اسلام تکس بانک مقالات اسلامی و پاسخ به شبهات
علمای شیعه به خاطر کینه ای که از اسلام دارند، در پی قطع کردن یک ستون از دو ستون دین ؛یعنی احادیث؛ بوده و دایه مهربانتر از مادر شده و میگویند: «صحابه به دلیل تهمت زدن به عایشه نباید عادل نامیده شوند و حدیث روایت شده از آنها نیز نباید چشم بسته قبول شود! »
شیعه میگوید: طبق آیه قرآن کریم، گروهى از صحابه به یکى از همسران رسول خدا تهمت فحشاء زده بودند که رسول خدا از این کار بسیار غمگین و ناراحت شد و خداوند آیه برائت همسر ایشان را نازل و قلب رسول خدا را شادمان کرد. اهل سنت به عدالت تمام اصحاب رسول خدا صلى الله علیه وآله معتقد هستند و مى‌گویند همه آنها بلا استثناء عادل هستند؛ اما مى‌بینیم که همین افراد به عائشه تهمت زنا مى‌زنند و حتى او را سبّ مى‌کنند.
بخارى به نقل از خود مى‌نویسد: عَنْ عَائِشَهَ، أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله علیه وسلم خَطَبَ النَّاسَ فَحَمِدَ اللَّهَ وَأَثْنَى عَلَیهِ وَقَالَ مَا تُشِیرُونَ عَلَىَّ فِی قَوْمٍ یسُبُّونَ أَهْلِی مَا عَلِمْتُ عَلَیهِمْ مِنْ سُوءٍ قَطُّ.«عائشه از رسول خدا روایت مى کند که براى مردم سخنرانى نمودند؛ پس ستایش و ثناى خداوند کرده و فرمودند: در مورد گروهى که اهلم را ( زنم را ) دشنام مى‌دهند و من در گذشته از ایشان هیچ بدى ندیده‌ام، ای مردم درباره آنها چه نظرى را به من پیشنهاد مى کنید؟
صحیح البخاری،«باب وَأَمْرُهُمْ شُورَى بَینَهُمْ»،
پاسخ اهل سنت:
اولا: ببین در حدیث، رسول الله عایشه را (اهل) نامیده، پس عایشه از اهل بیت است.
پس ای شیعه،چرا در حدیث این نکته مهم را نمی بینی تا در زندگی از آن بهره ببری؟
ای کسی که ادعای دوستی اهل بیت را داری پس چرا اهل بیت رسول الله را فحش میدهی؟ کسی را فحش میدهی که رسول الله او را (اهلی ) نامیده است؟! تو اهل بیت رسول خدا را فحش میدهی و بعدش خود را محب اهل بیت میدانی!!!
دوما: رسول الله حتی در همین حدیث اصحاب خود را میستاید و میگوید در گذشته از آنها بدی ندیدم.
سوما: ما کی گفتیم که اصحاب رسول الله معصوم و پاک از هر گناهی هستند؟
ما کی گفتیم آنها عالم به همه امور بودند اتفاقا بر عکس در مساله شایعه پراکنی درباره زن پاک دامن، آنها این کار را گناهی خیلی معمولی میدانسند تا الله به آنها خبر داد که این گناهی عظیم است
آیه را ببینید: إِذْ تَلَقَّوْنَهُ بِأَلْسِنَتِکُمْ وَتَقُولُونَ بِأَفْوَاهِکُم مَّا لَیسَ لَکُم بِهِ عِلْمٌ وَتَحْسَبُونَهُ هَینًا وَهُوَ عِندَ اللَّـهِ عَظِیمٌ ﴿النور: ١۵﴾ به خاطر بیاورید زمانی را که این شایعه را از زبان یکدیگر می‌گرفتید، و با دهان خود سخنی می‌گفتید که به آن یقین نداشتید؛ و آن را کوچک می‌پنداشتید در حالی که نزد خدا بزرگ است!
پس آنها چون گمان میکردند نقل شایعه گناه نیست مبادرت به آن کردند اما وقتی الله فرمود: «یعِظُکُمُ اللَّـهُ أَن تَعُودُوا لِمِثْلِهِ أَبَدًا إِن کُنتُم مُّؤْمِنِینَ » ﴿النور: ١۷﴾ خداوند شما را اندرز میدهد که هرگز چنین کاری را تکرار نکنید اگر ایمان دارید!
دیگر تکرارنکردند و دیگر هرگز به این گناه رجوع نکردند یعنی دیده نشد و شنیده نشد و جایی نوشته نشد که آنها باز در قضیه مشابه ای به زنی تهمت زده باشند یا شایعه پراکنی کرده باشند. پس ای شیعه چه میگویی و چه میخواهی بگویی وچه داری که بگویی؟
چهارما: صحابی صحابی است و منافق منافق ! بین این دو گروه مرز معلوم است اما شیعه میخواهد به این خاطر که اصحاب و منافقین در یک زمان و در یک شهر زندگی میکردند ما به اصحاب نیز شک کنیم از ما میخواهد به افرادی چون عمر و علی و ابوهریره شک کنیم!
نه نیازی نیست ! ما از عملکرد و از سخنان افراد در میابیم که منافق کیست و دوست پیامبر کدام شخص است. و با یک گناه مومن منافق نمیشود.
پنجما: اما اینکه شیعه میگوید چون صحابه تهمت زدند پس عادل نیستند میگوییم که درست نیست زیرا ما میگوییم صحابه در نقل احادیث راستگو بودند و عادل به معنی راستگو بودن است زیرا صحابه میدانستند تغییر دستور دین کفر است و دروغ نسبت دادن به پیامبر کفر است. پس فرق است بین این دروغ و یک دروغ عادی.
حالا در همین زمانه ما مومن ممکن است صد گناه کند اما آیا فاسق ترین مسلمانان به کعبه یا به قرآن یا به پیامبر توهین میکند؟ پس قیاس شیعه باطل است.
شیعه میگوید: در مصادر اهل سنت، روایاتى وارد شده است که رسول خدا بعد از نزول آیه برائت عائشه، تهمت زنندگان را حد قذف زد؛ ابوداود از عائشه نقل کرده است که وقتى عذر (پاک بودن) من نازل شد، رسول خدا ایستاد، این مطلب را یاد‌آور شد و قرآن خواند، وقتى از منبر پایین آمد، دستور داد که دو مرد و یک زن را حد بزنند و حسان بن ثابت، مسطح بن أثاثه و حمنه بن جحش را نام برد.
پاسخ اهل سنت:
درست است این سه نفر به گناه خود اعتراف کردند تاپاک شوند و شلاق خوردند و توبه کردند و دیگر حرفهای مثل آن را نگفتند و پاک شدند! خب حدود و قصاص برای اجرا در بین همین صحابه نازل شد اگر قرار بود که همه اصحاب اصلا گناهی نمیکردند آیات مربوط به حد دزدی و حد زنا و حد تهمت زدن و غیره که برایشان بی معنی میشد مگر آنها فرشته بودند که گناه نکنند؟ این چه جار جنجالی است که شیعه براه انداخته و بر روی یک فرض غلط انتقاد خود را بنا نهاده است؟
شیعه از ما میخواهد ما به صحابه همان درجه ای را بدهیم که او به جبرییل و میکاییل و تقی و نقی میدهد !! جل الخالق!
شیعه میگوید: حرف به همین سادگی ها هم نیست این سه نفر از بزرگان صحابه بودند مثلا: حسان بن ثابت، همان کسى است که در زمان جاهلیت شاعر انصار بود و در زمان اسلام «شاعر رسول الله» لقب گرفت.و ابو داوود درباره او این روایت را دارد:
عروه از عائشه نقل کرده است که رسول خدا براى حسّان منبرى در مسجد نهاده بود؛ پس او روى منبر مى‌نشست و کسانى را که پیامبر خدا را هجو کرده بودند، هجو مى‌کرد. پس رسول خدا فرمود: روح القدس (جبرئیل) با حسّان است، زمانى که از رسول خدا پشتیبانى مى‌کرد. (سنن أبی داود، ج۴، ص۳۰۴، ح۵۰۱۵،)
و مسطح بن أثاثه نیز از کسانى که در جنگ بدر حضور داشته و همراه پدرش در همان سال‌هاى نخست ایمان آورده و قطعا جزء سابقون الأولون است
پاسخ اهل سنت:
خب که چه؟ چون شاعر رسول الله است یعنی باید معصوم هم باشد؟؟ چون در جنگ بدر شرکت کرده یعنی معصوم است؟
خب! در کار خوب، الله جل جلاله؛ فرشتگان را به مدد آنها فرستاد و در کار بد آنها را مذمت و مجازات کرد؛ تا توبه نمودند
آدم که با انجام گناه کافر نمیشود، انسان گناهکار هم اگر توبه کند مثل این است که گناهی مرتکب نشده و برای همین آن سه نفر ؛بر عکس منافقان؛ به گناه خد اعتراف کردند و درد شلاق را به جان خریدند تا از عذاب آخرت معاف باشند. این کار بد است یا خوب؟
بعد یک انسان خوب، هم خوبی مردم را میبیند و هم بدی آنها را.
اما این شیعه دفاع جانانه حضرت مسطح و حضرت حسان بن ثابت را (که در سخت ترین شرایط از از اسلام دفاع کردند) نمیبیند و فقط یک اشتباه آنها را هدف قرار میدهد تا بوسیله آن یک ستون اسلام (ستون حدیث) را قطع کند!
ما میگوییم دروغ بستن و قول دروغ نسبت دادن به رسول الله کار منافقین و کفار بوده، و این عمل کفر مطلق است و هرگز حضرت حسان که تهمت به عایشه صدیقه را بازگو کرد ( و برای توبه کردن اعتراف به گناه کرد و پذیرای شلاق و رسوایی شد) حاضر نمیشد به پیامبر خدا حدیث دروغ را نسبت دهد.
حالا اصلا بفرض که این سه نفر حدیثشان قابل اعتبار نباشد به گناه آنها چرا همه صحابه را میسوزانید؟
این شیعه حتی به گناه تهمت زننده، تهمت شونده یعنی حضرت عایشه را نیز مجازات میکند!!!! و احادیث او را نمی پذیرد این است عقل و منطق شیعه !!!
خب پس حدیث حضرت علی را هم قبول نکن چون او هم مثل حسان بن ثابت از اصحاب بود! مگر نبود؟
در آخر شیعه در دفاع از منافقین و راس کفر یعنی سردسته منافقین سراپا غیرت میشود و ببین که چه میگوید!
شیعه میگوید:
اهل سنت میگویند «چون قرار است در آخرت عبد الله بن أبى عذاب سختى شود؛ پس رسول خدا او را حد نزده است» اما این سخنى است نسنجیده؛ زیرا پیامبر مامور به اجراى حدود الهى بودند و ترک حدود، خود یکى از گناهان کبیره است! و به همین جهت، پیامبر حتى رجم یهود را به خاطر زنا، ترک نکردند! چه رسد به یک منافق از مسلمانان!
بنابراین یا عبد الله بن أبى را نیز حد زده است که این وجه دلیلى ندارد، یا او جزء تهمت زنندگان نبوده است؛ بلکه اهل سنت خواسته‌اند که ثابت کنند که تهمت زنندگان به عائشه منافق بوده‌اند نه از بزرگان اصحاب.
پاسخ اهل سنت:
بنگرید قلب سیاه علمای شیعه را که حتی حاضرند از منافقین دفاع کنند تا صحابه را بکوبند!
ای عالم شیعی! پیامبر صلی الله علیه و سلم کسانی را حد زد که خودشان آمدند و اعتراف به گناه خود نمودند آنهایی که منکر شدند را بازخواست نکردند.
همین عادت ایشان بود، فراریان از جنگ بسیار بودند اما فقط سه نفر آمدند و اعتراف کردند که ما فراری هستیم و رسول الله همان سه نفر را مجازات نمود و به منافقین چیزی نگفت داستان این واقعه مشهور است و این آیه از سوره توبه درباره انهاست :
«وَعَلَى الثَّلَاثَهِ الَّذِینَ خُلِّفُوا حَتَّى إِذَا ضَاقَتْ عَلَیهِمُ الْأَرْضُ بِمَا رَحُبَتْ وَضَاقَتْ عَلَیهِمْ أَنْفُسُهُمْ وَظَنُّوا أَنْ لَا مَلْجَأَ مِنَ اللَّهِ إِلَّا إِلَیهِ ثُمَّ تَابَ عَلَیهِمْ لِیتُوبُوا إِنَّ اللَّهَ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِیمُ» «التوبه/۱۱۸»
(همچنین) آن سه نفر را بخشید که (از شرکت در جنگ تبوک) تخلف جستند، (و مسلمانان با آنان قطع رابطه نمودند،) تا آن حد که زمین با همه وسعتش بر آنها تنگ شد؛ (حتی) در وجود خویش، جایی برای خود نمی‌یافتند؛ (در آن هنگام) دانستند پناهگاهی از خدا جز بسوی او نیست؛ سپس خدا رحمتش را شامل حال آنها نمود، (و به آنان توفیق داد) تا توبه کنند؛ خداوند بسیار توبه‌پذیر و مهربان است!
ای عالم شیعی !
حالا که جواب خود را یافتی پس از حقد و کینه و دشمنی کم کن و توبه بنما و به تقوا بیافزا و بدان که مرگ در کمین است و وقتی نفس آخر را کشیدی دیگر توبه فایده ندارد.
