی جمیله ، عن محمد ابن علی الحلبی ، عن أبی عبدالله علیه السلام فی قوله عزوجل : " یوم یکشف عن ساق " قال : تبارک الجبار – ثم أشار إلى ساقه فکشف عنها الازار – قال : " ویدعون إلى السجود فلا یستطیعون " قال : أفحم القوم ودخلتهم الهیبه وشخصت الابصار وبلغت القلوب الحناجر شاخصه أبصارهم ترهقهم الذله وقد کانوا یدعون إلى السجود وهم سالمون .۸
(در مورد آیه یوم یکشف عن ساق از ابی عبدالله پرسیدند گفت تبار الجبار سپس اشاره کرد به ساق خودش وآن را آشکار کرد) بحار الانوار جلد۴ صفحه ۷
حدیث بعدی: (خداوند عرش خودش را مانند زنان تزیین می کند) الامالی صدوق محِلس ۲۴
۱۷۷/۱ ـ حدثنا الشیخ الجلیل ابو جعفر محمد بن علی بن الحسین بن موسى ابن بابویه القمی (رضی اللّه عـنـه ), قال : حدثنا ابی (رحمه اللّه ), قال : حدثنا محمد بن یحیى العطار, قال : حدثنا محمد بن احـمـد بـن یـحـیى بن عمران الاشعری , عن یوسف بن الحارث , عن محمد بن مهران , عن علی بن الحسن , قال : حدثنا عبدالرزاق , عن معمر, عن اسماعیل بن معاویه , عن نافع , عن ابن عمر, قال : قال رسـول اللّه (صـلـى اللّه عـلـیـه وآله ): اذا کان یوم القیامه زین عرش رب العالمین بکل زینه , ثم یؤتى بمنبرین من نور طولهما مائه میل , فیوضع احدهما عن یمین العرش , والاخر عن یسار العرش , ثـم یؤتى بالحسن والحسین علیهما السلام , فیقوم الحسن على احدهما, والحسین على الاخر, یزین الرب تبارک وتعالى بهما عرشه کما یزین المراه قرطاها)
وهمینطور در ارشـاد الـقلوب : ۲۹۴, بحار الانوار ۴۳: ۲۶۱/۳
(وقتی روز قیامت شود خداوند عرش خود را با تمام زینتها زینت می کند سپس دو منبراز نور که طولشان ۱۰۰میل است می آورد ویکی را راست عرش و دیگری را در قسمت چپ عرش می گذارد وسپس حسن وحسین می آیند حسن روی یک منبر سوار میشود وحسین روی دیگری و خداوند با آنها عرش خود را زینت می کند همانطور که زن خود را با گشوار و طلا وحِواهر زینت می کند)
حدیث بعدی: (خداوند وملائکه وانبیاء قبر علی رضی الله عنه را زیارت می کنند) کافی کلینی صفحه ۵۸۰ (۵۸۰)
ابن الحجاج، عن یونس بن أبی وهب القصری (۱) قال: دخلت المدینه فأتیت أبا عبدالله (علیه السلام) فقلت: جعلت فداک أتیتک ولم أزر أمیرالمؤمنین (علیه السلام)؟ قال: بئس ما صنعت لولا أنک من شیعتنا ما نظرت إلیک ألا تزور من یزوره الله مع الملائکه ویزوره الانبیاء ویزوره المؤمنون؟ قلت: جعلت فداک؟ ما علمت ذلک، قال: إعلم أن أمیرالمؤمنین (علیه السلام) أفضل عندالله من الائمه وله ثواب أعمالهم وعلى قدرأعمالهم فضلوا).
(باب) (فضل الزیارات وثوابها)
وحدیث آخر در این بخش(وسائل الشیعه الجزء الرابع عشر ۵۷ ـ باب تأکد استحباب زیاره الحسین (علیه السلام) کل لیله جمعه وکل یوم جمعه (۴۷۹)(۴۸۲)
(خداوند هر جمعه به همران ملائکه وانبیاء به زمین می آید برای زیارت حسین :وعن أبیه وأخیه وجماعه مشایخه، عن محمد بن یحیى وأحمد بن إدریس، عن حمدان بن سلیمان، عن عبدالله بن محمد الیمانی، عن منیع بن الحجاج، عن یونس، عن صفوان الجمال قال: قال لی أبو عبدالله (علیه السلام) (۱): هل لک فی قبر الحسین (علیه السلام)؟ قلت: وتزوره جعلت فداک؟ قال: وکیف لا أزوره والله یزوره کل لیله جمعه یهبط مع الملائکه إلیه والانبیاء والاوصیاء، ومحمد أفضل الانبیاء (۲)، قلت: جعلت فداک فنزوره فی کل جمعه (۳) ندرک زیاره الرب، قال: نعم یا صفوان، الزم ذلک یکتب لک زیاره قبر الحسین (علیه السلام) .
وصلی الله علی سیدنا محمد وعلی آله وصحبه وسلم
