این جستار شامل 0 پاسخ ، و دارای 0 کاربر است ، و آخرین بار توسط yosef samadi در 10 سال، 1 ماه پیش بروز شده است.
-
نویسندهنوشته ها
-
شنبه، ۱۷ آبان ۱۳۹۳ در ۲:۵۰ ب.ظ #1820
سلام علیکم و رحمة الله و برکاته
قبل از هر چیز باید سابقه متعه رو در زمان رسول الله ( ص ) بررسی کرد . تمام مسلمانان ( سنی و شیعه ) قائل هستند بر اینکه متعه در زمان رسول الله ( ص ) رواج داشته و همه اصحاب به آن عمل میکردند و هیچ منعی از جانب پیامبر نشده است . غیر از اینکه این مسئله در کتب شیعه بیان شده در کتب اهل سنت هم بطور مکرر آمده است و هیچ یک از اهل سنت نمیتونن انکار بکنن که در زمان خود آنحضرت متعه نبوده است . چون این یک مسئله اجماعی است مگر اینکه از روی عناد و دشمنی باشه . بعنوان نمونه یک مورد رو میارم که در زمان پیامبر اصحاب به آن عمل میکردند و متعه ای بوده است . در کتاب ازدواج موقت و پیامدهای آن ترجمه کتاب الشیعة و المتعة که مؤلفش أبو عبد الرحمن محمد مال الله هستش که نوشته از رسول اکرم روایت شده که آنحضرت سه بار متعه رو جایز و سپس حرام کرد . که هیچ انسان منصفی منکر این قضیه نیست . این نکته رو هم متذکر بشم که اختلاف شیعه و اهل سنت در اصل حکم است نه حاشیه و از کسایی هم که می خوان جواب این پست بنده رو بدن از موضوع اصلی خارج نشن و جواب رو به حاشیه نکشونن .
جواب اول :
تمام مفسرین از شیعه و سنی میگن سوره نساء آیه 24 دلالت بر متعه میکنه . بعنوان نمونه فخر رازی محمد بن عمر در کتاب تفسیر کبیر که میگه این آیه دلالت بر متعه میکنه و جالبتر از این هم متعه رو هم توضیح میده که چی هستش . به تفسیر سوره نساء آیه 24 رجوع کنید . أن المراد بهذه الآية حكم المتعة ، و هي عبارة عن أن يستأجر الرجل المرأة بمال معلوم إلى أجل معين فيجامعها، و اتفقوا على أنها كانت مباحة في ابتداء الإسلام ، عمران بن الحصين فانه قال: نزلت آية المتعة في كتاب اللّٰه تعالى و لم ينزل بعدها آية تنسخها و أمرنا بها رسول اللّٰه صلى اللّٰه عليه و سلم و تمتعنا بها، و مات و لم ينهنا عنه، ثم قال رجل برأيه ما شاء و أما أمير المؤمنين علي بن أبي طالب رضي اللّٰه عنه فالشيعة يروون عنه إباحة المتعة . نکات مهم در ذیل این مطلب . 1 . متعه چیست ؟ مردی زنی رو با شرائطی که دارد اجاره کنه با یک مال معلوم یعنی همون مهریه ای که اهل شیعه تعبیر میکنند ، برای مدت و زمانی که تعیین شده است . اهل شیعه این شرط را در حین اجرای صیغه موقت لازم میداند . اهل سنت چه میگند . 2 . در کتاب خدا آیه نازل شد و نسخ هم نشد . اما سوال از اهل سنت این آیه متعه ای که در کتاب خدا نازل شده بود کجا رفت ؟ طبق نظر اهل سنت که میگن سوره نساء آیه 24 برای متعه نیست پس آیه متعه کجاست و اگر قبول دارند که این آیه برای متعه است پس حرمت و نسخ این آیه کجاست ؟ 3 . پیامبر به هیچ وجه آن را حرام نکرده است . چنانچه اگه نسخی هم باشه و حرمتی بر متعه بود باید این مطلب اجماعی میشد و بین تمام مسلمین رواج پیدا میکرد مثل خود حلیت متعه که هم شیعه قبول داره و هم سنی . حاشا که اینچنین نیست . 4 . پیامبر که حرام نکرده هیچ مردی با رأی شخصی خود آنرا حرام کرد که در کتب خود اهل سنت عمربن خطاب آمده است . البته در چاپهای قدیمش که متأسفانه دستخوش تحریف قرار گرفته و در چاپهای جدیدش نامی از این شخص وجود ندارد . بعنوان نمونه چند کتاب رو میارم . قبل از آوردن کتاب ها آیا اهل سنت این آیه رو نخوانده اند . سوره یونس / 15 ( و إذا تتلی علیهم آیاتنا بینات قال الذین لا یرجون لقاءنا ائت بقرآن غیر هذا أو بدله قل مایکون لی أن أبدله من تلقائ نفسی إن إتبع إلا ما یوحی الیّ إنّی أخاف إن عصیت عذاب یوم عظیم ) . هیچ کس نمیتواند آیات قرآن را تبدیل کند و حلال الله را حرام و حرام الله رو هم حلال کنه حتی شخص پیامبرص . وقتی که پیامبر ( ص ) با میل و اراده خود نتواند تغییر و تبدیلی در احکام الله بدون نزول وحی انجام دهد با وجود این خلیفه عمر بن خطاب که از وحی بیگانه بوده چطور توانسته در احکام الله تصرف بکنه . و اما کتابها .
صحیح بخاری ص 854 ج 5 چاپ بیت الأفکار الدولیة کتاب التفسیر : سورة البقرة باب : فمن تمتع بالعمرة إلی الحج حدیث 4518
عن عمران بن حصین قالت أنزلت آیة المتعة فی کتاب الله ففعلناها مع رسول الله صلی الله علیه و سلم و لم ینزل قرآن یحرمه و لم ینه عنها حتی مات . قال : رجل برأیه ما شاء ، قال محمد : یقال إنه عمر .جامع الأصول فی أحادیث الرسول ج 3 ص 116 روایت 1402
تفسیر القرآن العظیم ابن کثیر ص 234 ج 1جواب دوم :متعه ای که در زمان پیامبر ص انجام میشده از کجا نشأت گرفته شده و در کجا استعمال میشد ؟ در زمان خود آنحضرت به این لفظ مشهور بوده است . بطور قطع از استمتعتم آیات دیگر مشتق نشده است . چرا ؟ چونکه تنها سوره ای که درباره اقسام ازدواج و و طلاق و از مسائل اینچنینی صحبت میکنه سوره نساء است و استمتعتم در سوره های دیگه اصلا ربطی به بحث نکاح و همچین مسائل نداره و استمتعتم در سوره نساء در بین اقسام نکاح آمده است پس بطور قطع از این لفظ بر گرفته است .
جواب سوم :]قبل از همین آیه 24 در آیه 3 همین سوره درباره نکاح دائم صحبت کرده است و سوره نساء مشتمل است بر اقسام نکاح .
درباره نکاح دائم ( وَإِنْ خِفْتُمْ أَلَّا تُقْسِطُوا فِي الْيَتَامَىٰ فَانكِحُوا مَا طَابَ لَكُم مِّنَ النِّسَاءِ مَثْنَىٰ وَثُلَاثَ وَرُبَاعَ فَإِنْ خِفْتُمْ أَلَّا تَعْدِلُوا فَوَاحِدَةً أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ ذَٰلِكَ أَدْنَىٰ أَلَّا تَعُولُوا ﴿٣﴾ ) ، درباره ملک یمین و کنیزان می فرماید : ( وَمَن لَّمْ يَسْتَطِعْ مِنكُمْ طَوْلًا أَن يَنكِحَ الْمُحْصَنَاتِ الْمُؤْمِنَاتِ فَمِن مَّا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُم مِّن فَتَيَاتِكُمُ الْمُؤْمِنَاتِ وَاللَّـهُ أَعْلَمُ بِإِيمَانِكُم بَعْضُكُم مِّن بَعْضٍ فَانكِحُوهُنَّ بِإِذْنِ أَهْلِهِنَّ وَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ مُحْصَنَاتٍ غَيْرَ مُسَافِحَاتٍ وَلَا مُتَّخِذَاتِ أَخْدَانٍ فَإِذَا أُحْصِنَّ فَإِنْ أَتَيْنَ بِفَاحِشَةٍ فَعَلَيْهِنَّ نِصْفُ مَا عَلَى الْمُحْصَنَاتِ مِنَ الْعَذَابِ ذَٰلِكَ لِمَنْ خَشِيَ الْعَنَتَ مِنكُمْ وَأَن تَصْبِرُوا خَيْرٌ لَّكُمْ وَاللَّـهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ ﴿٢٥﴾ ) ، درباره متعه هم می فرماید : ( فَمَا اسْتَمْتَعْتُم بِهِ مِنْهُنَّ فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ فَرِيضَةً وَلَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ فِيمَا تَرَاضَيْتُم بِهِ مِن بَعْدِ الْفَرِيضَةِ إِنَّ اللَّـهَ كَانَ عَلِيمًا حَكِيمًا ﴿٢٤﴾ ) . اگه بخوایم این آیه رو به نکاح دائم ربط بدیم باید قرینه باشه . چونکه قبل از این آیه درباره نکاح دائم بحث شده است و دیگه لزومی نداره در مورد آن بحث کنه و اگه قرار باشه این آیه را حمل بر نکاح دائم کنیم لازم می آید در یک سوره درباره یک حکم تکرار شده باشد و این بر خلاف قائده است . و یک نکته خیلی خیلی جالبتر اینکه وقتی به ازدواج کنیزان و استمتعتم میرسه لفظ أجورهن میاره بر خلاف نکاح دائم .
جواب چهارم :
همچنانكه ساير رسوم و سنت هائي كه در عهد نزول قرآن به اسماء خودش معروف و شناخته مي شده آيات قرآن بر آن معناي معهود حمل مي شده، مثلا اگر آيه اي درباره حكمي راجع به يكي از آن اسماء نازل مي شده آن عنوان را امضاء مي كرده و يا رد و تخطئه مي نموده ، يا درباره آن عنوان امر مي كرده و يا نهي مي نموده ، چاره اي جز اين نبوده كه آن اسماء و عناوين را بر همان معاني معروف آن روزش حمل كنند ، و هرگز سابقه ندارد كه با وجود چنين زمينه اي اسم نامبرده را بر معناي لغويش كه در آن روز متروك شده بوده حمل كرده باشند . مانند كلمه (حج) و كلمه (بيع)، و (ربا) ، و (ربح) ، و (غنيمت) ، و كلماتي ديگر از اين قبيل كه يك معناي لغوي دارند و يك معناي معروف در بين اهل زمان مثلا كلمه (حج) در اصل لغت به معناي قصد كردن بوده ولي معناي معروفش در بين مردم عرب زيارت خانه كعبه بوده ، و ممكن نيست كسي ادعا كند كه در قرآن كريم كلمه (حج) به معناي قصد است، و همچنين ساير عناوين قرآني ، و نيز تعبيرات و عناويني كه در لسان رسول خدا (ص) براي موضوعات مي آمده نظير كلمه (صلات) و ( زكات) و (حج تمتع) و امثال اينها كه در اصل لغت معنائي داشته ولي در لسان شارع استعمالش در معنائي ديگر و يا مصداق معيني از آن معنا شايع شده مانند كلمه (صلات) كه در اصل لغت به معناي دعا بوده و شارع مقدس آن را در مصداق خاصي از دعا يعني در نماز استعمال كرد و اين استعمال آنقدر شايع شد كه هر جا كلمه صلات شنيده مي شد معناي نماز به ذهن مي رسيد نه معناي دعا و با تحقق و جا افتادن چنين نامگذاري ديگر مجالي نيست براي اينكه ما الفاظي را كه از صلات و زكات و غيره كه در قرآن آمده بر معاني لغويش حمل كنيم با اينكه نسبت به معناي جديدش آنقدر شهرت يافته كه در واقع معناي حقيقي كلمه شده است حا ل يا به دست شارع چنين وضعي را به خود گرفته كه در اين صورت حقيقتي شرعي خواهد بود و يا اين كه شهرتش در آن معنا در آغاز آنقدر نبوده كه معناي لغوي به ذهن كسي نيايد ولي در اثر اينكه متشرعه يعني مسلمانان كلمه نامبرده را در معناي جديد بسيار استعمال كرده اند به حد معناي حقيقي رسيده است كه در اين صورت از آن تعبير مي كنيم به حقيقت متشرعه . پس متيقن و مسلم شد كه بايد استمتاع در جمله مورد بحث را بر نكاح متعه حمل كنيم چون در ايام نزول آيه لفظ متعه به همين معنا بر سر زبانها دَوَران داشته است . متعه ای که جناب فخر رازی محمد بن عمر تعریف کرده . پس بطور قطع متعه هم مانند الفاظ دیگه مانند حج و صلاة از این قانون مستثنی نیست .
جواب پنجم :
علاوه بر اين به فرض كه نظريه مفسرين اهل سنت درست باشد و معناي استمتعتم بر نكاح دائمي منطبق گردد بازهم اين تفسير اهل سنت درست نيست . چونكه جزائي كه درآيه براي شرط آورده شده يعني جمله ( فاتوهن اجورهن) سازگار نيست . زيرا در نكاح دائم ( اجرتي در كار نيست و آنچه داده مي شود مهريه و صداق است و از اين مهم تر آنكه در جمله مورد بحث ، استمتاع شرط دادن اجرت قرار گرفته فرموده: اگر از زني استمتاع برديد واجب است اجرت وي را بدهيد در حالي كه در عقد دائمي استمتاع شرط نيست وقتي مردي زني دائمي را براي خود عقد مي كند به محض تمام شدن عقد مهريه او به ذمه اش مي آيد ، چنانچه دخولي صورت بگيرد بايد همه مهر را بدهد و اگر صورت نگيرد نصف مهر را بايد بپردازد. پس در عقد دائمي ، دادن مهر واجب است و مشروط بر اين نيست كه تمتعي واقع شده باشد و يا مرد در طلب تمتع باشد هر چند كه ما صرف مراسم خواستگاري و اجراي عقد و ملاعبه و مباشره را تمتع بدانيم ، بلكه همانطور كه گفتيم نصف مهريه با خواندن عقد واجب مي شود و نصف ديگرش با دخول .
جواب ششم :
از اين هم كه بگذريم آياتي كه قبل از اين آيه نازل شده مساله وجوب دادن مهر در همه فرضها يش را به طور كامل بيان كرده بود ، ديگر نياز نبود كه در آيه اي ديگر آن را تكرار بكنه ، در آيا ت قبل فرموده بود :
سوره نساء آيه 4 ( وَآتُوا النِّسَاءَ صَدُقَاتِهِنَّ نِحْلَةً فَإِن طِبْنَ لَكُمْ عَن شَيْءٍ مِّنْهُ نَفْسًا فَكُلُوهُ هَنِيئًا مَّرِيئًا ﴿٤﴾ .
در سوره نساء آيه 20و 21 ميفرمايد : ( وَإِنْ أَرَدتُّمُ اسْتِبْدَالَ زَوْجٍ مَّكَانَ زَوْجٍ وَآتَيْتُمْ إِحْدَاهُنَّ قِنطَارًا فَلَا تَأْخُذُوا مِنْهُ شَيْئًا أَتَأْخُذُونَهُ بُهْتَانًا وَإِثْمًا مُّبِينًا ﴿٢٠﴾ ،( وَكَيْفَ تَأْخُذُونَهُ وَقَدْ أَفْضَىٰ بَعْضُكُمْ إِلَىٰ بَعْضٍ وَأَخَذْنَ مِنكُم مِّيثَاقًا غَلِيظًا ﴿٢١﴾ .
در سوره بقره آيات 236 و 237 ( لَّا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ إِن طَلَّقْتُمُ النِّسَاءَ مَا لَمْ تَمَسُّوهُنَّ أَوْ تَفْرِضُوا لَهُنَّ فَرِيضَةً[ وَمَتِّعُوهُنَّ عَلَى الْمُوسِعِ قَدَرُهُ وَعَلَى الْمُقْتِرِ قَدَرُهُ مَتَاعًا بِالْمَعْرُوفِ حَقًّا عَلَى الْمُحْسِنِينَ ﴿٢٣٦﴾ وَإِن طَلَّقْتُمُوهُنَّ مِن قَبْلِ أَن تَمَسُّوهُنَّ وَقَدْ فَرَضْتُمْ لَهُنَّ فَرِيضَةً فَنِصْفُ مَا فَرَضْتُمْ إِلَّا أَن يَعْفُونَ أَوْ يَعْفُوَ الَّذِي بِيَدِهِ عُقْدَةُ النِّكَاحِ وَأَن تَعْفُوا أَقْرَبُ لِلتَّقْوَىٰ وَلَا تَنسَوُا الْفَضْلَ بَيْنَكُمْ إِنَّ اللَّـهَ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ ﴿٢٣٧﴾ .
شنبه، ۱۷ آبان ۱۳۹۳ در ۲:۵۰ ب.ظ #3377شنبه، ۱۷ آبان ۱۳۹۳ در ۲:۵۰ ب.ظ #4314نوشته ای: « هیچ یک از اهل سنت نمیتونن انکار بکنن که در زمان خود آنحضرت متعه نبوده است »پاسخ: شما در طول تاریخ 1400 ساله یک نفر از اهل سنت را بیار که گفته باشد متعه در صدر اسلام وجود نداشه است . همه اهل سنت میگوید که متعه نساء بوده اما مهم این است که در خیبر برای همیشه حرام شده است.
برای مثال
و در مسلم باب « نِكَاحِ الْمُتْعَةِ وَبَيَانِ أَنَّهُ أُبِيحَ ثُمَّ نُسِخَ ثُمَّ أُبِيحَ ثُمَّ نُسِخَ وَاسْتَقَرَّ تَحْرِيمُهُ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ.» یعنی باب نکاح متعه و بین اینکه مباح شد سپس نسخ شد سپس مباح شد سپس نسخ شد و تحریمش تا روز قیامت ادامه یافت آمده است:
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ نُمَيْرٍ الْهَمْدَانِىُّ حَدَّثَنَا أَبِى وَوَكِيعٌ وَابْنُ بِشْرٍ عَنْ إِسْمَاعِيلَ عَنْ قَيْسٍ قَالَ سَمِعْتُ عَبْدَ اللَّهِ يَقُولُ كُنَّا نَغْزُو مَعَ رَسُولِ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- لَيْسَ لَنَا نِسَاءٌ فَقُلْنَا أَلاَ نَسْتَخْصِى فَنَهَانَا عَنْ ذَلِكَ ثُمَّ رَخَّصَ لَنَا أَنْ نَنْكِحَ الْمَرْأَةَ بِالثَّوْبِ إِلَى أَجَلٍ. مسلم 1404 و بخاری 4615
عبدالله بن مسعود – رضي الله عنه – مي گويد: با نبي اكرم – صلى الله عليه وسلم – به جهاد رفته بوديم وهمسرانمان، همراه ما نبودند. گفتيم: آيا خود را اخته نكنيم آنحضرت ما را از اين كار، بازداشت. و بعد از آن، به ما اجازه داد تا در برابر يك قطعه پارچه هم كه باشد با زنان، نکاح كنيم.در صحیح مسلم آمده است:
وَحَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ نُمَيْرٍ حَدَّثَنَا أَبِى حَدَّثَنَا عُبَيْدُ اللَّهِ عَنِ ابْنِ شِهَابٍ عَنِ الْحَسَنِ وَعَبْدِ اللَّهِ ابْنَىْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِىٍّ عَنْ أَبِيهِمَا عَنْ عَلِىٍّ أَنَّهُ سَمِعَ ابْنَ عَبَّاسٍ يُلَيِّنُ فِى مُتْعَةِ النِّسَاءِ فَقَالَ مَهْلاً يَا ابْنَ عَبَّاسٍ فَإِنَّ رَسُولَ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- نَهَى عَنْهَا يَوْمَ خَيْبَرَ وَعَنْ لُحُومِ الْحُمُرِ الإِنْسِيَّةِ. صحیح مسلم حدیث 3500 جلد 4 ص135
حسن و عبد الله ابن محمد ابن علی از پدرشان و او از علی بن ابی طالب حدیث گفت که او شنید ابن عباس درباره ی متعه نساء نرمی میکند و به او گفت ای ابن عباس همانا پیامبر صلی الله علیه و سلم از متعه نساء و گوشت الاغ اهلی را در روز خیبر نهی کرد.
پس شکی نیست که متعه و ازدواج موقت وجود داشته و اصحاب پیامبر در جنگ ها انجام میدادند و سه بار مباح و سپس تا قیامت حرام اعلام شد. تشیع نیز برای سفسطه و به غلط انداختن پیروان خود به روایاتی استناد میکنند که اصحاب متعه را در زمان رخصت انجام میدانند ولی روایات همان باب که از همان اصحاب نقل شده است که میگوید برای همیشه حرام شده است را نمی آورند.شنبه، ۱۷ آبان ۱۳۹۳ در ۲:۵۰ ب.ظ #7303ابو لیث سمرقندی ( 373هـ )در تفسیر بحر العلوم زیر این آیه میگوید:«وإنما كانت إباحة المتعة في بعض المغازي، ثم نهي عن ذلك»
یعنی فقط در بعضی جنگ ها مباح میشد سپس از آن نهی کرد.
و این روایت را می آورد « وروي عن عبد الله بن مسعود أنه قال: إنما رخص في المتعة في بعض المغازي، ثم نسختها آية الطلاق والميراث والعدة»ابن ابی زمنین در تفسیرش به نام تفسیر القران العزیز زیر این ایه مینویسد
{وَأُحِلَّ لَكُمْ مَا وَرَاءَ ذَلِكُم} يَعْنِي: مَا بعد ذَلِكُم من النِّسَاء. {أَن تَبْتَغُوا بأموالكم} تتزوجوا بأموالكم؛ لَا يتَزَوَّج فَوق أَربع.
{ و غیر از اینها ( که گفته شد) برای شما حلال است} یعنی بعد از زنانی که ذکر شد(در ایه 23) {با اموال خود ( زنان دیگر را) طلب کنید} با مالتان ازدواج کنید؛ بیش از چهار تا ازدواج نمیشود
{محصنين غير مسافحين} قَالَ مُجَاهِد: يَعْنِي: ناكحين غير زانين
{پاکدامن باشید و زناکار نباشد} مجاهد میگوید یعنی: نکاح با غیر زنا کار
{فَمَا اسْتَمْتَعْتُمْ بِهِ مِنْهُنَّ} قَالَ مُجَاهِد: يَعْنِي: النِّكَاح.
{پس آن زنانی را که از آنان کام گرفتید} مجاهد میگوید: منظور نکاح است. ***توجه شود که نکاح با متعه فرق میکند***
{فَآتُوهُنَّ} فأعطوهن {أُجُورهنَّ} قَالَ: صدقاتهن. {فَرِيضَة}
{به آنان بدهید} اعطایشان کنید {مهرشان را} مجاهدگفت: یعنی مهریه آنان { به عنوان فریضه}
((كَانَ رَسُول الله صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ رخص فِي الْمُتْعَة يَوْم فتح مَكَّة إِلَى أجل؛ على أَلا يرثوا وَلَا يورثوا، ثمَّ نهى عَنْهَا بعد ثَلَاثَة أَيَّام)) فَصَارَت مَنْسُوخَة نسختها الْمِيرَاث وَالْعدة.
(( رسول خدا صلی الله علیه وسلم به متعه رخصت داد روز فتح مکه ، که ارث از هم نمیبرند، سپس از آن نهی کرد بعد از سه روز)) و منسوخ گشت به وسیله میراث و عده.
الكتاب: تفسير القرآن العزيز – المؤلف: أبو عبد الله محمد بن عبد الله بن عيسى بن محمد المري، الإلبيري المعروف بابن أبي زَمَنِين المالكي (المتوفى: 399هـ)
شنبه، ۱۷ آبان ۱۳۹۳ در ۲:۵۰ ب.ظ #7304منصور بن محمد سمعانی در تفسیرش زیر این ایه میگویدوَكَانَت الْمُتْعَة حَلَالا فِي ابْتِدَاء الْإِسْلَام، وَصورتهَا: أَن يَقُول الرجل للْمَرْأَة: أجرتك أَو عقدت عَلَيْك لأستمتع بك عشرَة أَيَّام بِكَذَا، وَكَانَ هَذَا حَلَالا، ثمَّ نسخ، وَكَانَ ابْن عَبَّاس يُفْتى بإباحتها، وَالصَّحِيح أَنه مَنْسُوخ.
وروى عَليّ، وَالربيع عَن سُبْرَة، عَن النَّبِي “: أَنه نهى عَن نِكَاح الْمُتْعَة ” روى عَليّ، وَالربيع عَن سُبْرَة، عَن النَّبِي “: أَنه نهى عَن نِكَاح الْمُتْعَة ”
یعنی متعه در ابتدای اسلام حلال بود و به این شکل بود که مرد به زن میگفت اجر یا عقدت کردم برای بهره از تو به مدت ده روز به فلان چیز، این حلال بود ولی بعدا نسخ شد ابن عباس به اباحتش فتوا میداد و صحیح آن است که نسخ شده است. علی بن ابی طالب و ربیع از سبره روایت کرده اند از نبی که از نکاح متعه نهی کرد.الكتاب: تفسير القرآن – المؤلف: أبو المظفر، منصور بن محمد بن عبد الجبار ابن أحمد المروزى السمعاني التميمي الحنفي ثم الشافعي (المتوفى: 489هـ)
خود تفسیر رازی که این رافضی خبیث به آن اشاره کرده است را نگاه کنیم میبینیم شیعه قیچی کرده است
شیعه بعد از گلچین کردن جملات کتاب آمده و بر روی جهالتش حماقت گذاشته و نمی دانست اهل سنت فردایش رسوایش میکنند و نوشته:
« اهل سنت چه میگند . 2 . در کتاب خدا آیه نازل شد و نسخ هم نشد »
« اگر قبول دارند که این آیه برای متعه است پس حرمت و نسخ این آیه کجاست 3 . پیامبر به هیچ وجه آن را حرام نکرده است . چنانچه اگه نسخی هم باشه و حرمتی بر متعه بود باید این مطلب اجماعی میشد و بین تمام مسلمین رواج پیدا میکرد »
حال جواب را از خود کتاب تفسیر رازی میدهیم
شنبه، ۱۷ آبان ۱۳۹۳ در ۲:۵۰ ب.ظ #7305در تفسیر رازی چنین آمده:في هذه الآية قولان : أحدهما : وهو قول أكثر علماء الأمة أن قوله : { أَن تَبْتَغُواْ بأموالكم } المراد منه ابتغاء النساء بالأموال على طريق النكاح ، وقوله : { فَمَا استمتعتم بِهِ مِنْهُنَّ فَئَاتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ } فان استمتع بالدخول بها آتاها المهر بالتمام ، وإن استمتع بعقد النكاح آتاها نصف المهر .
در باره این آیه دو قول وجود دارد: اولی: و این قول اکثر علمای امت است ، که قول خداوند:{ با اموال خود طلب کنید} منظور از آن خواستن زنان با مال با نکاح کردن است، و قول خداوند { پس آن زنانی را که از آنان کام گرفتید، باید مهرشان را به عنوان فریضه ای به آنان بدهید} یعنی اگر از آنها بهره گرفتید با دخول کردن به آنان باید مهر تمام داده شود و اگر بهره گرفته شود با نکاح (بدون دخول) نصف مهر داده شود
والقول الثاني : أن المراد بهذه الآية حكم المتعة ، وهي عبارة عن أن يستأجر الرجل المرأة بمال معلوم إلى أجل معين فيجامعها ، واتفقوا على أنها كانت مباحة في ابتداء الاسلام ، روي أن النبي صلى الله عليه وسلم لما قدم مكة في عمرته تزين نساء مكة ، فشكا أصحاب الرسول صلى الله عليه وسلم طول العزوبة فقال :« استمتعوا من هذه النساء »و قول دوم: مراد از این آیه متعه است، و متعه عبارت است از اینکه مردی زنی را اجاره کند با مال معلوم تا زمان معلوم و با او جماع کند، و اتفاق دارند که این متعه مباح بود در ابتدای اسلام، از رسول خدا روایت شده زمانی که برای عمره به مکه رفتند زنان مکه خود را مزین کردند و اصحاب از طولانی شدن عزبیت شکایت کردند رسول گفت: « از این زنان استمتاع کنید»
واختلفوا في أنها هل نسخت أم لا؟ فذهب السواد الأعظم من الأمة إلى أنها صارت منسوخة ، وقال السواد منهم : إنها بقيت مباحة كما كانت وهذا القول مروي عن ابن عباس وعمران بن الحصين ،
و اختلاف کردند در اینکه آیا نسخ شده یا خیر؟ پس سواد اعظم این امت گفته اند که منسوخ شده است و گروه دیگری گفته اند همچنان مباح است و این قول از ابن عباس و عمران بن حصین نقل شده است.
أما ابن عباس فعنه ثلاث روايات : احداها : القول بالاباحة المطلقة ، قال عمارة : سألت ابن عباس عن المتعة : أسفاح هي أم نكاح؟ قال : لا سفاح ولا نكاح ، قلت : فما هي؟ قال : هي متعة كما قال تعالى ، قلت : هل لها عدة؟ قال نعم عدتها حيضة ، قلت : هل يتوارثان؟ قال لا .
اما ابن عباس که از او سه قول روایت شده: اولی قول به باحه مطلق که عماره از ابن عباس میپرسد ایا متعه فاحشه گری است یا نکاح؟ گفت هیچ کدام نیست گفتم پی چیست؟ گفت متعه است چنان که خدا گفته گفتم ایا عده دارد؟ گفت اره حیض آن. گفتم ارث میبرند گفت نه
شنبه، ۱۷ آبان ۱۳۹۳ در ۲:۵۰ ب.ظ #7306والرواية الثانية عنه : أن الناس لما ذكروا الأشعار في فتيا ابن عباس في المتعة قال ابن عباس : قاتلهم الله إني ما أفتيت باباحتها على الاطلاق ، لكني قلت : إنها تحل للمضطر كما تحل الميتة والدم ولحم الخنزير له .روایت دوم در نظر ابن عباس نسبت به متعه» زمانی که مردم سخنان ابن عباس را که متعه را مطلق حلال میدانست نقل کردن ابن عباس گفت: خدا انان را بکشد من به مباح بودن مطلق آن فتوا نداده ام بلکه فقط گفته ام همانگونه که در زمان پیامبر در جنگ ها برای مضطر حلال میشد حلال استچنانکه میته و خون و گوشت خنزیرهنگام اضطرار حلال میشود.
والرواية الثالثة : أنه أقر بأنها صارت منسوخة . روى عطاء الخرساني عن ابن عباس في قوله : { فَمَا استمتعتم بِهِ مِنْهُنَّ } قال صارت هذه الآية منسوخة بقوله تعالى : { يأيُّهَا النبى إِذَا طَلَّقْتُمُ النساء فَطَلّقُوهُنَّ لِعِدَّتِهِنَّ } [ الطلاق : 1 ] وروي أيضا أنه قال عند موته : اللهم إني أتوب اليك من قولي في المتعة والصرفروایت سوم: اینکه ابن عباس اقرار به منسوخ شدنش میکند. عطای خراسانی از ابن عباس نقل میکد در باره آیه { پس آن زنانی را که از آنان کام گرفتید، } گفت این ایه با این قول خداوند نسخ شده است: {ای پیامبر! هرگاه خواستید زنان را طلاق دهید، پس آنها را در زمان (آغاز) عدّه طلاق دهید}
سپس فخر رازی در ادامه ده ده ها صفحه تمام شبهات شیعه را ذکر میکند و جواب میدهد و ثابت قران و سنت متعه حرام شده است اما این رافضی یک جمله را گرفته و نسبت داده به فخر رازی.
من نمیدانم اینها دروغدانشان پاره نمی شود اینقدر دروغ میگویند
شنبه، ۱۷ آبان ۱۳۹۳ در ۲:۵۰ ب.ظ #7307خداوند میفرماید { تَبْتَغُوا بِأَمْوَالِكُم مُّحْصِنِينَ غَيْرَ مُسَافِحِينَ } پاکدامن باشید و زناکار نباشدو ثابت است زنانی که در زمان رسول خدا خود را متعه میکردند افراد سفاح وزنا کار بودند نه افرادی پاک دامن
خداوند میفرماید با زنان پاک دامن و غیر زنا کار ازدواج کنید اما آیا صیغه ای که در نزد شیعه رایج است شامل حکم این ایه میشود؟ جواب خیر است نگاه کنید
164 السؤال:
يوجد في مناطق تكون الحالة الاقتصادية فيها سيئة ، والنساء في هذه المناطق يتمتعن من أجل كسب المال فقط لا من أجل الشهوة .. فهل يجوز التمتع بهن ؟
الفتوى:
يجوز .
لینک فتوا: http://www.alseraj.net/ar/fikh/2/?TzjT8odmvl1075094365&151&180&6یعنی: مناطقی هستند که در آن یک حالت اقتصادی بدی وجود دارد، و زنان در این مناطق ازدواج موقت میکنند تنها برای کسب مال و نه برای دفع شهوت… آیا این متعه ها جایز است؟ و در جواب میگوید جایز است.
سبحان الله. بر هیچ کسی پوشیده نیست که ازدواج موقتی که در صدر اسلام هم بود تنها در غزوات و برای دفع شهوات بود نه برای کسب و تجارت. و بیش از سه روز نیز جایز نبود.و به این شکل که این علمای شیعه اجازه ی باز کردن دکان هایی میدهد که در آن زنان شیعه با تن فروشی کسب درامد کنند نبوده است. و واقعا فرق چنین عملی با زنا کاران دوران جاهلیت در چیست؟ آنها نیز بر روی خانه هایشان علامتی نصب میکردند تا مردم بفهمند که آن زنان فاحشه هستند.
یا این فتوا را نگاه کنید
مرة ذهبت إلى نادي ليلي، حيث طلبت عاهرة مني مبلغ 100 $ دفعت لها و قالت لي: متعتك بجسدي كله مقابل هذه النقود. لكن لمدة يوم واحد فقط هل اعتبر ذلك زواج متعة؟
الجواب: باسمه جلت أسمائه
إذا کان ما قالت بقصد إنشاء الزواج و أنت قلت بعد ذلک قبلت لنفسی هکذا؛ یکون ذلک زواج متعةلینک فتوا http://www.istefta.com/ans.php?stfid=7573&subid=20اصلا تفاوتی بین زنا و ازدواج موقت وجود ندارد.
تصور کنید دختر و پسری میخواهند زنا کنند و چون شرایط ازدواج موقت کاملا شبیه زنا کردن است، یعنی مثلا نیاز به طلاق ندارد و ارث نمیبرند و زمانش محدود است و نیازی به شاهد ندارد و … این دختر و پسر خلاف کار برای اینکه کارشان زنا نشود این جملات را با هم رد و بدل میکنند. مثلا توافق میکنند بر یک ساعت سر 50 هزار تومان
دختر میگوید: متعتک نفسى المدة المعلومة على المهر المعلوم
پسر هم میگوید: قبلت هكذا
عجیب این است که اگر این اوراد را نمیخواندند کارشان زنا میشد اما اگر این اوراد بخوانند نه تنها زنا نیست بلکه بهشت را بر خود واجب کرده اند
شنبه، ۱۷ آبان ۱۳۹۳ در ۲:۵۰ ب.ظ #7308اما به نسبت دروغی که ذکر کردی .مشکل این روافض این است که درس عبرت نمیگیرند متاسفانه صم بکم عمی شده اند و از اشتباهات هم کیشان خودشان در اینجا درس نمیگیرند. و ای کاش اصلا یک جستجو در تالار میکردند تا ببینند آیا شبهاتشان پاسخ داده شده یا همینطور چشم بسته فله ای مطالب را کپی میکنند؟
نوشتی:
و اما کتابها .
صحیح بخاری ص 854 ج 5 چاپ بیت الأفکار الدولیة کتاب التفسیر : سورة البقرة باب : فمن تمتع بالعمرة إلی الحج حدیث 4518 عن عمران بن حصین قالت أنزلت آیة المتعة فی کتاب الله ففعلناها مع رسول الله صلی الله علیه و سلم و لم ینزل قرآن یحرمه و لم ینه عنها حتی مات . قال : رجل برأیه ما شاء ، قال محمد : یقال إنه عمر .
پاسخ:
ای کاش یک مثقال ذره شعور داشتی و حد اقل آنچه را که نوشتی خودت می خواندی و میدیدی که روایت در چه بابی آمده است
قبلا محمد 35 کذاب را با همین روایت انچنان رسوا کردم که اگر حیا داشت برای همیشه ترک این تالار را میکرد.
آن بیچاره نیز جز کپی و پست چیزی نداشت و در اینجا
http://www.islamtxt.net/?q=content/forum/974#comment-6096
رسوایی تاریخی اش را ثابت کرد
اما شما نیز به رسم دیگر شیعیان صم بکم عمی فقط مطالب را کپی میکنید و یقینا کسی که تحقیق نکند اینطوری رسوا باید شود
پس جواب دندان شکن و رسوا کننده ات را بگیر
همانطور که در روایتی که خود دادیش این روایت در باب متعه حج است و توی بی سواد خواسته ای با قرار دادن روایاتی که درباره متعه حج است از کلمه متعه سوء استفاده کنی و بگی هرچی گرده پس گردو است
شما را به الله قسم دروغ دانتان پاره نشد؟
بخاری این حدیث را در باب «35 – باب { فمن تمتع بالعمرة إلى الحج=پسهر كس با عمره به سوي حج بهره بگيرد } / البقرة 196 / » آورده است. و اصلا ارتباطی با متعه ی نساء یا همان ازدواج موقت ندارد ولی عجیب است این روافض احمق و نادان اصلا بر چه حسابی این روایت را نقل میکنند؟
رافضی- حیا =صفر
شنبه، ۱۷ آبان ۱۳۹۳ در ۲:۵۰ ب.ظ #7309به نسبت دیگر حرف های صد من یک غازتان نیز باید عرض کنماولا تمتع یعنی هر چیزی که ازش بهره گرفته بشه.
همانند وقال أولياؤهم من الإنس ربنا استمتع بعضنا ببعض 128 انعام
ميگويند : پروردگارا ! برخي از ما از برخي ديگر سود برديم
فاستمتعوا بخلاقهم 69 توبه
از سهم خود استفاده کردند
فعقروها فقال تمتعوا في داركم ثلاثة أيام 65 هود
امّا آنان شتر را سر بريدند . صالح بديشان گفت : در خانه و كاشانه خود سه روز زندگي كنيد
منظور صالح علیه السلام این نیست که سه روز در خانه صیغه کنید.
قل تمتعوا فإن مصيركم إلى النار 30 ابراهیم
بگو : بهره و لذّت ببريد ، چرا كه بازگشت شما به سوي آتش دوزخ است
اگر هر متعه ای صیغه باشه پس طبق آیه صیغه کنید که مصیرتان جهنم است
__________
و نوشته ای: و یک نکته خیلی خیلی جالبتر اینکه وقتی به ازدواج کنیزان و استمتعتم میرسه لفظ أجورهن میاره بر خلاف نکاح دائم .
پاسخ: اجورهن برای ازدواج دائم به کار برده شده یعنی مهریه شان
همانند
در ازدواج با کنیزان میفرماید
ومن لم يستطع منكم طولا أن ينكح المحصنات المؤمنات فمن ما ملكت أيمانكم من فتياتكم المؤمنات ۚ والله أعلم بإيمانكم ۚ بعضكم من بعض ۚ فانكحوهن بإذن أهلهن وآتوهن أجورهن (25 نساء)
طبق آیه برای نکاح که غیر متعه است اجر را ذکر کرده
و درباره ازدواج با اهل کتاب میفرماید
اليوم أحل لكم الطيبات ۖ وطعام الذين أوتوا الكتاب حل لكم وطعامكم حل لهم ۖ والمحصنات من المؤمنات والمحصنات من الذين أوتوا الكتاب من قبلكم إذا آتيتموهن أجورهن محصنين غير مسافحين .مائده 5
احدی از مسلمین نگفته منظور از این آیه صیغه کردن اهل کتاب میباشد.
یا میفرماید
ولا جناح عليكم أن تنكحوهن إذا آتيتموهن أجورهن 10 ممتحنه
شنبه، ۱۷ آبان ۱۳۹۳ در ۲:۵۰ ب.ظ #7310نوشته ایچاره اي جز اين نبوده كه آن اسماء و عناوين را بر همان معاني معروف آن روزش حمل كنند
پاسخ:
پس چرا غنیمت که معنی به دست آوردن چیزی بدون رنج و زحمت است و همه با این معنی می شناسند را شما روافض به درامد مکاسب و هر چیز دیگری غیر از جنگ نسبت داده اید؟
فَبُهِتَ الَّذِي كَفَرَ
_________
تمتع یعنی بهره گیری. اگر مردی زنی را عقد کند همینکه با او خلوت دو نفره کند (بدون دخول) از او بهره برده است . حال بهره اش نگاه به او باشد یا دست کشیدن به او نصف مهریه اش بر او فرض شده است.
_____
خداوند در آیه 24 نساء محصنین غیر مسافحین را ذکر کرده است
«محصنین: طالبان پاكدامني و عفّت»
سوال اینجاست که آیا اصلا ازدواج موقت مردان و زنان را محصن میکند؟این روایت از وسائل الشیعه حر عاملی جواب این معما خواهد بود.
وبالإسناد عن صفوان، عن إسحاق بن عمار، قال: سألت أبا إبراهيم (عليه السلام) عن الرجل إذا هو زنى وعنده السرية والأمة يطؤها تحصنه الأمة وتكون عنده ؟ فقال: نعم، إنما ذلك لأن عنده ما يغنيه عن الزنا، قلت: فان كانت عنده أمة زعم أنه لا يطؤها ؟ فقال: لا يصدق، قلت: فان كانت عنده امرأة متعة أتحصنه ؟ فقال: لا، إنما هو على الشئ الدائم عنده.وسائل الشیعه جلد 28 ص 68
و با اسنادش از صفوان و او از اسحاق بن عمار میگوید: از أبا ابراهيم (علیه السلام) در مورد مردي سوال كردم كه اگر زنا كند در حاليكه كنيزي دارد وميتواند باكنيز همبستر شود آيا كنيز او را محصن ميكند؟ فرمود: بله. در نزد او چیزی استن که او را از زنا بینیاز میکند ،گفتم: اگر نزد او کنیزی باشد که فکر میکند که اجازه همبستری را بهش نمیدهد؟ گفت که راست نمیگوید، گفتم: اگر زن صيغه اي داشت آيا او را محصن ميكند ؟ فرمود : خير بلكه اين فقط بر امر دائم استپس آیه ای که شیعه به آن استناد میکند درباره ی ازدواج دائم و یا کنیزان است که محصنین هستند ولی طبق این روایات و روایات متشابه دیگر در کتب شیعه ثابت شد که ازدواج موقت صاحبش را محصن نخواهد کرد و این آیه بر خلاف زعم شیعه هیچ دلالتی بر نکاح موقت ندارد.برای اینکه ازدواج موقت تنها برای دفع شهوت آن هم برای چند ساعتی است و صاحبش را محصن و پاک دامن نمیکند.
والسلام علی من اتبع الهدی
شنبه، ۱۷ آبان ۱۳۹۳ در ۲:۵۰ ب.ظ #7311با سلام خدمت برادر عزیزم مجاهد دین
واقعا باید یک خسته نباشی اساسی به شما بابت اینهمه زحمت و تلاشی که میکنید تا به شبهات پوچ این بیسوادهای رافضی جواب بدید گفت.
من به سهم خودم از خداوند برای شما طلب اجر عظیم میکنم.
ان شاء الله همیشه سلامت باشید. -
نویسندهنوشته ها
شما برای پاسخ به این جستار باید وارد تارنما شوید.
پاسخ:
بیایید و ادعای این شخص را بررسی کنیم و ببینیم که «تمام» مفسرین اهل سنت چنین حرفی زده اند؟
تفسیر طبری روایاتی که ادعا میکند ایه دلالت بر نکاح متعه دارد را رد میکند و میگوید
«وأما ما روي عن أبيّ بن كعب وابن عباس من قراءتهما: (فما استمتعتم به منهن إلى أجل مسمى) ، فقراءة بخلاف ما جاءت به مصاحف المسلمين. وغير جائز لأحد أن يلحق في كتاب الله تعالى شيئًا لم يأت به الخبرُ القاطعُ العذرَ عمن لا يجوز خلافه.»
یعنی آنچه که روایت شده از ابی بن کعب و ابن عباس با اضافه کردن الی اجل مسما در قرائت، این خلاف مصاحف مسلمین است و جایز نیست برای احدی که به کتاب الله چیزی را اضافه کند که هیچ گونه خبر قاطع و عذر بدون خلاف برایش نداشته باشد
ابو اسحاق الزجاج (وفات 311 ه) در تفسیرش زیر این ایه می نویسد
وقوله: (فَمَا اسْتَمْتَعْتُمْ بِهِ مِنْهُنَّ فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ فَرِيضَةً) .
هذه آية قد غلط فيها قوم غلطاً عظيماً جداً لجهلهم باللغة.
این آیه قومی جدا در آن دچار غلط عظیمی شده اند بعلت جهلشان به لغت
وذلك أنهم ذهبوا إِلى أن قوله: (فَمَا اسْتَمْتَعْتُمْ بِهِ مِنْهُنَّ) من المتعة التي قد أجمع أهل الفقه أنها حرام.
و این قوم فکر میکنم که این قول خداوند (پس هر کس از شما که از آنها بهره گرفت) منظور متعه است در حالی که اهل فقه اجماع دارند که متعه حرام است
وإِنما معنى قوله (فَمَا اسْتَمْتَعْتُمْ بِهِ مِنْهُنَّ) أي فما نكحتموه، على الشريطة التي جرت في الآية، آية الإحْصَانِ: (أنْ تَبْتَغُوا بأموالِكُم مُحْصِنينَ) ، أَي عاقدين التزويج الذي جرى ذكره.
در اصل معنی این قوا خداوند همان نکاحی است که شرایطش در آیه بیان شده که منظور محصنین یعنی کسانی که نشسته اند به انتظار ازدواج
(فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ فَرِيضَةً) . أي مهورهن، فإِن استمتع بالدخول بها أعطى المهر تَامًّا، وإِن استَمْتَع بعقد النكاح آتى نصف المهر.
والمَتاعُ في اللغة كل ما انتفع به، فهو متاع.
(پس باید مهرشان را به عنوان فریضه ای به آنان بدهید) یعنی مهرشان، پس اگر با دخول به انان بهره از انان گرفته شود باید مهر تمام داده شود ولی اگر دخول انجام نشود و طلاق رخ دهد نصف مهر داده میشود.
و متاع در لغت به هر آنچه که با ان نفعی برسد متاع گفته میشود
الكتاب: معاني القرآن وإعرابه- المؤلف: إبراهيم بن السري بن سهل، أبو إسحاق الزجاج (المتوفى: 311هـ)