پاسخ به سئوال بسیار مهم از برادران شیعه

[monji-2008کاربر]

نقل قول از:amgholipour

ازبرادران شیعه می پرسم : پیامبر گرامی ,حضرت علی وفاطمه زهرا واصحاب دراذان واقامه ذکر( اشهدان علی ولی الله ) رامیگفته اندیانه?
اگرمیگفته اند چرادرقران چیزی دراین مورد نیامده واگر نمی گفته اند پس میشود بدعت دردین ?

با سلام
دوست عزیز اگر دنبال بدعت میگردید بهتر است اول سری به صحاح سته خود بزنید و پاسخ بدعتی را که خلیفه دوم به عنوان نماز تراویح گذاشته و صراحتا هم به بدعت بودن آن اعتراف میکند!!!

ویا اینکه در نماز صبح الصلاة خير من النوم:

1- الصلاة خير من النوم از بدعتهاي حضرت خليفه ثاني‏عمر بن خطاب بوده و در زمان پيامبر اكرم اين جمله در اذان وجود نداشته. چنانچه ابن حزم ظاهري، و امام مالك و قرطبي تصريح دارند:
الف ) امام مالك مي‏گويد:
اِن المؤذن جاء الي عمربن الخطاب يؤذنه لصلاة الصبح فوجده نائماً فقال: الصلاة خير من النوم فأمره أن يجعلها في نداء الصبح.
هنگاميكه مؤذن نزد عمر آمد تا فرا رسيدن وقت نماز صبح را به او اعلام كند عمر را ديد كه به خواب فرو رفته فرياد برآورد: الصلاة خير من النوم، پس عمر به او دستور داد تا از اين پس اين عبارت را در اذان صبح قرار دهند.
الموطّا 1: 72
ب) ابن حزم مي‏گويد:
الصلاة خير من النوم، ولا نقول بهذا ايضا لأنه لم يأت عن رسول اللّه – صلي اللَّه عليه و سلّم .
الصلاة خير من النوم ؛ ما آن را قبول نداريم ؛ زيرا از رسول خدا نيامده است
المحلي 3: 161

وثالثا به قول آقای سجودی در پست نماز تراویح ما (اهل سنت)
بدعت را در 2نوع میدانیم بدعت مذموم و بدعت حسنه!!!!
که خوب اگر اینطور باشد این هم اگر بدعت باشد بدعت حسنه است البته با دیدگاه آقای سجودی نه شیعه ولی بهر حال پاسخ زیر را مطالعه کنید و کمی دست از لجاجت و تعصب بیجا بردارید:
اولا گفتن این جمله در نزد شیعه مستحب است مثل قنوت ولی هیچ کس آنرا واجب نمیداند.
در روايات اهل سنت ، رواياتي را مي بينيم که اين مضمون را تاييد مي نمايد :
روايت اول :
عن ابي الحمراء عن رسول الله (ص) قال: لمّا اسري بي الى السماء إذا على العرش مكتوب لا إله إلاّ الله ، محمد رسول الله ايّدته بعلي .
الدر المنثور سيوطي ج 4 ص 153، الخصائص الكبرى السيوطي ج 1 ص 7، الشفاء قاضي عياض ص 138، المناقب ابن المغازلي ص 39، الرياض النضرة في مناقب العشرة المبشّرة ج 2 ص 227، درر السمطين ص120.
از ابي حمراء از رسول خدا ( ص) روايت شده است که فرمودند : وقتي که من به آسمان برده شدم بر عرش نوشته شده بود که خدايي جز خداي يگانه نيست ؛ محمد فرستاده اوست ؛ او را با علي پشتيباني نمودم .
ما سئلت ربّي شيئا في صلاتي إلاّ اعطاني وما سألت لنفسي شيئا إلاّ سألت لك .
مجمع الزوائد ج 9 ص 110، كنز العمّال ج 13 ص 113، الرياض النضرة ج 2 ص 213 .
از پروردگار خويش در نمازم هيچ چيز نخواستم ، مگر آنکه آن را به من داد ؛ و براي خويش چيزي نخواستم مگر آنکه آن را براي تو نيز خواستم .

[amgholipourکاربر]

دوست عزیز این چه قیاسی است
اولا: به عقیده شیعه قیاس جایزنیست .
دوما : این سه موضوع اصلا باهم سنخیتی ندارند که شما قیاس کرده اید.چرا که نمازتراویح یک نماز به قول شما مستحبی است اما ذکر اشهدان علی ولی الله به عنوان رکن وشهادتین امده وبه عقیده شیعه هرکس به ولایت علی شهادت ندهد کافراست
سوما: وجود چیزی هرچندبقول شما بدعت درمیان اهل سنت دلیل بردرستی ان باشد اصلا هیچ عقل سلیمی مطالب شمارابه عنوان دلیل نمی پذیرد.
چهارما : من قبلا شیعه بودم والان نه شیعه ونه سنی بلکه دریک کلام مسلمانم ضمن اینکه تمام عقایدی راکه باقران وسنت صحیح پیامبرمطابقت داشته باشد ازسنی ویاشیعه قبول دارم .
دوست عزیزمن دلیل محکم ازقران خواستم نه روایات بی ربط .پس درصورت امکان دلیل محکم وقابل قبول ازقران ویاصحیح ازپیامبر بیاورید

[حمید رضاکاربر]

أخرج أن رجلا دخل على رسول الله (صلى الله عليه واله وسلم) وقال : يا رسول الله إنّ أبا ذر يذكر في الأذان بعد الشهادة بالرسالة الشهادة بالولاية لعلى عليه السلام .

قال رسول اللّه‏(صلي الله عليه وآله وسلم ) كذلك ، أو نسيتم قولي في غدير خم : من كنت مولاه فعلي مولاه ) ؟ .

السلافة في أمر الخلافة، ص 32.

شخصي به نزد رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم آمده و گفت : اي رسول خدا ؛ ابو ذر در اذان بعد از شهادت به رسالت شهادت به ولايت علي مي دهد ؛ رسول خدا فرمودند : همين است ؛ آيا کلام من را در روز غدير خم فراموش کرديد که « هرکس که من مولاي اويم پس علي مولاي اوست »؟

روايت دوم در مورد سلمان :
دخل رجل على رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم ، فقال : يا رسول الله ! إني سمعت أمرا لم أسمع قبل ذلك ، فقال صلى الله عليه واله وسلم : ما هو ؟ قال : سلمان قد يشهد في أذانه بعد الشهادة بالرسالة ، الشهادة بالولاية لعلي (عليه السلام) ، قال (صلي الله عليه وآله وسلم ): سمعت خيرا.

السلافة في أمر الخلافة، ص 32.

شخصي به نزد رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم آمده و گفت : اي رسول خدا ،چيزي را شنيدم كه تا كنون نشنيده بودم ، رسول خدا فرمودند : آن چه چيزي است ؟

پاسخ داد :‌سلمان در اذان خويش بعد از شهادت به رسالت ، شهادت به ولايت علي عليه السلام مي دهد ؛ پس حضرت فرمودند : چيز نيكويي را شنيده اي !!

بنا بر اين نمي توان و نبايد گفتن شهادت ثالثه را جزو بدعت هاي در اذان دانست .

[سعدیکاربر]

بسمه تعالی
میخواستم نظر خودم را درباره بدعت بگویم
به نظر من هرچیزی که در دین چه مسائل فقهی و غیره اضافه شود بدعت است و آن بدعتی که گفته شده دو قسم است مربوط به دین نیست و گرنه من میتونم نماز دو رکعتی را سه رکعت بخونم یا در نماز هرچه دعای خوب هست بخونم یا اینکه در اذان هرچه از اعتقادات و آرزوهایم باشه اضافه کنم
بنابراین بدعت در دین کامل شده به هیچ عنوان جایز نیست و همه بدعتهای در دین گمراهیست و غیر قابل اطمینان.
اما بدعت حسنه و سیئه در مورد امور دنیوی هست مثلا اگر کسی چیزی را اختراع کند به نیت اینکه مردم در استفاده از آن در آسایش قرار گیرند، و یا مثلا همین رسانه هایی مثل تلویزیون که باعث تبلیغات دینی میشود این بدعت حسنه است و غیر حسنه میشود سیئه
و گرنه اگر بدعت در دین را به حسنه و سیئه بگیریم هرکس به میل خودش چیزهایی به نماز، روزه، زکاة، و غیره اضافه میکنه در حالی که از لحاظ ظاهری هیچ اشکالی نداره
چون شخص عباذاتی را اضافه کرده و کم نکرده
در حالی که در اصل اشتباه است و بایستی هر طور که شارع مقدس معیین کرده اضافه و کم نشود

[fandoghکاربر]

به نظر من، همان طور که جناب سعدی (نه سعدی شیرازی، همین سعدی خودمان) فرمودند بدعت در دین جایز نیست. و بدعت در امور غیر دینی که اصلا به این سایت ربط ندارد.
این که پیش خودمان استدلال هایی انجام دهیم که اگر فلان کار را انجام دهیم بهتر است، اگر در حوزه دین باشد به کل نارواست.
مثلا بستن دست در هنگام نماز به هیچ عنوان قابل پذیرش نیست. و همین طور تغییر کلماتی که برای فرستادن صلوات بر رسول اکرم استفاده می شود. یا گفتن عبارات جدید در اذان.

[fandoghکاربر]

یکی از بدعت هایی که برادران اهل سنت ما باید از آن تبری جویند، انتخاب ولی عهد برای خلیفه است. این رسم بسیار ناپسندی است که عمدتا در کشورهای غیر دموکراتیک مانند عربستان رایج شده. و آن این که پیش از مرگ پادشاه برایش جانشین یا به اصطلاح ولی عهد تعیین می کنند. این در حالی است که برادران عامه، معتقدند رسول اکرم هرگز برای خود جانشینی تعیین نفرمودند.
البته ریشه این بدعت به دوران اولیه اسلام بر می گردد.
ان شاء الله خدا از اشتباهات همه صحابه در گذرد و به ما این جرئت را بدهد تا در راه درست گام برداریم.
آمین

[نویسنده]

نوشته ها