بهشت رایگان ماه رجب

فَمَن یَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّ‌هٍ خَیْرً‌ا یَرَ‌هُ ﴿٧﴾ وَمَن یَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّ‌هٍ شَرًّ‌ا یَرَ‌هُ ﴿٨﴾  یعنی: هر که هموزن ذرّه‏اى نیکى کند (نتیجه‏) آن را خواهد دید. و هر که هموزن ذرّه‏اى بدى کند (نتیجه‏) آن را خواهد دید.
آنچه به صورت قطعی می‌توان گفت: این است که یکی از ماه های با برکت خداوند، ماه رجب است. روزه، اعتکاف، صدقه و شب زنده داری در آن به میزان کمیت و کیفیت عمل و خلوص نیت، نسبت به ماه های عادی دیگر، ثواب بسیار دارد و عبادت در آن جبران کننده برخی از گناهان است.
با وجودی که رحمت خدا وسیع است. خداوند در قرآن کریم می فرماید: إِنَّ اللّهَ لاَ یَظْلِمُ مِثْقَالَ ذَرَّهٍ وَ إِن تَکُ حَسَنَهً یُضَاعِفْهَا وَیُؤْتِ مِن لَّدُنْهُ أَجْرًا عَظِیمًا (سوره النساء آیه ۴۰) یعنی در حقیقت‏، خدا هم‏وزن ذره‏اى ستم نمى‏کند و اگر (آن ذره‏، کار) نیکى باشد دو چندانش مى‏کند، و از نزد خویش پاداشى بزرگ مى‏بخشد. هر کسی در حد توانایی خود مسئول اعمال خویش است. خداوند متعال در قرآن کریم می فرماید: لاَ یُکَلِّفُ اللّهُ نَفْسًا إِلاَّ وُسْعَهَا لَهَا مَا کَسَبَتْ وَ عَلَیْهَا مَا اکْتَسَبَتْ (سوره البقره آیه ۲۸۶) یعنی خداوند هیچ کس را جز به قدر توانایى‏اش تکلیف نمى‏کند. آنچه (از خوبى‏) به دست آورده به سود او، و آنچه (از بدى‏) به دست آورده به زیان اوست‏.
متاسفانه عالمان دینی، در ثواب روزه ماه رجب، احادیث اغراق آمیزی نقل کرده‌اند که با هیچ منطقی سازگار نیست و عدالت خداوند و حکمت و تشریع الهی را به شدت زیر سئوال می‌برد. هیچ یک از این روایات از نظر سند نیز صحیح نیست و اکثر راویان آن، به آن گونه که در کتاب « امالی» شیخ صدوق و «وسائل الشیعه» حر عاملی جمع آوری شده است، افراد ناشناس و مجهول هستند.
بنابراین کسی نباید فکر کند آنگونه که در حدیث اول مجلس دوم کتاب امالی شیخ صدوق آمده است؛ اگر هر گناهی مرتکب شود با یک روز روزه گرفتن، بهشت ابدی بر او واجب می‌شود و با دو روز روزه می‌تواند به درجه امام معصوم(ع) برسد و با سه روز روزه همه گناهان گذشته و آینده‌اش آمورزیده شود و علاوه بر آن به او گفته شود که هر گناهکاری را که خواستی شفاعت کن و با هفت روز روزه گرفتن، هفت در دوزخ بر او بسته خواهد شد و با هشت روز روزه گرفتن، همه درب های هشتگانه بهشت بر او باز شود.
نباید تصور کرد که بنا بر روایت دوم همین باب، اگر روز آخر ماه رجب را روزه بگیریم شفاعت ما برای پدر، مادر، دختر، برادر، خواهر، عمو، عمه، دایی، خاله، آشنا و همسایه ها پذیرفته می‌شود، اگر چه در میان آنها مستحقان دوزخ باشند. آنکه مستحق دوزخ است را کسی نمی‌تواند شفاعت کند چون شفاعت معصومین هم مشروط به رضایت خداوند است و آنکه واقعاً مستحق جهنم است را خداوند عادل و حکیم اجازه شفاعت نمی‌دهد و هیچ معصومی هم به خود اجازه نمی‌دهد که برای آن کس که خدا بر شفاعت او راضی نیست، شفاعت کند.
آیا آنگونه که در حدیث اول مجلس هشتادم کتاب امالی شیخ صدوق آمده است می‌توان باور کرد که کسی که نه روز از رجب را روزه گرفت؛ کمترین چیزی که به او می‌دهند این است که بی حساب به بهشت رود. اگر این دیدگاه صحیح باشد همه آنچه که انبیا گفته اند و قرآن وعده داده است بر باد است، چون چاره درد همه خونریزی‌ها، جنایت‌ها، ظلم و فسادها نه روز روزه گرفتن است. پس تفاوت انسانهای صالح که هیچ یک از این اعمال ناپسند را انجام نداده‌اند، با چنین آدمی در دادگاه عدل الهی چه خواهد بود؟ آیا درست است که بنابر آنچه که در همین حدیث آمده است هر کس نتوانست در ماه رجب روزه بگیرد با صدقه دادن یک قرص نان در هر روز، بتواند به همه این ثواب ها دست پیدا کند و بیشتر از آن نیز ثواب بگیرد؟ به گونه ای که اگر همه خلایق آسمان و زمین جمع شوند، نتوانند یک دهم ثواب آن را اندازه بگیرند. در این صورت هر کس با دادن چند قرص نان می تواند خود را بیمه کند و هر کاری که خواست انجام دهد.