اسلام تکس بانک مقالات اسلامی و پاسخ به شبهات
این جستار شامل 0 پاسخ ، و دارای 0 کاربر است ، و آخرین بار توسط 
-
نوشته ها
-
مدتی بازاری راه افتاده بود که در فضیلت خلفا اگر می تونین یک حدیث صحیح از کتب اهل سنت یا هر کتابی بیاورید.
اهل سنت هر چی می آوردند می گفتن راوی فلان هست و فلان.
این رو که الان می بینید از سایت ولی عصر وابسته به شبکه ولایت می باشد.در آنجا روایتی تصحیح شده آورده اند از کتب اهل سنت که تصریح دارد خدا بر جنازه حضرت عثمان نماز خوانده است.
این هم روایت:
ابونعيم اصفهانى در كتاب معرفة الصحابة مى‌نويسد:
26 – حَدَّثَنَا أَبُو مُحَمَّدِ بْنُ حَيَّانَ، حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ سُلَيْمَانَ، حَدَّثَنَا الْمَسْرُوقِيُّ، حَدَّثَنَا عُبَيْدُ بْنُ الصَّبَّاحِ، حَدَّثَنَا حَفْصُ بْنُ غِيَاثٍ، عَنْ هِشَامِ بْنِ عُرْوَةَ، عَنْ أَبِيهِ، قَالَ: ” مَكَثَ عُثْمَانُ فِي حَشِّ كَوْكَبٍ مَطْرُوحًا ثَلاثًا، لا يُصَلَّى عَلَيْهِ حَتَّى هَتَفَ بِهِمْ هَاتِفٌ: ادْفِنُوهُ، وَلا تُصَلُّوا عَلَيْهِ فَإِنَّ اللَّهَ عز وجل قَدْ صَلَّى عَلَيْهِ.
هشام بن عروه از پدرش نقل كرده است كه : عثمان سه روز در حش كوكب انداخته شده بود؛ كسى بر او نماز نخواند؛ تا اين كه هاتفى صدا زد: او را دفن كنيد؛ ولى بر او نماز نخوانيد؛ چرا كه خداوند بر او نماز خوانده است.
الأصبهاني، ابو نعيم أحمد بن عبد الله (متوفاى430هـ)، معرفة الصحابة، ج 1، ص68، طبق برنامه الجامع الكبير؛
الأنصاري الشافعي، سراج الدين أبي حفص عمر بن علي بن أحمد المعروف بابن الملقن(متوفاى804هـ)، البدر المنير في تخريج الأحاديث والأثار الواقعة في الشرح الكبير، ج 5، ص382، تحقيق: مصطفي ابوالغيط و عبدالله بن سليمان وياسر بن كمال، ناشر: دار الهجرة للنشر والتوزيع – الرياض-السعودية، الطبعة: الاولى، 1425هـ-2004م.
سند اين روايت نيز هيچ اشكالى ندارد، ما تك روات آن را بررسى كرده‌ايم:
بررسي سند روايت:
ذهبى در باره او مى‌گويد:
أبو الشيخ. الامام الحافظ الصادق محدث اصبهان أبو محمد عبد الله بن محمد بن جعفر بن حيان المعروف بأبي الشيخ صاحب التصانيف.
قال ابن مردويه ثقة مأمون صنف التفسير والكتب الكثيرة في الاحكام وغير ذلك. وقال أبو بكر الخطيب كان أبو الشيخ حافظا ثبتا متقنا. وقال أبو القاسم السوذرجاني هو أحد عباد الله الصالحين ثقة مأمون.
ابو الشيخ، امام، حافظ (كسى كه يك صد هزار حديث حفظ بوده) راستگو و محد اصفهان بود.
ابن مردويه گفته: او ثقه و قابل اطمينان بود، كتاب تفسير و كتاب‌هاى زيادى در احكام و ديگر علوم نوشته است. ابوبكر خطيب گفته: ابو الشيخ حافظ، قابل اطمينان و استوار بوده است. ابو القاسم السوذرجانى گفته: او يكى از بندگان صالح، ثقه و قابل اطمينان بود.
الذهبي الشافعي، شمس الدين ابوعبد الله محمد بن أحمد بن عثمان (متوفاى 748 هـ)، سير أعلام النبلاء، ج 16، ص276 ـ 278، تحقيق : شعيب الأرناؤوط , محمد نعيم العرقسوسي، ناشر : مؤسسة الرسالة – بيروت، الطبعة : التاسعة، 1413هـ.
ابو محمد انصارى در كتاب طبقات المحدثين مى‌نويسد:
أبو العباس محمد بن أحمد بن سليمان الهروي فقيه محدث كبير صنف الكتب الكثيرة أحد العلماء كتب عنه عامة محدثينا.
ابو العباس محمد بن احمد هروى، فقيه و محدث بزرگ بود، كتاب‌هاى زيادى نوشته و يكى از دانشمندانى بود كه تمام محدثان ما از او روايت نوشته‌اند.
الأنصاري، ابومحمد عبدالله بن محمد بن جعفر بن حيان (متوفاى 369 هـ )، طبقات المحدثين بأصبهان والواردين عليها، ج 3، ص429، رقم: 439، تحقيق: عبدالغفور عبدالحق حسين البلوشي، ناشر: مؤسسة الرسالة – بيروت، الطبعة: الثانية، 1412هـ – 1992م.
ذهبى در كتاب العبر مى‌گويد:
وفيها محمد بن أحمد بن سليمان الإمام أبو العباس الهروي فقيه محدث صاحب تصانيف رحل إلى الشام والعراق وحدث عن أبي حفص الفلاس وطبقته.
در آن سال امام محمد بن احمد سليمان، ابو العباس هروى از دنيا رفت، او فقيه، محدث و صاحب كتاب‌هاى زيادى بود، به سوى شام و عراق مسافرت كرد، از ابى حفص فلاس و افراد هم‌طبقه او روايت نقل كرده است.
الذهبي الشافعي، شمس الدين ابوعبد الله محمد بن أحمد بن عثمان (متوفاى 748 هـ)، العبر في خبر من غبر، ج 2، ص100، تحقيق: د. صلاح الدين المنجد، ناشر: مطبعة حكومة الكويت – الكويت، الطبعة: الثاني، 1984.
ابن حجر در تقريب التهذيب مى‌نويسد:
موسى بن عبد الرحمن بن سعيد بن مسروق الكندي المسروقي أبو عيسى الكوفي ثقة من كبار الحادية عشرة مات سنة ثمان وخمسين ت س ق.
موسى بن عبد الرحمن كندى، ثقه و از بزرگان طبقه يازدهم بود.
العسقلاني الشافعي، أحمد بن علي بن حجر ابوالفضل (متوفاى852هـ)، تقريب التهذيب، ج1 ص552، رقم: 6987، تحقيق: محمد عوامة، ناشر: دار الرشيد – سوريا، الطبعة: الأولى، 1406 – 1986.
و ذهبى در الكاشف مى‌نويسد:
موسى بن عبد الرحمن الكندي المسروقي عن القطان والجعفي وعنه الترمذي والنسائي وابن ماجة وأبو عروبة وابن أبي حاتم ثقة توفي 258 ت س ق.
موسى بن عبد الرحمن كندى كه ترمذى، نسائى، ابن ماجه، ابن عروبه و ابن أبى حاتم از او روايت نقل كرده‌اند، ثقه است.
الكاشف ج2 ص305، رقم: 5713
ابن حبان نام او را در كتاب الثقات خود آورده و مى‌گويد:
عبيد بن الصباح الكوفى يروى عن الكوفيين وكان راويا لكامل أبى العلاء روى عنه أهل بلده المسروقى وغيره.
عبيد بن الصباح كوفى از كوفى‌ها روايت نقل كرده و او راوى كامل أبى العلاء است…
التميمي البستي، ابوحاتم محمد بن حبان بن أحمد (متوفاى354 هـ)، الثقات، ج8 ص429، رقم: 14248، تحقيق السيد شرف الدين أحمد، ناشر: دار الفكر، الطبعة: الأولى، 1395هـ – 1975م.
ذهبى در تاريخ الإسلام مى‌نويسد:
عبيد بن الصباح بن صبيح
أبو محمد الكوفي المقريء أخو عمرو بن الصباح. أخذ القراءة عرضاً عن حفص، وهو من أجل أصحابه وأضبطهم. روى عنه القراءة عرضاً أحمد بن سهل الأشناني. قال : وكان ما علمت من الورعين المتقين. مات سنة خمس وثلاثين ومائتين.
ابو محمد الكوفى، قرائت را مستقيم از حفص شنيده، او يكى از برترين اصحاب حفص بن غياث و از ضابط‌ترين آن‌ها بود. احمد بن سهل اشنانى به صورت مستقيم قرائت را از او گرفته و گفته: بنابر آن چه كه مى‌دانم، او از پرهيزگاران و متقين بود.
الذهبي الشافعي، شمس الدين ابوعبد الله محمد بن أحمد بن عثمان (متوفاى 748 هـ)، تاريخ الإسلام ووفيات المشاهير والأعلام، ج17، ص267، تحقيق د. عمر عبد السلام تدمرى، ناشر: دار الكتاب العربي – لبنان/ بيروت، الطبعة: الأولى، 1407هـ – 1987م.
از روات بخارى و مسلم و ساير صحاح سته:
حفص بن غياث بمعجمة مكسورة وياء ومثلثة بن طلق بن معاوية النخعي أبو عمر الكوفي القاضي ثقة فقيه تغير حفظه قليل في الآخر من الثامنة مات سنة أربع أو خمس وتسعين وقد قارب الثمانين ع.
حفص بن غياث، ابو عمر كوفى، قاضى، ثقه و فقيه بود. حافظه او در آخر عمرش كمى تغيير كرد.
العسقلاني الشافعي، أحمد بن علي بن حجر ابوالفضل (متوفاى852هـ)، تقريب التهذيب، ج1 ص173، رقم: 1430، تحقيق: محمد عوامة، ناشر: دار الرشيد – سوريا، الطبعة: الأولى، 1406 – 1986.
از روات بخارى، مسلم و ساير صحاح سته:
هشام بن عروة أبو المنذر وقيل أبو عبد الله القرشي أحد الأعلام سمع عمه بن الزبير وأباه وعنه شعبة ومالك والقطان توفي 146 قال أبو حاتم ثقة إمام في الحديث ع.
هشام بن عروة، يكى از مشاهير بوده، ابو حاتم گفته: او ثقه، و پيشواى علم حديث بود.
الذهبي الشافعي، شمس الدين ابوعبد الله محمد بن أحمد بن عثمان (متوفاى 748 هـ)، الكاشف في معرفة من له رواية في الكتب الستة، ج2 ص337، رقم: 5972، تحقيق محمد عوامة، ناشر: دار القبلة للثقافة الإسلامية، مؤسسة علو – جدة، الطبعة: الأولى، 1413هـ – 1992م.
عروة بن الزبير أبو عبد الله عن أبويه وخالته وعلي وخلق وعنه بنوه عثمان وعبد الله وهشام ويحيى ومحمد والزهري قال بن سعد كان فقيها عالما كثير الحديث ثبتا مأمونا قال هشام صام أبي الدهر ومات وهو صائم في موته أقوال منها 93 و 94 ع.
عروة بن زبير، ابن سعد گفته: او فقيه، دانشمند، كثير الحديث، مورد اعتماد و قابل اطمينان بود. هشام گفته: در تمام روزگار، روزه مى‌گرفت و در حالى از دنيا رفت كه روزه‌دار بود.
الكاشف ج2 ص18، رقم: 3775
بنابراين، سند اين روايت كاملا صحيح است و هيچ اشكالى در سند آن نيست.
http://www.valiasr-aj.com/fa/page.php?bank=question&id=15308
معنی «صلاة»
و لفظ « صلاة» به معنی دعا است چنانكه در قرآن مجید در آیات زیر به معنی دعا واستغفار آمده است.
1-«…كُلٌّ قَدْ عَلِمَ صَلَاتَهُ وَتَسْبِیحَهُ…»(نور/41) هر یك( از آنچه در آسمان وزمین است) دعا وتسبیح خود را دانسته است.
2-«… وَصَلِّ عَلَیْهِمْ إِنَّ صَلَاتَكَ سَكَنٌ لَهُمْ…»(توبه/103» و دعا كن وبخشش بخواه برای آن ها زیرا كه دعای تو برای آن ها آرامش واطمینانی است .
3-«…هُوَ الَّذِی یُصَلِّی عَلَیْكُمْ وَمَلَائِكَتُهُ…»(احزاب/43) او آن ذاتی است كه ثنا و تعریف می كند شما را نزد فرشتگان و فرشتگان او نیز برای شما دعا می كنند و بخشش می طلبند.
هدف از نماز جنازه چسیت؟
نماز جنازه فقط به خاطر دعا برای میت است.حضرت ابوهریرة(رض) می فرماید: من از رسول خدا (ص) شنیدم كه می فرمود: إِذَا صَلَّیْتُمْ عَلَى الْمَیِّتِ فَأَخْلِصُوا لَهُ الدُّعَاءَ»(ابوداود، كتاب الجنائز ، باب الدعا للمیت شماره 3199 ، زمانیكه بر میت نماز خواندید( یعنی دعا كردید) خالصانه برایش دعا كنید.
یک سوال دارم؛شما وقتی دعا می کنید توقع اجابتش را از چه کسی دارید؟ ظاهرا خدا.
حالا خدا وقتی دعا میکند توقع اجابتش را از چه کسی دارد؟ خدا؟ یعنی خودش می گوید که(حدیث بعد از آدرس شما) اللهم أنت ربها ، وأنت خلقتها ، وأنت هديتها للاسلام ، وأنت قبضت روحها ، وأنت أعلم بسرها وعلانيتها ، جئناك شفعاء فاغفر له؟ آن وقت اینها را به چه کسی میگوید؟ خودش؟ یعنی خدا به خودش می گوید اللهم؟ معنای این اللهم چیست؟
نکته بعدی اینه که حدیثش قبلیش نوشته صليت مع ابن عباس على جنازة فقرأ بفاتحة الكتاب ،فقال : إنها من السنة . یعنی چه؟
.
کلا یعنی اگر صلاة میت به معنای دعا بر میت است اجابت کننده اش کیست؟ آیا ممکن است که داعی خودش مجیب هم باشد؟ یعنی خودش بخواند و خودش هم اجابت کند؟
البته بماند که در حدیث تبیینی شما ” ف ” در فاخلصوا از چه نوع است. نوعش را معلوم کنید. سند هم بماند.
البته هم یادتان هست که بحث این بود که سند و دلالت. یعنی یا سند ایراد دارد یا از نظر دلالی مردود است یا هر دو.
با سلام .اینکه گفته ای (حالا خدا وقتی دعا میکند توقع اجابتش را از چه کسی دارد؟ خدا؟)
برادرم خداوند در ایه ی 65 احزاب جواب شما را داده است :
(إِنَّ اللَّـهَ وَمَلَائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ ۚ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِيمًا)
اگر با تفسیر ناقص شما بخواهیم معنا کنیم کلمه یصلون علی النبی که خداوند گفته است .
آیا ممکن است که داعی خودش مجیب هم باشد؟ یعنی خودش بخواند و خودش هم اجابت کند؟
توجه نمودید که من مدعی هیچ معنایی نشدم؟نویسنده اولیه نوشته که صلاة یعنی دعا. من طبق همین سوال کردم. شما ابتدا ثابت کنید که در این آیه یصلون یعنی دعا و بعدش بیایید از من سوال کنید.
بعد سوال من را از دیدگاه عقل( ! ) بخوانید و ببینید. عقلا می شود خدا که مجیب است داعی خودش هم باشد؟
البته این هم سوال است که چرا این شخص دائم مطلبی را شروع میکند اما بعدا یادش میرود که جواب ایرادات را بدهد.
عزیزم نوشته بودم؛”
یک سوال دارم؛
شما وقتی دعا می کنید توقع اجابتش را از چه کسی دارید؟ ظاهرا خدا.
حالا خدا وقتی دعا میکند توقع اجابتش را از چه کسی دارد؟ خدا؟ یعنی خودش می گوید که(حدیث بعد از آدرس شما) اللهم أنت ربها ، وأنت خلقتها ، وأنت هديتها للاسلام ، وأنت قبضت روحها ، وأنت أعلم بسرها وعلانيتها ، جئناك شفعاء فاغفر له؟ آن وقت اینها را به چه کسی میگوید؟ خودش؟ یعنی خدا به خودش می گوید اللهم؟ معنای این اللهم چیست؟
نکته بعدی اینه که حدیثش قبلیش نوشته صليت مع ابن عباس على جنازة فقرأ بفاتحة الكتاب ،فقال : إنها من السنة . یعنی چه؟
.
کلا یعنی اگر صلاة میت به معنای دعا بر میت است اجابت کننده اش کیست؟ آیا ممکن است که داعی خودش مجیب هم باشد؟ یعنی خودش بخواند و خودش هم اجابت کند؟
البته بماند که در حدیث تبیینی شما ” ف ” در فاخلصوا از چه نوع است. نوعش را معلوم کنید. سند هم بماند. ”
دیدید؟ کجاش من مدعی معنا شدم؟
آیه را هم طبق معنای رفیقتان ترجمه کنید. ببینید می شود؟
البته بر طبق آن سنتی که شما اهلش هستید همه چیز ممکن است. ظاهرا.
.
سعی کنید کمی از این حالت اروی بودن خارج شوید.
اینکه گفته ای (حالا خدا وقتی دعا میکند توقع اجابتش را از چه کسی دارد؟ خدا؟)پاسخ من : خداوند در ایه ی 65 احزاب جواب شما را داده است :
(إِنَّ اللَّـهَ وَمَلَائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ ۚ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِيمًا)
اگر با تفسیر ناقص شما بخواهیم معنا کنیم کلمه یصلون علی النبی که خداوند گفته است .
آیا ممکن است که داعی خودش مجیب هم باشد؟ یعنی خودش بخواند و خودش هم اجابت کند؟
اینکه گفته ای (سعی کنید کمی از این حالت اروی بودن خارج شوید.)
پاسخ من : خود شما اول آن را انجام بده تا به دیگران برسد .
شما برای پاسخ به این جستار باید وارد تارنما شوید.
اینکه گفته ای (توجه نمودید که من مدعی هیچ معنایی نشدم؟)
برادرم : باز هم مثل همیشه مغلطه بازی می کنی .
خود شما به صراحت در مورخه 24/5/93 گفته ای من یک سوال دارم .
چون پاسخ خود را با آیات صریح قران گرفته ای شروع به فریب کاری کرده ای .
اینکه گفته ای (بعد سوال من را از دیدگاه عقل( ! ) بخوانید و ببینید.)
برادرم : من به عقل ناقص شما کاری ندارم و برای اکثر خوانندگان این سایت مشخص شده است که شما مغلطه کار و فریب کار می باشید .
من آیه قران را مورد ملاک قرار می دهم .
برادرم خداوند در ایه ی 65 احزاب جواب شما را داده است :
(إِنَّ اللَّـهَ وَمَلَائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ ۚ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِيمًا)
اگر با تفسیر ناقص شما بخواهیم معنا کنیم کلمه یصلون علی النبی که خداوند گفته است .
آیا ممکن است که داعی خودش مجیب هم باشد؟ یعنی خودش بخواند و خودش هم اجابت کند؟