اسلام تکس بانک مقالات اسلامی و پاسخ به شبهات
این جستار شامل 0 پاسخ ، و دارای 0 کاربر است ، و آخرین بار توسط 
-
نوشته ها
-
با سلام خدمت دست اندرکاران سایت اسلام تکس ودیگر دوستان عزیز اهل سنت و شیعه
بنده در تایپک خلفای راشدین بحثی داشتم با جناب عبدالحسین
(ادعای روافض بیائید برویم جهنم
http://www.islamtxt.net/?q=content/forum/738
ودر تایپک ادامه ادعای روافض….
http://www.islamtxt.net/?q=content/forum/2202)وبحث در مورد جنگ جمل بود ودر بین بحثها حرفهایی در مورد احادیث هم پیش اومد که من اقای عبدالحسین را ارجاع دادم به موضوعاتی که در همین سایت است
مثلا اینجاها-در روایات شیعه وضعیت تدلیس ومدلس معلوم نیست!!!!!
2-بعضی کتب شیعه که ظاهرا تصحیح شده توسط بعضی از علمای شیعه!!!!
3-امام جعفر نزد شما ضعیف الحدیث است!!!!!
-راویان شیعه یا کذابند یا الاغ یا مسیحی!!!!!!
5-شیخ صدوق که از نواصب!!!!!روایت کرده
ویا جناب کلینی که منظورش را از من عده اصحابنا معلوم نکرده!!!!!!!!!!
و….واقای عبدالحسین قانع نشدند وبه ما تهمت زدند که نمیدونم شما که فحاشی میکنید یا……..ومن هم گفتم که موضوعاتی دیگر را در مورد احادیث وراویان شیعه بیان خواهم کرد(اینجا گفتمhttp://www.islamtxt.net/?q=content/forum/738
درمورد رجال هم انشاءالله این موارد را در قسمت انتقاد از احادیث شیعه پست جدید میگذارم تا بیای اونجا واسباب سرگرمی ما را فراهم کنی!!!
1-بحث درمورد کتاب سلیم
2-تناقض جرح وتعدیل درمورد راویان شیعه
3-جاعلان حدیث(حتی تا جعل چهارهزار حدیث)
4-مجهول بودن بسیاری از راویان شیعه 5-احادیثی در کتب شیعه که عقاید اهل سنت را تایید میکند
6-اعتراف به اختلاف فقها ونسبت دادن ان به ائمه!!!و.و.و.و.و.و
پس منتظرم باش!!!!!وانشاءالله اولین قسمت را خواهم گذاشت با موضوع
تناقض جرح وتعدیل درمورد راویان شیعهکسی که در مورد روایات وارده از ائمه در مورد اصحاب و راویان ائمه مطلع باشد میداند که روایات وارده در مورد همه آنها متعارض است، و برخی روایات، آنها را مورد مدح قرار داده و برخی دیگر آنها را مورد مذمت قرار دادهاند.
در مبحث زیر نمونههائی در مورد مشهورترین راویان که از اصحاب ائمه شیعیان دوازده امامی میباشند، بیان میشود.
بعد از علی بن أبیطالبس دو نفر از ائمه مشهور شدهاند، که عبارتند از: محمد بن علی باقر و جعفر بن محمد صادق. روایات شیعه در غالب موارد به این دو شخصیت میرسد و فقط مواردی اندک به علی بن أبیطالبس میرسند.افرادی که در کتب شیعه به روایت از این دو شخصیت مشهور شدهاند، پنج نفر هستند. این موضوع در روایتی منسوب به ابوعبدالله جعفر بن محمد روشن میشود که در آن گفته است:
«أربعة أحب الناس إليَّ أحياءً وأمواتاً: بريد العجلي، وزرارة، ومحمد بن مسلم، والأحول»[1″>
.
«چهار نفر هستند که در میان زندگان و مردگان محبوبترین مردم نزد من میباشند و عبارتند از: برید عجلی، زراره، محمد بن مسلم و أحول».
همچنین از وی نقل شده که گفته است:
«ما أجد أحداً أحيا ذكرنا وأحاديث أبي إلا زرارة، وأبو بصير ليث المرادي، ومحمد بن مسلم، وبريد بن معاوية العجلي، ولولا هؤلاء ما كان أحد يستنبط هذا، هؤلاء حفاظ الدين وأمناء أبي على حلال الله وحرامه، وهم السابقون إلينا في الدنيا والسابقون إلينا في الآخرة»[2″>
.
«کسی را نمییابم که ذکر ما و احادیث پدرم را زنده گرداند، جز: زراره، ابوبصیر لیث مرادی، محمد بن مسلم و برید بن معاویه عجلی. اگر این افراد نبودند کسی این را استنباط نمیکرد. اینان حافظان دین و امینان پدرم بر حلال و حرام خدایند و در دنیا و آخرت پیشتر از بقیه به ما میرسند».
این چهار نفر کسانی هستند که شیعه در شناخت دین خود به آنها اعتماد کردهاند، اما با این وجود روایاتی در مورد آنان وارد شده که با هم متعارض هستند. در زیر به اختصار در مورد این موضوع بحث میشود:
* اول: زراره بن أعین
1- روایاتی که از ائمه در مدح وی وارد شده است
از جعفر بن محمد باقر روایت است که در مورد وی گفت:
«رحم الله زرارة بن أعين، لولا زرارة ونظراؤه لاندرست أحاديث أبيu»[3″>
.
«خداوند زراره بن أعین را رحمت کند. اگر زراره و افرادی نظیر او نمی بودند احادیث پدرم از بین میرفتند».
از جعفر روایت است که به زراره گفت: «يا زرارة! إن اسمك في أسامي أهل الجنة»[4″>
.
«ای زراره، نام تو در میان نام بهشتیان قرار دارد».
همچنین از وی روایت است که در مورد زراره گفت:
«أما ما رواه زرارة عن أبي جعفرu فلا يجوز لي رده»[5″>
.
«آنچه که زراره از پدرم جعفر روایت کرده است، ردّ آنها برای من جایز نیست».
از علی بن موسی روایت است که گفت: «أترى أحداً كان أصدع بحق من زرارة»[1″> «آیا فکر می کنید کسی وجود دارد که بیشتر از زراره حق را بیان کرده باشد».
2- روایاتی که از ائمه در مذمت زراره وارد شده اند
از علی بن أبوحمزه روایت است که به ابوعبدالله (جعفر) گفت: «گفتم: خداوند متعال میفرماید: ﭽ ﭑ ﭒ ﭓ ﭔ ﭕ ﭖ ﭜ ﭼ [الأنعام: ٨٢]«كساني كه ايمان آورده باشند و ايمان خود را با شرك (پرستش چيزي با خدا) نياميخته باشند».
جعفر گفت: خداوند من و تو را از این ظلم در پناه خود قرار دهد. گفتم: این چه ظلمی است؟ جعفر گفت:[2].
کشی از کلیب صیداوی روایت کرده که آنان نشسته بودند و عزافر صیرفی و تعدادی از اصحابشان با آنان بودند و ابوعبدالله u نیز همراهشان بود. پس بدون اینکه بحثی در مورد زراره شود، »[3″>.
همچنین از عمران زعفرانی روایت است که گفت: شنیدم که ابوعبداللهu میگوید: «ما أحدث أحد في الإسلام ما أحدث زرارة من البدع عليه لعنةالله»[4″>. «
از لیث مرادی روایت است که گفت: شنیدم که ابوعبداللهu میگوید: «لا يموت زرارة إلا تائهاً»[1] «از ابوعبدالله روایت است که گفت: «زرارة شر من اليهود والنصارى ومن قال: إن الله ثالث ثلاثة، وقال: إن مرض فلا تعده، وإن مات فلا تشهد جنازته»[url=#_ftn2][2″>.
« سپس گفت: اگر زراره مریض شد به عیادت او نرو و اگر مرد بر جنازه او حاضر نشو».
کشی از میسر روایت کرده که گفت: نزد ابوعبداللهu بودیم که کنیزی از گوشه خانه عبور کرد و بر روی دوش او یک کوزه بود که آن را شکانده بود. .[3″>
از ابوجعفر- یعنی محمد باقر- نقل شده که وی در مورد زراره چنین اعتقاد داشت که از جاسوسان و خبرچینانی است که حاکمان علیه او گماردهاند و اخبار و کارهای او را به حاکمان میرساند، زیرا کشی از هشام بن سالم روایت کرده است که گفت: زراره در مورد جوائزی که به عمال داده میشود از ابوجعفر- محمد باقر-u سوال کرد و ابوجعفر گفت: اشکالی ندارد.[4″>.
از ولید بن صبیح روایت است که گفت: «از کنار باغی در مدینه عبور کردم و ناگاه وجود انسانی مرا متوجه خود کرد، و چون نگاه کردم دیدم که زراره است. زراره به من گفت: نزد ابوعبدالله برای من اجازه بگیر. راوی میگوید: من از مسجد خارج شدم و نزد ابوعبداللهu رفتم و خبر را به وی رساندم. ابوعبدالله با دست بر سینه خود زد و سپس سه بار گفت: »[1″>.3- موضع زراره نسبت به ائمه شیعه
از ابن مسکان روایت است که گفت: «شنیدم که زراره میگوید: خداوند ابوجعفر را رحمت نماید، [2″>.
از زیاد بن أبی حلال در روایتی طولانی ذکر کرده است که زراره در مورد ابوعبداللهu گفت: [3″>.
3]- اختيار معرفة الرجال 1/361، و نک: معجم رجال الحديث 8/247، البحار 5/46، تاريخ آل زرارة ص:65، أعيان الشيعة 7/54.
از نضر بن شعیب از عمه زراره روایت است که گفت: «»[1″>.
4- اقوال علمای شیعه در مورد زراره
نجاشی در مورد وی میگوید: «زراره در زمان خود شیخ و استاد اصحاب ما و پیشتاز آنها بود و فردی قاری و فقیه و متکلم و شاعر و ادیب بود و بهرهمند از فضل و دین بود»[2″>.
علی بن داود حلی میگوید: «زراره صادقترین و فاضلترین فرد زمان خود بود. امام صادقu در مورد وی میگوید: اگر زراره نمی بود، میگفتم: احادیث پدرم از بین میرود»[3″>.
کشی میگوید: «علمای شیعه بر تصدیق او و فرمانبرداری از او اجماع دارند»[4″>.
روایات زراره در کتب شیعه
خوئی مجموعه روایات زراره در کتب اربعه شیعه را ذکر کرده و میگوید: «. وی از ابوجعفرu روایت کرده است، و روایات زراره از ابوجعفر به هزار و دویست و سی و شش مورد میرسد. وی از ابوجعفر و ابوعبداللهإ روایت کرده است، و روایات وی از این دو و با این عنوان- یعنی عن أبی جعفر و أبی عبدالله- به هشتاد و دو مورد میرسد. وی از ابوعبداللهu روایت کرده است، و روایات وی با این عنوان- یعنی با نام ابوعبداللهu– میباشد، اما گاهی با نام صادق از او تعبیر میکند. این دسته از روایات وی به چهارصد و چهل و نه مورد میرسد. وی از یکی از آن دو- یعنی عن أحدیهماإ– روایت کرده است، و روایات وی با این عنوان به صد و پنجاه و شش مورد می رسد. ..»[1″>.
6- زراره از نگاه اهل سنت
از سفیان ثوری روایت است که گفت: «زراره ابوجعفر را ندیده است»[2″>.
از سفیان بن عیینه روایت است وقتی که به وی گفتند زرارة بن أعین از ابوجعفر نامهای را روایت کرده است، گفت: او ابوجعفر را ندیده است، بلکه او احادیث ابوجعفر را تتبع میکرد[3″>.
در کتاب میزان الاعتدال آمده است که زراره علم به افراد اهل بهشت و اهل جهنم را به جعفر صادق منسوب کرده بود و به ابن سماک گفته بود: اگر با جعفر صادق ملاقات کردی به او بگو که من اهل جهنم هستم یا اهل بهشت؟ وقتی که این خبر به جعفر رسید، او گفت: به او خبر بده که اهل جهنم است، زیرا هر کس ادعا کند که من به اهل جهنم علم دارم، او خود اهل جهنم است[1″>.
* دوم: ابوبصیر لیث مرادی
1- روایاتی که در مدح وی وارد شده است:
از محمد بن باقر روایت است که گفت: «اگر ابوبصیر نمیبود آثار نبوت قطع شده و از بین میرفت»[2″>.
قمی از شعیب عقرقوفی روایت کرده که گفت: «به ابوعبداللهu گفتم: اگر نیاز یافتیم که در مورد مسألهای سوال کنیم- و شما نبودید- از چه کسی سوال کنیم؟ ابوعبدالله گفت: نزد ابوبصیر برو»[3″>.
آنچه که در مذمت ابوبصیر وارد شده استابن غضائری میگوید: «ابوعبدالله از وجود او بر میآشفت و ناراحت میشد و به ستوه میآمد و ملول میگشت و اصحابش در مورد وی اختلاف نظر دارند»[1″>.3- موضع ابوبصیر نسبت به ائمه
کشی از حماد ناب روایت کرده که گفت: «ابوبصیر بر دَر خانه ابوعبدالله نشست تا از او اجازه بگیرد، اما ابوعبدالله به او اجازه نداد. پس ابوبصیر گفت: . راوی میگوید: پس سگی آمد و پایش را رو به صورت ابوبصیر بلند کرد تا ادرار کند. پس ابوبصیر گفت: اف اف، این چیست؟ همنشین وی گفت: این سگی است که به صورت تو ادرار می کند[2″>.
– روایات ابوبصیر در کتب شیعه
جعفر سبحانی میگوید: «. همچنین در مورد تعداد کسانی که این کنیه بر آنان اطلاق میشود اختلاف نظر وجود دارد. برخی بر این باور هستند که بر دو نفر اطلاق میشود و برخی آن را بر سه نفر و تعداد زیادی آن را بر چهار نفر اطلاق کردهاند. اما از برخی دیگر اطلاق آن بر بیشتر از این هم محتمل است»[1″>.
* سوم- محمد بن مسلم
1- روایاتی که در مدح وی وارد شده است
خوئی به کشی منسوب کرده که از عبدالله بن أبی یعفور روایت کرده است که گفت: «به ابوعبدالله u گفتم: هر لحظه من امکان ملاقات با شما را ندارم و آمدن شما ممکن نیست، و فردی از اصحاب ما میآید و از من سوالی میکند، اما من هرگاه که از من سوال شود جوابی ندارم. ابوعبدالله گفت: نزد محمد بن مسلم ثقفی برو، زیرا او از پدرم حدیث شنیده و نزد وی فردی وجیه بوده است»[2″>.
وی روایات دیگری را هم با این مضمون ذکر کرده است.2
روایاتی که در مذمت او وارد شده است
کشی از مفضل بن عمر روایت کرده که گفت: شنیدم که ابوعبداللهu میگوید: «خداوند محمد بن مسلم را لعنت کند، زیرا او میگوید: خداوند از وجود شیء اطلاعی ندارد تا اینکه آن شیء ایجاد شود»[1″>.
همچنین کشی از أبوصباح روایت کرده که گفت: «شنیدم که ابوعبداللهu میگوید: کسانی که در دین خود شک میکنند به هلاکت افتادند و از جمله این افراد، محمد بن مسلم است»[2″>.
همچنین جعفر بن محمد در مورد زراره و محمد بن مسلم میگوید: «آنان در ولایت من جایی ندارند»[3″>.
تعداد روایات وی در کتب شیعهخوئی میگوید: «عنوان محمد بن مسلم در سند بسیاری از روایات وجود دارد که تعداد آنها به 2276 مورد میرسد»[1″>.
حريز از محمد بن مسلم روایت کرده است که گفت: «هرگاه در مورد چیزی برای من سوال پیش آمده از ابوجعفرu سؤال کردهام به طوری که در مورد سی هزار حدیث از وی سوال کردهام. همچنین در مورد شانزده هزار حدیث از ابوعبداللهu سوال کردهام»[2″>.
محمد بن مسلم میگوید: «از ابوجعفرu سی هزار حدیث شنیدهام، و سپس با فرزندش جعفرملاقات کردهام و از او شانزده هزار حدیث شنیدهام، یا اینکه گفت: در مورد شانزده هزار حدیث از او سوال کردهام، یا اینکه گفت: شانزده هزار مسأله از او شنیدهام یا در مورد شانزده هزار مسأله از او سوال کردهام»[3″>.
چهارم: برید بن معاویه1- روایات وارده در مدح وی
از جعفر بن محمد روایت است که میگفت: «اوتاد زمین- یعنی بزرگان- و بزرگان دین چهار نفر هستند که یکی از آنان برید بن معاویه است»[1″>.
2- روایات وارده در مذمت برید بن معاویه
از ابوسیار روایت است که گفت: «شنیدم که ابوعبدالله میگفت: خداوند برید و زراره را لعنت کند»[2″>.
از ابوصباح روایت است که گفت: «شنیدم که ابوعبداللهu میگوید»[3″>.
– نك: نهج السعادة، محمودي 8/125، الفوائد المدنية 373- 374، تاريخ آل زرارة ص:47، جامع الرواة 2/34، الرسائل الرجالية ص:38، معجم رجال الحديث 4/196 15/147، قاموس الرجال 9/573 12/428، أعيان الشيعة 7/49.
نتیجه ی این تناقضات را اینجا بخوانیدhttp://www.islamtxt.net/?q=content/forum/2274#comment-10232
چون اینجا تایپکها داشت کوچیک میشد دوستان راهنمایی کنند که بعد از تایپک اول چطور میتوانم متن طولانی بنویسم مثل تایپک اول(جزاکم الله الخیر)
والسلام علیکم ورحمه الله وبرکاته
ابن تیمیه72
a-s-n
m-r-v
14/7/93
شما برای پاسخ به این جستار باید وارد تارنما شوید.