Home › انجمن ها › گفتگوی ازاد › معاویه(شراب خواری)
این جستار شامل 9 پاسخ ، و دارای 4 کاربر است ، و آخرین بار توسط noor.haq در 9 سال، 6 ماه پیش بروز شده است.
-
نویسندهنوشته ها
-
شنبه، ۱۷ آبان ۱۳۹۳ در ۲:۵۰ ب.ظ #1473در چند سری مطلب اعمال معاویه را بررسی میکنم:احمد حنبل،امام اهل سنت،در کتاب خود،مسند،از بریده روایت کرده:حدثنا عبد الله حدثنی أبی ثنا زید بن الحباب حدثنی حسین ثنا عبد الله بن بریدة قال : دخلت أنا وأبی على معاویة فأجلسنا على الفرش ثم أتینا بالطعام فأکلنا ثم أتینا بالشراب فشرب معاویة ثم ناول أبی ثم قال ما شربته منذ حرمه رسول الله صلى الله علیه و سلم .ترجمه حدیث : از ابن بریده روایت است : روزی با پدرم بریده بر معاویه وارد شدیم از ما احترام کرده و طعام آوردند و تناول کردیم و سپس مشروب آورد و خودش نوشید و به پدرم تعارف کرد. پدرم گفت : از روزی که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم آن را حرام کرده من به آن لب نزدم.مسند احمد بن حنبل – چاپ دارالکتب العلمیة – جلد 9 – کتاب مسند الانصار – حدیث بریدة الاسلمی – صفحه 399 و حدیث 23587شنبه، ۱۷ آبان ۱۳۹۳ در ۲:۵۰ ب.ظ #8937شنبه، ۱۷ آبان ۱۳۹۳ در ۲:۵۰ ب.ظ #8938با سلام . برادرم فارغ از صحت و سقم سندی و رجالی روایتی که گذاشتی از اعمال کسانی که در 1400 سال قبل زندگی می کردند خداوند از ما سوال نمی کند طبق این ایه قران (تِلْكَ أُمَّةٌ قَدْ خَلَتْ ۖ لَهَا مَا كَسَبَتْ وَلَكُم مَّا كَسَبْتُمْ ۖ وَلَا تُسْأَلُونَ عَمَّا كَانُوا يَعْمَلُونَ ) و همچنین (وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَىٰ)
و بحث کردن بر سر موضوعات آن زمان که ما حضور نداشتیم و شاهد و ناظر نبودیم هیچ سودی به اعمال ما ندارد .و به عقیده ی ما ربطی ندارد.
و شما بیایید به این سوال پاسخ بدهید که مربوط به عقیده ی خود شما می باشد و طبق عقیده ی شما خداوند از شما سوال می کند .
پیامبر یعنی پیامرسان.
و خداوند وظیفه پیامبر را در قران به صراحت بیان نموده :
(17 یس و 18 عنکبوت و 99 مائده و 12 تغابن و 82 نحل) (وَمَا عَلَيْنَا إِلَّا الْبَلَاغُ الْمُبِينُ)
و نیز 45 ق (نَّحْنُ أَعْلَمُ بِمَا يَقُولُونَ ۖ وَمَا أَنتَ عَلَيْهِم بِجَبَّارٍ ۖ فَذَكِّرْ بِالْقُرْآنِ مَن يَخَافُ وَعِيدِ)
و همچنین پیامبر طبق ایه 44 نحل تبیین کننده ایات قران می باشد .
(الْبَيِّنَاتِ وَالزُّبُرِ ۗ وَأَنزَلْنَا إِلَيْكَ الذِّكْرَ لِتُبَيِّنَ لِلنَّاسِ مَا نُزِّلَ إِلَيْهِمْ وَلَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ)
و نیز (57 فرقان) (قُلْ مَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِلَّا مَن شَاءَ أَن يَتَّخِذَ إِلَىٰ رَبِّهِ سَبِيلًا)و چندین آیه دیگر ….1-اگر امامت 12 امام پس از فوت پیامبر از جانب خداوند بوده و منصوص الهی است ، آیاتی که وظیفه ی امامان 12 گانه پس از فوت پیامبر را مشخص می کند در کدام سوره و کدام آیه قران است ؟؟!!!
2- اگر امامت 12 امام پس از فوت پیامبر از جانب خداوند بوده و منصوص الهی است ، آیاتی که غیبت صغری و غیبت کبری امام 12 را مشخص می کند در کدام سوره و کدام آیه قران است ؟؟!!!
3- اگر امامت 12 امام پس از فوت پیامبر از جانب خداوند بوده و منصوص الهی است ، آیاتی که اطاعت از 12 امام پس از فوت پیامبر را مشخص می کند در کدام سوره و کدام آیه قران است ؟؟!!! به لحاظ اینکه در آیات زیادی از قران ، خداوند دستور به اطاعت از پیامبر داده است .
4 – آیاتی در قران که اعتقاد و ایمان به نبوت می باشد ، به صراحت بیان شده . آیاتی که اعتقاد و ایمان داشتن به امامت 12 امام پس از فوت پیامبر بیان شده ، در کدام سوره و ایه قران است ؟؟؟!!
5- آیاتی که اعتقاد نداشتن به نبوت موجب ضلالت و گمراهی می شود ، در قران به صراحت بیان شده . آیاتی که اعتقاد و ایمان نداشتن به امامت 12 امام پس از فوت پیامبر موجب ضلالت و گمراهی می شود در کدام سوره و ایه قران بیان شده است ؟؟!!
شنبه، ۱۷ آبان ۱۳۹۳ در ۲:۵۰ ب.ظ #8939با سلام . برادرم فارغ از صحت و سقم سندی و رجالی روایتی که گذاشتی از اعمال کسانی که در 1400 سال قبل زندگی می کردند خداوند از ما سوال نمی کند طبق این ایه قران (تِلْكَ أُمَّةٌ قَدْ خَلَتْ ۖ لَهَا مَا كَسَبَتْ وَلَكُم مَّا كَسَبْتُمْ ۖ وَلَا تُسْأَلُونَ عَمَّا كَانُوا يَعْمَلُونَ ) و همچنین (وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَىٰ)
و بحث کردن بر سر موضوعات آن زمان که ما حضور نداشتیم و شاهد و ناظر نبودیم هیچ سودی به اعمال ما ندارد .و به عقیده ی ما ربطی ندارد.
و شما بیایید به این سوال پاسخ بدهید که مربوط به عقیده ی خود شما می باشد و طبق عقیده ی شما خداوند از شما سوال می کند .پیامبر اسلام با نام و وظایف مشخص در ایات متعدد قران ، از طرف خداوند معرفی شده است .
و هر زمان که پیروان پیامبر دچار مشکل می شدند برای حل مشکل ، و اگر در مسائل دینی و عبادی دچار اختلاف می شدند به پیامبر رجوع می کردند .
و اگر عالم و یا فرستاده پیامبر اسلام در اطراف و شهرهای دیگر در بیان احکام دین اسلام با مردم آن شهر و دیار ، دچار مشکل می شدند ، هر فردی که می خواست می آمد در مدینه ، بدون واسطه وبدون معطلی نزد پیامبر اسلام و مشکل دینی و … خود را مطرح و جواب صحیح را از پیامبر اسلام می گرفت .
و حتی صحابه پیامبر اگر دچار اختلاف فقهی می شدند به پیامبر رجوع می کردند و پیامبر حکم صحیح شرعی را برایشان بیان می کرد .
و امام زمان که اهل تشیع می گویند بدنیا آمده و زنده هست و برای هدایت مردم هست تا مردم گمراه نشوند ، چرا در مکان مشخصی در دسترس تمام مردم نیست تا مثل پیامبر اسلام جواب سوالات دینی مردم را بدهد .
و یا حداقل اختلافات فقهی بین مراجع را حل و فصل نماید . تا فتوا های متضاد صادر نکنند .
و امروز با توجه به وسائل ارتباط جمعی امام زمان می توانست با یک شبکه تلوزیونی پاسخ هر سوال کننده ای در اقصی نقاط دنیا را بدهد .
و چرا تا امروز حتی کتابهای روایی و حدیثی اهل تشیع را تصحیح نکرده است ، که یک عالم اهل تشیع بگوید این حدیث صحیح است و دیگری بگوید این حدیث ضعیف است . آن هم در زمانی که امام معصوم حی و حاضر است .
و چرا نهج البلاغه را تصحیح نکرده است ؟؟ تا گفتار صحیح حضرت علی برای مردم مشخص کند .
و چرا قران را تفسیر نکرده است تا هرکسی درباره ی ایات قران اظهار نظر نکند و به رای خود تفسیر نکند ؟؟؟و با توجه به اینکه مدت 30 سال می شود که حکومت دست نایب ایشان است آن کتابهای تصحیح شده ، چاپ و منتشر و مردم از اسلام ناب مستفیض می شدند .
آیا این سردرگمی مردم گناهش بر گردن چه کسی می باشد ؟؟؟
شنبه، ۱۷ آبان ۱۳۹۳ در ۲:۵۰ ب.ظ #8950پاسخ مطلب تکراری جواب تکراری . مراجعه کن به معاویه و قتل حجر بن عدیشنبه، ۱۷ آبان ۱۳۹۳ در ۲:۵۰ ب.ظ #8974با سلام . برادرم این مطالبی که گذاشته ام تکراری نیست .سه سوال اصلی است که تا حالا هیچ یک از علمای شما نتوانسته است پاسخ بدهد .
و همین نحوه ی پاسخ دادن شما بهترین دلیل می باشد که عقیده ی شما مبتنی بر قران نیست .
و من قضاوت را به خوانندگان محترم واگذار می کنم .
و از خوانندگان خواهشمندم که این سه سوال را مطالعه کنند و به همین شکل کپی نموده و در سایت های دیگر مطرح کنند .
شنبه، ۱۷ آبان ۱۳۹۳ در ۲:۵۰ ب.ظ #8980دانشمند من دارم میگم معاویه شراب میخورده تو میگی امامت حالت اصلا خوب نیست ها.یک نگاهی به تیتر مطلب بنداز.شنبه، ۱۷ آبان ۱۳۹۳ در ۲:۵۰ ب.ظ #9094با سلام . اولا : من با استناد به آیات صریح قران برای شما ثابت کردم که از اعمال کسانی که در 1400 سال قبل زندگی می کردند خداوند از ما سوال نمی کند طبق این ایه قران (تِلْكَ أُمَّةٌ قَدْ خَلَتْ ۖ لَهَا مَا كَسَبَتْ وَلَكُم مَّا كَسَبْتُمْ ۖ وَلَا تُسْأَلُونَ عَمَّا كَانُوا يَعْمَلُونَ ) و همچنین (وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَىٰ)
و بحث کردن بر سر موضوعات آن زمان که ما حضور نداشتیم و شاهد و ناظر نبودیم هیچ سودی به اعمال ما ندارد .
و به عقیده ی ما ربطی ندارد.
و شما بیایید به سوال امامت منصوص الهی 12 امام پس از فوت پیامبر اسلام پاسخ بدهید که مربوط به عقیده ی خود شما می باشد و طبق عقیده ی شما خداوند از شما سوال می کند .و شما نتوانستید به آن پاسخ دهید . و من قضاوت را به خوانندگان واگذار می کنم .
دوما : این که گفته ای (ترجمه ی حدیث) این فریب کاری و نیرنگ شما می باشد و می خواهید طوری مطرح کنید که این حدیث پیامبر بوده است.
در حالی که فارغ از صحت و سقم نقلی که کرده ای و فارغ از تلبیس و تدلیس و قطع و وصلی که کرده ای این موضوع یک نقل تاریخی می باشد .
که هیچ اعتبار عقیدتی و دینی ندارد و نقل کننده پیامبر که نبوده است که حرفش برای ما حجت باشد .
و من از خوانندگان محترم می خواهم که قضاوت کنند و متوجه باشند چطوری این افراد با کلمات بازی می کنند و طوری مطرح می کنند که در ذهن خواننده حدیث پیامبر القا شود .
یکشنبه، ۹ فروردین ۱۳۹۴ در ۷:۱۴ ب.ظ #24716متن حدیث این است: حدثنا زید بن الحباب حدثنی حسین حدثنا عبد الله بن بریده قال دخلت أنا وأبی على معاویه فأجلسنا على الفرش ثم أتینا بالطعام فأکلنا ثم أتینا بالشراب فشرب معاویه ثم ناول أبی ثم قال ما شربته منذ حرمه رسول الله صلى الله علیه وسلم قال معاویه کنت أجمل شباب قریش وأجوده ثغرا وما شیء کنت أجد له لذه کما کنت أجده وأنا شاب غیر اللبن أو إنسان حسن الحدیث یحدثنی. مسند أحمد » باقی مسند الأنصار » حدیث بریده الأسلمی رضی الله عنه
پاسخ :
در مورد این حدیث اولاً باید گفت که از طریق زید بن حباب روایت شده است و خود امام احمد در مورد این شخص گفته است: در برخی از احادیث این شخص نکاره وجود دارد. یعنی این حدیث حتی صحیح هم نیست که به آن استدلال شود چه برسد به اینکه دو صحابی را با آن زیر سوال برد! صحابی اول معاویه است که امام علی با او آشتی نمود و امام حسن هم خلافت را به او سپرد و با او بیعت نمود، شیعه بر خلاف آن ها با معاویه دشمنی دارند و در بدگوی و بدنام کردن این شخصیت از هیچ دروغ و افترای ابا ندارند. اما صحابی دوم بریره است که از شیعه او را راویان خودشان و از یاران علی می دانند، او نیز در آن مجلس بوده و بعد از نوشیدن معاویه او هم می نوشد. چون در اینجا “ثم ناول ابی” آمده است یعنی اینکه پسر بریره می گوید: “پدرم هم تناول کرد” یعنی گرفت و خورد. چون مصدر “ناول” “تناول” است که به معنی گرفتن می شود و مجازاً معنی خوردن و نوشیدن را می دهد.
البته سایت سنت با ذکر نکردن ادامه حرف معاویه خواننده را طوری گمراه می کند که فکر کند گوینده جمله “آنرا حرام کرده من به آن لب نزدم” بریره باشد و با تحریف ترجمه “ثم ناول أبی” به جمله “به پدرم تعارف کرد” که در اصل ترجمه در آن ” پدرم خورد، یا تناول کرد و یا گرفت” می شود، خواننده فکر کند بریره نخورده است.
لازم به ذکر است نوشیدنی مست کننده که در فارسی به آن مشروب یا شراب می گویند، در عربی به آن خمر می نامند و در متون عربی هرجا کلمه مشروب، شراب و هر واژه ای که از مصدر شرب بیاید، معنی نوشیدنی و آشامیدنی می دهد و حتی آب و شیر منظور است.
به عنوان استشهاد به آیه “یَخْرُجُ مِن بُطُونِهَا شَرَابٌ مُّخْتَلِفٌ أَلْوَانُهُ” ۶۹ نحل دقت کنید که شراب به معنی شیر آمده ااست.
یا در وسائل الشیعه الحر العاملی – ج ١٠ – الصفحه ۴١٢ آمده است: عن محمد بن مسلم، (فی حدیث:) إنه کان مریضا فبعث إلیه أبو عبد الله علیه السلام بشراب فشربه فکأنما نشط من عقال، فدخل علیه فقال: کیف وجدت الشراب؟ فقال: لقد کنت آیسا من نفسی فشربته فأقبلت إلیک فکأنما نشطت من عقال…
یا درالکافی ج ١ – الصفحه ٢۵٩ آمده است: أتى علی بن الحسین علیهما السلام لیله قبض فیها بشراب فقال: یا أبت أشرب هذا فقال: یا بنی إن هذه اللیله التی اقبض فیها وهی اللیله التی قبض فیها رسول الله صلى الله علیه وآله. آیا به معنی مشروب و شرابی است که در فارسی به آن می گویند؟!
در روایت بریره هم منظور از شراب شیر است چون پس از آن در همان روایت واضح شده است که منظور شیر بوده است وگرنه مطرح کردن نوشیدن شیر چه توجیهی دارد.
ترجمه حدیث اینطور است: پسر بریره می گوید: من و پدرم نزد معاویه رفتیم. ما را روی فرش نشاند و غذا آورد و خوردیم. سپس نوشیدنی آورد، معاویه نوشید و بعد پدرم تناول کرد. سپس معاویه گفت: از روزى که پیامبر اکرم ـ صلى الله علیه و آله سلّم ـ آن را حرام کرده من آن را ننو شیده ام ! معاویه اضافه کرد: من جوان زیبا و خوشتیب قریش بودم، هنگامی جوان بودم، در چیزی لذت ندیدم همانطور که اکنون دارم می بینم! فقط شیر و انسان خوش صحبت که با من صحبت کند!
خلاصه : منظور از کلمه شراب نوشیدنی است و منظور از ضمیر که در قول معاویه آمده است مسکر می باشد. یعنی معاویه می گوید: از زمان تحریم آن را ننوشیدم و لذتی هم مانند لذت نوشیدن شیر ندیدم . یعنی لذت نوشیدن شیر برایم بهتر از لذتی است که بعضی ها از مسکر می برند یعنی خلاصه احتاجی هم به لذت مسکر ندارم . این گونه سخن گفتن به اختصار وبا اشاره مرسوم سخن دانان بود و حالا هم در جامعه فارس گاهی مردم از اسم چیزی تنفر داشته باشند و یا بی ادبی بدانند از ضمیر استفاده می کنند.
اگر شیعه روایت را قیچی نکنند و به مقتضای دل شان ترجمه کنند چنین معنی می دهد: معاویه درجوانی شراب نخورد ویکروز در زمان پیری تصمیم گرفت جلوی بریده شراب بخورد ! وبعد به او بگوید تا حالا یعنی سی چهل سال بعد از تحریم شراب ، شراب نخورده بودم و بعد بگوید تنها چیزی که به من می سازد شیر است .
این روایت را سایت ولی عصر در مقاله ای به عنوان “معاویه شراب خورده و آن را به میهمان تعارف می کند!” نیز آورده است و با این تحریف از ذکر ادامه قول معاویه خود داری کرده اند.
سه شنبه، ۲۶ خرداد ۱۳۹۴ در ۶:۰۷ ب.ظ #25562السلام علیکم. درود ورحمت الله بر انبیا و رسولان الهی واولیا واصحابشان وخصوصا اصحاب وشاگردان جان بر کف ومخلص ومومن رسول الله وبر آل بیت ایشان خصوصا امهات المومنین که یاور وهمسر وناموس وهمدم واهلبیت رسول بودند وبر ائمه 11نفر آل بیت وبر علما وتابعین وسلف صالح امت بر شیخ السلام ابن تیمیه و امام محمدبن عبدالوهاب وائمه 4مذهب فقهی اهلسنت وپیروانشان ومجاهدان اسلام وبرتمام موحدان ومجاهدان راه حق و مبلغان دین اسلام در دنیای حقیقی و مجازی در تمام ادوار تاریخ بشریت.
-
نویسندهنوشته ها
شما برای پاسخ به این جستار باید وارد تارنما شوید.
و بحث کردن بر سر موضوعات آن زمان که ما حضور نداشتیم و شاهد و ناظر نبودیم هیچ سودی به اعمال ما ندارد .
و از دیگر برادران هم می خواهم که وارد این بحث های فرعی نشوند .
و به عقیده ی ما ربطی ندارد.
و شما بیایید به این سوال پاسخ بدهید که مربوط به عقیده ی خود شما می باشد و طبق عقیده ی شما خداوند از شما سوال می کند .
هنوز یک عالم شیعه پیدا نشده است که بتواند به این سوال ، پاسخ صحیح بدهد . مستند با ایات قران و مستند به ایاتی که امامت منصوص الهی 12 امام پس از فوت پیامبر را به صراحت مثل توحید و نبوت و معاد ثابت کند ، و دوباره این سوال را می گذارم
چرا برای معرفی دشمنی ابولهب با پیامبر یک سوره کامل با نام ابولهب در قران وجود دارد ولی از امامت که به گفته علمای شما یک اصل دینی است ، یک سوره و یا یک ایه با نام و تعداد امامان وجود ندارد ؟؟
برای معرفی چگونگی تولد عیسی و معرفی داستان یوسف و داستان نوح ایات صریح واضح و روشن در قران وجود دارد ایا مسئله امامت که به اعتقاد علمای شما یک اصل از اصول دین است ارزش ان کمتر از این مسائل بود که با ایات واضح و روشن و با نام و تعداد امامان در قران نیامده است .
اگر جزو ارکان ایمان هم می بود خداوند در ایه 177 سوره بقره ارکان ایمان را به صراحت بیان نموده
1-ایمان به خدا
2- ایمان به رسولان
3- ایمان به کتب الهی
4 – ایمان به ملائکه
5 – ایمان به معاد.
و ایمان نداشتن به همین 5 مورد را در ایه 136 نسا جزو ضلالت و گمراهی دانسته ولی از ایمان به امامت چیزی نگفته است .
و همچنین در اول سوره مومنون و دیگر ایات اوصاف مومنین به صراحت بیان شده ولی باز هم از امامت خبری نیست .
با توجه به اینکه خود خداوند قادر متعال حفاظت قران را تضمین نموده است (9حجر).
منتظر جواب با دلیل و مستند به ایات قران ، در رابطه با امامت منصوص الهی 12 امام پس از فوت پیامبر مثل آیات نبوت و معاد هستم.