این جستار شامل 0 پاسخ ، و دارای 0 کاربر است ، و آخرین بار توسط الهاشمي الحسني در 10 سال، 1 ماه پیش بروز شده است.
-
نویسندهنوشته ها
-
شنبه، ۱۷ آبان ۱۳۹۳ در ۲:۵۰ ب.ظ #5825شنبه، ۱۷ آبان ۱۳۹۳ در ۲:۵۰ ب.ظ #5826
وفي كتاب الإشارات للفخر الرازي أنه صلى الله عليه وسلم في تلك الأيام التي كلم فيها بالإفك كان أكثر أوقاته في البيت فدخل عليه عمر رضي الله عنه فاستشاره صلى الله عليه وسلم في تلك الواقعة فقال يا رسول الله أنا أقطع بكذب المنافقين وأخذت براءة عائشة رضي الله عنها من الذباب لا يقرب بدنك فإذا كان الله تعالى صان بدنك أن يخالطه الذباب لمخالطته للقاذورات فكيف أهلك……. السیرة الحلبیه ج2 ص624 این چیه؟ مگس این موجود مایه رحمت چرا به پیامبر نزدیک نمیشود؟
یه شعر جالب از عرب جاهلی؛
وأترك حبّها من غير بغض
وذاك لكثرة الشركاء فيه
إذا وقع الذباب على طعام
رفعت يدي ونفسي تشتهيه
وتجتنب الأسود ورود ماء
إذا كان الكلاب ولغن فيه
.
احتمالا در معده من و شما هم یکسری باکتری وجود دارد که مفید است یکسری هم هست که مفید نیست. پس نتیجه میگیریم که باید دست در معده انسان کرد یا در گلوی او کرد تا او استفراغ کرده و پیروان صحیح بخاری از آن تناول کرده تا از باکتری مفید آن بهره مند گردند. باکتری مضر نیز خنثی میشود. چگونه؟ مگر وقتی که بال مگس یکی شفا و یکی مرض است و در لیوان آب میافتد ما آن را غوطه ور نمیکنیم که از مرضش خلاص شویم و از شفایش بهره مند؟ خب آن هم به همین روش میشود.
احتمالا هر کسی میداند که در بدن هر جانداری یکسری باکتری وجود دارد که برای خود او مفید است. مثل بزاق دهان گربه. این طبیعت هر جانداری است.
خب حالا اینها را میتوان همینجوری استخراج کرد؟ مثلا مگس در لیوان چای سقوط کند آیا آن باکتری های مفیدش آزاد میشود یا نیاز به محیط آزمایشگاهی دارد؟ مثل کپک پنیسیلین. آن را میشود همینطوری گاز زد یا باید فرآوری شود؟
حالا در آن تحقیقات خانم کلارک نیامده که نیاز به اتانول هست؟ چون گفته شده که ظاهرا آن باکتری مورد نظر پیامبرتان در اتانول آزاد میشود.
حالا همه اینها رو نادیده بگیریم یه چیز دیگری هم هست؛
عن النبي صلى الله عليه وسلم قال الذباب كله في النار إلا النحلة
آیا این موجودی که در آتش است مایه خیر است؟
شنبه، ۱۷ آبان ۱۳۹۳ در ۲:۵۰ ب.ظ #5827جمع بندی
1. عالم بزرگ شیعه اقای گلپایگانی با بیوگرافی داده شده عالم تکرار میکنم عالم با بیوگرافی درخشانش این حرف را زده
2. احادیث اهل سنت در این موارد بررسی و ضعفشان اثبات شد
3. در مورد سم عقرب و مار تفاوت فاحشش با ادرار شتر مشخص شد
4.حدیث بال مگس هم مورد بررسی قرار گرفت و مشخص شد که یک معجزه علمی است و بر عظمت صحیح بخاری افزود و در این مورد به مقاله های زیر مراجعه کنید
کشف خواص بال مگس+حدیثی از پیامبر(ص)
http://www.yjc.ir/fa/news/4134783/%DA%A9%D8%B4%D9%81-%D8%AE%D9%88%D8%A7%D8%B5-%D8%A8%D8%A7%D9%84-%D9%85%DA%AF%D8%B3%D8%AD%D8%AF%DB%8C%D8%AB%DB%8C-%D8%A7%D8%B2-%D9%BE%DB%8C%D8%A7%D9%85%D8%A8%D8%B1%D8%B5
محققان می گویند: مگس انواع زیادی از باکتری، ویروسها و میکروبهای بیماری زا را حمل می کند، اما همزمان در سطح جسمش مواد ضد این میکروبها را نیز حمل می کند. بهترین شیوه برای آزادسازی پادزهر از مگس فروبردن آن در مایعات است. این کشف جدیدی است که محققان را متحیر کرده و هرگز توقع نداشتند که بیماری و دارو را در یک مخلوق و آن هم در مگس بیابند و سؤال این است: آیا این همان چیزی نیست که حضرت محمد (ص) قرنها پیش بیان کرده بود؟
5. اثبات شد که حدیث مگس در کتب شیعه به گفته خود عالمانشان نبوده و مجعول است {و خودشان برتری بخاری را بر کتب حدیث دیگر اعتراف کردن}
6.در مباحث بعد در مورد ادرار شتر و تفاوت عظیم حدیث نبوی در بخاری با احادیث شیعه را بیان میکنیمشنبه، ۱۷ آبان ۱۳۹۳ در ۲:۵۰ ب.ظ #5828چند نکته
1. با توجه به جهول بودن بعضی روش کاری شان خیلی واضح لو رفته است
خوب توجه کنید
1. اول می ایند و به تمام مطالب شما ایراد های الکی میگیرن تا مقاله را کم ارزش کننو شک ایجاد کنند مثل شیطان : ترور شخصیت یا ترور متن { مانند مقالات روزنامه کیهان} روش بیان دقیقا شبیه انها که نشان از ان دارد که افراد از ارازل هستند
2. در مواقعی که در مناظره رو به شکست هستند دست به تغییر بحث میزنند تا فرار کنند و بگویند شما به ما جواب ندادید
3.منطقی در مناظره در کار نیست فقط روش 1 و 2 را تکرار میکنند
4.به دسته از اقایان میگویم من برای ادم های جهولی چون شما مطلب نمی گزارم تا شما را قانع کنم چون شما قرار نیست قانع شوید امدید تا تخریب کنید ملاک شما تحقیق از روی عقل نیست تخریب از رو قصد است خیلیس چون شما در گذشته نیز بودن و مثل ابوجهل و ابو لهب و… که اشرف مخلوقات دو عالم سیدنا محمد ص نتوانست انها را به راه راست هدایت کند پس ما حق را میگوییم و کسانی که تابع سخن حق هستند خود قضاوت میکنند این را گفتم که اقایان با تکرار سوالات جواب داده شده فکر نکند ما موظف به قانع کردن انها هستیم ما را با کران وکوران سخنی نیستشنبه، ۱۷ آبان ۱۳۹۳ در ۲:۵۰ ب.ظ #5829و اما بعد
اسناد خوردن شاش یا بول انواع حیوانات در کتب شیعه و سخن مراجع شان
http://www.alseraj.net/ar/fikh/2/?uJgBmGZZjz1075094800&181&210&7206السؤال:
ما حكم شرب بول البـعـيـر للتداوي وان لم ينحصر العلاج فيه ؟
الفتوى:
یجوزكشف اللثام (ط.ج) – الفاضل الهندي – ج ٩ – الصفحة ٢٩٠
() بالإجماع كما هو الظاهر، وحكى في الانتصار وقال الكاظم (عليه السلام) في خبر الجعفري: أبوال الإبل خير من ألبانها، وجعل الله الشفاء في ألبانها وعن سماعة: أنه سأل الصادق (عليه السلام) عن شرب أبوال الإبل والبقر والغنم للاستشفاء، قال: نعم، لا بأس به وروي أن قوما من عرينة قدموا على النبي (صلى الله عليه وآله) المدينة فاستوخموها فانتفخت أجوافهم، فبعثهم (صلى الله عليه وآله) إلى لقاح الصدقة ليشربوا من أبوالها. وفي الانتصار والسرائر والنافع : جواز شرب بول مأكول اللحم لغير التداوي أيضا، وهو ظاهر أبي علي، وحكى في الانتصار الإجماع عليه، وقال: بول كل ما يؤكل لحمهطاهر غير نجس، وكل من قال بطهارته جوز شربه، ولا أحد يذهب على طهارته والمنع من شربه ويؤيده الأصل وخبر الجعفري .
وسائل الشيعة ج25 ص113-114
محمد بن الحسن بإسناده عن محمد بن أحمد بن يحيى عن أحمد بن الحسن، عن عمرو بن سعيد، عن مصدق بن صدقة، وعن عمار بن موسى، عن أبي عبد الله عليه السلام. 2 ـ عبدالله بن جعفر في ( قرب الإسناد ) عن السندي بن محمد ، عن أبي البختري ، عن جعفر ، عن أبيه أن النبي ( صلى الله عليه وآله ) قال [ 31364 ] 3 ـ محمد بن يعقوب ، عن محمد بن يحيى ، عن أحمد بن محمد بن عيسى ، عن بكر بن صالح ، عن الجعفري ، قال : سمعت أبا الحسن موسى ( عليه السلام ) يقول
ورواه الشيخ بإسناده عن أحمد بن محمد بن عيسى مثله (1) .
[ 31365 ] 4 ـ وعن عدة من أصحابنا ، عن أحمد بن أبي عبدالله ، عن نوح بن شعيب ، عن بعض أصحابنا ، عن موسى بن عبدالله بن الحسن ، قال : سمعت أشياخنا يقولون [/i]شنبه، ۱۷ آبان ۱۳۹۳ در ۲:۵۰ ب.ظ #5830وسائل الشيعه
ورواه البرقي في ( المحاسن ) عن نوح بن شعيب مثله 6 ـ وعن أبي عبدالله ( عليه السلام ) ، أنه قال مثل ذلك وزاد : .
[ 31368 ] 7 ـ وعن أحمد بن الفضل ، عن محمد ، عن إسماعيل بن عبدالله ، عن زرعة عن سماعة ، قال : سألت أبا عبدالله ( عليه السلام ) عن شرب الرجل أبوال الابل والبقر والغنم ، تنعت له من الوجع ، هل يجوز له أن يشرب ؟ قال : نعم ، لا بأس به .
[ 31369 ] 8 ـ وعن أحمد بن محمد ، عن محمد بن خالد ، عن محمد بن سنان ، عن المفضل بن عمر ، عن أبي عبدالله ( عليه السلام ) ، أنه شكا إليه الربو الشديد ، فقال : اشرب له أبوال اللقاح ، فشربت ذلك ، فمسح الله دائيشنبه، ۱۷ آبان ۱۳۹۳ در ۲:۵۰ ب.ظ #5845سلام علیکم.1. گلپایگانی. منکر حرف ایشان نشدم. لکن گفتم این قول در نهایت حرف یک عالم است نه عمل یک صحابی یا امر رسول خدا. حدیث بخاری را که دیدید. رسول امر کرده و صحابی نیز اطاعت کرده. غیر اینه؟ حالا شما بگو که حرف یک عالم چقدر برش داره و عمل صحابی چقدر.
2. حدیث اهل سنت. سید حسن وثاقت راویان را ثابت کرد و شما گیر دادی که مرفوع است. بعد نگفتی این رفع در کجای حدیث است و زدی به جدول.
3. کدام تفاوت؟ این تفاوت در رابطه با بال مگس مشخص نیست؟
4. حدیث بال مگس. دقیقا چی رو بررسی کردید؟ در حدیث آمده که یک بال مرض و یک بال شفاست. کدام مرض و کدام شفا؟ معلوم نشده. یعنی شما ناچاری که نکتار پالپ دار هر دو بال را بخوری تا اگر یکی مرض بود دیگری حتما شفا باشد. خب این کار فوق العاده عالمانه است. حالا در تحقیقات معلوم نشده که کدام بال مرض و کدام شفاست؟ 2 حالت دارد. اول اینکه به صورت کاملا معلوم و ثابتی یک بال مرض و یک بال شفاست. مثلا راست شفا و چپ مرض. دوم اینکه سیستم گردشی و متناوب است. در یک مگس بال راست شفا و در مگس دیگر بال چپ. اگر مدل اول باشد خب علم میفهمد و حدیث بخاری باطل میشود. چرا که از این به بعد سخن پیامبر لغو است. شما میفهمی که مثلا بال راست به طور دائمی حاوی شفاست و دیگر نیازی به غوطه ور کردن مگس در مایعات ندارید. اگر حالت دوم باشد که به عظمت بخاری بیشتر افزوده میشود و به نفع شماست.
اما سوال اینست که اولا آن بالی که شفاست برای چه امراضی مفید است؟ آیا برای امراضی که در بال دیگر است یا سایر امراض؟ ثانیا این تحقیقات علمی بال را ثابت کرده باشند آیا در مورد شکم و پاهای مگس هم نظر داده اند؟ پیامبر هم یادش نبوده مگس شکم و پاهم دارد و اتفاقا این دو قسمت هستند که به کثافات و نجاسات آلوده میشوند. آیا این بال شفا برای امراض نهفته در شکم و پای مگس نیز مفید است؟ ثالثا منبع خبر باشگاه خبرنگاران است به نقل از خبرگزاری مهر. مهر از کجا آورده؟ در کدام ژورنال معتبر علمی آمده؟
5. حدیث مگس در کتب شیعه نیست. کسی نگفته که هست. ولی ندیدم کسی بر برتری مگسی بخاری اذعان کرده باشد جز شما.
6. ادرار شتر. در پست های قبلی نوشتم که عنوان باب را ببینید. یکی با توجه به آیه ای که ابتدایش نوشته نامش تداوی به حرام بود. این را معنی کنید. بعد نوشتم که اگر صحیح باشد آیا امر به شرب شده یا جواز به شرب داده شده؟ اینها فرق ندارند؟ بعد اینکه آن ادراری که سم دارد فقط برای ما سم دارد و برای صحابی که به دستور نبی آن را نوشیده شهد و عسل و کرم کارامل دارد؟
شنبه، ۱۷ آبان ۱۳۹۳ در ۲:۵۰ ب.ظ #5846بول البعیر؛آقا شما معنای جواز و امر را میدانی؟ فرقشان را چطور؟ اصطلاح تداوی را میدانی؟ در متن سوال علاج را دیده ای؟ تو بال مگسی که خودش کثافت است و عاشق کثافت و نجاست را میزنی بر بدن حالا مدعی شدی که این یه قلم ایراد داره؟
باز هم میپرسم که فرق جواز با دستور چیست؟
محمد بن الحسن بإسناده………إن كان محتاجا إليه يتداوى به يشربه؟؟؟؟؟؟ یعنی چی؟
لا بأس ببول ما أكل لحمه؟؟؟؟ یعنی چی؟
……عن بكر بن صالح……. . خدا وکیلی نگاه به جمله آخر حدیث میکنی؟ انصافا اولش رو خنثی نمیکنه؟ اون هیچی. تکراش میکنی هیچی. بکر بن صالح رو نمیبینی هیچی. مرآة العقول رو هم نمیبینی هیچی. بیا و مرد باش بگو کجاش نوشته که برید و بخورید؟ اون که گفته بخورید(امر کرده) و ملت(صحابی) هم خوردن صحیح بخاری است.
وعن عدة من أصحابنا ….. عن بعض أصحابنا……أشياخنا يقولون؟؟؟ این سه دسته کی هستند؟ امر به خوردن کجاست؟ آسم میدونی چیه؟ 31366 رو هو دیدی؟ ایرادش کمتر از این بود. ببین.
……..أنه قال مثل ذلك وزاد : فيه شفاء من ……..
خب در حدیثی که شما آوردی(31365)چه چیزی را شفا دانسته بود؟ اینجا یکی دو قلم دیگر را برای آن اضافه کرده. راستی تا حالا حمام شیر شنیدی؟
…….عن شرب الرجل…….. هل یجوز….. یجوز یجوز یجوز این یعنی چی؟ بعد پرسیده برای چی بخورد؟ بعد شما میدانی واقفی یعنی چی و کی؟
……أنه شكا إليه الربو…..
اینجا هم طرف نرفته به جای چای صبحانه از زیر تخت یه چیزی رو برداره بخوره که، بلکه داروی مریضی میخواسته. نکته دیگر اینکه در ادامه نیامده که طرف نوشیده باشه ولی در بخاری آمده.
بعد کسی که طوسی و ابن غضائری و نجاشی و ابن داود و علامه حلی در موردش گفته باشن ضعیف غال حکمش چیه؟
.
اما نکته اینه که در همه اینها طرف مریض بوده و سوال کرده یا گفته شده که برای مرض خوب است اما در حدیث مگس چی؟ گفته شده که افتاد توی غذا یا نوشیدنی بچرخون و بزن به بدن. حالا اگر طرف مریض نباشد این شفای در بال مگس میشود شفای مکرر؟ مثلا طرف با اندازه 2 جرعه معجون بال مگس دیرتر مریض میشه؟ یا اگر مریض شد زودتر خوب میشه؟
بعد هنوز سوالهایی که در پست اولم از شما کردم رو دارم.
آن شیوه انگاری هم که کردید رو میذارم به حساب آیه 63 فرقان.
-
نویسندهنوشته ها
شما برای پاسخ به این جستار باید وارد تارنما شوید.
در قرن بیستم استفاده از پادزهر حشرات آغاز شد….. . خب علم 1400 سال بعد به این رسیده که بال مگس شفاست؟ از کجا که در 1500 به این نرسه که ادرار شتر شفاست؟
شما 1400 سال مگسی که روی هر کثافت و نجاستی نشسته را خوردی به امید صحیح بودن حدیث بخاری؟ خب بیا شاش شتر را هم بخور(چون امر رسول و سیره صحابی است و الزام آور) تا روزی که اثبات شود شفاست. تازه در بخاری هم آمده. میفهمی که. صحیح است.
اما آن یکی در کافی آمده و در چند جا تکرار شده و در یکجا هم پنبه اش خورده.
شربت مگس را بزن بر بدن با آن توصیفی که در مورد شنایش نوشته بودم.