شیعه میگوید گریه ما برای امام حسین،بر اساس تعالیم قرآن است !!!!

عربها وقتی که کار خیلی عجیبی را ببینند و یا حرف بسیار مضحکی را بشنوند، این ضرب المثل میگویند:(این سخن، مادر تازه فرزند از دست داده را نیز می خنداند!)  یعنی ناممکن ترین کاری که ممکن است یک مادر تازه فرزند از دست داده انجام دهد، خندیدن است ! اما گذشت زمان،این ناممکن را ممکن میکند و بلاخره مادر،مرگ فرزند را از یاد میبرد و در خوشی های زندگی،باز دوباره میخندد. اما چرا گذشت زمان، شهادت حسین را از یاد شیعه ها نبرده است و چرا آنها در عاشورا اینطور میگریند که تو گویی حسین همین امروز مرده است ؟!!
آیا شیعه ها، دایه مهربانتر از مادرند ؟! هرگز چنین نیست. اگر شیعه ها متاثر از مرگ حسین باشند منتظر عاشورا نمیشوند، بلکه همیشه میگریند. پس آنها از این گریه، هدف دیگری دارند
هدف آنها چیست ؟

برای شناخت مقصود آنها، باید روز وفات عمر رضی الله عنه، وارد مجلس خصوصی شیعیان متعصب شوید تا بینید که ساز میزنند و میرقصند!
آنها از مرگ عمر خوشحال نیستند زیرا عمر قرنهاست که مرده، اگر مرگ عمر خوشال کننده باشد، باید شیعه بوجد آمده،همیشه برقصد.
و اینکه یک روز در سال را اختصاص میدهد به خنده و یا گریه ،خود دلیل است که انگیزه آنها، سرچشمه در احساساتشان ندارد .بلکه این یک مراسم سیاسی است.
به خاطر مرگ عمر میرقصند تا خشم خود را از فتح ایران و نابودی تمدن مجوس،نشان دهند .
و بخاطر این به بهانه شهادت حسین میگریند که فتنه جنگ های داخلی فراموش نشود، و آتش اختلاف و کینه بین مسلمانان تا قیام قیامت شعله ور بماند.
ای شیعه! اگر از مرگ حسین متاثری پس هر روز گریه کن تا بدانیم که صادقی و از سوز دل میگریی!
شیعه خود میداند که یک جای کارش عیب دارد پس سعی میکند که ثابت نماید که گریه برای حسین، عبادت و دستور قران و سنت انبیاء است! ببینیم شیعه چه میگوید.

شیعه میگوید: گریه و اشک مورد تأیید قرآن است
فَلْیَضْحَکُوا قَلِیلا وَلْیَبْکُوا کَثِیراً جَزَاءً بِمَا کَانُوا یَکْسِبُونَ التوبه (۹): ۸۲  «پس کم بخندند و بسیار گریه کنند. »
در آیه فوق خداوند به عملی امر می‌فرماید که اگر خداوند به آن رضایت نمی‌داشت آن را مورد امر قرار نمی‌داد.
خداوند متعال در مدح أنبیاء خود این‌گونه می‌فرماید:
إِذَا تُتْلَى عَلَیْهِمْ آیَاتُ الرَّحْمَنِ خَرُّوا سُجَّداً وَبُکِیّاً مریم (۱۹): ۵۸«چون آیات خدا بر آنها خوانده مى‏شد سجده‏کنان و گریه‏کنان مى‏افتادند. »
خداوند تعالى در صفات کسانی که موهبت علم به آن‌ها عنایت شده است این‌گونه می‌فرماید:
«وَیَخِرُّونَ لِلْأَذْقَانِ یَبْکُونَ وَیَزِیدُهُمْ خُشُوعاً الإسراء (۱۷): ۱۰۹«تَرَى أَعْیُنَهُمْ تَفِیضُ مِنْ الدَّمْعِ المائده» (5): 83(مى‏بینى که چشمشان پر از اشک مى‏گردد).
پس آن‌گونه که ملاحظه شد در قرآن کریم گریه و ریزش اشک که نتیجه انعطاف و تأثّرات روحی است نه تنها مذموم شمرده نشده است، بلکه مورد مدح و ستایش پروردگار قرار گرفته است، علاوه بر این،خداوند متعال، تأسّی از پیامبران و پیروی از روش آنان را بر همگان واجب فرموده است:
لَّقَدْ کَانَ لَکُمْ فِی رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَهٌ حَسَنَهٌ. ألاحزاب (۳۳): ۲۱قطعاً برای شما در اقتدا به رسول خدا سرمشقی نیکوست.
یعقوب در غم از دست رفتن فرزند هر صبح و شام گریه میکرد تا آنجا که خداوند از زبان حضرت یعقوب این چنین می‌‏فرماید:
وَقَالَ یَأَسَفَی‏ عَلَی‏ یُوسُفَ وَابْیَضَّتْ عَیْنَاهُ مِنَ الْحُزْنِ فَهُوَ کَظِیمٌ یوسف(۶): ۸۴ «گفت ای دریغ بر یوسف، و در حالی که اندوه خود را فرو می‌‏خورد، چشمانش از اندوه سپید شد. »از رسول خدا صلّی الله علیه و آله وسلّم نقل است که در ستایش از دو گروه فرمودند:
دو چشم از آتش جهنّم محفوظ می‌‏ماند، چشمی که از خشیت خداوند گریه کند، و چشمی که شب‌ها برای خدا بیدار بماند تا از جان و ناموس و امنیت مردم محافظت نماید.سنن ترمذی، ج ۳، ص۹۶٫
و رسول الله صلی الله علیه وسلم، خودشان نیز در مناسبتهای مختلف از جمله در حوادث زیر بشدت گریسته اند:
در شهادت حضرت حمزه‏ در شهادت جعفر بن أبی طالب در مرگ فرزند خویش ابراهیم و در خیلی از جاهای دیگر

پاسخ اهل سنت
ما که گریه را حرام نمیدانیم تا شیعه این آیات و روایات را شاهد بیاورد !!صحبت از انگیزه گریه است، این آیات و روایات کار شیعه را توجیه نمیکند زیرا در هیچکدام از این ها، گریه بخاطر مرده های نیست که در قرون پیشین شهید شده اند.
شاهد آوردن این آیات خود دلیل بر نادانی است
این به این شبیه است که براداران یوسف گریه دروغین خود را با همین آیات تاویل کنند!! و آنرا ثواب بدانند!!
این عادت همیشگی شیعه است که با کلمات بازی میکند اگر ما بگوییم شراب خوردن جایز نیست برای ما دلیل میاورد که در بهشت مومنان شراب مینوشند!
و بین (شراب) مخرج مشترک میگیرد و مکان و زمان را نمیبیند!!
علمای شیعه بین (گریه)مخرج مشترک میگیرند و انگیزه و دلیل را نمیبینند این بیشک یک حقه بازی آشکار است.
آیاتی از قرآن مجید را که برای توجیه عقیده خود در رابطه با گریه برای امام حسین انتخاب کرده اند همگی حاکی از گریه برای خدا و آیات الهی می باشد نه گریه برای یک شخص مرده!! بنابراین شیعه باید برای اثبات عمل احمقانه خود آیه ای پیدا کند که در آن آیه نوشته شده باشد که حضرت محمد به خاطر گم شدن یوسف گریسته اند، محمد صلی الله علیه سلم که برای مصیبت یعقوب گریه نکرده شما هم از ایشان پیروی کنید و برای مصیبتی که تمام شده و گذشته، اشک نریزید .
و اشک تمساح را بیاد ما نیاورید.