اسلام تکس بانک مقالات اسلامی و پاسخ به شبهات
پاسخ شیعه: گرچه اصل پخت غذا ودرست کردن آن مطابق میل همسر موجب جلب محبت همسر وامری پسندیده است اما در روایات برعکس است که مرد باید به سلیقه همسر غذا بخورد واگر مرد خانواده، همسرش را مجبور کند به سیلقه او غذا بخورد منافق است.
قال رسول الله صلی الله علیه وآله وسلم: المومن یاکل بشهوه اهله والمنافق یاکل اهله بشهوته. بحار الانوار جلد ۵۹ ص ۲۹۱
پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله وسلم فرمودند: مومن کسی است که به میل خانواده خود غذا بخورد ومنافق کسی است که خانواده او به میل او غذا بخورد.
پاسخ اهل سنت:
این روایتی است دروغ، و علمای شیعه به حضرت محمد صلی الله علیه و سلم ،گفته دروغی را نسبت داده اند، دروغ بودن این حدیث از چند جهت آشکار است
۱ – اهل خانه میتواند مرکب از چند فرزند و زن باشد، و هرکس غذایی خاص را دوست دارد در این صورت تکلیف چیست ؟ هر تکلیفی که تعیین میکند، مرد بیچاره را هم شامل کنید تا به میل خود غذا بخورد !!
۲ – این مساله آنقدر مهم نیست که نشانه کفر و ایمان باشد!
۳- انسان یا پولدار است یا بی پول ! اگر بی پول باشد غذای مورد علاقه خود را نمیتواند بخورد، چه برسد به غذایی که زنش دوست دارد !
و اگر پولدار باشد، میتواند دونوع خوراک درست کند،غذایی که خودش اشتها دارد و غذای که همسرش میخواهد ! اینکه مطلب مهمی نیست تا نشانه کفر و ایمان باشد !
۴ – این روایت از کتاب حدیثی نقل شده که نویسنده کتاب، با ما فقط ۳۰۰ سال فاصله زمانی دارد ، اما در همان حال از عصر حضرت محمد ۱۱۰۰ دور ست ! حالا سوال اینجاست که این عالم شیعی که این حدیث را در جلد ۵۹ از کتاب ۱۱۰ جلدی خود نوشته ، این همه حدیث را با کدام وقت و حوصله جمع کرده و از کجا جمع کرده ، او که ۱۱۰۰ سال بعد از رسول الله زندگی میکرده است . از کی شنیده که این ۱۱۰ جلد کتاب بزرگ حدیث را جمع کرده است ؟!!
رسول الله فرموده اند :
[ إن الذی یکذب علی یبنى له بیت فی النار ] .
السلسله الصحیحه
((هرکس که از من سخنی، دروغ روایت کند، برایش خانه ای در آتش خواهند ساخت ))
با این حساب علامه مجلسی؛ نویسنده کتاب بحارالانوار ؛ در جهنم قصری دارد ۱۱۰ طبقه ای!!
حالا که حرف غذا و همسر شد بد نیست این حدیث را هم که اهل سنت، در این باره روایت کرده اند، ببینید :
عن بهز بن حکیم حدثنى أبى عن جدى قال : قلت یا رسول الله نساؤنا ما نأتى منها و ما نذر؟ قال: ائت حرثک أنى شئت و أطعمها إذا طعمت و اکسها إذا اکتسیت و لا تقبح الوجه و لا تضرب
أخرجه أبو داود ( ۱ / ۳۳۴ ) و أحمد ( ۵ / ۳ ۴ )و قال الشیخ الألبانی : ( حسن )
بهز بن حکم ازپدرش و او ازجدش روایت میکند که جدش از رسول الله پرسید : ای رسول الله زنهای ما برما چه حقی دارند و ما بر ایشان چه حقی داریم؟
رسول الله فرمود:به کشتزار خود ( به همسر خود ) هر وقت مایلی نزدیک شو، و از هرچه میخوری او را هم بخوران و هرچه که میپوشی ، او را هم بپوشان (قیمت لباسش همشان لباس تو باشد ) او را زشت صورت و زشت رو نگو ،و نزنش .
شرح ما بر نوشته شیعه تمام شد .
اما از آنجا که حرف، حرف میاورد، لازم است نکته ای را خارج از موضوع بحث تذکر دهیم
در حدیث امده زن خود را نزنید و ما آیه داریم که
……وَاللَّاتِی تَخَافُونَ نُشُوزَهُنَّ فَعِظُوهُنَّ وَاهْجُرُوهُنَّ فِی الْمَضَاجِعِ وَاضْرِبُوهُنَّ فَإِنْ أَطَعْنَکُمْ فَلَا تَبْغُوا عَلَیهِنَّ سَبِیلًا) «النساء/۳۴»
…….و (اما) آن دسته از زنان را که از سرکشی و مخالفتشان بیم دارید، پند و اندرز دهید! (و اگر مؤثر واقع نشد،) در بستر از آنها دوری نمایید! و (و اگر باز هم مؤثر واقع نشد،)) آنها را بزنید! و اگر از شما پیروی کردند، راهی برای تعدی بر آنها نجویید
در آیه صحبت از زدن است و در حدیث حرف از نزدن است ! چرا؟
برای درک فرق این مثال را ببینید !
زنی بی حجاب بیرون میرود و مردش او را منع میکند، زن قبول نمبکند، اینجا مرد حق دارد او را بزند( بطورى که خارج از حد معمول و بیرحمانه نباشد) ، چون همه میگویند که زن فلانی بی حجاب بود! اگر با زدن چاره نشد، طلاقش دهد
اما زنی اشتباهی میکند مثلا، نا خواسته غذا را میسوزاند یا چیزی قیمتی از دستش میافتد،میشکند، اینجا مرد حق ندارد زن را بزند .
