علمای مدعی تشیع در مناظرات خود با علمای اهل سنت، دائم از داخل کتب اهل سنت دلیل ردیف می کنند و روایات و احادیث ضعیف و واحد را که باب میلشان است بطور گزینشی جدا کرده و در مناظرات خود بکار می برند و اما چنانچه این عمل منطقی و قابل قبول است، پس سوال ما این است که چنانچه یک مسیحی در مناظره با شما بگوید: ببینید در کتاب آسمانی شما نام عیسی مسیح برده شده و به نبوت او اعتراف شده و این نشانه حقانیت ماست و چنانچه شما به او بگوئید خوب نام محمد نیز برده شده، ولی آن مسیحی بگوید من آنرا قبول ندارم و من تنها نام عیسی را در کتاب شما دیده ام و فقط آنرا قبول دارم نه محمد را !! آیا چنین پاسخی در برابر شما قابل قبول و منطقی است؟ اگر نیست که نیست، پس چرا شما نیز در مقابل اهل سنت دقیقا به همین شیوه عمل می کنید؟ شما احادیث و روایات پیرامون فضایل ابوبکر و عمرو داشتن رابطه دوستانه آنها با اهل بیت را مطرود می کنید و قبول ندارید، ولی چنانچه در جایی از کتب اهل سنت بر فضائل علی تاکید شده باشد فوری به آن می چسبید، آیا این است روش تحقیقی شما در دفاع از مذهبتان؟!!
اختلاف ما با مسیحیت بر سر نبوت عیسی(علیه السلام) نیست بلکه برسر ختم نبوت است که ما می گوییم به پیغمبر اکرم(صلی الله علیه و اله وسلم) ختم شده و مسیحی می گوید به حضرت عیسی (علیه السلام) لذا مسیحی به هیچ وجه نمی تواند بر خاتمیت پیغمبری عیسی (علیه السلام) از قرآن دلیل بیاورد.
لبته اگر شیعه از کتب شما برای اثبات امامت اهل بیت (علیهم السلام ) دلیل می آورد این نشاندهنده این نیست که شیعه برای اثبات حقانیت اهل بیت (علیهم السلام) نیاز به کتب حدیثی شما دارد بلکه به دلیل تفهیم مطلب به خود شما اهل سنت است . الحمدلله با تلاش علمای شیعه ما اقیانوسی از معارف و فضایل اهل بیت (علیهم السلام) را در کتب حدیثی خود داریم .
این یکی از معجزات اهل بیت(علیهم السلام) ماست که فضائل آنها را حتی دشمنانشان نقل کرده اند.