اسلام تکس بانک مقالات اسلامی و پاسخ به شبهات
بعضی از شیعه ها وقتی بخواهند دختری را فحش دهند به او میگویند عایشه!! البته چون تهمت زناکاری به عایشه صدیقه کفر است و شیعه نیز این را میداند لذا سعی میکند شریک جرم پیدا کند یعنی سعی میکند که از بزرگی این اتهام و این گناه تهمت زدن بکاهد پس میگوید سنی ها نیز روایاتی دارند و ام مومنین عایشه را متهم به فحشاء کرده اند!!!!! و بعد شیعه آمده مدافع ام مومنین عایشه شده و از او در مقابل اتهام سنی دفاع کرده!!!
خلاصه علمای شیعه مظهر عجایب هستند و همه اینها از کمی حیایی است بلکه اصلا در این قوم قم نشین ، ماده حیا وجود ندارد.
شیعه میگوید:
در کتاب‌هاى اهل سنت روایاتى یافت مى‌شود که اتهاماتى را به همسران پیامبر و مشخصا عائشه نسبت داده‌اند.ابن ابى شیبه، استاد بخارى در کتاب المصنف روایتى را نقل مى‌کند که طبق آن عائشه دخترى را براى جلب نظر جوانان قریش آرایش مى‌کرده است:
از عائشه روایت شده است که روزى کنیزى را آرایش کرده و او را چرخاند و گفت: شاید بتوانیم با این کنیز، جوانان قریش را شکار کنیم! (ابن أبی شیبه الکوفی،ج۴، ص۴۹، ح۱۷۶۶۴، و ج۴، ص۴۸۴،)
شیعه در ادامه میگوید:
این روایت همان طور که از سند آن به روشنى پیدا است، مرسل است و عمار بن عمران آن را از «إمرأه» نقل مى‌کند. هم خود عمار بن عمران فردى است مجهول و هم مشخص نیست که این «إمرأه» چه کسى است. پس این روایت ارزش استدلال ندارد.
از نظر دلالى نیز اگر چه داشمند سنی ، عمل زشتى را به همسر پیامبر صلى الله علیه وآله نسبت داده است، اما باز دلالت بر ارتکاب فحشا نمى‌کند!
پاسخ اهل سنت:
البته همانطور که گفتی این روایت بی اعتبار است اما باز آن نسبت فحشاء به زن پیامبر نیست و توهین هم به ایشان نیست!
زیرا اگر به کتاب رجوع کنیم میبینیم در باب ازدواج کنیزان و خادمه هاست و ودر شرح روایت آمده یعنی به در حدود شرعی آراسته میکرد تا برایش خواستگار بیاید ( یعنی مثلا عوض لباس ژنده لباس نو به او میپوشاند ) چرا؟ برای آنکه آن کنیزک شوهری حلال پیدا کند و زندگیش سرو سامانی بیابد.
پس هرچند که حدیث مجهول است ولی باز متن آن نوعی مدح حضرت عایشه است، زیرا ایشان به کنیزان کمک میکرده تا برای طلبکاران و وخواستگاران در چهارچوب شرع آراسته شوند تا عروسی کنند.
اما هدف اصلی علمای شیعه این است که برای کتاب کافی که مهمترین کتابشان است شریک جرمی بیابند. و برای همین معنی حدیث را تحریف میکنند.
شیعه میگوید:
کلینى در کتاب شریف کافى مى‌نویسد:
زراره از امام باقر علیه السلام نقل مى‌کند……..فرمود: رسول خدا صلى الله علیه وآله با مخالفین ازدواج کرد، و داستان زن نوح و زن لوط (را نیز که) میدانى چه بوده «آن دو تحت سرپرستى دو بنده از بندگان صالح ما بودند»؟ من عرض‌کردم: رسول خدا مانند من نبوده، همانا زنى داشته که به حکمش اقرار داشته و به دین او اعتراف مى‌کرد؟ آن حضرت به من فرمود: در باره آن خیانت که در گفتار خداى عز و جل (در همان آیه است که فرماید): «ولى به آن دو خیانت کردند» چه نظر دارى؟ (آیا خداوند) مقصودى جز فاحشه ندارد .رسول خدا صلى الله علیه وآله نیز با فلانى ازدواج کرد گفتم: خدا امر شما را درست گرداند؛ آیا به من دستور مى‌دهید که بروم و طبق دستور شما (با مخالفین) ازدواج کنم؟ فرمودند اگر مى‌خواهى ازدواج کنى، با زنان بلهاء (از مخالفین) ازدواج نما! زنان پرده‌نشین با عفت. (الأصول من الکافی، ج۲، ص۴۰۲)
شیعه در دفاع از خودش، جواب میدهد:
اولاً: این روایت مرحوم کلینى در کتاب کافى سندش ضعیف و مرسل است؛
ثانیاً: ارتباطى به عائشه ندارد؛ و در روایت سخنى درباره تهمت فحشاء به عائشه وجود ندارد.
ثالثاً: فاحشه معانى مختلفى دارد و همه به معناى زنا نیامده است. لفظ «فحش» در لغت عرب، در بسیارى مواقع به معنى بدزبانى به کار رفته است.
پاسخ اهل سنت:
ای شیعه درست است، ولی چند نکته را باید بگوییم: اولا علمای شیعه در اینکه این حدیث ضعیف است با هم متفق نیستند و برای همین عدم اتفاق است که شیعه ها هرگز روایات خود را بررسی سندی نکرده اند و ضعیف را از صحیح جدا ننموده اند پس این خطر و جود دارد که برخی آنرا صحیح بدانند .
دوما: کسی که این حدیث را صحیح بداند پیش شیعه مجرم نیست یعنی کسی که همسر پیامبر را در سایه این حدیث و احادیث مشابه بدکاره بنامد پیش شیعه مجرم نیست.
سوما: اصول کافی مهمترین کتاب شیعه است و این حرفها در آن درج است
چهارما: به هرحال حدیث شیعه دارد ام مومنین عایشه را مذمت میکند و بکاربری این کلمه دو پهلو ( لفظ فاحشه ) که اغلب اوقات برای زنان بدکاره بکار میرود ، در وقت مذمت و هنگام گفتن بدی ها میتواند به معنای بدکاره بکار گرفته شود و چه بسا شیعه های آنرا به همین معنی بکار بردند.
پنجما: فقط که این حدیث نیست شیعه مثل این احادیث زیادی دارد. مثلا این را ببینید:
روایات شیعه میگویند:
حافظ رجب برسى در کتاب مشارق الأنوار نوشته است:
فصل چهارم در باره اسرار حسن بن على علیهما السلام است. از اسرار آن حضرت این است که وقتى آن حضرت از کوفه برگشت، زنان براى تسلیت گفتن شهادت امیرمؤمنان علیه السلام خدمت آن حضرت رسیدند، همسران رسول خدا نیز به همین منظور آمده بودند؛ پس عائشه گفت: اى ابو محمد! هیچ روزى همانند روز از دست دادن جدت نبود، مگر روز از دست دادن پدرت. امام حسن علیه السلام فرمود: آیا فراموش کردى که مى‌خواستى شبانه گودالى در خانه‌ات با آهن بکنى؛ در حالى که چراغى نداشتى؛ پس آهن به کف دستت خورد و زخم آن تا امروز موجود است؛ پس کیسه سبزى خارج کردى که در آن اموالى را از خیانت جمع‌آورى کرده بودى، تا این که چهل عدد دینار که وزن آن را نمى‌دانستى برداشتى و آن را در بین دشمنان على علیه السلام از قبیله تیم و عدى تقسیم کردى و از کشته شدن على علیه السلام خوشحال شدی؟ عائشه گفت: بلى، چنین بوده است.
(مشارق أنوار الیقین فی أسرار أمیر المؤمنین علیه السلام،)
در تفسیر على بن ابراهیم آمده است:
على بن ابراهیم در باره آیه «ضرب الله مثلا» گفته: خداوند در باره آن دو (حفصه و عائشه) مَثَل زده و فرموده: « خداوند براى کسانى که کافر شدهاند به همسر نوح و همسر لوط مثَل زده است، آن دو تحت سرپرستى دو بنده از بندگان صالح ما بودند، ولى به آن دو خیانت کردند»؛ به خدا قسم که منظور از «فخانتاهما» چیزى جز فاحشه نیست ….. (تفسیر القمی، ج۲، ص ۳۷۷)
علمای شیعه در دفاع از خود میگویند: اولا این احادیث نیز ضعیف و دروغ و جعلی است و دوما در آنها بصراحت نیامده که عایشه مرتکب زنا شده و خیانت میتواند کاری غیر از زنا باشد!
پاسخ اهل سنت:
اولا ای عالم بدبخت و ای عالم فرومایه، اتهام کفر را که به زن پیامبر نسبت بدهی گناهت کمتر نمیشود پس سعی نکن از چاله به چاه بیافتی!!
به الله قسم که زنا گناهش کمتر است تا کفر و نفاق و تو ای نادان! نمیدانی که چه میگویی!
دوما به هرحال این جملات دو پهلو است و بعضی بسیار صریح است!
و سوما آدم که هرچیز را در کتابش نمینویسد آری میتواند حدیث ضعیف را نوشت اما نوشتن حدیث رکیک خود نشان از خبث درون دارد!
و حرف مهم اینکه کسانی که به حضرت عایشه تهمت زنا میزنند از نظر شما مجرم نیستند برای سبیل مثال آیا هیچکدام از شما حکم ارتداد یاسر الحبیب را صادر کرده اید آیا با او قطع رابطه کرده اید ؟
