اسلام تکس بانک مقالات اسلامی و پاسخ به شبهات
از عقاید دیگر شیعه این هست که می گویند معاویه رضی الله عنه به دلیل جنگ با علی رضی الله عنه کافر است ویا سیده عایشه و طلحه وزبیر رضی الله عنهم به دلیل جنگ با علی رضی الله عنه کافرند زیرا بر خلیفه مسلمین خروج کردند.!
جدای اینکه جنگ صفین وجمل ناشی از فتنه ای بوده که مسلمین بعد از شهادت امام المسلمین عثمان رضی الله عنه گرفتار آن شدند .اما قصد اصلی ما این هست که از کتب خود شیعیان اثبات می کنیم که این عقیده شان باطل است.
در کتاب وسائل الشیعه ج۱۵ «باب حکم قتال البغاه»
(عبدالله بن جعفر الحمیری از هارون بن مسلم از مسعده بن زیاد از جعفر و او از پدر ش روایت می کند که فرمودند: علی علیه السلام هرگز کسانی را که با او جنگ کردند نه کافر دانست ونه فاسق ونه مشرک بلکه می گفتند اینها برادران ما هستند که بر ما ستم کردند)
نص روایت(عبدالله بن جعفر الحمیری فی (قرب الإسناد) عن هارون بن مسلم، عن مسعده بن زیاد، عن جعفر، عن أبیه ان علیا (علیه السلام) لم یکن ینسب أحدا من أهل حربه إلى الشرک ولا إلى النفاق، ولکنه کان یقول: هم إخواننا بغوا علینا)
ممکن است عده ای بگویند که روایت ضعیف است ویا همه احادیث کتب شیعه صحیح نیستند.
ما در این قسمت به تک تک راویان این روایت می پردازیم تا ثابت شودکه این حدیث صحیح است.
آقای خوئی در معجم رجال الحدیث / ج۱۱
در مورد عبداللّه بن جعفر الحمیری می گوید (از قول نجاشی :که عبدالله بن جعفر بن الحسن بن مالک بن جامع الحمیری أبوالعبّاس القمّى، بزرگ و شیخ قمیین وکتب بسیاری تالیف کرده مانند:کتاب الامامه ، کتاب الدلائل ، کتاب العظمه والتوحید ، کتاب الغیبه والحیره ، کتاب فضل العرب ، کتاب التوحیدوالبداء والإراده والاستطاعه والمعرفه ، کتاب قرب الإسناد إلى الرضا علیه السلام)
(در ادامه می گوید:عبداللّه بن جعفر الحمیری القمّی کنیه اش ابوالعباس است و (ثقه)یعنی ثقه در حدیث و سپس کتبی را که تالیف کرده نام برده است).
و در ادامه ترجمه عبدالله بن جعفر الحمیری او را از اصحاب امام رضا وهادی و ثقه می نامد
(وعدّه الشیخ فی رجاله (تاره) فی أصحاب الرضا علیه السلام (۱۳)، قائلاً: (أبوالعبّاس الحمیرى.)
و (أخرى) فی أصحاب الهادی علیه السلام (۲۳)، قائلاً: (عبداللّه بن جعفرالحمیرى)
ولکن فی بعض النسخ علی بن عبداللّه بن جعفر الحمیرى، کما فی المطبوع منهأیضاً کذلک.
و (ثالثه) فی أصحاب العسکری علیه السلام (۲)، قائلاً: (عبداللّه بن جعفرالحمیرى: قمّى، ثقه)
وعدّه البرقی أیضاً (تاره) فی أصحاب الهادی علیه السلام و (أخرى) فی أصحاب العسکری علیه السلام، قائلاً فی الموضع الثانی: (عبداللّه بن جعفر الحمیری الذی سمعت منه بالفتح)
در لینک زیر مرکز امام خوئی در نیویورک است می توانید مشاهده کنید
http://www.al-khoei.us/books/index.php?id=7511
——————-
« هارون بن مسلم» معجم رجال الحدیث / ج۲۰
نجاشی در ترجمه اش می گوید (هارون بن مسلم بن سعدان اصلیتش از الانبار کنیه اش ابوالقاسم و(ثقه) در حدیث و ابامحمد واباالحسن دو امام شیعه راهم ملاقات کرده)
از کتبی که تالیف کرده(کتاب التوحید، وکتاب الفضائل، وکتاب الخطب، وکتاب المغازی وکتاب الدعاء، وله مسائل لأبی الحسن الثالث علیه السلام)
در لینک زیر سایت آقای خوئی می توانید مشاهده کنید
http://www.al-khoei.us/books/index.php?id=8024
ـــــــــــــــــــ
معجم رجال الحدیث / ج۱۹
« مسعده بن زیاد»
(از ابی عبدالله جعفر بن محمد علیه السلام روایت کرده)
(وهارون بن مسلم و محمد بن حسین) از او روایت کردند یعنی از (مسعده بن زیاد)
ودر قسمت قبل ثقه بودن هارون بن مسلم را ثابت کردیم.
لینک برای مشاهده مستقیم از سایت خوئی
http://www.al-khoei.us/books/index.php?id=7957
پس طبق قوانین حدیث ورجالی این شیعه این روایت صحیح است و تمام راویانش از عبدالله بن جعفر الحمیری وهارون بن مسلم تا آخر همه توثیق شده اند.پس کسی نمی تواند ادعا کند که روایت ضعیف است.
ممکن است بگویند که امام از روی تقیه این سخن را گفته .می گوییم(تقیه وقتی است که انسان در مواقع ترس از قتل انجام میدهد و نه در همه احوالات)آیا در حدیث سخن از قتل یا خوف شده؟ چه دلیلی هست که امام در آن زمان تحدید به قتل شده اند که این سخن را گفتند؟
دیگر خدعه احادیث را حمل بر تقیه کردن کهنه شده است نه فقط در زمان ما بلکه حتی در زمان ائمه شیعه طبق اعتراف خود علمای شیعه بسیاری ترک تشیع کردن به دلیل تقیه بیش از حد امام.
فرق الشیعه للنوبختی ص ۵۲
والحمد الله رب العالمین
