اسلام تکس بانک مقالات اسلامی و پاسخ به شبهات
پاسخ های ارسال شده در انجمن
-
نوشته ها
-
و بعلاوه در صحیح ترمذی آمده است که راوی میگوید دیدم انس بن مالک صحابی پیامبر تنها نشسته و گریه میکند.سوال کردم چرا گریه میکنی؟ گفت :از انچه از سنت پیامبر دیده بودم چیزی نمانده است.صحیح ترمذی ج 3 ص 302
رهبر مالکی ها از انس بن مالک نقل میکند که گفته است: از انچه ما در زمان پیامبر اکرم با آن خو گرفته بودیم فقط اذان نماز مانده است موطا مالک ج 1 ص 93
محمد بن ادریس شافعی میگوید: در این مدیت سنت های پیامبر اکرم تغییرات زیادی پیدا کرد حتی نماز الان الشافعی ج 1 ص 356.صحیح ترمذی ج 1 ص 302.جامع بیان العلم ج2 ص 244
[lتنها وصیت نبی مکرم در مورد حضرت علی علیه السلام نبود که صحابه ان را پشت سر انداختند بلکه در خیلی از موارد برخلاف دستور وسنت عمل میکردند که مجال گفتن ان نیست
مشکل شما اینست که فکر میکنید وجود معصوم در بین مردم باعث عصمت دیگران نیز میشود
شما که اینقدر ادعای طرفداری از قرآن را دارید کاش یه نگاهی هم به قرآن بندازید.خداوند متعال رجوع به اولی الامر هم در آیه 83 سوره مبارکه نساء واجب فرموده است وَإِذَا جَاءَهُمْ أَمْرٌ مِنَ الْأَمْنِ أَوِ الْخَوْفِ أَذَاعُوا بِهِ وَلَوْ رَدُّوهُ إِلَى الرَّسُولِ وَإِلَى أُولِي الْأَمْرِ مِنْهُمْ لَعَلِمَهُ الَّذِينَ يَسْتَنْبِطُونَهُ مِنْهُمْ وَلَوْلَا فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَتُهُ لَاتَّبَعْتُمُ الشَّيْطَانَ إِلَّا قَلِيلًا.اتفاقا خداوند اطاعت از اولی الامر را بیان کرده که وقتی رسول خدا در بین مردم نبود به اولی الامر رجوع کنند . یکی از وظایف امامان علیهم السلام حل اختلافات در بین مردم است که امام زمان در زمن غیبت بطور موقت به عهده مراجع گذاشته است.همانطور که در زمان حضور خود امام نیز برای مناطق مختلف جانشین انتخاب میکند.به هرحال اطاعت از اولی الامر واجب است و اولی الامر هرکسی نمیتواند باشد چنان که فخر رازی نیز اعتاف کرده است.و احادیث اولیل الامر امامان میباشند.جواب شما را امام صادق علیه السلام در حدیث صحیحی جواب شما را داده است و اگر خواستی این حدیث را برایت تصحیح میکنم:
عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ عُمَرَ بْنِ أُذَيْنَةَ عَنْ بُرَيْدِ بْنِ مُعَاوِيَةَ قَالَ تَلَا أَبُو جَعْفَرٍ ع أَطِيعُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ (النساء -: 59 -) فَإِنْ خِفْتُمْ تَنَازُعاً فِي الْأَمْرِ فَأَرْجِعُوهُ إِلَى اللَّهِ وَ إِلَى الرَّسُولِ وَ إِلَى أُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ ثُمَّ قَالَ كَيْفَ يَأْمُرُ بِطَاعَتِهِمْ وَ يُرَخِّصُ فِي مُنَازَعَتِهِمْ إِنَّمَا قَالَ ذَلِكَ لِلْمَأْمُورِينَ الَّذِينَ قِيلَ لَهُمْ أَطِيعُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُوا الرَّسُولَ (النساء -: 59 -)
طبق این ایه و أيه 83 سوره نساء همانطور که رجوع به پیامبر اکرم واجب است رجوع به اولی الامر نیز واجب است.و احادیث فراوانی که در رابطه با این ایه وجود دارد و همه چیز را برای جویندگان حقیقت به واضح بیان کرده است
بسم الله الرحمن الرحيمالحمد لله الذی جعلنا من التمسكين بولاية علي بن ابي طالب علیه الصلاة و السلام
اینکه ادعا میکنید هیچ گونه دلیلی از قرآن برای عصمت پیامبران وامامان علیهم السلام نداریم نشان دهنده عقب افتادگی شما از قرآن میباشد و آیاتی که برای اثبات عدم عصمتشان آورده اید نشان از کج فهمی شما از فران کریم است.خداوند متعال هیچ گاه دستور به اطاعت مطلق شخصی نمیدهد که گنه کار باشد و به عقل هیچ عاقلی نمیرسد و در شان واجب متعال نیست که پیامبری را اسوه و الگو معرفی کند از گناهان و اشتباه بری نیست چون در اینصورت حمکت خداوند زیر سوال خواهد رفت که چگونه از طرفی ما را از گناهان نهی میکند و از طرفی دستور به پیروی مطلق از پیامبری میدهد که گنه کار است؟؟؟؟!!!راستی چگونه میشود پیامبر و امامی که خود گنه کار است مردم را از زشتی ها و معصیت نهی کند ولی خود مرتکب ان گناه شود ؟ و چگونه میشود شخصی که اشتباه میکند میخواهد مردم را از اشتباه باز دارد و مردم را به راه درست راهنمایی کند در رحالی که خود نتوانسته است راه درست را بپیماید؟؟؟
أَتَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبِرِّ وَتَنْسَوْنَ أَنْفُسَكُمْ وَأَنْتُمْ تَتْلُونَ الْكِتَابَ أَفَلَا تَعْقِلُونَ؟؟؟؟يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لِمَ تَقُولُونَ مَا لَا تَفْعَلُونَ
اي كساني كه ايمان آورده اید چرا چیزی میگویید که خود عمل نمیکنید؟
اما اینکه چطور میشود یک مومن حق ندارد چیزی را بگوید که خود عمل نمیکند ولی پیامبر خدا و امام می تواند به مردم دستور بدهد و خود مرتکب گناه باشد, باید از اشخاصی پرسید که ارزش و مقام پیامبر و امام را ینقدر پایین می آورند
افلا تعقلون؟؟؟؟؟؟؟
بسم الله الرحمن الرحیم
قران کریم هم آیات متشابه دارد و هم ایات محکم.کسی که بخواهد قران را بدون مبین و مفسری که از جانب خدا تعیین شده بفهمد و به رای خود تفسیر کند جز این نمیشود که فرستاده الهی را متهم به آلودگی ها و زشتی ها و لجن ها بکند که خود دستور دوری از ان آلودگی ها را میدند. به راستی که چه شایسته فرمود خداوند متعال در قران که (وَلَيَزِيدَنَّ كَثِيرًا مِنْهُمْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ طُغْيَانًا وَكُفْرًا) بله قران بدون مفسر صحیح و معصوم باعث کفر بیشتر و طغیان بیشتر میشود
بنده عصمت پیامبران و امامان علیهم السلام را از دیدگاه عقل ثابت کردم. شما اگر دلیل عقلی برای رد مطالب بنده دارید به دیده منت میپذیرم.و سوالات ذکر شده در پیام قبلی را جواب دهید
اما اینگه میگوییم از فهم قران عقب افتاده اید سخن بی جایی نیست.چند آیه ای برای اثبات عصمت فرستادگان خداوند ذکر میکنم.
اول آیه عصمت:
… إِنَّما يُريدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهيراً.
خداوند فقط مىخواهد پليدى و گناه را از شما اهل بيت دور كند و كاملًا شما را پاك سازد.
آیه ای واضح ت از این میخواهید؟؟؟ ممکن است بگویید زنان نبی مکرم هم داخل در آیه هستند و آنان معصوم نبوده اند پس آیه ربطی به عصمت ندارد
ولی وقتی خود نبی مکرم اسلام اهل البیت را مشخص کرده است دیگر حرفی برای گفتن باقی نمی ماند.
مسلم نيشابورى در صحيح خود مى‌نويسد:
حدثنا أبو بَكْرِ بن أبي شَيْبَةَ وَمُحَمَّدُ بن عبد اللَّهِ بن نُمَيْرٍ واللفظ لِأَبِي بَكْرٍ قالا حدثنا محمد بن بِشْرٍ عن زكريا عن مُصْعَبِ بن شَيْبَةَ عن صَفِيَّةَ بِنْتِ شَيْبَةَ قالت قالت عَائِشَةُ خَرَجَ النبي صلى الله عليه وسلم غَدَاةً وَعَلَيْهِ مِرْطٌ مُرَحَّلٌ من شَعْرٍ أَسْوَدَ فَجَاءَ الْحَسَنُ بن عَلِيٍّ فَأَدْخَلَهُ ثُمَّ جاء الْحُسَيْنُ فَدَخَلَ معه ثُمَّ جَاءَتْ فَاطِمَةُ فَأَدْخَلَهَا ثُمَّ جاء عَلِيٌّ فَأَدْخَلَهُ ثُمَّ قال «إنما يُرِيدُ الله لِيُذْهِبَ عَنْكُمْ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا»
عائشه گفت که رسول خدا صبح هنگام بيرون رفتند و بر روى دوش ايشان عبايى طرح دار از موى سياه بود. پس حسن بن على آمد پس او را در زير عبا گرفت. پس حسين آمد و او را نيز وارد کرد. پس على آمد او را نيز وارد کرد. سپس فرمود: خداوند مى خواهد از شما اهل بيت پليدى ها را دور کند و شما را پاک نمايد.
النيسابوري القشيري، ابوالحسين مسلم بن الحجاج (متوفاى261هـ)، صحيح مسلم، ج4، ص1883، ح2424، كِتَاب الْفَضَائِلِ، بَاب فَضَائِلِ أَهْلِ بَيْتِ النبي(ص)، تحقيق: محمد فؤاد عبد الباقي، ناشر: دار إحياء التراث العربي – بيروت.
ترمذى در سنن خود نقل مى‌كند:
حدثنا قُتَيْبَةُ حدثنا محمد بن سُلَيْمَانَ الْأَصْبَهَانِيِّ عن يحيى بن عُبَيْدٍ عن عَطَاءِ بن أبي رَبَاحٍ عن عُمَرَ بن أبي سَلَمَةَ رَبِيبِ النبي صلى الله عليه وسلم قال لَمَّا نَزَلَتْ هذه الْآيَةُ على النبي صلى الله عليه وسلم «إنما يُرِيدُ الله لِيُذْهِبَ عَنْكُمْ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا» في بَيْتِ أُمِّ سَلَمَةَ فَدَعَا فَاطِمَةَ وَحَسَنًا وَحُسَيْنًا فَجَلَّلَهُمْ بِكِسَاءٍ وَعَلِيٌّ خَلْفَ ظَهْرِهِ فجللهم بِكِسَاءٍ ثُمَّ قال اللهم هَؤُلَاءِ أَهْلُ بَيْتِي فَأَذْهِبْ عَنْهُمْ الرِّجْسَ وَطَهِّرْهُمْ تَطْهِيرًا قالت أُمُّ سَلَمَةَ وأنا مَعَهُمْ يا نَبِيَّ اللَّهِ قال أَنْتِ على مَكَانِكِ وَأَنْتِ على خَيْرٍ.
از عمر بن أبى سلمه پسر همسر رسول خدا نقل شده است كه وقتى آيه «انما يريد الله…» بر پيامبر نازل شد، من در خانه ام سلمه بودم، رسول خدا فاطمه، حسن و حسين را خواست، على (ع) نيز پشت سر آن حضرت بود، كساء را بر سر همه آن‌ها پوشاند و سپس فرمود: خدايا اين‌ها اهل بيت من هستند، پس پليدى را از آن‌ها دور كن و آنان را پاك و پاكيزه بگردان. ام سلمه گفت: اى پيامبر خدا من هم جزء آن‌ها (اهل بيت) هستم؟ آن حضرت فرمود: سرجاى خودت بمان، تو بر خوبى هستى.
الترمذي السلمي، ابوعيسي محمد بن عيسي (متوفاى 279هـ)، سنن الترمذي، ج5، ص351، ح3205، تحقيق: أحمد محمد شاكر وآخرون، ناشر: دار إحياء التراث العربي – بيروت.
احمد بن حنبل، ابويعلى و طبرانى از ام سلمه نقل كرده‌اند كه من مى‌خواستم وارد كساء شوم؛ ولى رسول خدا صلى الله عليه وآله مانع شد و گوشه كساء را از دست من كشيد:
قالت أُمُّ سَلَمَةَ فَرَفَعْتُ الكِسَاءَ لأَدْخُلَ مَعَهُمْ فَجَذَبَهُ من يدي وقال انك على خَيْرٍ
الشيباني، ابوعبد الله أحمد بن حنبل (متوفاى241هـ)، مسند أحمد بن حنبل، ج6، ص323، ح26789، ناشر: مؤسسة قرطبة – مصر؛
پس خداوند اهل البیت را از هرگونه پلیدی پاک کرده است و این ایه بر عصمت امامان دلالت دارد و لاغیربسم الله الرحمن الرحیماینکه منظور از اهل البیت چه کسانی هستند حدیث صحیح مسلم و ترمذی و دیگر احادیث نبی مکرم مشخص کرده اند خواهی قبول کن خواهی ن.
حدثنا محمد بن بَكَّارِ بن الرَّيَّانِ حدثنا حَسَّانُ يعنى بن إبراهيم عن سَعِيدٍ وهو بن مَسْرُوقٍ عن يَزِيدَ بن حَيَّانَ عن زَيْدِ بن أَرْقَمَ قال دَخَلْنَا عليه فَقُلْنَا له لقد رَأَيْتَ خَيْرًا لقد صَاحَبْتَ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَصَلَّيْتَ خَلْفَهُ وَسَاقَ الحديث بِنَحْوِ حديث أبي حَيَّانَ غير أَنَّهُ قال ألا وَإِنِّي تَارِكٌ فِيكُمْ ثَقَلَيْنِ أَحَدُهُمَا كِتَابُ اللَّهِ عز وجل هو حَبْلُ اللَّهِ من اتَّبَعَهُ كان على الْهُدَى وَمَنْ تَرَكَهُ كان على ضَلَالَةٍ وَفِيهِ فَقُلْنَا من أَهْلُ بَيْتِهِ نِسَاؤُهُ قال لَا وأيم اللَّهِ إِنَّ الْمَرْأَةَ تَكُونُ مع الرَّجُلِ الْعَصْرَ من الدَّهْرِ ثُمَّ يُطَلِّقُهَا فَتَرْجِعُ إلى أَبِيهَا وَقَوْمِهَا أَهْلُ بَيْتِهِ أَصْلُهُ وَعَصَبَتُهُ الَّذِينَ حُرِمُوا الصَّدَقَةَ بَعْدَهُ.
از زيد بن ارقم سؤال كرديم، اهل بيت رسول خدا کيانند؟ همسران او؟ پاسخ داد: نه قسم به خدا که زن چند وقتى با شوهرش خواهد بود سپس وى را طلاق داده وبه نزد خانواده اش وبستگانش باز مى‌گردد.
النيسابوري القشيري، ابوالحسين مسلم بن الحجاج (متوفاى261هـ) صحيح مسلم، ج4، ص1874، ح2408، كتاب فضائل الصحابة، باب من فضائل علي بن أبي طالب، تحقيق: محمد فؤاد عبد الباقي، ناشر: دار إحياء التراث العربي – بيروت.من نمیدانم آیه به این پر واضحی را چطور معنی میکنی.اینکه قران میفرماید خداوند اراده نموده است که شما اهل البیت را از رجس و پلیدی پاک کند یعنی چه؟؟ معنی رجس را میدانی یا نه؟ از قواعد عربی چیزی بلد هستی یا خیر
معنای رجس:
قوله: إنما يريد الله ليذهب عنكم الرجس أهل البيت أي الأعمال القبيحة و المآثم.
و الرجس و الرجز واحد، و هو العذاب. مجمع البحرين ج : 4 ص : 73
رجس: كل شيء يستقذر فهو رجس .
قال أَبو جعفر: إِنما يريد اللَّه ليذهب عنكم الرِّجْسَ أَهلَ البيت و يُطَهِّرَكم، قال: الرجس الشك
و قال ابن الكلبي: رِجْسٌ من عمل الشيطان أَي مَأْثَمٌ؛
لسان العرب ج : 6 ص94
و قد يعبر به عن الحرام و الفعل القبيح و العذاب و اللعنة و الكفر، و المراد في هذا الحديث الأَول.
و الرِّجْس: العذاب كالرِّجز.
التهذيب: و أَما الرِّجْزُ فالعذاب و العمل الذي يؤدي إِلى العذاب. كتاب العين ج : 6 ص :52 .رجس یعنی رجز و رجز یعنی عذاب و عملی که باعث عذاب شود.
.آیا گناه باعث عذاب میشود یا ن؟نکته:
در ایه رجس به نهایی نیامده بلکه با الف و لام امده است.این الف و لام جنس است یعنی خداوند جنس زشتی رو چه کوچک و چه بزرگ و چه ظاهری و چه باطی را ارده کرده است تا پاک کند
حال با تواجه به معنی رجس که از کتب لغت اوردم و الف و لام جنس الرجس. ایه رو معنا کن تا حقیقت برای همه مشخص شودبسم الله الرحمن الرحیماینکه اراده تکوینی است یا نه و چه فضیلتی میتواند باشد بحثی است که بعد از قبول کردن عصمت پیامبران و امامان علیهم السلام طرح میشود.ما فقط در ضمن اثبات فضیلت نیستیم بلکه میخواهیم شرایط حاکم و امام ا بیان کنیم که یک حاکم بنا به قاعده عقلی که جوابش را ندادید و با توجه به آیات و روایات زیاد,ناچار باید معصوم باشد که به دنبال این فضیلت هم خواهد آمد.(لا ینال عهدی للظالمین)
شما اول آیه را ترجمه کنید تا اصلا ببینیم بر عصمت دلالت دارد یا ندارد.اگر بر عصمت دلالت داشت بنده جواب این شبهه شما را خواهم داد.آیه رو با توجه به معنی رجس که از کتب لغن دادم و با توجه به قواعد عربی ترجمه کن لطفا
و اینکه بر عدم عصمت ایشان بشر بودنشان را دلیل قرار داده اید از سست ترین ادله هایی میتواند باشد که اصلا بشر بودن مانع از معصوم بودن نمیتواند باشد
و هیچ گونه تناقضی این آیه با آیات دیگر ندارد چون اگر آیه متشابه در مقابل آیه محکم قرار بگیرد ناچار باید آیه متشابه را با توجه به روایات و سنت تاویل کرد.و آیاتی که شما برای رد عصمت آورده اید هیچ کدام بر گنه کار بودن پیامبران و امامان دلالت ندارد چون در مقابل آیه محکم قرار گرفته اند.
بله کمی تعقل بد نیست.افلا تعقلون؟؟
در ضمن اینکه سوالات طرح شده در متن های قبلی را جواب نداده اید باز تذکر میدهم آیه 33 سوره احزاب را ترجمه کنید. من تعارض آیات رو حل کردم
منتظر ترجمه هستم
بسم الله الرحمن الرحيم
جناب مبارز جوان کاش پست های قبلی بنده را خوانده بودی و.چرا سوالات بنده را بی جواب میگذارید؟؟ چرا آیه 33 سوره احزاب رو ترجمه نمیکنید؟؟؟ این رجس چیست که خداوند از پیامبر اکرم و امامان پاک کرده؟؟ این رجس چیست؟؟؟؟؟ یعنی چی؟؟؟؟
جواب آیات رو به طور کلی در پست های قبلی داده ام.مراجعه کن.در اینجا هم بعضی از آیاتی که آورده ای را جواب میدهم
لِيَغْفِرَ لَكَ اللَّهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِكَ وَمَا تَأَخَّرَ وَيُتِمَّ نِعْمَتَهُ عَلَيْكَ وَيَهْدِيَكَ صِرَاطًا مُسْتَقِيمًا.آیه 2 فتح
طبری در تفسیرالطبریذیل این آیه چنین نوشته
ففي ذلك بيان واضح أن قوله تعالى ذكره( لِيَغْفِرَ لَكَ اللَّهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِكَ وَمَا تَأَخَّرَ ) إنما هو خبر من الله جلّ ثناؤه نبيه عليه الصلاة والسلام عن جزائه له على شكره له، على النعمة التي أنعم بها عليه من إظهاره له ما فتح، لأن جزاء الله تعالى عباده على أعمالهم دون غيرها.
یعنی این استغفار بخاطر گناه پیامبر اکرم نبود بلکه اشتغفار برای شکر در مقابل نعمت ها است.ن برای گناه!!!
دلیلی هم که میاورد سوره نصر است که جوابی هم برای شما خواهد بودوإنما اخترنا هذا القول في تأويل هذه الآية لدلالة قول الله عزّ وجلّ( إِذَا جَاءَ نَصْرُ اللَّهِ وَالْفَتْحُ وَرَأَيْتَ النَّاسَ يَدْخُلُونَ فِي دِينِ اللَّهِ أَفْوَاجًا فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَاسْتَغْفِرْهُ إِنَّهُ كَانَ تَوَّابًا ) على صحته، إذ أمره تعالى ذكره أن يسبح بحمد ربه إذا جاءه نصر الله وفتح مكة، وأن يستغفره، وأعلمه أنه توّاب على من فعل ذلك.تفسیر الطبری ج 22 ص 198
امیدوارم عربی متوجه بشیدخود نبی مکرم اسلام هم تصریح میکند که این استغفار برای شکر است ن برای گناه
طبری بعد از ذکر مطالب بالا این حدیث رو ذکر میکند:
وبعد ففي صحة الخبر عنه صَلَّى الله عَلَيْهِ وَسَلَّم ” أنه كان يقوم حتى ترِم قدماه، فقيل له: يا رسول الله تفعل هذا وقد غفر لك ما تقدم من ذنبك وما تأخر؟ فقال: أفَلا أكُونُ عَبْدًا شَكُورًا؟…..و بعد طبری میگوید: ولا لاستغفار نبيّ الله صَلَّى الله عَلَيْهِ وَسَلَّم ربه جلّ جلاله من ذنوبه بعدها معنى يعقل
در مورد ناراحتی نبی مکرم اسلام هم باید بگویم که اولا ناراحت شدن که گناه نیست.چه کسی گفته نااراحت شدن گنه است؟؟
در ثانی ناراحتی و خوشحال نبی مکرم اسلام بخاطر نفس خودش نبوده بلکه فقط بخاطر خدا ناراحت و خوشحال میشد:
ثعلبی در تفسیر الثعلب روایتی رو آورده است که عائشه گفته است:ما غضب رسول الله صلی الله عیله و سلم غضبا ینتقم من احد لنفسه قط الا ان یکون شیئا هو لله سبحانه.فیغضب لله و تعالی و ینتقم.
یعنی پیامبر هرگز بخاطر خودش غضب ناک نمیشد مگر اینکه بخاطر خدا غضب میکرد و انتقام میگرفت.بدالدین عینی نیز در عمدة القاری آورده است
صلاح الدين صفدي ىر الوافي باالوافيات ج 1 ص حدیثی و میآورد که:سئلت عائشة( اخلاقه صلی الله علیه و اله)فقالت کان خلقه القرآن یغضب لغبه و یرضی لریضاه و لا ینتقم لنفسه و لا یغضب لها الا تنتهک حرمات اللع فیغضب لله و اذا غضب لم ینتقم لغضبه.راوی میگوید از عائشه اخاق پیامبر اکرم را پرسدم گفت: اخلاق او اخلاق قران است غضب مبکند به غضب قران و به رضای قران راضی میشود.و بخاطر نفس خودش انتقام نمیگیرد. و بخاطر نفسخودش غضب نمیکند مگر اینکه حرمت خدا هتک شود پس خاطر خدا غضب میکند و وقتی غضب کرد بخاطر نفسش انتقام نمگیرد
و میدانیم که هرچیزی که بخاطر خدا باشد عبادت است.پس غضب و ناراحتی که درآیه هست ن تنها گناه نیست بلکه عبادت برای نبی مکرم است
نکته آخر اینکه ایه اسوة ا اورده ای برای عدم عصمت؟؟؟؟ تعجب آور است
خداوند انسان رو آفریده تا او را عبادت کند.و ما خلقت الانس و الجن لیعبدون ن اینکه گناه کند.حال اگر خداوند پیامبر گناه کار خودش را اسوه قرار دهد با هدفش متناقض میشود.چون از طرفی به ما رو خلق کرده تا عبادتش کنیم از طرفی شخص گنه کار و بطور مطلق اسوه معرفی کند؟؟؟؟ یعنی در همه امور اسوه است حتی گناهان
کمی تعقل بد نیست
منتظر جواب سوالات قبلی و ترجمه آیه هستم همچنانخود نبی مکرم اسلام هم تصریح میکند که این استغفار برای شکر است ن برای گناه
طبری بعد از ذکر مطالب بالا این حدیث رو ذکر میکند:
وبعد ففي صحة الخبر عنه صَلَّى الله عَلَيْهِ وَسَلَّم ” أنه كان يقوم حتى ترِم قدماه، فقيل له: يا رسول الله تفعل هذا وقد غفر لك ما تقدم من ذنبك وما تأخر؟ فقال: أفَلا أكُونُ عَبْدًا شَكُورًا؟…..و بعد طبری میگوید: ولا لاستغفار نبيّ الله صَلَّى الله عَلَيْهِ وَسَلَّم ربه جلّ جلاله من ذنوبه بعدها معنى يعقل
در مورد ناراحتی نبی مکرم اسلام هم باید بگویم که اولا ناراحت شدن که گناه نیست.چه کسی گفته نااراحت شدن گنه است؟؟
در ثانی ناراحتی و خوشحال نبی مکرم اسلام بخاطر نفس خودش نبوده بلکه فقط بخاطر خدا ناراحت و خوشحال میشد:
ثعلبی در تفسیر الثعلب روایتی رو آورده است که عائشه گفته است:ما غضب رسول الله صلی الله عیله و سلم غضبا ینتقم من احد لنفسه قط الا ان یکون شیئا هو لله سبحانه.فیغضب لله و تعالی و ینتقم.
یعنی پیامبر هرگز بخاطر خودش غضب ناک نمیشد مگر اینکه بخاطر خدا غضب میکرد و انتقام میگرفت.بدالدین عینی نیز در عمدة القاری آورده است
صلاح الدين صفدي ىر الوافي باالوافيات ج 1 ص حدیثی و میآورد که:سئلت عائشة( اخلاقه صلی الله علیه و اله)فقالت کان خلقه القرآن یغضب لغبه و یرضی لریضاه و لا ینتقم لنفسه و لا یغضب لها الا تنتهک حرمات اللع فیغضب لله و اذا غضب لم ینتقم لغضبه.راوی میگوید از عائشه اخاق پیامبر اکرم را پرسدم گفت: اخلاق او اخلاق قران است غضب مبکند به غضب قران و به رضای قران راضی میشود.و بخاطر نفس خودش انتقام نمیگیرد. و بخاطر نفسخودش غضب نمیکند مگر اینکه حرمت خدا هتک شود پس خاطر خدا غضب میکند و وقتی غضب کرد بخاطر نفسش انتقام نمگیرد
و میدانیم که هرچیزی که بخاطر خدا باشد عبادت است.پس غضب و ناراحتی که درآیه هست ن تنها گناه نیست بلکه عبادت برای نبی مکرم است
نکته آخر اینکه ایه اسوة ا اورده ای برای عدم عصمت؟؟؟؟ تعجب آور است
خداوند انسان رو آفریده تا او را عبادت کند.و ما خلقت الانس و الجن لیعبدون ن اینکه گناه کند.حال اگر خداوند پیامبر گناه کار خودش را اسوه قرار دهد با هدفش متناقض میشود.چون از طرفی به ما رو خلق کرده تا عبادتش کنیم از طرفی شخص گنه کار و بطور مطلق اسوه معرفی کند؟؟؟؟ یعنی در همه امور اسوه است حتی گناهان
کمی تعقل بد نیست
منتظر جواب سوالات قبلی و ترجمه آیه هستم همچنانبسم الله الرحمن الرحيم
جناب مبارز جوان کاش پست های قبلی بنده را خوانده بودی و.چرا سوالات بنده را بی جواب میگذارید؟؟ چرا آیه 33 سوره احزاب رو ترجمه نمیکنید؟؟؟ این رجس چیست که خداوند از پیامبر اکرم و امامان پاک کرده؟؟ این رجس چیست؟؟؟؟؟ یعنی چی؟؟؟؟
جواب آیات رو به طور کلی در پست های قبلی داده ام.مراجعه کن.در اینجا هم بعضی از آیاتی که آورده ای را جواب میدهم
لِيَغْفِرَ لَكَ اللَّهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِكَ وَمَا تَأَخَّرَ وَيُتِمَّ نِعْمَتَهُ عَلَيْكَ وَيَهْدِيَكَ صِرَاطًا مُسْتَقِيمًا.آیه 2 فتح
طبری در تفسیرالطبریذیل این آیه چنین نوشته
ففي ذلك بيان واضح أن قوله تعالى ذكره( لِيَغْفِرَ لَكَ اللَّهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِكَ وَمَا تَأَخَّرَ ) إنما هو خبر من الله جلّ ثناؤه نبيه عليه الصلاة والسلام عن جزائه له على شكره له، على النعمة التي أنعم بها عليه من إظهاره له ما فتح، لأن جزاء الله تعالى عباده على أعمالهم دون غيرها.
یعنی این استغفار بخاطر گناه پیامبر اکرم نبود بلکه اشتغفار برای شکر در مقابل نعمت ها است.ن برای گناه!!!
دلیلی هم که میاورد سوره نصر است که جوابی هم برای شما خواهد بودوإنما اخترنا هذا القول في تأويل هذه الآية لدلالة قول الله عزّ وجلّ( إِذَا جَاءَ نَصْرُ اللَّهِ وَالْفَتْحُ وَرَأَيْتَ النَّاسَ يَدْخُلُونَ فِي دِينِ اللَّهِ أَفْوَاجًا فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَاسْتَغْفِرْهُ إِنَّهُ كَانَ تَوَّابًا ) على صحته، إذ أمره تعالى ذكره أن يسبح بحمد ربه إذا جاءه نصر الله وفتح مكة، وأن يستغفره، وأعلمه أنه توّاب على من فعل ذلك.تفسیر الطبری ج 22 ص 198
امیدوارم عربی متوجه بشیدبسم الله الرحمن الرحیمبا عرض سلام خدمت ابن تیمه
اینکه به اسم بنده و آقای عبدالحسین ایراد گرفته اد بایدبگویم که عبد در زبان عربی هم به بندگی معنی میشود و هم به غلام در مقابل صاحب خودش.چنانچه در آیه 32 سوره مبارکه نور لفظ عبادکم جز به معنی غلام معنی دیگری نمیتواند باشد.و قبال توجه است که حضرت علی خلیفه چهار شما و بزرگترین و با فضیلت ترین صحابی رسول خدا می فرماید: انما انا عبد من عبید محمد. همانا من یکی از عبد های پیامبر هستم.چون عبد باید مطیع محض صاحب خود باشد منظور حضرت علی علیه السلام و عبدالحسین و بنده مطیع بودن در مقابل اوامر این بزرگواران است نه بندگی و عبادت.چنانچه از علمای خودتان اسمشان عبدالنبی و عبدالرسول بوده.بگذریم
أيه 103 سوره توبه كه اصلا ربطی به بحث عصمت نداره
آیه 11 سوره انفال هم در جنگ بدر نازل شده که تفسیرش را براتون میذارم تا ببینید اصلا ربطی به عصمت نداره:
فنزل المطر كالسيل؛ فشربوا وتطهروا {وَيُذْهِبَ عَنكُمْ رِجْزَ
[ص:212] الشَّيْطَانِ} بعد أن وسوس إليهم في منامهم بما أصبحهم مجنبين.اوضح التفاسیر ج 1 ص 2112-
وبهذه النعمة أَذهب الله عن المسلمين رجز الشيطان ووسوسته وحقق لهم النصر، والمعنى: وينزل عليكم من السماءِ غيثا، لكي يطهركم به من الأَحداث، ومن وعثاءِ السفر، ولكى يذهب عنكم وسوسة الشيطان، وليربط على قلوبكم ويشدها بالصبر والطمأْنينة وليثبت به الأَقدام عند لقاءِ المشركين.تفسیر الوسیط ج 1 ص 15933- روى مسلم عن عمر رضي الله عنه أن النبي صلى الله عليه وسلم كان يوم بدر نظر إلى المشركين وهم ألف، وأصحابه ثلاثمائة وبضعة عشر، فاستقبل القبلة ثم مدّ يديه فجعل يهتف بربه: “اللهم….ایسر التفاسیر ج 2 ص 288
4-{ ويُذهب عنكم رجز الشيطان } أي : وسوسته وتخويفه إياهم من العطش ، رُوي أنهم نزلوا في كثيب رمل دهس ، تسوخ فيه الأقدام على ماء قليل ، وناموا فاحتلم أكثرهم ، فوسوس إليهم الشيطان ، وقال : كيف تُنصرون وأنتم تصلون محدثين مجنبين ، وتزعمون أنكم أولياء الله فيكم رسوله؟ فأشفقوا ، فأنزل الله المطر..بحر المدید ج 2 ص 388
امیدوارم نیاز به ترجمه نباشد.همانطور که این تفاسیر و درگیر تفاسیر فته اند این آیه برای پاک کردن صحابه از آلودگی روحی و گناهان نازل نشده بلکه اصحاب در شب جنب شده بودند خداوند آبی را نازل کرد تا بتوانند غسل کنند و خودشون رو از جنابت پاک کنند
اینکه این آیه اراده تکونی را نشان میدهد شکی نیست چرا که خداوند در اول آیه با انما که ادات حصر است آیه را آورده ست.و آیاتی که آورده اید یا اصلا ربطی به عصمت ندارد همانطور که تفسیر شد و یا تشریعی است که معنی اراده تشریعی اینست که خداوند قانون گذاری میکند و دستور میدهد ولی ممکن است خیلی ها انجام وظیفه نکنند همانطور که خیلی ها گناه میکنند.نکته بعدی اینکه جمله
إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا
به صورت مستقل نازل شده نه به همراه آيات قبل و بعد خودش . اين مطلب از حدود هفتاد روايتي كه در اين باب است به خوبي استفاده مي شود. حتي در بين اين هفتاد روايت ، يك روايت هم وجود ندارد كه بگويد اين آيه با آياتي كه مخاطب آنان همسران رسول خدا است ، يكجا نازل شده است و حتي هيچ يک از مفسران هم اين ادعا را نكرده‌است . حتي آن‌ها هم كه گفته‌اند آيۀ مورد بحث مخصوص همسران رسول خدا است ؛ همانند عكرمۀ خارجي ، نگفته‌اند كه اين آيه در ضمن آيات قبلي نازل شده است .
س آيۀ مورد بحث از جهت نزول جزو آيات مربوط به همسران رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم و متصل به آنان نيست . حال يا به دستور رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم دنبال آن آيات قرار گرفته است ، و يا بعد از رحلت آن حضرت اصحاب در هنگام جمع آوري قرآن در آن‌جا نوشته‌اند که بحث مفصلي را مي طلبد
علاوه بر اين نکات، پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله و سلم يك همسر و يك خانه نداشتند ؛ بلكه همسران متعدد داشتند كه هر كدام از آن‌ها داراي خانه مستقلي بوده است؛ بنابراين اگر مراد از «اهل البيت» در اين آيه زنان پيامبر بود ، بايد به جاي اهل البيت «اهل البيوت» مي‌آمد . چنانچه در اول آيه آمده است :
وَ قَرْنَ فِي بُيُوتِكُنَّ .
و همانطور كه در آيۀ 53 احزاب آمده است :
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آَمَنُوا لَا تَدْخُلُوا بُيُوتَ النَّبِيِّ .
جالب اين است كه هيچ يك از زنان رسول خدا ادعا نكرده‌است كه اين آيه اختصاص به آن‌ها دارد و يا اين كه آن‌ها مشمول اين آيه مي‌شوند . بيشترين روايات در اين باب از قول ام المؤمنين عايشه و ام المؤمنين ام سلمه وارد شده است كه هر دوي آن‌ها با اصرار فراوان اين آيه را مختص به اهل كساء مي‌دانسته‌اند
قاعده ای وجود دارد که هم اهل سنت قبول دارند و هم شیعیان و ان اینست که وقتی نبی مکرم اسلام آیه را تفسیر کردند هیچ احد الناسی حق ندارد آن آیه را به طور دیگه ای تفسیر کند . وحال می بنیم که پیامبر اسلام اهل بیت را مشخص کرده اند:
بسم الله الرحمن الرحیم
الحمد لله الذی جعلنا من المتمسکین بولایة علی بن ابی طالب علیه الصلاة و السلام
در مورد شبهه اولتان باید بگویم که خود نبی مکرم اسلام صلی الله علیه و آله وسلم از پیمان شکنی صحابه و مردم خبر داده اند:
أبو يعلي موصلي در مسندش به نقل از امير المؤمنين عليه السلام مي‌نويسد :
…
قال قلت يا رسول الله ما يبكيك قال ضغائن في صدور أقوام لا يبدونها لك إلا
من بعدي قال قلت يا رسول الله في سلامة من ديني قال في سلامة من دينك .
مسند أبي يعلى ، أحمد بن علي بن المثنى أبو يعلى الموصلي التميمي الوفاة: 307هـ) ج 1 ، ص426 ، ناشر : دار المأمون للتراث – دمشق – 1404 – 1984 ، الطبعة : الأولى ، تحقيق : حسين سليم أسد .
رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله گريست و صداى گريهاش بلند شد. پرسيدم: علت
گريه شما چيست؟ فرمود: علت گريه من، حسادتهائى است كه مردم نسبت تو در دل
دارند و آشكار نمىكنند و هنگامى آثار حسادتشان را بروز مىدهند كه من دعوت
حق را اجابت كردهام و در ميان شما نيستم ، علي عليه السلام مي گويد :
سؤال كردم : اي فرستاده خدا ! آيا در آن هنگام دين من سالم است ، فرمود :
بلي دينت سالم است .
و همچنین حاكم نيشابوري نيز المستدرك مي‌نويسد :
عن علي رضي الله عنه قال إن مما عهد إلي النبي صلى الله عليه وسلم أن الأمة ستغدر بي بعده .
از علي عليه السلام نقل شده كه فرمود : از چيزهايي كه رسول خدا (ص) به من فرمود اين است كه : پس از من، مردم با حيلهگرى با تو رفتار مىكنند
و بعد از نقل روايت مي‌گويد :
هذا حديث صحيح الإسناد ولم يخرجاه
المستدرك على الصحيحين ، محمد بن عبدالله أبو عبدالله الحاكم النيسابوري الوفاة: 405 هـ) ج 3 ، ص150 ، ناشر : دار الكتب العلمية – بيروت – 1411هـ – 1990م ، الطبعة : الأولى ، تحقيق : مصطفى عبد القادر عطا .
و ام المومنین عائشه میگوید: لما قبض رسول الله ارتد العرب قاطبة واشرابت النفاق. وقتی پیامبر اکرم صلی الله علیه و اله از دنیا رفت همه عرب مرتد شدند و نفاق میان مردم برخاست..تاريخ دمش ابن عساکر ج 3 ص 314–اسنن الکبری بیهقی ج 8 ص 200 -البدایة والنهایة ابن کثیر ج ج ص 336