آیا امامان شیعه بر عکس فرمان الله عمل کردند؟!!

شیعه میگوید آری! سنی میگوید نه! ما سنی ها  معتقدیم امامان شما  ضعیفتر از خلفای عباسی بودند پس زیر دست آنها زندگی میکردند و شما که معتقدید آنها برتر از همه بودند باید توضیح بدهید که چرا مثل مرغ پربسته سر را زیر تیغ آنها نهادند؟!!


سوال اهل سنت:
شیعه عقیده دارد که امامانش غیب میدانند این حدیث را در مهم ترین کتاب آنها ببینید:
جماعتى از اصحاب که عبدالاعلى و ابوعبیده و عبدالله بن بشر خثعمى از آن جمله بودند، از امام صادق علیه السلام شنیدند که فرمود: من آنچه در آسمانها و زمین است مى‏دانم و آنچه در بهشت و دوزخ است مى‏دانم و گذشته و آینده را مى‏دانم، سپس اندکى تأمل کرد و دید این سخن بر شنوندگان گران آمد، لذا فرمود: من این مطالب را از کتاب خداى عزوجل مى‏دانم. خداى عزوجل مى‏فرماید: (((بیان هر چیز در قرآنست))) (آیه شریفه در سوره نحل باین صورت است: تبیانا لکل شئى))) اصول کافى جلد ۱ صفحه: ۳۸۸ روایه: ۲
حالا سوال این است که اگر این احادیث از این قبیل صحیح باشد ( و شیعه عقیده دارد که صحیح است) پس آیا  عمل نوشیدن جام زهر توسط امامان در زمره خودکشی نیست ؟

جواب  آیه الله العظمى الشیخ جعفر السبحانی:
 1 – شهادت در راه خدا و انتخاب مرگ سرخ بوسیله امام نوعی ادای وظیفه است، بلکه از این بیشتر تسلیم بودن امامان به قضای الهی را نشان میدهد.
حسین بن علی علیهما السلام راه کربلا را در پیش گرفت با آنکه یقین تمام داشت که شهید میشود! شهید شدن وظیفه او بود.
فایده این بود که مسلمانها اموی ها را بشناسند و اوضاع بسوی بهتری برود. فایده دیگر این بود که مردم را تشویق به جهاد علیه حاکمان ظالم کرد. و یزید کسی بود که وحی  و نبوت را منکر بود و در صدد انتقام گیری از کشته شدگان بدر و احد بود و باید علیه این حاکم قیام صورت گیرد و انحراف او نمایانده شود.
این است جواب ما درباره مرگ حسین اما  در مورد امامان دیگر  که بوسیله زهر کشته شدند دو  توجیه است
۱ – امامان علیه حاکمان ظالم جهاد زبانی میکردند و همین باعث خشم آنها شد پس اینها  مرگ را خودشان انتخاب کردند و برای همین  است که میگوییم امامان با اجازه خودشان میمیرند!
۲ – توجیه دوم این است که امامان کتابی دارند درباره علم غیب ولی لزومی ندارد که همیشه به کتاب نگاه کنند
و وقتی به کتاب را مطالعه نکنند از غیب خبر ندارند و برای همین زهر را خوردند! «این جواب در سایت رسمی این آیت الله نشر شده است!»

انتفاد اهل سنت:
سوال ما، جوابش این نبود که حضرت آیت الله !!!  گزری به صحرای کربلا بزند و پای یزید را به وسط معرکه بکشد! این که حسین با دست، و امامان دیگر با زبان جهاد کردند ،( بفرض درست بودن ادعا ) باز هم  این هنر بزرگی نیست ! از اول تاریخ اسلام تا امروز، هزاران هزار نفر با دست و زبان در راه اسلام مجاهده کردند و جان شیرین خود را از دست دادند!
انجام وظیفه این نیست که چون مرغ پرکنده جام زهر را سر بکشی! انجام وظیفه این است که از تمام وسایل علیه دشمن استفاده کنی و تا میتوانی از دشمنان بکشی، قبل از آنکه کشته شوی .الله میفرماید: «وَأَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّهٍ » (الأنفال/۶۰) یعنی: هر نیرویی در قدرت دارید، برای مقابله با آنها [= دشمنان‌]، آماده سازید!
اما امامان شیعه به این آیه عمل نکردند که برعکس عمل کردند!!! یعنی نه فقط وسایل جهاد را مهیا نکردند، که حتی از استعداد خدا دادی خود ( نعمت علم غیب داشتن ) هم بهره نگرفتند!!!!

و سوال ما ای آیت الله چیزی دیگر است ما میپرسیم:
چرا منی که بمب اتم دارم، منی که هواپیما دارم اجازه میدهم تا یک شخصی که فلج است و یک دستش هم قطع شده! گردن مرا بزند؟!!
 اگر مقامی که شما به امان خود داده اید را با مقامی که یزید و خلفای عباسی داشتند  مقایسه کنیم، مثال امام مثال کسی است که هزاران بم اتم دارند و مثال خلیفه عباسی مثال شخص بی دست و پا است این دومی چرا باید اولی را از بین ببرد؟

ما سنی ها  معتقدیم امامان شما  ضعیفتر از خلفای عباسی بودند پس زیر دست آنها زندگی میکردند و شما که معتقدید آنها برتر از همه بودند باید توضیح بدهید که چرا مثل مرغ پربسته سر را زیر تیغ آنها نهادند؟!!
سر کشیدن جام زهر آخر با کدام مصلحت بوده؟ و دیدیم که تا حالا هم ۹۵ درصد مسلمانها قبول ندارند امام رضا با زهر کشته شده و میگویند ولیعهد مامون بود و به مرگ طبیعی مرده!!
 آیا بهتر نبود این امام رضا انگور را نمیخورد و با شمشیر حداقل کشته میشد، تا  دست  کم مردم میدانستند که شهید شده ؟ این روش دومی بهتر از روش اول است، هرچند که در کل  بازهم درست نیست! زیرا امام رضا در فرض شما علم غیب داشت! آدمی که علم به تمام غیب داشته باشد را همه دنیا حریف نیست!

وحرف آخر شیعه از همه خنده دارتر است، میگوید: « امام کتاب غیب را داشته ولی آن را مطالعه نکرده است !!!»پس یعنی غیب را نمیدانسته  معنی حرف شما همین است !
اما هیچ شیعه ای  عقیده ندارد  که امام غیب نمیدانسته، و این روش جواب دادن فقط برای بستن دهان معترضین اهل سنت است.
ما میگوییم: امامی که در مورد سرنوشت خودش غیب نمیدانسته،  امامی که در باره خودش حوصله نکرده کتاب را ببیند!! و زهر را سرکشیده ، در مورد زایران قبورش چرا اینقدر دقیق است و از سیر تا پیاز زندگی آنها با خبر است؟!!


خواننده گرامی!
 اگر این مرد نام (آیت الله العظمی دامت برکاته )  و آن عبا و قبای  مردم فریب را نداشته باشد ، بیشک با خواندن جوابش  هر انسانی در میابد که او ابله است اما آنها پیشاپیش با این نام های دهان پرکن، فرصت تفکر  و اندیشیدن را از مردم شیعه را میگیرند!!

 

نویسنده: ابوبكر بن حسين (رحمه الله)

مقاله پیشنهادی

هنگام اختلاف با پدر چگونه با وی صحبت کنم؟

سوال: در اسلام هنگامی که سوء تفاهمی میان پدر و پسر رخ می‌دهد چگونه می‌توان …