معنی مولی در واقعه غدیر چیست؟

مشاهده ميکنيم که اولا: از اين 10معني فوق حدود 9 تا مطابق نظر تشيع وفقط يکي دو تا مطابق نظر تسنن است. واين موضوع احتمال درست بودن عقيده تسنن را بسيارکم مي کند.
ثانيا: اين 9معني مطابق نظر تشيع ، در واقع ،معني مطابق تسنن را نيز درون خود دارد.(همه آنها دوستي را شامل مي شود)به اين ترتيب قبول همان تک معني اهل سنت بازهم بعيدتر مي شود.
ثالثا:اگر مقصود خدا و رسولش اين چنين خاص وجزيي بود، چرا از واژه “حبيت” يا مشابه آن استفاده ننمود.از معلمان فصاحت چنين کاري بعيد است.
ب)استناد به آيات قرآن:
خداوند در آيات متعدد خود را با لفظ ولي و مولي ،صاحب اختيار معرفي کرده است.دقت کنيد
وَهُوَ الْقَاهِرُ فَوْقَ عِبَادِهِ وَيُرْسِلُ عَلَيْكُم حَفَظَةً حَتَّىَ إِذَا جَاء أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ تَوَفَّتْهُ رُسُلُنَا وَهُمْ لاَ يُفَرِّطُونَ *ثُمَّ رُدُّواْ إِلَى اللّهِ مَوْلاَهُمُ الْحَقِّ أَلاَ لَهُ الْحُكْمُ وَهُوَ أَسْرَعُ الْحَاسِبِينَ (61و62انعام)
در اين دو آيه خداوند در مورد تسلط وگرفتن جان انسان و قضاوت وحکم خود مي گويد. آيا ترديدي وجود دارد که مولي در اين آيه به معناي صاحب اختياري است نه دوستي.
اللّهُ وَلِيُّ الَّذِينَ آمَنُواْ يُخْرِجُهُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّوُرِ(سوره بقره آيه257) اين آيه صراحت دارد که خداوند هدايتگر و صاحب اختياري است که مومنان را به سوي رستگاري هدايت مي کند.اما اگر همچنان شک داريد ادامه آيه را بخوانيد، وَالَّذِینَ کَفَرُواْ أَوْلِیَآؤُهُمُ الطَّاغُوتُ یُخْرِجُونَهُم مِّنَ النُّورِ إِلَى الظُّلُمَاتِ ، دقت کنيد بين کافران وطاغوت(شيطان) که ديگر محبت ودوستي جاري نيست درواقع افسار کافران در دست شيطان است وشيطان صاحب اختيار آنهاست.(همچنانکه خداوند صاحب اختيار مومنان است)
به واقع در همه اين آيات، اولين معنايي که به ذهن هر فردي مي رسد صاحب اختياري وفرماندهي است نه دوستي.
ج) استدلال به سخنان خود خلفاء:
با مطالعه خطبه‌ها ، سخنان و نامه‌هاي مردم عصر رسول خدا و قرون نخستين اسلامي ، درمي‌يابيم كه آن‌ها همواره از واژه «ولي» امامت ، خلافت ، سرپرستي و أولويت را اراده مي‌كرده‌اند . خليفه اول و دوم در خطبه‌هاي متعددي ، خود را «ولي امر مسلمين» ، «ولي رسول خدا» و … مي‌دانسته‌اند . و نيز وقتي جانشين خود را انتخاب و يا شخصي را به حكومت يك منطقه‌اي نصب مي‌كردند‌ ، به او عنوان «والي» داده و در حكم او از كلمه «ولي» استفاده مي‌كردند .ملاحظه کنيد.
1- فَلَمَّا تُوُفِّىَ رَسُولُ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- قَالَ أَبُو بَكْرٍ أَنَا وَلِىُّ رَسُولِ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- فَجِئْتُمَا تَطْلُبُ مِيرَاثَكَ مِنَ ابْنِ أَخِيكَ وَيَطْلُبُ هَذَا مِيرَاثَ امْرَأَتِهِ مِنْ أَبِيهَا ….
پس از وفات رسول خدا ابوبكر گفت : من جانشين رسول خدا هستم ،‌ شما دو نفر (عباس و علي ) آمديد و تو اي عباس ميراث برادر زاده‌ات را درخواست كردي و تو اي علي ميراث فاطمه دختر پيامبر را ….
صحيح مسلم ، ج 3 ، ص 1378 ، ح 1757
در اين روايت خليفه دوم تصريح مي‌كند كه ابوبكر خود را ولي = خليفه رسول خدا مي‌دانست
2- عبد الرزاق عن معمر عن الزهري عن مالك بن أوس بن الحدثان النصري … فلما قبض رسول الله (ص) قال أبو بكر أنا ولي رسول الله (ص) بعده أعمل فيه بما كان يعمل رسول الله (ص) فيها… .
عمر گفت : و چون رسول خدا از دنيا رفت ابوبكر گفت : من ولي و جانشين پياميرم ، و همانگونه كه او رفتار كرد من نيز چنان خواهم رفت…
الكتاب المصنف في الأحاديث والآثار ، ج 5 ، ص 469 ، ح9772
نكته مهم در اين روايت اين است كه ابوبكر مي‌گويد : «أنا ولي رسول الله (ص) بعده» كلمه «بعده» مطلب را روشن تر مي‌کند .
3- أبو بكر بعد از به خلافت رسيدن در خطبه‌هايي كه براي صحابه ايراد كرده ، با استفاده از كلمه «ولي» خود را «ولي امر مسلمين» خوانده است .
لما ولي أبو بكر رضي الله تعالى عنه، خطب الناس فحمد الله وأثنى عليه ثم قال: أما بعد أيها الناس فقد وليتُكم ولستُ بخيركم .
و چون ابوبكر به خلافت رسيد براي مردم سخنراني كرد و پس از حمد و ثناي الهي گفت : اي مردم من رهبر شما شده‌ام ؛ ولي بهترين شما نيستم .
البلاذري ، أحمد بن يحيى بن جابر ج 1 ، ص 254 – الطبقات الكبرى ، ج 3 ، ص 212
4- ابن اثير جزري مي‌نويسد كه خليفه اول بعد از انتصاب عمر به جانشيني خود ، به فرماندهان سپاه اين چنين نوشت :
وكتَبَ إِلى أُمرَاءِ الأجنَادِ : وَلَّيْتُ عليكم عمرَ ولم آلُ نَفْسِي وَلا المُسْلِمين خيرا ، ثم مَاتَ وَدُفِنَ لَيْلا .
ابوبكر در نامه‌اي به فرماندهان ارتش نوشت : عمر را بر شما جانشين قرار دادم ، و در اين كار جز خير خواهي براي مسلمين نخواستم ، سپس ابو بكر از دنيا رفت و شب بدنش دفن شد .
معجم جامع الأصول في أحاديث الرسول ، ج 4 ، ص 109 .
5- نه تنها خليفه اول براي انتصاب عمر از واژه «ولي» استفاده مي‌كند ؛ بلكه صحابه نيز در اعتراضي كه به ابوبكر داشتند ، از دو كلمه «ولي» و «خليفه» در كنارهم استفاده كرده‌اند :
ابن تيميه حراني ، نظريه پرداز وهابيت و مؤسس فکری اين فرقه مي‌نويسد :
لما استخلفه أبو بكر كره خلافته طائفة حتى قال طلحة ماذا تقول لربك إذا وليت علينا فظا غليظا .
زماني كه ابوبكر ، عمر را به جانشيني انتخاب كرد ، برخي از اين انتخاب ناراحت شدند ، طلحه گفت : جواب خدا را بر جانشين قرار دادن عمر چگونه خواهى داد ، آن هنگامي كه به ملاقات او بروي و از تو سؤال شود ‌كه چرا فردي خشن و بد اخلاق را بر مردم مسلط كردي ؟ .
منهاج السنة النبوية ، ج7 ، ص 461
6- ابن خلدون در مقدمه معروفش مي‌نويسد كه عمردرآستانه مرگ گفت :
لو كان سالم مولى حذيفة حيا لوليته .
اگر سالم غلام (يا آزاد شده) حذيفه زنده بود او را جانشين قرار مي دادم.
مقدمة ابن خلدون ، ج 1 ، ص 194
7- طبري و ابن جوزي در تاريخشان مي‌نويسند كه معاوية بن أبو سفيان هنگام انتصاب عبيد الله بن زياد خطاب به مردم بصره گفت :
ثم قال قد وليت عليكم ابن أخي عبيد الله بن زياد
پسر برادرم عبيد الله بن زياد را والي قرار دادم .
تاريخ الطبري ، ج 3 ، ص 245
حال سؤال اين است كه چرا با وجود چنين موارد روشني بايد كلمه (ولي) و (مولي) در سخن رسول خدا تأويل غير معقول شود .چطور خلفاء در اواخر عمرشان وقتي از کلمه ولي و مولي استفاده ميکنند منظورشان جانشيني است ليکن پيامبر اکرم در اواخر عمر مبارکشان در حجه الوداع ، وقتي اين کلمه را در مورد حضرت علي بکار مي برند منظورشان فقط دوستي است.
د)استدلال به حديث رسول خدا:
جَابِرِ بن سَمُرَةَ قال: دَخَلْتُ مع أبي على النبي صلى الله عليه وسلم فَسَمِعْتُهُ يقول: إِنَّ هذا الْأَمْرَ لَا يَنْقَضِي حتى يَمْضِيَ فِيهِمْ اثْنَا عَشَرَ خَلِيفَةً. قال: ثُمَّ تَكَلَّمَ بِكَلَامٍ خَفِيَ عَلَيَّ قال: فقلت لِأَبِي: ما قال؟ قال: كلهم من قُرَيْشٍ.
جابر بن سمره مى‌گويد: همراه پدرم بر رسول خدا (ص) وارد شديم، شنيديم كه حضرت مى‌فرمود: امر خلافت اسلامى به پايان نخواهد رسيد مگر اين كه دوازده جانشين در ميان آنها حكومت كند. سپس كلامى را فرمود كه برايم معلوم نشد، به پدرم گفتم: حضرت چه فرمود‌؟ پدرم گفت: حضرت فرمود: تمام اين دوازده خليفه از قريش هستند.
صحيح مسلم، ج3، ص1452، ح1821
اين حديث به الفاظ مختلف آمده است.از جمله:
… لَا يَزَالُ أَمْرُ الناس مَاضِيًا ما وَلِيَهُمْ اثْنَا عَشَرَ رَجُلًا.
كار مردم پيوسته پيش مى‏رود مادامى كه دوازده نفر بر آنها حكومت نمايد
صحيح مسلم، ج3، ص1452
دقت کرديد در معتبر ترين کتاب اهل سنت از کلمه ولي عينا به جاي خليفه استفاده شده است.
و)استدلال به قراين ديگر:
1- در جنگ بدر مسلمانان براي تخريب روحيه کفار شعار مي دادند الله مولانا ولا مولا لکم.آيا ايشان مي خواستند بگويند ماخداوند را دوست داريم يا اينکه خداوند در اين جنگ مالک، صاحب اختيار وپشتيبان ماست.
2-اهل سنت به آخوند ها وروحاني هاي درجه يک خود مولانا مي گويند.آيا اين بدين معناست که آنها به درجه اي رسيده اند که دوست مردم شوند يا به درجه اي رسيده اند که مي توانند رهبري وهدايت عامه را عهده دارباشند.
3-آغاز سخن رسول خدا در غدير با اين جمله «ألست أولي بكم» و در واقع اشاره ايشان به آيه «النَّبِيُّ أَوْلى‏ بِالْمُؤْمِنينَ مِنْ أَنْفُسِهِم‏ (احزاب/6) .
نزول آيه ابلاغ قبل از واقعه غدبر.
نزول آيه اکمال بعد ازآن.
گرماي زياد وسختي سفر.
تبريک وتهنيت به حضرت علي.
و بسياري موارد ديگر ثابت مي کند که مولي در سخن پيامبر نمي توانست صرفا دوستي باشد.
4- اگر لفظ مولا نص بر امامت و خلافت ابتدائيه نبودحضرت اميرالمومنين(ع) مرتب به آن دليل و حجت نمي آورد.
دوستان توجه نماييد که خدا خود را در قرآن ولي ومولي مومنان معرفي مي کند.رسول اکرم نيزدر غدير خودرا مولي مومنان مي خواند(من کنت مولاه)سپس علي را نيز مولي مومنان معرفي مي نمايد(فهذا علي مولاه)در واقع ولايت الله ولايت رسول گرامي وولايت علي (ع)در يک راستايند.و يعني انکه رسول اکرم در غدير، فقط خلافت (جانشيني) خود را به علي نداد بلکه تمامي ولايت خود را به ايشان دادند.