خلیفه تمامی مومنین بعد از پیامبر چه کسی است ؟

[meisam tamarکاربر]

خلیفه تمامی مومنین بعد از پیامبر چه کسی است ؟

عمرو بن أبى عاصم در كتاب السنة خود مى‌نويسد:

حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْمُثَنَّى، حَدَّثَ نَا يَحْيَى بْنُ حَمَّادٍ، حَدَّثَنَا أَبُو عَوَانَةَ، عَنْ يَحْيَى بْنِ سُلَيْمٍ أَبِي بَلْجٍ، عَنْ عَمْرِو بْنِ مَيْمُونٍ، عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص): …

وَخَرَجَ النَّاسُ فِي غَزْوَةِ تَبُوكَ، فَقَالَ عَلِيٌّ: أَخْرُجُ مَعَكَ، قَالَ: «لا»، قَالَ: فَبَكَى، قَالَ: «أَفَلا تَرْضَى أَنْ تَكُونَ مِنِّي بِمَنْزِلَةِ هَارُونَ مِنْ مُوسَى، إِلا أَنَّكَ لَسْتَ بِنَبِيٍّ، وَأَنْتَ خَلِيفَتِي فِي كُلِّ مُؤْمِنٍ مِنْ بَعْدِي».

ابن عباس از رسول خدا (ص) نقل مى‌كند كه مردم به جنگ تبوك رفتند، على (ع) به رسول خدا (ص) عرض كرد، من هم با شما خارج شوم؟ فرمود: خير . ابن عباس گفت: پس على (ع) گريه كرد. رسول خدا فرمود: آيا راضى نمى‌شوى كه منزلت تو براى من همانند منزلت هارون براى موسى باشد، جز اين كه تو پيامبر نيستى و اين كه تو بعد از من ، جانشين من در ميان همه مؤمنان هستي؟

الشيباني، عمرو بن أبي عاصم الضحاك (متوفاى242هـ)، السنة، ج 2، ص603 ، تحقيق: محمد ناصر الدين الألباني، ناشر: المكتب الإسلامي – بيروت، الطبعة: الأولى، 1400هـ.

نسائى در خصائص اميرمؤمنان عليه السلام، با همان سند و با اين تعبير نقل كرده است:

أَخْبَرَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْمُثَنَّى، قَالَ: حَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ حَمَّادٍ، قَالَ: حَدَّثَنَا الْوَضَّاحُ ، وَهُوَ أَبُو عَوَانَةَ، قَالَ: حَدَّثَنَا يَحْيَى، قَالَ: حَدَّثَنَا عَمْرُو بْنُ مَيْمُونٍ، قَالَ: ” إِنِّي لَجَالِسٌ إِلَى ابْنِ عَبَّاسٍ… .

وَخَرَجَ بِالنَّاسِ فِي غَزْوَةِ تَبُوكَ، فَقَالَ عَلِيٌّ: أَخْرُجُ مَعَكَ؟ فَقَالَ: لا، فَبَكَى، فَقَالَ: أَمَا تَرْضَى أَنْ تَكُونَ مِنِّي بِمَنْزِلَةِ هَارُونَ مِنْ مُوسَى، إِلا أَنَّكَ لَسْتَ بِنَبِيٍّ؟ ثُمَّ قَالَ: أَنْتَ خَلِيفَتِي، يَعْنِي فِي كُلِّ مُؤْمِنٍ مِنْ بَعْدِي.

النسائي، ابوعبد الرحمن أحمد بن شعيب بن علي (متوفاى303 هـ)، خصائص اميرمؤمنان علي بن أبي طالب، ج 1، ص50 ، تحقيق: أحمد ميرين البلوشي، ناشر: مكتبة المعلا – الكويت الطبعة: الأولى، 1406 هـ.

بررسي سند روايت:

عمرو بن أبي عاصم:

عمرو بن الضحاك، نويسنده كتاب، هر چند كه به اندازه پسرش (احمد بن عمرو بن الضحاك، نويسنده الآحاد والمثاني) مشهور نيست؛ ولى او از اساتيد ابن ماجه قزوينى است و بزرگان اهل سنت او را توثيق كرده‌اند.

ابن حجر عسقلانى در شرح حال او مى‌نويسد:

عمرو بن الضحاك بن مخلد البصري ولد أبي عاصم النبيل ثقة كان على قضاء الشام من الحادية عشرة مات سنة اثنتين وأربعين ق .

عمرو بن الضحاك، ثقه است و از سال يازدهم (قرن سوم) قاضى شام بوده است.

العسقلاني الشافعي، أحمد بن علي بن حجر ابوالفضل (متوفاى852هـ)، تقريب التهذيب، ج1 ص423، رقم:5052 ، تحقيق: محمد عوامة، ناشر: دار الرشيد – سوريا، الطبعة: الأولى، 1406 – 1986.

و ابن حبان شافعى در باره او مى‌گويد:

عمرو بن أبى عاصم النبيل يروى عن أبيه ثنا عنه محمد بن الحسن بن قتيبة وغيره من شيوخنا كان على قضاء الشام مستقيم الحديث.

عمرو بن أبى عاصم، كه از پدرش روايت شنيده ، محمد بن الحسن و ديگر بزرگان ما از او روايت نقل كرده‌اند و قاضى شام بوده، احاديثش درست است.

التميمي البستي، ابوحاتم محمد بن حبان بن أحمد (متوفاى354 هـ)، الثقات، ج 8 ص 486، رقم: 14580، تحقيق السيد شرف الدين أحمد، ناشر: دار الفكر، الطبعة: الأولى، 1395هـ – 1975م.

محمد بن المثنى :

از روات بخارى، مسلم و ساير صحاح سته، ذهبى او را اين چنين مى‌ستايد:

محمد بن المثنى أبو موسى العنزي الحافظ عن بن عيينة وعبد العزيز العمي وعنه الجماعة وأبو عروبة والمحاملي ثقة ورع مات 252 ع .

محمد بن موسى، حافظ (كسى كه يك صد هزار حديث حفظ است)، ثقه و پرهيزگار بود.

الذهبي الشافعي، شمس الدين ابوعبد الله محمد بن أحمد بن عثمان (متوفاى 748 هـ)، الكاشف في معرفة من له رواية في الكتب الستة، ج2 ص214، رقم: 5134 ، تحقيق محمد عوامة، ناشر: دار القبلة للثقافة الإسلامية، مؤسسة علو – جدة، الطبعة: الأولى، 1413هـ – 1992م.

ابن حجر در باره او مى‌گويد:

محمد بن المثنى بن عبيد العنزي بفتح النون والزاي أبو موسى البصري المعروف بالزمن مشهور بكنيته وباسمه ثقة ثبت من العاشرة وكان هو وبندار فرسي رهان وماتا في سنة واحدة ع .

محمد بن المثنى، ثقه و استوار بود.

العسقلاني الشافعي، أحمد بن علي بن حجر ابوالفضل (متوفاى852هـ)، تقريب التهذيب، ج1 ، ص505، رقم: 6264 ، تحقيق: محمد عوامة، ناشر: دار الرشيد – سوريا، الطبعة: الأولى، 1406 – 1986.

يحيى بن حماد:

از روات بخارى، مسلم و ساير صحاح سته، ذهبى در شرح حال او مى‌نويسد:

يحيى بن حماد الشيباني مولاهم ختن أبي عوانة وراويته له عن عكرمة بن عمار وشعبة وعنه البخاري والدارمي والكديمي ثقة متأله توفي 215 خ م ت س ق

يحيى بن حماد از عكرمه بن عمار و شعبه روايت شنيده و بخارى، دارمى و كديمى از او نقل كرده، مورد اعتماد و خدا شناس بود.

الكاشف ج2 ص364، رقم: 6158

ابن حجر عسقلانى مى‌گويد:

يحيى بن حماد بن أبي زياد الشيباني مولاهم البصري ختن أبي عوانة ثقة عابد من صغار التاسعة مات سنة خمس عشرة خ م خد ت س ق .

يحيى بن حماد، مورد اعتماد و عابد بود.

تقريب التهذيب ج1 ص589، رقم:‌7535

أَبُو عَوَانَةَ، وضّاح بن عبد الله

از روات، بخارى، مسلم و ساير صحاح سته، ذهبى او را «ثقه» و «متقن» مى‌داند:

وضاح بن عبد الله الحافظ أبو عوانة اليشكري مولى يزيد بن عطاء سمع قتادة وابن المنكدر وعنه عفان وقتيبة ولوين ثقة متقن لكتابه توفي 176 ع

الذهبي الشافعي، شمس الدين ابوعبد الله محمد بن أحمد بن عثمان (متوفاى 748 هـ)، الكاشف في معرفة من له رواية في الكتب الستة، ج2 ص349، رقم:6049، تحقيق محمد عوامة، ناشر: دار القبلة للثقافة الإسلامية، مؤسسة علو – جدة، الطبعة: الأولى، 1413هـ – 1992م.

ابن حجر نيز مى‌نويسد:

وضاح بتشديد المعجمة ثم مهملة اليشكري بالمعجمة الواسطي البزاز أبو عوانة مشهور بكنيته ثقة ثبت من السابعة مات سنة خمس أو ست وسبعين ع

وضاح، ثقه، استوار و از طبقه هفتم روات بود.

العسقلاني الشافعي، أحمد بن علي بن حجر ابوالفضل (متوفاى852هـ)، تقريب التهذيب،ج1، ص580، رقم: 7407، تحقيق: محمد عوامة، ناشر: دار الرشيد – سوريا، الطبعة: الأولى، 1406 – 1986.

أَبِو بَلْجٍ، يحيى بن سليم بن بلج:

مزى در تهذيب الكمال مى‌نويسد:

أبو بلج الفزاري الواسطي، ويُقال: الكوفي، وهو الكبير، اسمه: يحيى بن سليم بن بلج…

قال إسحاق بن منصور، عن يحيى بن مَعِين: ثقة. وكذلك قال محمد بن سعد، والنَّسَائي، والدار قطني. وقَال البُخارِيُّ: فيه نظر. وَقَال أبو حاتم: صالح الحديث، لا بأس به.

ابوبلج فزارى، اسحاق بن منصور از يحيى بن معين نقل كرده است كه او «ثقه» است، همچنين محمد بن سعد، نسائى و دارقطنى او را توثيق كرده‌اند. بخارى گفته: در او اشكال است، ابوحاتم گفته: حديثش صالح است و در خود او اشكالى نيست.

المزي، ابوالحجاج يوسف بن الزكي عبدالرحمن (متوفاى742هـ)، تهذيب الكمال،ج33، ص162، تحقيق: د. بشار عواد معروف، ناشر: مؤسسة الرسالة – بيروت، الطبعة: الأولى، 1400هـ – 1980م.

ذهبى در كتاب الكاشف در باره او مى‌نويسد:

أبو بلج الفزاري يحيى بن سليم أو بن أبي سليم عن أبيه وعمرو بن ميمون الأودي وعنه شعبة وهشيم وثقه بن معين والدارقطني وقال أبو حاتم لا بأس به وقال البخاري فيه نظر 4

يحيى بن سليم، يحيى بن معين و دارقطنى او را توثيق كرده‌اند،‌ ابوحاتم گفته: اشكالى در او نيست و بخارى گفته: در او اشكالى است.

الكاشف ج2 ص414، رقم:6550

و ابن حجر در لسان الميزان مى‌گويد:

يحيى بن سليم ان أبو بلج الفزاري عن عمرو بن ميمون وعنه شعبة وهشيم وثقه بن معين والنسائي والدارقطني.

يحيى بن معين، نسائى و دارقطنى او را توثيق كرده‌اند.

لسان الميزان ج7 ص432، رقم:5209

و در تقريب التهذيب او را صدوق دانسته؛ اما گفته است كه برخى وقت‌ها اشتباه مى‌كرده:

أبو بلج بفتح أوله وسكون اللام بعدها جيم الفزاري الكوفي ثم الواسطي الكبير اسمه يحيى بن سليم أو بن أبي سليم أو بن أبي الأسود صدوق ربما أخطأ من الخامسة 4

ابو بلج، بسيار راستگو است؛ ولى گاهى اشتباه مى‌كرده است.

تقريب التهذيب ج1 ص625، رقم: 8003.

عَمْرِو بْنِ مَيْمُونٍ

از روات بخارى، مسلم و ساير صحاح سته:

عمرو بن ميمون الأودي عن عمر ومعاذ وعنه زياد بن علاقة وأبو إسحاق وابن سوقة كثير الحج والعبادة وهو راجم القردة مات 74 ع

عمرو بن ميميون، زياد به حج مى‌رفت و اهل عبادت بود، او همان كسى است كه ميمون را سنگسار كرد ؟!؟!

الكاشف ج2 ص89، رقم: 4237

عمرو بن ميمون الأودي أبو عبد الله ويقال أبو يحيى مخضرم مشهور ثقة عابد نزل الكوفة مات سنة أربع وسبعين وقيل بعدها ع.

عمرو بن ميمون كه به او أبويحيى گفته مى‌شود، مخضرم (كسى كه زمان جاهليت و اسلام را درك كرده)، مشهور، مورد اعتماد و اهل عبادت بود.

تقريب التهذيب ج1 ص427، رقم:5122.

قضيه سنگسار كردن ميمون در جاهليت را بخارى در صحيح خود نقل كرده است:

حدثنا نُعَيْمُ بن حَمَّادٍ حدثنا هُشَيْمٌ عن حُصَيْنٍ عن عَمْرِو بن مَيْمُونٍ قال رأيت في الْجَاهِلِيَّةِ قِرْدَةً اجْتَمَعَ عليها قِرَدَةٌ قد زَنَتْ فَرَجَمُوهَا فَرَجَمْتُهَا مَعَهُمْ.

نعيم بن حماد از هشيم بن حصين از عمرو بن ميمون روايت کرده است که وي گفت: در جاهليت، ميموني را ديدم که زنا کرده بود، پس گروهي از ميمون ها دور وي جمع شده و او را سنگسار کردند؛ من نيز به همراه ايشان او را سنگسار کردم !!!

البخاري الجعفي، ابوعبدالله محمد بن إسماعيل (متوفاى256هـ)، صحيح البخاري،ج3، ص1397، ح3636، کتاب مناقب الأنصار، باب القسامة في الجاهلية، تحقيق د. مصطفي ديب البغا، ناشر: دار ابن كثير، اليمامة – بيروت، الطبعة: الثالثة، 1407 – 1987.

ابْنِ عَبَّاسٍ

صحابى.

نتيجه آن كه سند روايت، هيچ اشكالى ندارد و خلافت و جانشينى اميرمؤمنان عليه السلام را ثابت مى‌كند.

[abdollah1990کاربر]

.

[abdollah1990کاربر]

.

[abdollah1990کاربر]

با سلام .

اینکه گفته ای (خلیفه تمامی مومنین بعد از پیامبر چه کسی است ؟)

پاسخ من :به لحاظ اینکه علمای شیعه معتقد به منصوص بودن الهی 12 امام پس از فوت پیامبر اسلام می باشند باید با آیات واضح و روشن و مرتبط با همان موضوع امامت پس از فوت پیامبر اسلام ثابت کنند .

اینکه گفته ای (عمرو بن أبى عاصم در كتاب السنة خود مى‌نويسد:)

پاسخ من : به صراحت و بدون مغلطه بازی بفرمایید که شما امامت 12 امام پس از فوت پیامبر اسلام را منصوص علمای اهل سنت می دانید یا منصوص الهی ؟؟!!

مغلطه بازی و فریب کاری و روده درازی برای مردم با سواد و با عقل و شعور امروز فایده ای ندارد .

فقط به درد پا منبری های شما می خورد .

اینکه گفته ای (نتيجه آن كه سند روايت، هيچ اشكالى ندارد و خلافت و جانشينى اميرمؤمنان عليه السلام را ثابت مى‌كند.)

پاسخ من :آیه 44 سوره نحل می فرماید :

(أَنزَلْنَا إِلَيْكَ الذِّكْرَ‌ لِتُبَيِّنَ لِلنَّاسِ مَا نُزِّلَ إِلَيْهِمْ)

( و ما این ذکر [= قرآن‌] را بر تو نازل کردیم، تا آنچه به سوی مردم نازل شده است (آیات قران) برای آنها روشن سازی؛)

طبق ایه 44 سوره نحل – آن ایه ای که درباره امامت منصوص الهی 12 امام پس از فوت پیامبر به سوی مردم نازل شده کدام ایه می باشد که پیامبر تبیین کند ؟؟؟

[meisam tamarکاربر]

سلام

به واله که جواب یکی از سوالاتم را ندادی .

و من اگر مطمئن بودم که شما حرفم را میفهمی برایت جواب مینوشتم ؛ اما مطمئنم که حرفم را نمیفهمی .

این خاصیت وهابی بودن است . همانگونه که ذهبي نامه اي مي‌نويسد به ابن تيميه و مي‌گويد :

يا خيبة من اتبعك فإنه معرض للزندقة والانحلال

ابن تيميه ! هرکس پيرو تو باشد، در پرتگاه زندقه و انحلال قرار مي‌گيرد.

فهل معظم أتباعك إلا قعيد مربوط خفيف العقل أو عامي كذاب بليد الذهن أو غريب واجم قوي المكر أو ناشف، صالح عديم الفهم،

آيا نه اين است که پيروان تو عقب مانده و گوشه گير و سبک عقل و عوام و کودن و بيگانه و فرومايه و مکّار و خشک و ظاهر، صلاح و فاقد فهم هستند ؟

فإن لم تصدقني ففتشهم

ابن تيميه! اگر قبول نداري که پيروانت اين گونه هستند و اين چنين افراد عقب مانده هستند، اينها را امتحان کن.

وزنهم بالعدل

اينها را با عدل مقايسه کن.

السيف الصقيل رد ابن زفيل – السُبكي، ص 218

اما من میثم تمار يک جمله به اين‌ها مي‌گويم آن هم فقط براي اتمام حجت؛ چون مي‌دانم که اين‌ها زير بار اين حرف‌ها نمي‌روند، بدانيد يک روزي فرا خواهد رسيد که از اين کار و لجاجت و عنادتان پشيمان مي‌شويد و دو دستي به سر خودتان مي‌زنيد.

قسم به خدا از اين کارتان پشيمان مي‌شويد.

اين همه حقائق و اتمام حجت، پشيمان مي‌شويد؛ ولي پشيماني سود و فائده‌اي ندارد.

آن وقت مي‌گوئيد: اي کاش وقتي فلاني به ما گفت و قسم هم خورد به حرفش گوش مي‌کرديم.

آن وقت مي‌گوئيد:

قَالُوا رَبَّنَا غَلَبَتْ عَلَيْنَا شِقْوَتُنَا وَكُنَّا قَوْمًا ضَالِّينَ

سوره مؤمنون آيه 106

شقاوت ما باعث شد که اين قضايا را نپذيريم.

اگر در اين دنيا اعترف کنيد و حق را قبول کنيد، تعدادي از مريدهايتان را از دست مي‌دهيد و نهايتا آن دلارهای نفتي که از طريق عربستان براي شما مي‌آيد ( مثل حقوق هزار برابری معلمی سجودی )، آن هم بسته مي‌شود.

اما روزي هر فردي را خدا متکفل است.

[abdollah1990کاربر]

با سلام .

اینکه گفته ای (به واله که جواب یکی از سوالاتم را ندادی .)

پاسخ من : از مطالب اولیه شما در این تاپیک که باز کردی هدف شما مشخص بود که می خواستی امامت منصوص الهی 12 امام پس از فوت پیامبر اسلام را با فریب کاری و دغل بازی ثابت کنی .

حواسم جمع است .

و مثل بعضی از افرادی که قبلا شماها فریب می دادید و آنها را به موضوعات بی ربط مشغول می کردید نیستم .

و مطالب من در این تاپیک خیلی واضح و روشن است دوباره می گذارم تا خوانندگان قضاوت کنند و روش مناظره با شما آخوندهای فریب کار را به عینه مشاهده کنند و سرلوحه کارشان قرار دهند .

1- به لحاظ اینکه علمای شیعه معتقد به منصوص بودن الهی 12 امام پس از فوت پیامبر اسلام می باشند باید با آیات واضح و روشن و مرتبط با همان موضوع امامت پس از فوت پیامبر اسلام ثابت کنند .

2- به صراحت و بدون مغلطه بازی بفرمایید که شما امامت 12 امام پس از فوت پیامبر اسلام را منصوص علمای اهل سنت می دانید یا منصوص الهی ؟؟!!

مغلطه بازی و فریب کاری و روده درازی برای مردم با سواد و با عقل و شعور امروز فایده ای ندارد .

فقط به درد پا منبری های شما می خورد .

3- آیه 44 سوره نحل می فرماید :

(أَنزَلْنَا إِلَيْكَ الذِّكْرَ‌ لِتُبَيِّنَ لِلنَّاسِ مَا نُزِّلَ إِلَيْهِمْ)

( و ما این ذکر [= قرآن‌] را بر تو نازل کردیم، تا آنچه به سوی مردم نازل شده است (آیات قران) برای آنها روشن سازی؛)

طبق ایه 44 سوره نحل – آن ایه ای که درباره امامت منصوص الهی 12 امام پس از فوت پیامبر به سوی مردم نازل شده کدام ایه می باشد که پیامبر تبیین کند ؟؟؟

[ابن تیمیه72کاربر]

باسلام خدمت خوانندگان عزیز
وبرادر
abdollah1990
وجناب میثم تمار
جواب تمام حرفهای میثم تمار در این تایپک مورخه28/7/93و29/7/93
را اینجا داده ام(واز خوانندگان عزیز میخواهم به ادرس زیر بروند وجواب یاوه های جناب تمار را انجا بخوانند)
http://www.islamtxt.net/?q=content/forum/2306
موفق باشید
ابن تیمیه72
1/8/93

[نویسنده]

نوشته ها