یک سئوال خیلی ساده؟؟!!

همه خوب میدونیم وقتی دو قشر با هم مخالفت میکنند و با هم درگیر میشن که منافعشون با هم تضاد داشته باشه و منافع گروه مقابل توسط گروه دیگه مورد خطر قرار بگیره و یا از رسیدن به خواسته و هدف طرف مقابل جلوگیری بشه.

طبق تاریخ حضرت رسول اکرم در زمان رسالت همواره درگیر جنگ با کفارومشرکین و منافقین بودند بخاطر اینکه منافع کفار بتوسط نبی مکرم به خطر افتاده بود ولی وقتی حضرت رسول از دنیا رفتند در زمان 25 سال حکومت خلیفه اول و دوم وسوم،شما هیچ اثری از جنگهای داخلی و مخالفت منافقین نمیبینید و انگار اصلا منافقی در مدینه وجود نداشته ولی دوباره بعد از اینکه مولا امیرالمومنین پس از 25 سال به خلافت رسیدند و خلیفه شدند باز شاهد کارشکنی منافقین و راه افتادن جنگ و درگیری از طرف این افراد هستیم به طوری که آقا امیرالمومنین تمام این 5 سال حکومت خود را درگیر جنگ با منافقین و خوارج بودند و جالب اینجاست که پس از به شهادت رسیدن مولا علی بدست ابن ملجم ملعون و به خلافت رسیدن معاویه و یزید ،دیگر بار شاهد آرامش منافقین هستیم و دیگر نشانی از مخالفت از طرف این قشر نمیبینیم.

حالا سئوال اینجاست که چه دلیلی وجود داشته که منافقین و مشرکین در زمان حضرت رسول و حضرت علی این همه ناسازگاری میکردند و جنگ راه می انداختند ولی در زمان خلافت ابوبکر و عمر و عثمان ودیگران هیچ مخالفتی نداشتند؟؟؟

آیا دلیلی غیر از این وجود دارد که در زمان نبی مکرم و آقا امیرالمومنین منافع این قشر به خطر افتاده بوده و به اهداف پلید خود نمیرسیدند و به همین جهت به جنگ و مخالفت روی می آوردند ولی در زمان دیگر خلفا، منافقین تمام منافع و اهدافشان تامین میشده است و وقتی میدیدند که خلفا هم مسیر آنها بوده اند و تمام خواسته هایشان برآورده میشده است دیگر نیازی به جنگ و مخالفت نمی دیده اند؟؟؟
آیا بنظر شما غیر از این دلیل دیگری برای این همه مخالفت و ناسازگاری وجود داشته است؟؟!!