این جستار شامل 0 پاسخ ، و دارای 0 کاربر است ، و آخرین بار توسط نسیم در 10 سال، 1 ماه پیش بروز شده است.
-
نویسندهنوشته ها
-
شنبه، ۱۷ آبان ۱۳۹۳ در ۲:۵۰ ب.ظ #1269
باسلام به تمام انسانهای موحد.این مسله خیلی سخت نیست اماچرامابه آن توجه نداریم بسیارشگفت است.چرامانبایدبه ریسمان خداکه قرآن است متوسل نشویم وهدایت راتنهااز قرآن نجویم؟مگرزمان حضرت رسول درودخدابراوباد،مسلمانهاغیرازقرآن رابرای هدایت انتخاب کرده بودند؟درآن زمان پیامبرزنده بودندوهدایت مستقیم ازآن بزرگوار ارسال می شد.ولی امروزکه نیستند هرنسبتی رامی شودازجانب اوداد پس برای اینکه دچارتفرقه نشویم تنها به قرآن پناه می بریم وازآن هدایت می جویم/باورکنیداصلاغیر منطقی نیست!وکاملا شدنی است.بایداختلافات راکنارگذاشت وبه قرآن متوسل شد.به امید رحمت الهی.یارب العالمین.
شنبه، ۱۷ آبان ۱۳۹۳ در ۲:۵۰ ب.ظ #2159شنبه، ۱۷ آبان ۱۳۹۳ در ۲:۵۰ ب.ظ #2164سليمان بن إبراهيم القندوزي الحنفي
صاحب كتاب (ينابيع المودة)
هرکس دراین کتاب تامل کند می فهمد که نویسنده شیعه اثنی عشری بوده اگرچه علمای شیعه ذکر نکرده باشند در حالی که آقابزرگ تهرانی او را از شیعه میداند(الذريعة إلى تصانيف الشيعة 25/290 )
در کتابش اقوالی آورده که شیعه بودنش را اثبات می کند از حِمله(عن جابر قال : قال رسول الله ( صلَّى الله عليه و آله ) : " أنا سيد النبيين و علي سيد الوصيين ، و إن أوصيائي بعدي إثنا عشر أولهم علي و أخرهم القائم المهدي ".
( ينابيع المودة 3 / 104 )
(که رسول الله فرمودند من سید پیامبران هستم وعلی سید اوصیاو اوصیاء من ۱۲ نفرند اولینشان علی آخری هم قائم مهدی)
دیگر از این واضحتر در اثبات اثنی عشری بودن این شخص ؟
این سلیمان قندوزی را هیچکس نمیشناسد غیر از شیعه ها!!
حتی در استان کندوز افغانستان، که یک استان کوچک است (به اندازه یک شهر ایران هم نیست) نیز کسی او را نمیشناسد. کتاب ینابع الموده در نزد اهل سنت از روزنامه کیهان هم بی ارزش تر است!شنبه، ۱۷ آبان ۱۳۹۳ در ۲:۵۰ ب.ظ #2206سلام
آری امیدوارم روی فرا رسد که همه مسلمانان تسلیم فرمان خدا شوند و بر پیام راستین رسول خدا گوش فرا دهند و "حدیث ثقلین" را که وصیت ارزشمند پیامبر بود به یاد آورند و "قرآن و عترت" را از هم جدا نسازند که در اینصورت به ضلالت فرو میروند و علم قرآن را از "باب مدینه علم " بگیرند و به خانه ها به جای دیوار از در وارد شوند همچنانکه خداوند فرموده است :"و اتوا البیوت من ابوابها" ، تا قرآن از مهجوریت خارج شود و مردم مسلمان برای احیاء قرآن معارف راستین و الهی آن را در نزد اهلش بجویند .
آمین رب العالمین
شنبه، ۱۷ آبان ۱۳۹۳ در ۲:۵۰ ب.ظ #2227درود برشما
ما هم واقعا برای همین تلاش می کنیم میخواهیم به دستگیره ی محکم قرآن چنگ زنیم
اما بعضی ها متاسفانه با هزار جور توجیه و بند وتبصره مسائل متفرقه وتفر قه انگیز دیگری را پیش می کشند ودوست دارند ساز خود را بزنند وبقیه را دشمن اهل بیت جا بزنند
قُلْ يا أَهْلَ الْكِتَابِ تَعَالَوْا إِلَى كَلِمَةٍ سَوَاءٍ بَينَنَا وَبَينَكُمْ أَلَّا نَعْبُدَ إِلَّا اللَّهَ وَلَا نُشْرِكَ بِهِ شَيئًا وَلَا يتَّخِذَ بَعْضُنَا بَعْضًا أَرْبَابًا مِنْ دُونِ اللَّهِ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَقُولُوا اشْهَدُوا بِأَنَّا مُسْلِمُونَ(آل عمران/64)
بگو اي اهل کتاب بسوی سخني که ميان ما و شما يکسان است بیا یید که جز خدا را نپرستيم و چيزي را شريک او نگردانيم و بعضي از ما بعضي ديگر را به جاي خدا به سروری نگيرد پس اگر [از اين پيشنهاد] اعراض کردند بگوييد شاهد باشيد که ما مسلمانيم [نه شما]شنبه، ۱۷ آبان ۱۳۹۳ در ۲:۵۰ ب.ظ #2236سلام و درود
ما مسلمانان همه با هم در مقابل دشمنان اسلام باید متحد و یکدل باشیم تا با قدرتی مضاعف بر آنها غالب شویم و مصداق آیه قرآن باشیم که:
واعتصموا بحبل الله جمیعا و لا تفرقوا
به ریسمان الهی چنگ بزنید و از تفرقه بپرهیزید.
آنچه که در این آیه مورد بحث است حبل الله است. بر اساس تفاسیر، قرآن یکی از مصادیق آن است اما تنها مصداق نیست.
عالم شهیر حنفی مذهب در کتاب معروف خود ینابیع الموده ص 119 می نویسد:
اخرج الثعلبى بسنده عن ابان بن تغلب عن جعفرالصادقعليه السلام، قال: نحن حبل اللّه الّذى قال اللّه عزّوَجلّ: "واعتصموا بحبلاللّه جميعاً و لاتفرّقوا".
ترجمه: سليمان قندوزى حنفى در كتاب ينابيع از امام صادقعليه السلام نقل نموده كه فرمود: ماييم حبل اللّه و ريسمان محكم خداوند – عزّوَجلّ – كه فرموده: "واعتصموا بحبل اللّه جميعاً و لاتفرّقوا".
آری همه با هم با تمسک به ثقلین، متحد و همدل و یکصدا بر دشمنان اسلام بتازیم که: الا ان حزب الله هم الغالبون.
شنبه، ۱۷ آبان ۱۳۹۳ در ۲:۵۰ ب.ظ #2963بسم الله /مطلبی را میخواستم روشن کنم واین هم عبارت است از اینکه ما درامور دونیوی و اخروی تا وقتیکه خودرا مسلم بدانیم با یید استنادات ما طبق ضوابط دین حنیف مان باشد :که مصدر ومرجع اصلی واول (قران مجید)میباشد که.بعد مصادر دکر باید طبق قران ودر مقا بل قراتن قرار نکیرند که درین صورت است که ساقت شد واز استناد میفتند؟؟؟این اصل مهمیست در اصتنباط واجتهاد ؟؟؟؟که همنا درمان وعلاج درد هایی بی درمان ما ست ؟درد ما از رجوع افراطی که احدایث واخباریات میباشد که خود مصدر اختلاف وتفر قه است و میخواهیم درمان تفر قه را وشفایش را ز ان بیا بیم؟؟؟؟ قران میزان نه تنها احادیث بلکه میزان سنجش کتب هایی نبین ورسولن قبل از خود میباشد (ومهمنن علیکم) وتصدیق کنند ورد کنند ه ان میبا شد ؟نکته اینجا ست اخبا ریا ت وارد ه چه تفاوتی با کتا بها یی اسمانی قبل از قران رال دارا هستند که همنا کتابها از جانب خداوند بوده است این مطلب مهم اینرا می رسا ند که غیر از قران که طبق وعده اللهی وشواهد تاریخی که چیش روست وملموس است هر چیزی قا بل اتحراف ودست برد بشری میباشد (واعجاز )قران درین نهفته است وبس ؟که بارجوع کامل به ان مکانت اصلی احادیث مشخص شده وممانعت از غلو وافراط در احادیث میباشد ودر غیر اینصور همان کا سه اختلاف هما ن اش تفرقه میبا شد که روز به روز داغتر وشور تر میشود؟؟؟ ولازم به زکر است باید طبق حدیث (ثقلین )هردویی قران وعترت با هم بود ونبایید ارزهم جداشوند که این شرط میباشد وعترط روشنکر وتابع قران ؟؟نه در مقابل و نه در مسا وات ونه…….؟وهمچنین کلیمه عترتی به معنی تنها امام علی وفرزندان رشید شان ع نمی با شد وبس بلکه عترتی همچنان که -
نویسندهنوشته ها
شما برای پاسخ به این جستار باید وارد تارنما شوید.
سليمان بن إبراهيم القندوزي الحنفي شیعه بوده!!؟
تا جایی که می بینیم آخر اسم او به حنفی ختم می شود و این حنفی مذهب بودن او را نشان می دهد دوست عزیز! ضمن اینکه هیچ مدرکی دال بر شیعه بودن وی وجود ندارد.
برای روشن شدن بیشتر مطلب اشعار امام شافعی را بخوانید و تامل کنید که چقدر این مرد خدا، به آل بیت رسول الله (ص) عشق می ورزد و آنان را حبل الله معرفی می کند:
ولما رایت الناس قد ذهبت بهم
مذاهبهم فی ابحر الغی والجهل
ترجمه: وقتی مردم رادیدم که مذهبهایشان آنان را در دریاهای جهل و گمراهی فرو می ریزد
رکبت علی اسم الله فی سفن النجا
وهم آل بیت المصطفی خاتم الرسل
ترجمه: با نام خدا به کشتیهای نجات پیوستم و آنان اهل بیت حضرت محمد مصطفی خاتم پیامبرانند علیهم السلام .
وامسکت حبل الله و هو ولاؤهم
کما قد امرنا بالتمسک بالحبل
ترجمه: وچنگ زدم به «حبل الله » و آن ولایت آنان است; همان گونه که به ما دستور داده اند که به حبل الله تمسک جوییم .
دیوان الامام الشافعی، ص 25; به تصحیح محمد عبدالرحیم و زیر نظر مکتب البحوث و الدراسات، چاپ دارالفکر بیروت، 1415 ق